Του Ιωάννη Πέππα
Ο Έλληνας επιθετικός Ηλίας “Μάικ” Γαλάκος, γεννήθηκε στις 23 Νοεμβρίου του 1951 στον Πειραιά. Σε μικρή ηλικία μετανάστευσε με την οικογένειά του στη Γερμανία. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 16 ετών από την Μπότροπ, ομάδα Γ’ Κατηγορίας Γερμανίας και την περίοδο 1972/73 αγωνίστηκε στη Φορτούνα του Ντίσελντορφ. Επέστρεψε στην Ελλάδα και αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό έως το 1981, κατακτώντας 4 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και 1 Σούπερ Καπ, το 1980. Επόμενη ομάδα του ήταν ο Παναθηναϊκός στον οποίο αγωνίστηκε έως το 1985 κερδίζοντας 1 Κύπελλο το 1982 και 1 νταμπλ το 1984. Με την εθνική ομάδα της Ελλάδας αγωνίστηκε σε 30 αγώνες σκοράροντας 5 τέρματα. Ήταν μέλος της ομάδας που συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία.
Από 8 ετών περίπου η οικογένεια μετανάστευσε στη Γερμανία όπου ο ίδιος απέκτησε την γερμανική παιδεία. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Μπότροπ, ομάδα Γ’ Κατηγορίας Γερμανίας, σε ηλικία 16 ετών. Την περίοδο 1972/73 μεταγράφηκε στη Φορτούνα του Ντίσελντορφ, όπου και αγωνίστηκε πλέον, ως επαγγελματίας.
Το ταλέντο του γίνεται αμέσως ορατό. Τον ανακάλυψε άνθρωπος του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή και ο εμβληματικός πρόεδρος του Ολυμπιακού δεν δίστασε να δώσει 13 εκατομμύρια δραχμές (περίπου 40.000 ευρώ σήμερα) στην Φορτούνα Ντίσελντορφ και να τον εντάξει στην ομάδα του Πειραιά. Παράλληλα, την ίδια χρονιά, προσκαλείται να συμμετάσχει στην Εθνική Νέων της Ελλάδας. Κατά την 8ετή παραμονή του στην ομάδα του Πειραιά υπήρξε συμπαίκτης του Νίκου Γιούτσου, του Γιώργου Δεληκάρη, του Υβ Τριαντάφυλλου, του Χούλιο Λοσάντα, του Μίλτον Βιέρα, του Δημήτρη Περσίδη, του Παναγιώτη Κελεσίδη, κ.α.
Δύο παιχνίδια δεν θα ξεχαστούν ποτέ! Ένα της εθνικής Ενόπλων Δυνάμεων όπου πέτυχε και τα 5 γκολ (!!) και ένα κατά της βελγικής Άντερλεχτ. Ο Γαλάκος σ’ εκείνο το παιχνίδι στο γήπεδο της Παναχαϊκής στην Πάτρα (ήταν τιμωρημένο το Γ. Καραϊσκάκης) είχε τρελά κέφια, όπως φυσικά και όλη η ομάδα. Ο Ολυμπιακός νίκησε 3-0 την Άντερλεχτ, αλλά έπεσε πάνω στον ανεκδιήγητο Ούγγρο διαιτητή, Κάρολι Παλοτάι και τους… συνεργάτες του. Ο Ολυμπιακός νίκησε μόνο 3-0 (είχε χάσει 5-1 στις Βρυξέλλες), πέτυχε άλλα δύο που δεν καταλόγισε ο Παλοτάι, ενώ δεν τους έδωσε και τουλάχιστον ένα πέναλτι.
Γνήσιος γκολτζής, έπαιξε στον Ολυμπιακό έως το 1981, με ένα διάλειμμα την περίοδο 1977/78 που δόθηκε δανεικός στην γερμανική Σαν Πάουλι. Το 1981 συνέχισε στον Παναθηναϊκό δημιουργώντας μέγα σάλο για την εποχή εκείνη που με τη μεταγραφή του (μαζί με τον Γιάννη Κυράστα) και μάλιστα στον αιώνιο αντίπαλό του. Στον Παναθηναϊκό έπαιξε μέχρι το 1986, όπου κι εκεί πραγματοποίησε μερικά θαυμάσια παιχνίδια, κλείνοντας και την καριέρα του. Συνολικά και στους «δύο αιώνιους» έπαιξε σε 472 ματς, σημειώνοντας 172 γκολ.
