Επιλογή Σελίδας

Του Ιωάννη Πέππα

Ο Ολλανδός κεντρικός μέσος, Άμπε Λένστρα (Abe Lenstra) γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1920, στο Χέρενφεν της βόρειας Ολλανδίας. Εθνικό σύμβολο του ολλανδικού ποδοσφαίρου στη δεκαετία του 1950. Ήταν επίσης ένας μύθος της Φρισίας, της παράκτιας περιοχής κατά μήκος των νοτιοανατολικών ακτών της Βόρειας Θάλασσας και κυρίως για τον σύλλογο που έκανε το όνομά του ως ποδοσφαιριστής, της Χέρενφεν. Εκτός του Γιόχαν Κρόιφ, θεωρείται ένας από τους καλύτερους Ολλανδούς παίκτες του 20ου  Αιώνα. Έπαιξε για την Ένσχεντε και την Ένσχεντε Μπόις, Ωστόσο, ήταν με VV Χέρενφεν (το προηγούμενο όνομα της σημερινής SC Χέρενφεν), όπου πρωτοεπιλέχθηκε για την ολλανδική εθνική ομάδα. 
Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα εκεί, το 1930 και το 1936 προωθήθηκε από τα τμήματα υποδομής της στην πρώτη ομάδα. Την υπηρέτησε μέχρι το 1954, όταν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο εισήχθη στην Ολλανδία. Όντας τότε ήδη 33 ετών, μετακινήθηκε στην Ενσχέντε που αργότερα μετονομάστηκε σε Τβέντε. Εκεί, έχασε και την καλύτερη ευκαιρία του για να κερδίσει ποτέ τον ολλανδικό τίτλο, το 1958, όταν ηττήθηκε στον τελικό του πρωταθλήματος, από την Ουτρέχτη, μετά από 180 λεπτά. Το 1960 μεταγράφηκε στους τοπικούς αντιπάλους, την  Ενσχέντε Μπόις, όπου και ολοκλήρωσε την επαγγελματική του καριέρα το 1963. Συνολικά, στην καριέρα του σκόραρε περίπου  700 γκολ σε περίπου 730 παιχνίδια!

 

Αγωνίστηκε 47 φορές στην εθνική ομάδα, σε μια διεθνή σταδιοδρομία διάρκειας 19 ετών και 19 ημερών, από το 1940 έως το 1959, που είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία της ολλανδικής εθνικής ομάδας και σημείωσε 33 γκολ, επίδοση που σήμερα τον κατατάσσει στη 4η θέση των Κορυφαίων Σκόρερ στην ιστορία των «Οράνιε» πίσω από τον Πάτρικ Κλάιφερτ (Patrick Kluivert) με 40 γκολ, τον Ντένις Μπέργκαμπ (Dennis Bergkamp) με 37 και τον συμπαίκτη του Φάας Βίλκς (Faas Wilkes). Εκτός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948 στο Λονδίνο, δεν είχε την ευκαιρία να παίξει σε κάποιο μεγάλο τουρνουά (Παγκόσμιο Κύπελλο ή Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Εθνών) και ο λόγος ήταν ότι η εθνική Ολλανδίας της δεκαετίας του 1950 ήταν μακριά από το να παίζει ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη. Ο ίδιος, έχοντας δημιουργήσει ένα εξαιρετικό τρίο με τους άλλους Ολλανδούς αστέρες της εποχής, τον Φάας Βίλκς και τον Κις Ράιβερς (Kees Rijvers), ήταν γνωστός για την εμμονή στις αρχές του και αντιτάχθηκε να παίζει για την εθνική ομάδα, αν δεν επιλεγόταν για τη θέση του μέσα δεξιά, που αγωνιζόταν στη Χέρενφεν! 
Aν και κέρδισε μεγάλη φήμη μέσα στο γήπεδο, υπήρξε ιδιαίτερα δύστροπος και ιδιότροπος χαρακτήρας για τους φίλους του, τους προπονητές του και τους συμπαίκτες του. Ήταν ο Λένστρα, αυτός που έβαλε το όνομα της Χέρενφεν στο χάρτη του ποδοσφαίρου, με τον σύλλογο συχνά να αναφέρεται στοργικά ως «Abeveen»! Αργότερα έγινε δημοσιογράφος. Το 1977, μετά την αποχώρηση του από το ποδόσφαιρο, είχε διαγνωστεί με εγκεφαλική αιμορραγία και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του, χρησιμοποιώντας μια αναπηρική καρέκλα. 
Ο Άμπε Λένστρα, πέθανε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1985, σε ηλικία 65 χρόνων στη πόλη που γεννήθηκε και αγάπησε, το Χέρενφεν, μόλις λίγες ημέρες πριν από τον πρώτο διεθνή αγώνα στο γήπεδο που ένα χρόνο αργότερα θα έφερε το όνομά του! Το όνομά του έχει συνδεθεί άρρηκτα με την Χέρενφεν και το γήπεδο της, το πρώτο, αλλά και το δεύτερο, ονομάστηκαν «Abe Lenstra Stadion» προς τιμήν του, ως ένα διαρκές μνημείο για το πρώτο Ολλανδό ήρωα του ποδοσφαίρου!
PALMARES

Επαγγελματική Καριέρα

  • 1936–1954: Sportclub Heerenveen, 500 (523)
  • 1954–1960: Sportclub Enschede 
  • 1960–1963: S.V. De Enschedese Boys

Σύνολο καριέρας: 730 (700)

Διεθνής

  • 1940–1959: Ολλανδία, 47 (33)

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με την Heerenveen
  • Πρωτάθλημα Βόρειας Κατηγορίας Ολλανδίας: 9 (1941/42, 1942/43, 1943/44, 1945/46, 1946/47, 1947/48, 1948/49, 1949/50, 1950/51)
  • Φιναλίστ πρωταθλήματος Ολλανδίας: 2 (1946/47, 1947/48)

 

Με την Enschede
  • Φιναλίστ πρωταθλήματος Ολλανδίας: 1957/58

Προσωπικές Διακρίσεις

  • Πρώτος Σκόρερ Όλων των Εποχών Πρωταθλήματος Ολλανδίας: 1958/59
  • Αθλητής της Χρονιάς για την Ολλανδία: 2 (1951, 1952)
  • Πρώτος Σκόρερ Πρωταθλήματος Ολλανδίας: 2 (1946/47, 1947/48)

Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο