Του Γιάννη Φιλέρη
Τι γίνεται όταν μια κυβέρνηση καταλαβαίνει ότι η εκστρατεία εναντίον μιας συγκεκριμένης απόφασης της δημιουργεί πρόβλημα; Ότι η κοινή γνώμη συντάσσεται με εκείνον που βγάζει… γλώσσα; Κι αν μάλιστα εκείνος τυχαίνει να είναι ένας διάσημος αθλητής τι γίνεται; Να ‘ναι καλά ο “κίτρινος” Τύπος, που σε τέτοιες περιπτώσεις παίρνει πρόθυμα το ρόλο του συκοφάντη, ώστε να πετάξει την… μπάλα στην εξέδρα.
Για τον αγώνα του Μάρκους Ράσφορντ είχαμε γράψει στο παρελθόν, όταν η εκστρατεία του για δωρεάν σχολικά γεύματα είχε γίνει πρώτο θέμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τον Μπόρις Τζόνσον να δέχεται ένα τεράστιο πλήγμα στην έτσι κι αλλιώς λαβωμένη αξιοπιστία του. Το κίνημα ‘δωρεάν γεύματα’ δεν ξέφτισε, όπως ενδεχομένως να νόμισε η βρετανική συντηρητική κυβέρνηση.
Αντίθετα, με τις ενέργειες του Ράσφορντ γιγαντώθηκε κι έγινε μια μόνιμη ‘πληγή’ για τους Tories. Η Λιντς, παραδοσιακή αντίπαλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πρόσφερε αρκετές χιλιάδες λίρες στην εκστρατεία του νο 10 των ‘κόκκινων διαβόλων’. Και ο Γιούργκεν Κλοπ δεν δίστασε να δηλώσει: “Η εκστρατεία του είναι πραγματικά απίστευτη. Εντάξει, παίζει στην Γιουνάιτεντ. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως, ως ποδοσφαιριστές και άνθρωποι, όλοι είμαστε ενωμένοι (σ.σ. united, στα αγγλικά, για να γίνει και το σχετικό λογοπαίγνιο)”.
Το 71% της κοινής γνώμης τάσσεται υπέρ των μηνυμάτων της εκστρατείας Ράσφορντ, άρα της συνέχισης των δωρεάν σχολικών γευμάτων και στην περίοδο των διακοπών. Δεν είναι ένα ευκαιριακό αίτημα, αλλά πραγματικά ένα ζήτημα ζωής, καθώς είναι χιλιάδες οι οικογένειες στη χώρα που αδυνατούν να προσφέρουν τα στοιχειώδη στα μέλη τους. Άρα κι ένα γεύμα στα παιδιά τους.
Η κυβέρνηση Τζόνσον απέρριψε στις αρχές Οκτωβρίου το αίτημα των Εργατικών για την επέκταση των γευμάτων, με τον Ράσφορντ να σημειώνει στο twitter: “Δεν είναι μόνο που μερικά παιδιά θα κοιμηθούν πεινασμένα απόψε. Πιο πολύ ίσως μετράει ότι ακούγοντας τα σχόλια (σ.σ στο κοινοβούλιο), συνειδητοποίησαν ότι η ζωή τους δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία”.
Πριν από 15 μέρες, όταν έβαλε τρία γκολ στο 5-0 της Γιουνάιτεντ επί της Λειψίας για το Champions League, δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Την ίδια μέρα, οι υπογραφές που μαζεύει στο επίσημο κάλεσμά του προς την κυβέρνηση να βάλει ένα τέλος στην παιδική πείνα ξεπέρασαν το 1.000.000. Έφταναν 100.000 για να γίνει δημόσια διαβούλευση.
Μπροστά στο κύμα διαμαρτυρίας που σηκώθηκε, αλλά και τις δωρεές στην εκστρατεία Ράσφορντ από διάφορους φορείς, ακόμη και δημοτικά συμβούλια που ελέγχονταν από τους Συντηρητικούς, η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε. Ο Τζόνσον μπορεί να μη συναντήθηκε με τον ποδοσφαιριστή της Γιουνάιτεντ, όμως μίλησε μαζί του στο τηλέφωνο και τελικά η 10 Downing Street ανακοίνωσε ότι εξασφάλισε σχεδόν 400.000 λίρες για να βοηθήσει τις φτωχότερες οικογένειες και κυρίως να προσφέρει σχολικά γεύματα στην περίοδο των Χριστουγέννων.
Είναι πολύ θετικό όλο αυτό, όμως έχουμε ακόμη πολλή δουλειά να κάνουμε”, δήλωσε ο Ράσφορντ, το όραμα του οποίου περιγράφηκε (με δικά του λόγια) ως εξής: “Σκεφτείτε όλα τα παιδιά να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες. Να ξεκινάνε όλα από την ίδια αφετηρία και όχι 20 γιάρδες πίσω. Σκεφτείτε όλα τα παιδιά να βλέπουν τα όνειρά τους πραγματοποιούνται. Σκεφτείτε τι μπορεί αυτή η δυνατότητα να κάνει για το μέλλον όλης της χώρας”.
Ο ‘πλούσιος’ κύριος Ράσφορντ
Η εικόνα του Ράσφορντ αρχίζει και γίνεται… ενοχλητική. Κάθε λίγο και λιγάκι, ένα τουίτ, μια δήλωση αναγκάζουν την κυβέρνηση να τρέχει από πίσω. Έχει και 3.900.000 φόλοουερ ο μεσοεπιθετικός της Γιουνάιτεντ. Τι κάνουμε, λοιπόν; Τον συκοφαντούμε με τη γνωστή μέθοδο. Το δημοσίευμα της κυριακάτικης Daily Mail ήταν ένα υπόδειγμα ‘κίτρινης δημοσιογραφίας’ με συγκεκριμένο στόχο: “Τι αποτέλεσμα! Ο Μάρκους Ράσφορντ, που διοργανώνει την εκστρατεία, αγόρασε 5 πολυτελείς κατοικίες αξίας άνω των 2.000.000 λιρών!”