Με την εθνική ομάδα της Ελλάδας αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 6 Μαΐου του 1976, στον εντός έδρας φιλικό αγώνα εναντίον της Πολωνίας (1-0). Συμμετείχε συνολικά σε 30 αγώνες σκοράροντας 5 τέρματα. Ήταν μέλος της ομάδας που αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία. Το τελευταίο του παιχνίδι με τα εθνικά χρώματα ήταν 20 Ιανουαρίου του 1982 στην Αθήνα.
Το 1987 τελείωσε τις ειδικές σπουδές του στο ποδόσφαιρο, στη Γερμανία και πήρε Master στον προπονητικό κλάδο. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην Ακαδημία ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού όπου διέπρεψε, προσφέροντας συγχρόνως τις υπηρεσίες και τις γνώσεις του σε όλους. Από την ακαδημία μετεπήδησε στην επαγγελματική ομάδα του Παναθηναϊκού το 1990. Σαν Γενικός Αρχηγός συνεργάστηκε με τους προπονητές Βασίλη Δανιήλ, Ίβιτσα Όσιμ και Χουάν Ραμόν Ρότσα. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε ο τεχνικός σύμβουλος της ομάδας και ο κατ εξοχήν προσωπικός σύμβουλος του Βαρδινογιάννη. Επί ημερών του αναδείχθηκαν πολλοί ποδοσφαιριστές της χρυσής γενιάς του συλλόγου όπως οι Καραγκούνης, Μπασινάς, Γκούμας, Κυριάκος, Χαλκιάς, Δώνης, κ.α.
Όπως λέει και ο ίδιος, η πρώτη ελληνική ομάδα του που αγωνίστηκε ήταν η … Καλαμάτα κι όχι ο Ολυμπιακός: «Ήταν καλοκαίρι του 1972 και είχα έλθει για λίγες μέρες στην Ελλάδα. Επιθυμούσα μερικές ημέρες ηρεμίας κι αυτοσυγκεντρώσης, για να γύριζα στην Γερμανία και να δοκίμαζα την τύχη μου στην Ντύσσελντορφ. Όμως η παρουσία μου στην Ελλάδα έγινε γνωστή. Έτσι ήλθε και με βρήκε κάποιος κ. Γαϊτανάρος, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Καλαμάτας. Χωρίς χρονοτριβή μου πρότεινε να αγωνιζόμουν σ’ ένα ματς Καλαμάτας—Ολυμπιακού, για τα εγκαίνια του γηπέδου της. Δεν βρήκα άσχημη την πρόταση και θέλησα να συνδυάσω ένα ευχάριστο ποδοσφαιρικό απόγευμα με την ανάγκη της όσο το δυνατόν καλύτερης προετοιμασίας μου, εν όψει της επιστροφής και του τεστ στην Ντύσσελντορφ. Φόρεσα λοιπόν, την φανέλα της Καλαμάτας και έπαιξα για πρώτη φορά σ’ ελληνικό γήπεδο. Κατά σύμπτωση αγωνίστηκα εναντίον της ομάδος, στην οποία έκανα την γνωστή καριέρα, σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής».
PALMARES
Εφηβική καριέρα
- 1967-1969: VfB Bottrop
Επαγγελματική καριέρα
- 1969-1972: VfB Bottrop
- 1972/73: Düsseldorfer Turn- und Sportverein Fortuna 1895, 2 (0)
- 1973-1981: Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, 183 (64)
- 1977/78: (δανεικός) → Fußball-Club St. Pauli von 1910 e.V., 0 (0)
- 1981-1985: Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, 72 (15)
Σύνολο καριέρας: 257 (79)
Διεθνής
- 1976-1982: Ελλάδα 30 (5)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με τον Ολυμπιακό
- Πρωτάθλημα Ελλάδος: 4 (1973/74, 1974/75, 1979/80, 1980/81)
- Κύπελλο Ελλάδος: 2 (1974/75, 1980/81)
Με τον Παναθηναϊκό
- Πρωτάθλημα Ελλάδος: 1983/84
- Κύπελλο Ελλάδος: 2 (1981/82, 1983/84)
Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο