Του Γιάννη Φιλέρη
Και με τη βούλα πολυτιμότερος παίκτης της κανονικής περιόδου ο Κέντρικ Ναν κέρδισε τη μάχη μεταξύ δυο εξίσου σπουδαίων υποψήφιων, όπως ο Σάσα Βεζένκοβ και ο Τι Τζέι Σορτς. Ο άσος του Παναθηναϊκού επιλέχθηκε από προπονητές, αρχηγούς των ομάδων, δημοσιογράφους και φιλάθλους είδε τον ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Δημήτρη Γιαννακόπουλο να του δίνει το σχετικό βαρύτιμο έπαθλο στην προπόνητη της ομάδας του. Είναι το δεύτερο ατομικό τρόπαιο που θα πάρει φέτος ο Ναν, μετά από εκείνο του πρώτου σκόρερ.
Θα συμφωνήσω ότι θα μπορούσε να αναδειχθεί κάλλιστα MVP ένας από τους άλλους δυο, ειδικά ο Σορτς, που κουβάλησε την Παρί, τρέχοντας με χίλια, μέχρι τα πλέι-οφ (και θα’ ταν ιδιαίτερα ιντριγκαδόρικο να έχει κερδίσει όλα τα σχετικά βραβεία σε BCL, Eurocup και EuroLeague) αλλά ποιος μπορεί να διαφωνήσει ότι ο Αμερικανός του Παναθηναϊκού, που τον Ιούνιο κλείνει τα 30 του χρόνια δεν … ήταν απλά ο καλύτερος όλων. Ο MVP των MVP.
Οι αριθμοί του ζαλίζουν, όπως ζαλίστηκαν και οι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού, καθώς έπεφταν στα χέρια του και τις άγριες διαθέσεις του. Ο Ναν ολοκλήρωσε τη χρονιά με 21.1π, 3.6ριμπ και 4.3 ασίστ. Και τα ποσοστά του, ακόμα πιο εντυπωσιακά: 57.3% δίποντα, 42.6% τρίποντα και 85.6% βολές. Αν σκεφτούμε ότι πρόκειται για γκαρντ και συνήθως σουτάρει από μακριά τα νούμερα μοιάζουν εξωπραγματικά.
Αντίστοιχοι, βέβαια, είναι και οι αριθμοί τόσο του Σάσα Βεζένκοβ όσο και του Τι Τζέι Σορτς. Ο φόργουορντ του Ολυμπιακού ήταν εκτός από 3ος σκόρερ και ριμπάουντερ και πρώτος στο σύστημα αξιολόγησης όλων των παικτών της φετινής διοργάνωσης. Ο Αμερικανός πόιντ-γκαρντ της Παρί, ήταν δεύτερος σκόρερ και πρώτος πασέρ!
Και οι τρεις ήταν σπουδαίοι, όσο δεν πάει άλλο. Ο Ναν αναδείχθηκε καλύτερος, ίσως γιατί η επιδραστικότητα του στον Παναθηναϊκό, ήταν τεράστια. Το ξέρουμε, άλλωστε, από πέρσι. Ο γεννημένος στο Σικάγο σούπερ-σκόρερ, άλλαξε την εικόνα του Παναθηναϊκού όταν προστέθηκε στο ρόστερ των “πρασίνων” και έγινε σχεδόν αμέσως ο σταρ που πλαισίωσε το δίδυμο Σλούκα και Λεσόρ.
Ήταν αυτός που απελευθέρωσε τον Σλούκα και απογείωσε τον Παναθηναϊκό δίνοντας του την σφραγίδα ενός πραγματικού ΝΒΑερ που μοιάζει να έρχεται από άλλη εποχή. Όταν, δηλαδή, οι παίκτες από το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, έρχονταν στην Ευρώπη και έκαναν … παπάδες. Ο Ναν ευτύχησε γιατί βρήκε στο ΟΑΚΑ και έναν προπονητή ο οποίος ζει να έχει τέτοιους παίκτες, εμπιστευόμενος στο έπακρο το ταλέντο τους και αφήνοντας τους να παίζουν όσο θέλουν!
Ο Εργκίν Αταμάν που μεγαλούργησε στην Εφές με σκόρερ όπως ο Λάρκιν και δημιουργούς σαν τον Μίτσιτς, ήξερε ότι με το λαβράκι που βρέθηκε στα χέρια του στην Αθήνα, θα μπορούσε να ξανακάνει στον ΠΑΟ, ό,τι με τους μπλέ της Κωνσταντινούπολης, που τους πήρε από τα τάρταρα της βαθμολογίας και τους έφερε στην κορυφή της EuroLeague. Το δίδυμο Ναν-Σλούκα μεγαλούργησε πέρσι και ο νεόκοπος αρχηγός του Παναθηναϊκού έχοντας και την σχετική τεχνογνωσία έγινε και MVP του φάιναλ-φορ στο Βερολίνο.
Άλλαξε προς το καλύτερο
Ο περσινός Ναν έμοιαζε να ενδιαφέρεται περισσότερο για το σκοράρισμα του, καμιά φορά έκανε υπερβολές με την μπάλα στα χέρια, αλλά ήταν σίγουρο ότι με την πάροδο των μηνών στην Ευρώπη θα γινόταν ολοένα και καλύτερος, δείγμα και της ατομικής ποιότητας που διαθέτει σαν παίκτης.
