Του Ηλία Καλλονά
Δεν έχει τη λάμψη του Έρλινγκ Χάαλαντ, το ταλέντο του Τζέιντον Σάντσο, την ηγετική προσωπικότητα του Μάρκο Ρόις ή την ταχύτητα του Ασράφ Χακίμι. Ωστόσο, αποτελεί την κινητήριο δύναμη της φετινής Ντόρτμουντ, όπως απέδειξε και στο θριαμβευτικό 4-0 επί της Σάλκε, στην επιστροφή της Bundesliga δύο μήνες μετά τη διακοπή εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού.
Ο Γιούλιαν Μπραντ ήταν με μία λέξη, μαγικός. Έβγαζε μία απλότητα στο παιχνίδι του, αλλά την ίδια στιγμή έφτανε μία έμπνευση, ένα άγγιγμα της μπάλας για να αλλάξει τη ροή του αγώνα. Στο πρώτο γκολ βρίσκει με υπέροχο τακουνάκι τον Τοργκάν Αζάρ, ο οποίος δίνει την ασίστ στο “πολυβόλο” Χάαλαντ που ξέρει πολύ καλά τη δουλειά του. Στο δεύτερο προσφέρει την ασίστ στον Ράφαελ Γκερέιρο, ενώ στο τρίτο, η αντεπίθεση αρχίζει από τα πόδια του, προτού δώσει πάσα στον Αζάρ για να “κλειδώσει” τη νίκη.
https://youtu.be/29bkjemghwQ
Δεν είναι (μόνο) οι αριθμοί του Γερμανού μέσου που εντυπωσιάζουν, αλλά κι η ευκολία με την οποία συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του, ανεβάζει μέτρα την ομάδα του, βοηθάει δημιουργικά και ελευθερώνει χώρους για την επιθετική τριπλέτα των Χάαλαντ, Σάντσο και Αζάρ. Είναι το “μυαλό” στη μεσαία γραμμή της ομάδας του Λουσιάν Φαβρ, αλλά κι εκείνος που έχει την ικανότητα να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα του.
O MΠΟΣ “ΑΠΟΓΕΙΩΣΕ” ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ
Δεν ήταν τυχαίο, άλλωστε, που το περασμένο καλοκαίρι η Ντόρτμουντ δαπάνησε 25.000.000 ευρώ για να τον αποκτήσει από τη Λεβερκούζεν. Ο 24χρονος διεθνής χαφ είχε κάνει πράγματα και θαύματα με την Μπάγερ την τελευταία πενταετία και ειδικά τον τελευταίο μισό χρόνο, όταν την τεχνική ηγεσία της ομάδας ανέλαβε ο Πέτερ Μπος. Ο Ολλανδός προπονητής έφυγε ως αποτυχημένος από την Ντόρτμουντ τον Δεκέμβριο του 2017, λίγους μήνες αφότου είχε καθίσει στον πάγκο των Βεστφαλών.
Όμως, οι διοικούντες την Ντόρτμουντ θα πρέπει να τον ευγνωμονούν, καθώς χάρη στη δική του απόφαση, ο Γιούλιαν Μπραντ μετατράπηκε από ένας καλός παίκτης σε ένας game changer. Μέχρι τα μέσα της σεζόν 2018/19, ο Μπραντ αγωνιζόταν κυρίως στα άκρα της επίθεσης, είτε ως αριστερός είτε ως δεξιός εξτρέμ. Μέχρι το winter break εκείνης της σεζόν, ο Μπραντ είχε σκοράρει μόλις ένα γκολ και είχε μοιράσει τρεις ασίστ στους συμπαίκτες του.
Η κατάσταση ήταν δύσκολη στη Λεβερκούζεν, με τον Μπος να αναλαμβάνει στα μέσα της σεζόν και να αναζητά τον τρόπο να επαναφέρει τις “ασπιρίνες” σε τροχιά Ευρώπης, αφού το πρώτο μισό του πρωταθλήματος ήταν καταστροφικό. Ο 55χρονος -τότε- τεχνικός είχε μπροστά του περίπου ενάμιση μήνα για να “ανοικοδομήσει” τη Λεβερκούζεν και να αλλάξει σε απόλυτο βαθμό την αγωνιστική εικόνα της. Μεταξύ των πρώτων πραγμάτων που έκανε, ήταν να μεταφέρει τον Μπραντ από τα άκρα, στον άξονα.
Μία απόφαση που αποδείχθηκε καταλυτική τόσο για τον Γερμανό μέσο όσο και για ολόκληρη την ομάδα. Ο Μπραντ μεταμορφώθηκε προς το καλύτερο, πέτυχε δύο γκολ και μοίρασε τέσσερις ασίστ μέσα στον Φεβρουάριο του 2019 και αναδείχθηκε MVP του μήνα από την Bundesliga. Μετά το winter break, ο Μπραντ είχε συμμετοχή σε 10 γκολ της Λεβερκούζεν, στους τελευταίους εννιά αγώνες.
“Είχα δει πολλά παιχνίδια του Γιούλιαν όταν βρισκόμουν στην Ντόρτμουντ. Ειδικά όταν παίζαμε κόντρα στη Λεβερκούζεν. Εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στα άκρα, αλλά εγώ είδα στο πρόσωπό του έναν κεντρικό μέσο. Είναι πολύ καλός παίκτης και πρέπει να δίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο την μπάλα σε καλούς παίκτες. Έχανε σπάνια την μπάλα, είχε σωστές επιλογές και καλές συνεργασίες. Είναι ένας σπουδαίος παίκτης”, είχε δηλώσει ο Πέτερ Μπος, ενώ από την πλευρά του, ο Μπραντ είχε σχολιάσει: “Δεν μου είναι τελείως άγνωστη η θέση. Έπαιζα εκεί στις ακαδημίες της Βόλφσμπουργκ”.
TO “BROMANCE” ΜΕ ΧΑΒΕΡΤΣ
Το 4-2-3-1 του Χάικο Χέρλιχ έγινε flat 4-3-3 από τον Μπος, με τον Μπραντ να δημιουργεί ένα εξαιρετικό δίδυμο στη μεσαία γραμμή με το “next big thing” του γερμανικού ποδοσφαίρου, Κάι Χάβερτς. Οι δυο τους ολοκλήρωσαν τη σεζόν στην Bundesliga με 24 γκολ και 18 ασίστ. Ουσιαστικά, ο Μπραντ δημιουργούσε και ο Χάβερτς εκτελούσε. Μία μοναδική σχέση τόσο εντός όσο κι εκτός γηπέδου. Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό πως όταν ανακοινώθηκε η μεταγραφή του Μπραντ στην Ντόρτμουντ, ο Γερμανός ανέβασε μία φωτογραφία των δυο τους στα social media και έγραψε: “αυτό το δίδυμο θα ζει για πάντα”.
Οι δύο ποδοσφαιριστές περνούσαν χρόνο μαζί και εκτός προπονήσεων, έκαναν διακοπές και γενικότερα δημιούργησαν μία δυνατή φιλία. Ο Μπραντ έκανε το πρώτο μεγάλο βήμα στην καριέρα του και θεωρείται θέμα χρόνου να το κάνει κι ο Χάβερτς. Ίσως, μάλιστα, γίνει για μία ομάδα εκτός Γερμανίας, αφού υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από συλλόγους της Premier League. Το βέβαιο είναι πως οι δυο τους θα βρίσκουν πάντα τρόπο να συνεργάζονται, αφού είναι βασικά στελέχη της εθνικής Γερμανίας.
ΤΟ ΝΟ.10 ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΟΖΙΛ
Κι αφού αναφερθήκαμε στην εθνική Γερμανίας, έχει αξία και είναι δείγμα των ηγετικών χαρακτηριστικών που διαθέτει ο Μπραντ, πως ήταν το επόμενο Νο.10 του Γιόακιμ Λεβ στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μετά την επεισοδιακή αποχώρηση του Μεζούτ Οζίλ. Ο Μπραντ δεν φοβήθηκε σε ηλικία 22 ετών να πάρει το “βαρύ” Νο.10.
Γι’ αυτό το λόγο, όταν ρωτήθηκε για το νέο νούμερο στη φανέλα απάντησε πως “κάθε Νο.10 είναι διαφορετικό. Ο Ροναλντίνιο ήταν μάγος. Υπάρχουν δεκάρια όπως ο Οζίλ που έχουν διορατικότητα στο παιχνίδι τους, αλλά δεν κάνουν πολλά κόλπα. Προσωπικά, δεν είμαι ούτε σαν τον Ροναλντίνιο, ούτε σαν τον Οζίλ. Είμαι πιο ευέλικτος. Είμαι περισσότερο ακραίος επιθετικός, αλλά μπορώ να παίξω κι ως πραγματικό δεκάρι. Όμως, επειδή αγωνίζομαι κυρίως στα άκρα, δεν μπορείς να με δεις ως κλασικό δεκάρι”.
