Του Βασίλη Σκουντή
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες από τότε που μεσούσης της πανδημίας και ενώ είχαν κατέβει τα ρολά σε ολόκληρο τον πλανήτη, ο Σάσα Βεζένκοβ, σε μια συνέντευξη του στην επίσημη ιστοσελίδας του Ολυμπιακού ρωτήθηκε ποια είναι η αγαπημένη του ταινία και επέλεξε μία που αποδείχθηκε προφητική και μάλιστα εις το διηνεκές.
Βουλωμένο γράμμα διάβαζε διότι του έμελλε να γυρίσει και ο ίδιος και μάλιστα δυο φορές το “EscapePlan”
Δεν ξέρω ποιον από τους δυο πρωταγωνιστές του θρίλερ (Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Σιλβέστερ Σταλόνε) γουστάρει περισσότερο, αλλά προφανώς και ο ίδιος μπορεί να κορδώνεται για την σπεσιαλιτέ τους στις αποδράσεις.
“Κόκκινο αλάνι στο λιμάνι”
Την 1η Ιουλίου του 2023 δραπέτευσε από τον Πειραιά με προορισμό το Σακραμέντο και ακριβώς μετά από έναν χρόνο ανακρούει πρύμναν και ελλιμενίζεται ξανά στις όχθες του Σαρωνικού.
Ως εκ τούτου δίνει σάρκα και οστά στη ρίμα του τίτλου που δεσπόζει στο σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Φως των Σπορ”…
“Κόκκινο αλάνι στο λιμάνι”!
Η αγορά του ΣΕΦ και το jetlag της Νικόλ
Ακριβώς έναν χρόνο βάσταξε ο χωρισμός του MVP της περυσινής Ευρωλίγκας από τους Πειραιώτες και τώρα που επανασυνδέθηκαν προφανώς μπορούν να χαράξουν καινούργιους όρκους αγάπης πάνω στους κορμούς των δέντρων στον περιβάλλοντα χώρο του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας…
Ο Σάσα έζησε όσο του επέτρεψαν οι τραυματισμοί του, η απαραίτητη διαδικασία στρατικοποίησης και το πλάνο του Μάικ Μπράουν το “AmericanDream”.
Το εννοώ αυτό διότι με τα λεφτά που θα τσεπώσει μπορεί να αγοράσει το ΣΕΦ και να το καταχωρίζει στο «πόθεν έσχες του», χώρια που έβγαλε από τη δύσκολη θέση και τη σύντροφο του, την διεθνή πολίστρια Νικόλ Ελευθεριάδου, που η δόλια ζούσε για έναν χρόνο υπό το καθεστώς του… jetlag και έπρεπε, να αποδεικνύει πως δεν είναι ελέφαντας.
Η ατάκα του Μάρλον Μπράντο
Για να ξαναγυρίσω στην υπόθεση με τις κινηματογραφικές προτιμήσεις του Βούλγαρου φόργουορντ (ο οποίος ωστόσο ομιλεί φαρσί και τα ελληνικά και τα κυπριακά και τα αγγλικά, ενδεχομένως και τα… σουαχίλι), από χθες θα πρέπει να αλλάξει ρεπερτόριο.
Μετά λοιπόν το “EscapePlan”, του ταιριάζει η επική τριλογία του “Νονού”.
Εδώ όντως κολλάει γάντι η περίφημη ατάκα του Μάρλον Μπράντο που υποδύεται τον αρχιμαφιόζο Ντον Βίτο Κορλεόνε…
“Ι’m gonna make him an offer he can’t refuse”
Αυτό ακριβώς συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση, έστω κι αν το νόημα της κινηματογραφικής ατάκας δεν είχε να κάνει με γενναιοδωρία, αλλά με απειλή και προαναγγελία φόνου: οι Αγγελόπουλοι έκαναν στον Βεζένκοβ μια προσφορά που δεν μπορούσε να την αρνηθεί!
Κοινώς, Σάσα πάρε τα λεφτά και τρέχα!
Ο Σάσα στα χνάρια του Σπανούλη
Βεβαίως πέρα από την ιλιγγιώδη και σε έναν βαθμό αδιανόητη προσφορά του Ολυμπιακού, μέτρησαν επίσης άλλοι τρεις παράγοντες που έχουν να κάνουν με το θυμικό, το συναισθηματικό και το εγωιστικό κομμάτι…
Όλα αυτά που καθιστούν την υπόθεση μια καινούργια εκδοχή της… Σπανουλιάδας που εκτυλίχθηκε το καλοκαίρι του 2007.
Τότε ο νυν προπονητής της Εθνικής τσατισμένος από τον περιορισμένο χρόνο συμμετοχής του στους Ρόκετς και τη μεταχείριση της οποίας ετύγχανε από τον Τζεφ Βαν Γκάντι έβαλε λυτούς και δεμένους για να ξαναγυρίσει στην πράσινη θαλπωρή.
Ο αείμνηστος Θανάσης Γιαννακόπουλος που (δεν έκρυβε ότι) του έτρεφε αδυναμία ανταποκρίθηκε ασμένως στην επιθυμία παλιννόστησης του Λαρισαίου γκαρντ, μίλησε κιόλας με τη μητέρα του, Γεωργία και η δουλειά έγινε γρήγορα και παστρικά!
Οι Σπερς και το “whatif”
Εκ των υστέρων βεβαίως ο Σπανούλης κυριεύθηκε εάν όχι από τύψεις συνειδήσεως, σίγουρα από δεύτερες σκέψεις που αποτυπώνονται στο “whatif”, διερωτώμενος μπας και έκανε λάθος με το γρήγορο φευγιό του, πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που εκείνες τις ημέρες παιζόταν κιόλας ένα σενάριο μεταγραφής του από τους Ρόκετς στους Σπερς…
Μένει να φανεί, εάν και κατά πόσον σε κάμποσα χρόνια από τώρα, μπει σε αυτό το τριπάκι και ο Βεζένκοβ: εάν δηλαδή κοιτάξει κι ελόγου την αφεντομουτσουνάρα του στον καθρέφτη και αναρωτηθεί μήπως έπρεπε να δώσει στον εαυτό μου μια δεύτερη ευκαιρία στο ΝΒΑ.
Για την ιστορία και προς χάριν αυτής της αντιπαραβολής, ο Σπανούλης έπαιξε σε 31 ματς με μέσο όρο 2.7 πόντους, 0.7 ριμπάουντ, 0.9 ασίστ σε εννέα λεπτά, ενώ ο Βεζένκοβ σε 42 αγώνες με 12 λεπτά συμμετοχής είχε 5.4 πόντους, 2.3 ριμπάουντ και μισή ασίστ σε 12 λεπτά.
Η άνω τελεία και το τραγούδι του Ρέμου
Το 2007 ο Σπανούλης ξαναγύρισε στον Παναθηναϊκό τη φανέλα του οποίου φόρεσε για άλλες τρεις (και συνολικά τέσσερις) σεζόν, προτού ροβολήσει κατά Νέο Φάληρο μεριά, όπου κατοικοέδρευσε επί έντεκα χρόνια.
Από την πλευρά του Βεζένκοβ επανακάμπτει στον Ολυμπιακό επίσης μετά από μία σεζόν, επιβεβαιώνοντας με ακρίβεια όχι μόνο τα όσα (τυπικά, αλλά εν τέλει ουσιαστικά) λόγια που ειπώθηκαν τότε αμφοτέρωθεν, αλλά και τους στίχους ενός τραγουδιού του Αντώνη Ρέμου…
“Δεν υπάρχουν αντίο στο δρόμο μας, μόνο κάποιες στιγμές χωρισμού, η αγάπη ενώνει τον πόνο μας, όταν είσαι και είμαι αλλού”.
