Του Ιωάννη Πέππα
Ο Σοβιετικός, Γεωργιανής καταγωγής, κεντρικός μέσος Βιτάλι Νταρασέλια (Vitaly Kukhinovich Daraselia), γεννήθηκε στις 9 Οκτωβρίου του 1957, στην Οτσαμχίρα, μια πόλη στα ανατολικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας, στη πιο ανατολική επαρχία της Γεωργίας, την Αμπχαζία. Έχοντας ξεκινήσει με την Αμιράν Οτσαμχίρα στη γενέτειρά του, μεταγράφηκε στη μεγάλη Ντιναμό Τιφλίδας το 1975. Με το νέο σύλλογό του έγινε Σοβιετικός Πρωταθλητής το 1978 ενώ το 1976 και το 1979 κατέκτησε το Σοβιετικό Κύπελλο. Την σεζόν 1980/81, κατέκτησε το Κύπελλο Κυπελλούχων, σημειώνοντας το νικητήριο τέρμα στο 87ο λεπτό στη νίκη με 2-1 εναντίον της Καρλ Τσάις Ιένα. Μεταξύ του 1979 και του 1982, κέρδισε 22 διεθνείς συμμετοχές για τη Σοβιετική εθνική ομάδα και σημείωσε 3 γκολ ενώ πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία.
Ο πατέρας του ήταν Γεωργιανός και η μητέρα του από την Αμπχαζία. Έχοντας ξεκινήσει το 1974 από την Αμιράνι στη γενέτειρά του, πήγε το 1975 στο μεγάλο σύλλογο της Γεωργιανής πρωτεύουσας, τη Ντιναμό Τιφλίδας. Αναδείχθηκε πρωταθλητής Σοβιετικής Ένωσης το 1978, τον δεύτερο σοβιετικό πρωτάθλημα για τον σύλλογο, εκθρονίζοντας την παραδοσιακή κυριαρχία των συλλόγων της Ρωσίας και της Ουκρανίας, ενώ κατέκτησε και 2 φορές το Σοβιετικό Κύπελλο, το 1976 και το 1979.
Αγωνίστηκε με τη Ντιναμό σε 192 παιχνίδια πρωταθλήματος, σημειώνοντας 26 γκολ και σε 4 παιχνίδια στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Στις 13 Μαΐου του 1981, στο ‘’Ραϊνστάντιον’’ του Ντίσελντορφ, σκόραρε το καθοριστικό γκολ, τρία λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, όταν η Ντιναμό κέρδισε με 2-1 την Καρλ Τσάις Ιένα από την Ανατολική Γερμανία, κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης εκείνης της περιόδου. Παραμένει μέχρι σήμερα ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα ευρωπαϊκός τίτλος του γεωργιανού ποδοσφαίρου!
Είχε 23 παρουσίες στην εθνική της Σοβιετικής Ένωσης, πετυχαίνοντας 3 γκολ, από το 1978 έως το 1982.Το 1982 με την ΕΣΣΔ, μαζί με τους συμπαίκτες του στη Ντιναμό, Τεγκίζ Σουλακβελίτζε (Tengiz Sulakvelidze), Αλεξάντερ Τσιβάτζε (Aleksandr Chivadze) και Ραμάζ Σενγκέλια (Ramaz Shengelia), έπαιξε σε 4 αγώνες στο Μουντιάλ της Ισπανίας, αυτούς εναντίον της Βραζιλίας (1-2) και της Νέας Ζηλανδίας (3-0), στους Ομίλους και εναντίον του Βελγίου (1-0) και της Πολωνίας (0-0), στη Δεύτερη Φάση.
Η καριέρα του προβλεπόταν λαμπρή, αλλά ένα τροχαίο δυστύχημα, στις 13 Δεκεμβρίου του 1982, στο Ζεσταπόνι, μια πόλη στο κέντρο της γεωργιανής επικράτειας, έκοψε το νήμα της ζωής του, στα 25 του χρόνια. Είχε αγοράσει ένα νέο αυτοκίνητο και το δοκίμαζε σ’ έναν ορεινό δρόμο μαζί μ’ έναν φίλο του, έμπειρο εκπαιδευτή. Σ’ ένα πέρασμα με ελικοειδής στροφές, έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα αυτό να πέσει από γκρεμό σε ένα ποτάμι στο βουνό. Ο εκπαιδευτής σκοτώθηκε αμέσως και βρέθηκε κοντά στο αυτοκίνητο. Ο Νταρασέλια, έχασε τις αισθήσεις του και παρασύρθηκε από το ποτάμι. Τα ισχυρά ρεύματα του, παρέσυραν το σώμα του ποδοσφαιριστή περίπου 2 χιλιόμετρα από τον τόπο της τραγωδίας! Εκατοντάδες άνθρωποι έσπευσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό του. Το πτώμα του βρέθηκε μόλις 13 ημέρες αργότερα!
Τον Σεπτέμβριο του 1982, λίγους μήνες πριν χάσει τη ζωή του, η γυναίκα του ήταν έγκυος στο δεύτερό τους παιδί. Πριν το ματς της Ντιναμό Τυφλίδος με τη Νάπολι στην Ιταλία, είπε στους συμπαίκτες του ότι όποιος βάλει γκολ θα δώσει το όνομά του στο παιδί, εάν ήταν αγόρι. Ο Βιτάλι σκόραρε σε εκείνο το παιχνίδι κι όταν γεννήθηκε το παιδί, μετά τον θάνατό του, πήρε το όνομά του, Βιτάλι Νταρασέλια τζούνιορ (Vitaly Daraselia Jr). Έγινε κι αυτός ποδοσφαιριστής και μάλιστα είχε και λίγες συμμετοχές στην εθνική Γεωργίας. Η σύζυγός του, αργότερα ξαναπαντρεύτηκε.
Τάφηκε ως εθνικός ήρωας στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Το στάδιο στη γενέτειρά του, στην Οτσαμχίρα της Αμπχαζίας φέρει το όνομά του. Τον Δεκέμβριο του 2009, η μητέρα του ανέφερε ότι το σπίτι του ποδοσφαιριστή, που λειτουργούσε ως μουσείο, λεηλατήθηκε και κάηκε.
PALMARES
Επαγγελματική καριέρα
- 1974: Amirani Ochamchire
- 1975–1982: Sapekhburto K’lubi Dinamo Tbilisi, 192 (26)
Διεθνής
- 1978–1982: Σοβιετική Ένωση, 22 (3)
Τίτλοι
Συλλογικοί
Με τη Dinamo Tbilisi
- Πρωτάθλημα Σοβιετικής Ένωσης: 1978
- Κύπελλο Σοβιετικής Ένωσης: 2 (1976, 1979)
- Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1980/81
Πηγή: Ευλογημένο Ποδόσφαιρο