Του Γιάννη Φιλέρη
Φοράει το νούμερο 7, τον λένε και Βασίλη, τον πιστεύει πολύ ο προπονητής Σπανούλης, ε πώς να το χάσει το τρίποντο της ισοφάρισης;
Ο Βασίλης Τολιόπουλος, μετά τις τρεις άστοχες βολές του Σατοράνσκι, έδειξε περίτρανα ότι είναι φτιαγμένος από την πάστα των μεγάλων σκόρερ.
Σημάδεψε σωστά, απέφυγε τον αντίπαλο του και έστειλε το ματς στην παράταση. Εκεί έβαλε άλλα δυο μεγάλα σουτ κι όταν έχασε δυο βολές, ήρθε ένα μεγάλο όσο και κρίσιμο επιθετικό ριμπάουντ του Παπαγιάννη, για να του ξαναδώσει την ευκαιρία να σκοράρει από τη γραμμή και να σφραγίσει τη νίκη της Εθνικής.
Τη νίκη και την πρόκριση στα τελικά του Ευρωμπάσκετ. Στη Λεμεσσό, στο τέλος του καλοκαιριού οι Κύπριοι θα υποστηρίζουν δυο ομάδες. Τη δική τους και την Ελλάδα. Για τη δεύτερη φάση, που θα φιλοξενηθεί στη Ρίγα της Λετονίας, η εκδρομή μοιάζει λίαν δελεαστική, αρκεί, βέβαια, να είναι παρούσα η ομάδα μας!
Το ζητούμενο, άλλωστε, είναι να δίνουμε το παρών. Να’ μαστε εκεί και να διεκδικούμε. Προφανώς δεν αποτελεί ιστορικό κατόρθωμα η πρόκριση σε ένα όμιλο των τεσσάρων από τον οποίο περνούσαν οι … τρεις, θα πρέπει όμως να έχουμε και μια πλήρη εικόνα της σύγχρονης πραγματικότητας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Η Ελλάδα, μακριά από διακρίσεις εδώ και 16 χρόνια, δεν είναι η ομάδα του παρελθόντος, αντιθέτως θα δίνει πάντα μάχες, ειδικά στα προκριματικά που έχει θεσπίσει η FIBA, με Εθνικά συγκροτήματα όπως της Τσεχίας. Στο μυαλό μας έχουμε ακόμα το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των σπουδαίων κατορθωμάτων, των μεταλλίων, επί της ουσίας όμως βρισκόμαστε σε ένα άλλο επίπεδο.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντική η πρόκριση στα τελικά του Ευρωμπάσκετ και σπουδαίο το σουτ του Τολιόπουλου, που σφυρηλατεί τον χαρακτήρα του για τ’έτοιες φάσεις που ενδεχομένως να του προκύψουν στους αγώνες του Ευρωμπάσκετ. Είναι έτοιμος, πλέον, ο 28χρονος γκαρντ του Άρη να αποτελεί μέλος της περιφέρειας της Εθνικής, ακόμα κι αν παίζουν δίπλα του, σταρ όπως ο Καλάθης ή ο Σλούκας. Έχει την ικανότητα να παίρνει αποφάσεις και να εκτελεί, όπως … ο χαρισματικός προπονητής του.
Κι αν σε κάτι χρησιμεύουν τα παράθυρα, όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι δίνουν στους προπονητές ένα διευρυμένο αριθμό παικτών για να στελεχώσουν την Εθνική Ομάδα εν όψει των επίσημων διοργανώσεων. Ο Τολιόπουλος έτσι κι αλλιώς θα ήταν μέσα στις κλήσεις του Σπανούλη, δεν θα είχε όμως τις παραστάσεις αυτών των αγώνων, την εμπειρία ενός σουτ στο τέλος, μιας σπουδαίας εμφάνισης όπως αυτή στο Παρντούπιτσε. Το κοντέρ έγραψε 26π με 8/12 σουτ (3/3δ, 5/9τρ) και μια ηγετική παρουσία που δίνει υποσχέσεις για το μέλλον. Το δικό του και της Εθνικής…
Ο Τολιόπουλος είχε και το μεγαλύτερο +/- για τους παίκτες της Εθνικής. Όσο βρισκόταν πάνω στο παρκέ η διαφορά ήταν +14π για την Ελλάδα, δείγμα και μιας ωριμότητας που έχει πλέον ο διεθνής άσος. Δεν παίζει πια, απλά για να παίρνει ένα δυο σουτ. Είναι εκεί για να κρίνει ματς και να έχει σωστές αποφάσεις στα κρίσιμα λεπτά.
Οι προδιαγραφές του είναι “σπανουλέικες”, χωρίς αμφιβολία.