Πριν από έναν χρόνο, ο Ολυμπιακός και ο Βεζένκοβ έβαλαν μια άνω τελεία στη σχέση τους και τώρα τη σβήνουν και την αντικαθιστούν με ένα άλλο σημείο στίξεως: ένα κόμμα που δηλώνει τη συνέχεια στο νταλαβέρι τους…
Το ραβασάκι, η μισή καρδιά και το έβδομο “I am back”
Αποχωρώντας από τον Πειραιά με προορισμό το Σακραμέντο ο Σάσα είχε αφήσει ένα πολύ αγαπησιάρικο ραβασάκι που παρέπεμπε κιόλας στο γνωστό ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ, καθόσον άφησε τη μισή καρδιά του στον Πειραιά και πήρε την άλλη μισή στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνιας.
Τώρα, λοιπόν, που γυρίζει νιώθει πως ενώνει ξανά τα δυο κομμάτια της καρδιάς του και ό,τι ήθελε προκύψει…
Παρεμπιπτόντως αυτό το νόστιμον ήμαρ έχει εξελιχθεί σε εθιμικό δίκαιο για τον Ολυμπιακό, ο οποίος στο πρόσφατο παρελθόν είδε 6+1 παίκτες να επαναπατρίζονται στους κόλπους του: τον Ντούσαν Βούκτσεβιτς μετά το πέρασμα του από τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Σιένα, τον Γιώργο Πρίντεζη από την Ολύμπια Λάρισας και την Ουνικάχα Μάλαγα, τον Κώστα Παπανικολάου όταν ολοκλήρωσε το σουλάτσο του στη Βαρκελώνη, στο Χιούστον και στο Ντένβερ, τον Κώστα Σλούκα τόσο μετά τον δανεισμό του στον Αρη, όσο και μετά την πενταετία στη Φενέρμπαχτσε, τον Νίκολα Μιλουτίνοφ από τη Μόσχα και τον Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος έπειτα από τη θητεία του στους Τζαζ, στη Λοκομοτίβ Κουμπάν και στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν επίσης οι προπονητές Γιάννης Ιωαννίδης και Γιώργος Μπαρτζώκας, ο Στιβ Γιατζόγλου, ο Σαράντης Παπαχριστόπουλος, ο Τζίμης Μανιάτης, ο Αργύρης Καμπούρης, ο Σταύρος Ελληνιάδης, ο Μίλαν Τόμιτς, ο Νίκος Μπουντούρης και άλλοι οι οποίοι επέστρεψαν με διαφορετικές ιδιότητες.
Ο… ακατονόμαστος του Μπαρτζώκα
Τι κομίζει ο 29χρονος φόργουορντ στον Ολυμπιακό;
Πολλά και διάφορα, που τα λιμπίζεται ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο οποίος τον γνωρίζει και τον εκτιμά από την πρώτη γνωριμία τους στους κόλπους της Μπαρτσελόνα…
Απλώς επειδή ο προπονητής του Ολυμπιακού βγάζει σπυράκια με τις κάθε λογής ετικέτες και δη με εκείνες που περιέχουν τη λέξη “Ηγέτης” (εκτός κι αν πρόκειται για τον συχωρεμένο Ανδρέα Παπανδρέου) δεν θα συμφωνήσει δημοσίως, αλλά η καρδούλα του το ξέρει.
Η καρδούλα του Μπαρτζώκα ξέρει ότι ο Βεζένκοβ μπορεί να παίξει τον ρόλο του ηγέτη και μάλιστα ενός ηγέτη που επιστρέφει πεινασμένος για μπάσκετ και για την αναγνώριση την οποία στερήθηκε στο ΝΒΑ.
Εκτός από αυτόν τον ηγετικό ρόλο ο ξανθομάλλης φόργουορντ κουβαλάει τη νοοτροπία του σκόρερ και ένα πακέτο αρετών που ασφαλώς θα αναβαθμίσει την επιθετική λειτουργία και την παραγωγικότητα του Ολυμπιακού.
Η απειλή και ο “go–to–guy”
Ο Βεζένκοβ εκφράζει μια διαρκή απειλή, μπορεί να παίξει κατ’ εξοχήν με πρόσωπο, αλλά και με πλάτη προς το καλάθι, είναι μανούλα στο παιχνίδι χωρίς την μπάλα και από την αδύνατη πλευρά, τακτοποιεί τις αποστάσεις, διαβάζει τέλεια τις καταστάσεις στην αντίπαλη άμυνα, δεν ντριμπλάρει πολύ και αποτελεί κομβικό παράγοντα στο λεγόμενο “BartzokasBasketball”.