Σιγά-σιγά συνειδητοποίησε ότι πολλές φορές είναι προτιμότερο να γυρίζει γρήγορα την μπάλα (από το να κάνει κατάχρηση της ντρίπλας, που συνήθως τον οδηγούν σε λάθος) και εκτός από ένας απρόβλεπτος καμιά φορά και …τρομακτικός -για τον αντίπαλο- σκόρερ έγινε ένας εξαιρετικός δημιουργός, παίζοντας πικ εν ρολ με τους ψηλούς της ομάδας του.
Όλες οι επιλογές του έγιναν καλύτερες, πιο προσεχτικές, περισσότερο ευρωπαϊκές θα έλεγε κανείς, αν και μερικά εντυπωσιακά τόμαχο καρφώματα του, έρχονται πολλές φορές να υπενθυμίζουν την προέλευση του από το ΝΒΑ!
Ο Αταμάν βλέποντας τον Λεσόρ να βγαίνει νοκ-άουτ και τον Σλούκα να έχει κάποια σκαμπανεβάσματα, αφέθηκε στις εμπνεύσεις του Αμερικανού μαέστρου, φτάνοντας στα … όρια της εξόντωσης του. Σε κάποια ματς έμεινε έξω τριάντα-σαράντα δευτερόλεπτα, σε άλλα έβγαινε γιατί απλά είχε χρεωθεί με πέντε φάουλ. Με μέσο όρο συμμετοχής σχεδόν 32 λεπτά (πέντε περισσότερα απ’ όσα έπαιζε στην πρώτη του σεζόν) ο Ναν ήταν αυτός που όρισε την τύχη του Παναθηναϊκού, έστω κι αν δούλεψαν δίπλα του σπουδαία εργαλεία όπως ο πολύ ανεβασμένος Χουάντσο Ερνανγκόμεθ και ο σταθερός σε αξία Τζέριαν Γκραντ.
Μέσα απ΄αυτή την πυρακτωμένη διαδικασία ο ανθεκτικότατος και σιδερένιος Ναν έγινε καλύτερος μέσα στη χρονιά, φτάνοντας στο τέλος να βάζει τριαντάρες με μοναδική ευκολία και …απλότητα.
Ένα παράδειγμα για το ΝΒΑ
Είναι αλήθεια ότι ο Ναν, ερχόμενος στην Ευρώπη είχε το μυαλό του πότε θα επιστρέψει στο ΝΒΑ. Όπως έκανε ο Λόνι Γουόκερ φέτος με τη Ζάλγκιρις, όταν υπέγραψε συμβόλαιο με τη Ζάλγκιρις Κάουνας με όρο όμως ότι εφόσον είχε πρόταση από τις ΗΠΑ θα έφευγε, όπερ και εγένετο τον Φεβρουάριο με την επιστροφή του στην Αμερική και τους Σίξερς.
Είναι, άλλωστε, ένας παίκτης ΝΒΑ που θα μπορούσε να έχει ρόλο σε οποιαδήποτε ομάδα, είτε μεγάλη, είτε μικρή. Αυτό που κατάλαβε, καθώς φόρεσε την πράσινη φανέλα, είναι ότι δεν θα μπορούσε να ζήσει στην πατρίδα του όσα εδώ στην Ελλάδα, για την οποία ενδεχομένως πολλοί Αμερικανοί να αγνοούν την ύπαρξή τους!
Και ο ρόλος του, βέβαια, στο ΝΒΑ δεν θα μπορούσε να είναι αυτός που έχει στον Παναθηναϊκό. Στην Ευρώπη ο Ναν κατάλαβε ότι μπορεί να γίνει πραγματικά ο πρώτος των πρώτων, ο MVP των MVP, να κερδίσει τρόπαια, ατομικές διακρίσεις και να λατρευτεί σαν Θεός. Από τη στιγμή μάλιστα που ο Παναθηναϊκός ικανοποίησε και τις οικονομικές απαιτήσεις με ένα συμβόλαιο που αγγίζει (σε καθαρές αποδοχές) ένα αντίστοιχο στις ΗΠΑ, είναι προφανές ότι θα άφηνε το ΝΒΑ κατά μέρος και θα γινόταν ένα αστέρι πρώτης γραμμής για το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Η περίπτωση του στέλνει και ένα μήνυμα σε αντίστοιχους παίκτες από το ΝΒΑ, που προφανώς τους αρέσει να παίζουν στην καλύτερη λίγκα του κόσμου, αλλά αγνοούν ότι χιλιάδες μίλια μακριά, πέραν του Ατλαντικού, θα ήταν βασιλιάδες. Αν έρθουν κι άλλοι Ναν, τότε πράγματι η Ευρωλίγκα θα ανεβάσει ακόμα περισσότερο το πολύ υψηλό επίπεδο της.
Τι άλλο ψάχνει, πλέον, ο Αμερικανός υπεράσος; Να γίνει ο έκτος παίκτης στην ιστορία της EuroLeague που θα κερδίσει δυο MVP μέσα στην ίδια σεζόν. Τόσο στην κανονική περίοδο, όσο και στο φάιναλ-φορ (σαν ένας άλλος Δημήτρης Διαμαντίδης, τη σεζόν 2010-11). Για να το καταφέρει, όμως, θα πρέπει να βοηθήσει με το γνωστό του τρόπο τον αποκλεισμό της Αναντολού Εφές. Η δήλωση του Αταμάν ήταν ξεκάθαρη.
Και οι …προθέσεις του Ναν, επίσης.
Πηγή: Sport24