Το τέλειο δεκάλεπτο και ο Παπαπέτρου
Είναι και για τον Σπανούλη αυτά τα ματς μια ευκαιρία να τεστάρει την ομάδα του σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Το καλό για την Εθνική, στη δεδομένη στιγμή, είναι ότι έχει τον ίδιο προπονητή, χειμώνα-καλοκαίρι. Δεν αλλάζει ο ομοσπονδιακός από τις αγγαρείες των παραθύρων στα μεγάλα τουρνουά. Ο Σπανούλης παίρνει αγώνες σα να είναι ακόμα παίκτης. Μόνο που τώρα καταγράφει στο μυαλό όλες τις κινήσεις της ομάδας που εκτελεί τις εντολές και τα σχέδια του.
Είναι σίγουρο ότι θα είπε πολλά μπράβο στη διάρκεια του πρώτου δεκαλέπτου, όταν είδε την ομάδα να κάνει την τέλεια εμφάνιση, να έχει ένταση, ρυθμό και να εγκλωβίζει τους Τσέχους σε ένα δαιμονιώδη ρυθμό, που έφερε μια διψήφια διαφορά. Η πίεση των γηπεδούχων, που άλλαξε τη ροή του ματς, απέδειξε τις εύθραυστες ισορροπίες της Εθνικής, κάτι όχι ασυνήθιστο πάντως σε αγώνες προκριματικών όπου ο χρόνος προετοιμασίας είναι ελάχιστος.
Η Ελλάδα που ξεκίνησε με 3/4 τρίποντα αστόχησε στα επόμενα 12 (!) μακρινά σουτ που επιχείρησαν οι παίκτες της και χρειάστηκε ο εξαιρετικός Γιώργος Παπαγιάννης (10π, 9ρ, 4ασ) -σχεδόν στα μέσα της τρίτης περιόδου- να θυμίσει να βγάλει την Ελλάδα από τα αδιέξοδα της.
Για τα υπόλοιπα φρόντισε ο ο άλλος “Παπ”. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου, που βρήκε χρόνο να παίξει μπάσκετ (33:24 λεπτά) και να κάνει ένα πολύ μεγάλο ματς με 23 πόντους (4/9δ, 3/4τρ, 6/6β) 7ριμπ και 2 ασίστ. Έδωσε πολλές λύσεις, χρησιμοποίησε καλά το κορμί του, εκμεταλλεύτηκε όλα τα μις ματς και έκανε ένα από τα καλύτερα ματς της καριέρας του με το εθνόσημο.
Θα προσθέταμε στους παίκτες κλειδιά και τον Νίκο Χουγκάζ (12π με 3/3δ, 5/6β) , που φαίνεται ότι η παραμονή του στην Ισπανία τον έχει βελτιώσει σημαντικά και εκτός των άλλων έχει -από την θητεία τους στο Περιστέρι- και την εμπιστοσύνη του κόουτς Σπανούλη.
Η Εθνική έδειξε χαρακτήρα, μπορεί να είχε τάσεις αυτοκτονίας όταν παγιδεύτηκε στο τελείωμα της κανονικής περιόδου από τους Τσέχους και το πρεσάρισμα τους, ήξερε όμως τον τρόπο να δραπετεύεσει. Προφανώς βοήθησε η αστοχία του Σατοράνσκι από τη γραμμή του φάουλ, είχε όμως έτοιμες και τις απαντήσεις για να φύγει νικήτρια και να επιστρέψει στην Αθήνα με την πρόκριση στις αποσκευές της. Το ματς με την Ολλανδία στην Πάτρα, θα’ ναι μια ωραία γιορτή για όλους.
Δεν περισσεύει κανείς
Το Ευρωμπάσκετ, λοιπόν, είναι ο επόμενος μεγάλος σταθμός. Εκεί η ομάδα θα προσπαθήσει ξανά, κυνηγώντας αυτό που αναζητά από το 2009 και το μακρινό τουρνουά της Πολωνίας. Τότε ο Σπανούλης ήταν MVP στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου, του τελευταίου που πήρε η Εθνική σε μια μεγάλη διοργάνωση.
Σαφώς και απ’ αυτό το ραντεβού δεν περισσεύει κανείς. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπό δηλώνει διαθέσιμος, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες και νομίζω ότι όλοι πρέπει να δώσουν την ευκαιρία στον κόουτς Σπανούλη να εμφανίσει στην Κύπρο και στη Λετονία μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών.
Το ζήτησε και ο ίδιος ο προπονητής, στο τέλος του ματς, λέγοντας ότι “πλήρεις πάμε για ένα μετάλλιο”. Ας τον βοηθήσουμε όλοι…
Πηγή: Sport24