Εν τη παρουσία του οι τρις πρωταθλητές Ευρώπης έχουν ξανά στο ρόστερ τους αφενός έναν “go-to-guy” που θα ξεμπλοκάρει φάσεις στις οποίες γίνεται κατάχρηση του passinggame χωρίς καλές εκτελέσεις και αφετέρου έναν παίκτη ο οποίος γνωρίζει καλά τα κατατόπια, τις συνθήκες, το περιβάλλον, τα μέλη της ομάδας και τα αποδυτήρια.
Ο ρόλος του Πίτερς
Τίθεται βεβαίως ένα ερώτημα που δεν έχει να κάνει τόσο με τον Βεζένκοβ, όσο με τον… αντι-Βεζένκοβ!
Τη σεζόν 2023-24 ο Μπαρτζώκας είδε τον Αλεκ Πίτερς που την προηγούμενη χρονιά βρισκόταν στη σκιά του Βεζένκοβ, να μπαίνει στα παπούτσια του Σάσα και να εκτοξεύει τα νούμερα του, οπότε τώρα τίθεται ένα ζήτημα διαχείρισης και επιμερισμού των λεπτών συμμετοχής, των ρόλων και των σουτ…
Πριν από λίγη ώρα βεβαίως κυκλοφόρησε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού βρίσκεται στο στόχαστρο της Μπαρτσελόνα και της Αναντολού Εφές, αλλά ο Αμερικανός φόργουορντ έχει συμβόλαιο για άλλες δυο σεζόν με ό,τι αυτό μπορεί να (μην) συνεπάγεται.
Το τριάρι και η ατάκα του Ντούντα
Εάν ο Πίτερς παραμείνει στο κόκκινο ρόστερ, προφανώς θα πρέπει να… συμβιβαστεί με την ιδέα ότι θα περνάει κάποια λεπτά στη θέση του σμολ φόργουορντ.
Τούτου δοθέντος θα πρέπει στη μεν επίθεση να βγαίνει από τα screens για να εκτελέσει και να προσαρμοσθεί αναλόγως στο pickn’ roll, στη δε άμυνα (που αποτελεί και το κυρίως ζητούμενο σε αυτή την περίπτωση) να επιταχύνει τα βήματα και την κίνηση του ώστε να μπορεί να μαρκάρει τους κατά συνθήκην ομολόγους του στο “3”, όπως για παράδειγμα τον Μάριο Χεζόνια, τον Μάριους Γκριγκόνις, τον Νίκολα Μίροτιτς (στον βαθμό που η ίδια περίπτωση απασχόλησε πέρυσι και τον Ετορε Μεσίνα) και πάει λέγοντας…
Βεβαίως στο σύγχρονο μπάσκετ που επιτάσσει από τους παίκτες να μπορούν να υποστηρίξουν τουλάχιστον δυο θέσεις, όλα αυτά είναι πολύ σχετικά και-όπως είχε πει κάποτε ο μακαρίτης ο Ντούντα στον Βαγγέλη Αγγέλου, “αγάπη μου υπάρχουν τριάρια που είναι πιο πολύ τεσσάρια και τεσσάρια που είναι πιο πολύ τριάρια”!
- ΥΓ-1: Σε ό,τι αφορά την… υπερφόρτωση και τον συνωστισμό στις θέσεις «4» και «5» του ρόστερ του Ολυμπιακού, σε τέτοιες περιπτώσεις ισχύουν και η ελληνική έκφραση «όλοι οι καλοί χωράνε» και η σερβική παροιμία «τον πονοκέφαλο τον προκαλούν τα λίγα και όχι τα πολλά» την οποία επικαλούνταν ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
- ΥΓ-2: Σε τελική ανάλυση, όπως συνηθίζω να γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτά θα τα βρει η υπηρεσία…