Δύο χρόνια αργότερα, όλα τα παραπάνω έχουν αναιρεθεί. Ο Μπραντ, όχι μόνο έγινε ένας σπουδαίος κεντρικός μέσος, αλλά κατάφερε να αποτάξει από πάνω του τη ταμπέλα του “νέου Οζίλ”. Κάτι που δεν ήθελε ποτέ. Διότι ο Οζίλ ήταν και είναι ένας εξαιρετικός ποδοσφαιριστής, αλλά, όπως αποδείχθηκε, δεν διέθετε όλο το πακέτο για να κάνει τη διαφορά σε βάθος χρόνου. Τα εξωαγωνιστικά ζητήματα του 31χρονου -πλέον- μεσοεπιθετικού κόστισαν στην καριέρα του. Ο Μπραντ, από την άλλη πλευρά, δεν έχει σκοπό να κάνει τα ίδια λάθη.
ΟΤΑΝ Ο ΚΛΟΠ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΝ ΣΑΛΑΧ
Βέβαια, τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά το καλοκαίρι του 2017. Ο Γιούργκεν Κλοπ αναζητούσε μία αξιόλογη περίπτωση για τα άκρα της επιθετικής γραμμής της Λίβερπουλ, με τον Μπραντ να αποτελεί την πρώτη επιλογή του Γερμανού τεχνικού. Ωστόσο, ο αθλητικός διευθυντής των “κόκκινων”, Μάικλ Έντουαρντς έπεισε τελικά τον Κλοπ να προτιμήσει τον Μοχάμεντ Σαλάχ, ο οποίος έκανε τρομερή σεζόν στη Ρόμα.
Μία απόφαση που του βρήκε 110%, αφού ο Αιγύπτιος σούπερ σταρ έχει βοηθήσει τα μέγιστα τα τελευταία τρία χρόνια τη Λίβερπουλ να κατακτήσει το Champions League, αλλά και το -επικείμενο- πρωτάθλημα. Από την άλλη πλευρά, ο Μπραντ συνεχίζει τα σταθερά βήματα προς την κορυφή, αλλά είναι δεδομένο πως σκέφτεται πώς θα είχαν εξελιχθεί τα πράγματα αν τότε είχε μετακινηθεί στην αγγλική ομάδα. Ωστόσο, με τα “αν” δεν γράφεται ιστορία.
O TAΠΕΙΝΟΣ ΣΤΑΡ
Το σημαντικότερο είναι να παραμείνει ταπεινός. Κάτι που, όπως φαίνεται, ισχύει τη δεδομένη στιγμή. Θέλει να είναι το παιδί της διπλανής πόρτας, αλλά με τη λάμψη ενός σταρ. Θα καθίσει να συζητήσει με τους φιλάθλους, θα βγάλει φωτογραφίες με τον κόσμο και θα μιλήσει στους δημοσιογράφους, ακόμα κι αν το αποτέλεσμα δεν είναι θετικό για την ομάδα του. “Προσπαθώ να παραμένω ταπεινός και αυτό συστήνω και στους υπολοίπους. Πρέπει να παραμένεις ευαίσθητος, να λες ‘καλημέρα’ σε όλους και να μην γίνεσαι υπερόπτης”, είχε σχολιάσει σε ανύποπτο χρόνο.
“Δεν είμαι θορυβώδης τύπος όπως ο Γιόσουα Κίμιχ ή πάντα με το χαμόγελο στα χείλη όπως ο Τόμας Μίλερ, αλλά ξέρω πως μ’ αρέσει να πηγαίνω για προπόνηση. Το βλέπω ως καθήκον μου να συνεισφέρω και να υποστηρίξω την ομάδα, με ποδοσφαιρικούς όρους. Πρέπει να είμαι ο παίκτης πάνω στον οποίο στηρίζονται οι άλλοι”, ανέφερε κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν.
Ο Μπραντ, παρότι διαθέτει.. baby face, δείχνει πιο ώριμος από ποτέ να γίνει ο επόμενος μεγάλος ηγέτης της Ντόρτμουντ. Με σταθερά βήματα, με διαρκή βελτίωση στο παιχνίδι του χάρη και στον Λουσιάν Φαβρ, φαντάζει θέμα χρόνου να τον δούμε σε μία (ακόμα) μεγαλύτερη ομάδα. Το σίγουρο είναι πως δεν θέλει να γίνει ο νέος Οζίλ.
Πηγή: Sport 24
