Του Βασίλη Σαμπράκου
Εδώ και καιρό αναρωτιόμουν για ποιο λόγο σε κάθε συνέντευξη, από τις πολλές που δίνει τακτικά, στα αγγλικά media o Μαρκ Κλάτενμπεργκ παρουσιαζόταν ως κάποιος που “συνεργάζεται με την UEFA στο πρότζεκτ της διαιτησίας στο ελληνικό πρωτάθλημα”. Κυρίως αναρωτιόμουν πώς ήταν δυνατόν οι Άγγλοι, που δεν ασχολούνται καθόλου με το ελληνικό πρωτάθλημα, να μη γράφουν τον Κλάτενμπεργκ στα κείμενά τους ως “αρχιδιαιτητή του ελληνικού πρωταθλήματος” ή ως “ο επικεφαλής διαιτησίας στην Ελλάδα”. Μέχρι που έτυχε, σε μια συνομιλία με έναν Άγγλο συνάδελφό μου να διαπιστώσω ότι ο Άγγλος πρώην διαιτητής, κάποιος που προσέχει πάρα πολύ την εικόνα του ως παγκόσμιο brand name της διαιτησίας, φροντίζει να ενημερώνει τα media σχετικά με την σημερινή ιδιότητά του. Με άλλα λόγια, ο Κλάτενμπεργκ επικοινωνεί στους Άγγλους πώς να τον περιγράφουν. Κι όλο αυτό δεν συμβαίνει μόνο επειδή θέλει να συνδέεται απευθείας με την UEFA και να δημιουργεί αυτή την εντύπωση στην παγκόσμια αγορά του ποδοσφαίρου – ότι είναι κάποιος που προσλαμβάνεται από την UEFA για να φτιάχνει την διαιτησία στις χώρες, ασχέτως αν το 2ετές συμβόλαιό του το υπέγραψε με την ΕΠΟ. Το κάνει και επειδή θέλει με αυτό τον τρόπο να τονίζει ότι δεν συνδέεται με την ελληνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, διότι άλλωστε αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο Κλάτενμπεργκ νιώθει ξένος με το ελληνικό ποδόσφαιρο, διότι εκτός των άλλων θεωρεί ότι η ελληνική ομοσπονδία, το λιγότερο, δεν τον βοηθά στη δουλειά του. Αν μπορούσε, ο Κλάτενμπεργκ θα τις κατέστρεφε εκείνες τις φωτογραφίες με τον Βαγγέλη Γραμμένο (αν δεν τον θυμάστε, ήταν ο προηγούμενος πρόεδρος της ΕΠΟ) στις οποίες απεικονίζεται να υπογράφει συμβόλαιο με την ΕΠΟ και να “κολλάει αγκώνες” με τον τότε πρόεδρο της ομοσπονδίας.
Οι 4 τον προσέλαβαν, αυτοί θα τον “κρατήσουν” ή θα τον “διώξουν”
Σχετικά με το μέλλον του, ο Κλάτενμπεργκ γνωρίζει ότι, όπως συνέβη το περασμένο καλοκαίρι, το ερχόμενο καλοκαίρι η UEFA θα απευθυνθεί στους ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων και θα ρωτήσει αν επιθυμούν ή όχι να συνεχίσει ο Αγγλος στην θέση του αρχιδιαιτητή. Αν οι δύο εκ των τεσσάρων ιδιοκτητών που ρωτά η UEFA (Μαρινάκης, Μελισσανίδης, Σαββίδης, Αλαφούζος) απαντήσουν “όχι”, η UEFA θα αλλάξει αρχιδιαιτητή. Έτσι ήρθε, και έτσι θα φύγει από το ελληνικό ποδόσφαιρο ο Κλάτενμπεργκ: οι Big4 ερωτήθηκαν εξαρχής και τον πέρασαν από συνέντευξη, το καλοκαίρι του 2020, όταν ο Αγγλος επελέγη από την UEFA, έδωσαν την έγκρισή τους και υπέγραψε 2ετές συμβόλαιο. Ρωτήθηκαν το καλοκαίρι του 2021 αν επιθυμούν την παραμονή του, και θα ερωτηθούν το ερχόμενο καλοκαίρι αν επιθυμούν την ανανέωση του συμβολαίου του στην περίπτωση που και εκείνος επιθυμεί να συνεχίσει αυτό το έργο.
