Ο βιολιστής που έγινε η ακριβότερη μεταγραφή της προπολεμικής Γιουβέντους

Του Ιωάννη Πέππα

Ο Αργεντίνος, που αργότερα πολιτογραφήθηκε Ιταλός, αριστερός ακραίος κυνηγός, Ραϊμούντο Ορσι (Raimundo Bibiani “Mumo” Orsi), γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1901, στην Αβεγιανέδα, του Μπουένος Άιρες. Σε διεθνές επίπεδο, εκπροσώπησε τις δύο χώρες, κερδίζοντας το Κόπα Αμέρικα του 1927 και το Ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ, με την Αργεντινή , καθώς και δύο τρόπαια Διεθνούς Κυπέλλου Κεντρικής Ευρώπης και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934, με την Ιταλία. Η καριέρα του ξεκίνησε στην Αργεντινή με την Ιντεπεντιέντε, αλλά ήταν με Γιουβέντους που θα έχει τη μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα του σε συλλογικό επίπεδο. Ήλθε στη Γιούβε τη περίοδο 1928/29 και έμεινε μέχρι το 1935, κερδίζοντας πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα μεταξύ 1931 και 1935. Φεύγοντας από την Ιταλία, έπαιξε το υπόλοιπο της καριέρας του στη Νότια Αμερική. Επέστρεψε στην Ιντεπεντιέντε πριν προχωρήσει στην Μπόκα Τζούνιορς, τη Πλατένσε και την Αλμάγκρο. Έπαιξε επίσης για την Φλαμένγκο στην Βραζιλία, τη Πενιαρόλ στην Ουρουγουάη και τη Σαντιάγκο Νασιονάλ στη Χιλή.

Ξεκίνησε την καριέρα του, το 1920, στην Αργεντινή με την Ιντεπεντιέντε, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1928. Στα 21 του χρόνια ήταν ήδη πρωταθλητής στην Αργεντινή. Κέρδισε 3 φορές το πρωτάθλημα Αργεντινής, αν και ακόμα σε ερασιτεχνικό επίπεδο, το 1922, το 1924 και το 1925. Στα 27 του, με την Ολυμπιακή ομάδα ονομάστηκε από εφημερίδες και φιλάθλους «αστέρι του Άμστερνταμ», καταπλήσσοντας με τις εμφανίσεις τους στο Ολυμπιακό Τουρνουά. Εκεί τον εντόπισαν και οι υπεύθυνοι της Γιουβέντους που χρειάστηκαν ένα χρόνο για να τον πείσουν να υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με την ομάδα τους.

Το καλοκαίρι του 1928 πήγε στη Γιουβέντους, όπου θα είχε τις μεγαλύτερες επιτυχίες και γι’ αυτόν αλλά και για τον σύλλογο. Το «δώρο» του ήταν ένα αυτοκίνητο FIAT και χίλιες λιρέτες για να τον κάνουν να ξεχάσει, εκτός των άλλων και την πίκρα από την απώλεια συμμετοχής του στο πρώτο παγκόσμιο κύπελλο το 1930, αφού έγινε Ιταλός υπήκοος. Ήταν ένα συμβόλαιο που δεν είχε υπογράψει ξανά ποδοσφαιριστής σ’ όλο τον πλανήτη! Έπαιξε το πρώτο παιχνίδι του για τη Γιούβε στις 6 Οκτωβρίου του 1929, σε μια νίκη 3-2 επί της Νάπολι και σκόραρε το πρώτο του γκολ μια εβδομάδα αργότερα, στις 13 Οκτωβρίου, κατά τη διάρκεια μιας τεράστιας επιτυχίας εκτός έδρας με 5-1 επί της Λιβόρνο. Πέτυχε 88 γκολ σε 194 παιχνίδια για τη «Γηραιά Κυρία», παραμένοντας στο Τορίνο μέχρι το 1935, όντας μέλος της χρυσής εποχής του συλλόγου που κέρδισε πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα, μεταξύ 1931 και 1935.

Το υπόλοιπο της καριέρας του, το έπαιξε όλο στη Νότια Αμερική. Επέστρεψε στην Ιντεπεντιέντε και ακολούθησαν, από μια περίοδο διαδοχικά, η Μπόκα Τζούνιορς, η Πλατένσε και η Αλμάγκρο. Αγωνίστηκε επίσης για την Φλαμένγκο στη Βραζιλία, την Πενιαρόλ στην Ουρουγουάη και έκλεισε την καριέρα του στη Σαντιάγκο Νασιονάλ στη Χιλή, το 1943.

Το διεθνές ντεμπούτο του για την Αργεντινή, έγινε στις 10 Αυγούστου του 1924 εναντίον στην Ουρουγουάης, σε μια ισοπαλία 0-0 στο Μπουένος Άιρες. Τα επόμενα 12 χρόνια, έπαιξε 13 φορές για την «αλμπισελέστε» και σημείωσε 3 γκολ, κερδίζοντας το Κόπα Αμέρικα του 1927 και το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928 στο Άμστερνταμ. Ενδιάμεσα και αφού μεταγράφηκε στην Γιουβέντους, το 1929, πολιτογραφήθηκε Ιταλός και του επετράπη να αγωνιστεί με τα ιταλικά εθνικά χρώματα.

Ξεκίνησε να παίζει για την Ιταλία, την 1η Φεβρουαρίου του 1929 με την Πορτογαλία, σε μια νίκη 6-1 στο Μιλάνο. Κατέκτησε μαζί της, 2 φορές το Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης και ήταν βασικό μέλος της ομάδας που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934, σκοράροντας μάλιστα και στον τελικό. Συμμετείχε σε 35 αγώνες της «σκουάντρα ατζούρα, πετυχαίνοντας 13 γκολ. Το τελευταίο του ματς μαζί της, το έκανε εναντίον της Αυστρίας, στην Βιέννη, στις 24 Μαρτίου του 1935 (2-0). Γυρνώντας πίσω στην Νότιο Αμερική, αγωνίστηκε ξανά με την Αργεντινή, παίζοντας το τελευταίο παιχνίδι μαζί της, στις 9 Αυγούστου του 1936, με την Ουρουγουάη (1-0) στο Μπουένος Αϊρες.