Με ένα σμπάρο πολλά τρυγόνια. Πρώτον, μπλέκουμε την εκστρατεία του ποδοσφαιριστή, για να θυμίσουμε σε ποιον αναφερόμαστε. Μπορεί οι αναγνώστες της Daily Mail να μην είχαν ιδέα περί τίνος πρόκειται και ξαφνικά να διαβάζουν ότι ένας επαγγελματίας αθλητής αγόρασε 5 πολυτελή σπίτια. Σίγα την είδηση. Ο Ράσφορντ όμως που μάχεται κατά της παιδικής φτώχειας; Λεπτομέρεια: Δυο εκατομμύρια στοιχίζει η επέκταση των σκολικών γευμάτων.
Δεύτερον: Μην ακούτε τον 23χρονο νεαρό, που έχει λυμένα όλα τα προβλήματά του. Ένα πλουσιόπαιδο είναι. Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ο MR προσπαθεί να κατοχυρώσει για εμπορικούς λόγους το όνομά του στις ΗΠΑ, ενώ το σπίτι που διαμένει έχει 6 υπνοδωμάτια και αξία 1.800.000 λιρών. Τι νομίζετε, λοιπόν; Ότι ενδιαφέρεται για τη φτώχεια; Ή τα μικρά παιδάκια που πεινάνε; Μια χαρά καλοπερνάει ο κύριος (σ.σ οπότε ας αφήσουμε τα μικρά παιδάκια να πεινάνε).
Ο Guardian χαρακτήρισε το δημοσίευμα ως μια κακοήθη και απαίσια επίθεση σε βάρος του ποδοσφαιριστή, που ανάρτησε στο twitter την απάντησή του, διευκρινίζοντας ότι έχει επενδύσει στην αγορά ακινήτων, γιατί ο ίδιος έχει ξεκινήσει από χαμηλά και θέλει να προστατεύσει το μέλλον του ίδιου και της οικογένειάς του. Παρακάλεσε μάλιστα να μη χρησιμοποιούν τον όρο εκστρατεία σε τέτοια ρεπορτάζ.
Ok, so let’s address this. I’m 23. I came from little. I need to protect not just my future but my family’s too. To do that I made a decision at the beg of 2020 to start investing more in property. Please don’t run stories like this alongside refs to ‘campaigning’. pic.twitter.com/coqla2i19d
— Marcus Rashford MBE (@MarcusRashford) November 15, 2020
Πληρώνεστε για να παίζετε
Η προσπάθεια να συκοφαντηθεί ο Ράσφονρτ κι οι προθέσεις του ήταν προφανής. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας αθλητής μπαίνει στο στόχαστρο. Παλιότερα ήταν σχεδόν απαγορευμένο να εκφράζουν γνώμη ακόμη και για το ίδιο το σπορ που υπηρετούσαν. “Οι παίκτες πληρώνονται για να παίζουν”, ήταν μια παλιά, όχι και τόσο δημοκρατική άποψη, η οποία κάποια εποχή έγινε σχεδόν και δόγμα. Την εφάρμοσε πρόσφατα και ο Ντόναλντ Τραμπ, που απεφάνθη ότι ο ΛεΜπρον Τζέιμς δεν μπορεί να μιλάει εναντίον του.
Η άποψη ότι ένας πλούσιος αθλητής, που έχει λυμένα όλα τα προβλήματα, δεν μπορεί να έχει γνώμη για τη φτώχεια ή την υποχρέωση της οργανωμένης Πολιτείας να εξαλείψει τις αδικίες, είναι επίσης ευρύτατα διαδεδομένη. Κι όμως. Αν δεν έχουν αυτοί, που ξεκίνησαν από το μηδέν, που έζησαν στο πετσί τους την αδικία και τις ανισότητες, τότε ποιος θα έχει;
Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν αθλητές, όπως ο Ράσφορντ, που δεν ξεχνούν από πού προέρχονται (μεγάλωσε πολύ δύσκολα, με τη μητέρα του σχεδόν να αδυνατεί να τον φροντίσει) και κυρίως θέλουν τις επόμενες γενιές να μην έχουν τα δικά τους βιώματα. Προφανώς, δεν θα το κάνουν όλοι. Οι περισσότεροι παραμένουν σιωπηλοί, ενδεχομένως και αδιάφοροι. Ο άσος της Γιουνάιτεντ δεν είναι τέτοιος τύπος, ωστόσο. Όσο καλός είναι στο γήπεδο, άλλο τόσο δραστήριος θέλει να φανεί έξω απ’ αυτό, προσφέροντας στο κοινό καλό.
Άλλωστε, η τελευταία του ενασχόληση έξω από το ποδόσφαιρο είναι η συνεργασία με εκδοτική εταιρεία παιδικών βιβλίων. Η διάδοση του διαβάσματος είναι ακόμη μια προτεραιότητά του και με βάση τα προσωπικά βιώματα, θα γίνουν διάφορες εκδόσεις με ιστορίες. “Μακάρι να ‘χα κι εγώ την ευκαιρία να διαβάζω νωρίτερα. Η οικογένεια μου, όμως, είχε ως προτεραιότητα την εξασφάλιση του φαγητού μας”, είπε ο Ράσφορντ, που δεν ξεχνάει κι επιμένει να ξυπνάει σκουριασμένα μυαλά και ξεχασμένες συνειδήσεις.
Πηγή: Contra