Είναι μιας άλλης στιγμής, και σίγουρα έχει νόημα μια συζήτηση σχετικά με το αν ο Άγγλος έχει καταφέρει σε αυτό το διάστημα που βρίσκεται εδώ να βελτιώσει το επίπεδο του Έλληνα διαιτητή και να φτάσει την εκπαίδευσή τους και την ανάδειξή τους σε επίπεδο που να επιτρέπει την αισιοδοξία ότι κάποτε θα έχουμε Έλληνες διαιτητές ικανούς και επαρκείς για να παίξουν σε ελληνικό ντέρμπι και να πείσουν την πλατιά μάζα των ποδοσφαιρόφιλων ότι η ελληνική διαιτησία αλλάζει. Σε αυτό εδώ το κείμενο προσπαθώ να εξηγήσω το πώς βλέπει ο Κλάτενμπεργκ την δουλειά του στην Ελλάδα, αλλά και πώς μπορεί να εξελιχθεί και να καταλήξει αυτή η συνεργασία.
Δεν φοβάται να μιλήσει
Ο 46χρονος πρώην διαιτητής είναι κάποιος που δεν δίστασε να πετάξει παπούτσι προς τον Ζοσέ Μουρίνιο το 2017, όταν εκείνος μπήκε στα αποδυτήρια των διαιτητών για να του διαμαρτυρηθεί, ως προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για ένα πέναλτι που ο Κλάτενμπεργκ δεν υπέδειξε. Και όλο αυτό δεν το απέκρυψε – το έγραψε στην αυτοβιογραφία του. Είναι κάποιος ο οποίος σε διαφορετικά διαστήματα της πορείας του στην διαιτησία εκφράστηκε δημόσια δίχως δισταγμούς και περιστροφές για να αποκαλύψει γεγονότα που άλλοι στη θέση του θα απέκρυπταν. Με άλλα λόγια είναι ένας τύπος που δεν φοβάται καθόλου να μιλήσει, και του οποίου η φωνή είναι παραπάνω από δυνατή. Τον ακούν στην πλειονότητά τους όλα τα βρετανικά media, κάποια εκ των οποίων συχνά τον πληρώνουν καλά προκειμένου να τον έχουν συνεργάτη. Παραμονές της κυκλοφορίας του βιβλίου του, οι Times τον καλοπλήρωσαν για να αγοράσουν μια προδημοσίευση. Είναι το πιο δημοφιλές πρόσωπο της διαιτησίας στην Αγγλία και ένα από τα πιο δημοφιλή στον πλανήτη. Και το ξέρει. Έχει επίγνωση της δύναμης της φωνής του. Και ξέρει πώς να την χρησιμοποιήσει, ειδικά αν πρόκειται για την ανάγκη να προστατέψει την δημόσια εικόνα του και να επηρεάσει την εντύπωση που έχει η παγκόσμια αγορά του ποδοσφαίρου για την επάρκεια και την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει ως μάνατζερ διαιτησίας.
Αυτός ο τύπος, την ημέρα που θα κρίνει ότι η εμπλοκή με το ελληνικό ποδόσφαιρο βάζει σε κίνδυνο το brand name που έχει χτίσει στη διάρκεια της τελευταίας 20ετίας, δεν θα φύγει απλώς· θα το κάνει με θόρυβο, για να δημιουργήσει όσο το δυνατόν πιο θετική εντύπωση για τις ικανότητές του. Και προκειμένου να το πετύχει αυτό, δεν θα διστάσει να εκθέσει τον οποιονδήποτε. Μα τον οποιονδήποτε, εκτός φυσικά από τα στελέχη της UEFA, που θα συνεχίσουν να του δίνουν δουλειά.
Κατά τα φαινόμενα, η UEFA φαίνεται ότι αναθεωρεί την απόφασή της να άρει από το ερχόμενο καλοκαίρι το καθεστώς της διεύθυνσης λειτουργίας της ελληνικής διαιτησίας από ξένους αρχιδιαιτητές. Φαίνεται ότι συζητά για την παράταση αυτού του καθεστώτος λειτουργίας της διαιτησίας, ανεξάρτητα από το αν θα συνεχίσουν ή όχι να έρχονται ξένοι διαιτητές για να σφυρίζουν τα μεγάλα παιχνίδια. Αν τυχόν όμως ο Κλάτενμπεργκ αποχωρήσει από την Ελλάδα καταγγέλοντας ότι έχει δεχθεί ελληνικό bullying, το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν θα μπορεί να βρει ξένο αρχιδιαιτητή της προκοπής όσα λεφτά και αν προσφέρει. Και ο Κλάτενμπεργκ δεν είναι ούτε Χίου Ντάλας, ούτε Μέλο Περέιρα. Αποκλείεται να φύγει από εδώ ως “αποτυχημένος” – δηλαδή αποκλείεται να φύγει μουγγός.
