Του Βασίλη Σαμπράκου
Στο 29’ο λεπτό ο ασταμάτητος Εμπαπέ είχε κάνει το 1-3. Ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί απανωτά χτυπήματα από μια Ρεάλ που έπαιζε με ένστικτα της ανάγκης να επιστρέψει στις νίκες. Στη δεδομένη στιγμή, με ορισμένους εκ των κορυφαίων επιθετικών του πλανήτη σε “κέφια”, μετά από τρία γκολ σε 7’ λεπτά, η συνηθισμένη μοίρα μιας ελληνικής ομάδας είναι μια: κατάρρευση.
Πώς το έκανε ο Ολυμπιακός αυτό που συνέβη στο δεύτερο ημίχρονο; Μια ομάδα που είχε δει την μεγάλη αντίπαλο να ακυρώνει, κατά την εξέλιξη του α’ ημιχρόνου, το μεγαλύτερο αγωνιστικό προτέρημα του Ολυμπιακού – την αποτελεσματικότητά του στις παγίδες πρέσινγκ στο αντίπαλο μισό, μια ομάδα που έχανε με 3-1 στο ημίχρονο βρήκε το κουράγιο να σηκωθεί και να ανασυνταχθεί.
Πώς; Αυτό συνέβη επειδή ο Ολυμπιακός εξαργυρώνει τα μεγάλα οφέλη της πορείας του προς την κατάκτηση του Conference League. Η κουλτούρα που έχει χτίσει στον Ολυμπιακό ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ είναι η κουλτούρα μιας ομάδας με αυτοπεποίθηση. Με πίστη ότι αν ακολουθεί το πλάνο και το εκτελεί στην ταχύτητα του Τσάμπιονς Λιγκ τότε γίνεται να καταφέρει να αποδίδει καλά και σε αυτό το ελίτ επίπεδο.
Μέχρι εδώ ο Ολυμπιακός έχει κάνει υπερβάσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, με πιο θεαματική, ή πιο σωστά εντυπωσιακή, την υπέρβαση στις επιδόσεις φυσικής κατάστασης. Έχει φτάσει να καλύπτει μεγαλύτερες αποστάσεις και – κυρίως – να κάνει περισσότερα τρεξίματα υψηλής έντασης από ένα σωρό ομάδες της διοργάνωσης – ανάμεσα σε αυτές και η Ρεάλ.
Ο Μεντιλίμπαρ έδειξε το όραμα το καλοκαίρι και το επιτελείο των συνεργατών του κατάφερε να του δώσει μια ομάδα έτοιμη, σε φυσική κατάσταση, για να παίξει στην ταχύτητα του Τσάμπιονς Λιγκ.
Αυτό όμως που έκανε στα τελευταία περίπου 30’ λεπτά του ματς με τη Ρεάλ ήταν ακόμη μια νοητική και ψυχολογική υπέρβαση. Ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ πήγε κόντρα στην μοίρα των ελληνικών ομάδων στις αναμετρήσεις με τα ευρωπαϊκά μεγαθήρια.
Και έβαλε μια Ρεάλ που είχε πετύχει 4 γκολ, να νιώσει στο τέλος του ματς ανασφαλής.
Πηγή: Sport24
