Ήταν Οκτώβριος του 1938, όταν ένας τρελός Γάλλος ανέβηκε στο τραπέζι σε ένα μπαρ στο λιμάνι της Νάπολης και άρχισε να τραγουδάει τη Μασσαλιώτιδα». Ανάμεσα στα σφυρίγματα και τις βρισιές των ντόπιων, εκείνος ο ατρόμητος τύπος συνέχιζε, φωνάζοντας όλα τα λόγια του ύμνου της ελευθερίας της χώρας του και το έκανε μπροστά στους Ιταλούς Φασίστες. Λίγες ώρες νωρίτερα είχε απαγορευτεί στους Γάλλους να το πράξουν στο γήπεδο, αλλά ο θρυλικός Ετιέν Ματλέρ δεν θα άφηνε το συναίσθημά του καταπιεσμένο.
Ηγέτης των Τρικολόρ εκείνης της εποχής, τρομερά δυναμικός σέντερ μπακ, ένας απόλυτος πατριώτης εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Δεν υπήρχε τίποτα που να μπορούσε να σταματήσει το θηρίο των 194 εκατοστών και των 90 κιλών από το να τραγουδήσει εκείνο που ένιωθε ότι ήθελαν να του στερήσουν, την ελευθερία. Το ίδιο θα έκανε και λίγα χρόνια αργότερα στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του από την Μπελφόρντ, πέρασε στην Τρουά, για να γράψει ιστορία στα χρυσά χρόνια της «Belle Epoqu» της Σοσό, με την οποία κατέκτησε δύο φορές το πρωτάθλημα (1935, 1938) και μία το Κύπελλο (1937). Με την Εθνική αγωνίστηκε πολλές φορές για εκείνα τα χρόνια (46) και είναι ένας από τους τέσσερις ποδοσφαιριστές παγκοσμίως που κατάφεραν να πάρουν μέρος και στα τρία πρώτα Μουντιάλ πριν τον πόλεμο (1930, 1934, 1938).
Αρχηγός όμως δεν υπήρξε μόνο στο χορτάρι, αλλά και στην δύσκολη εποχή που έζησε τη νιότη του. Οταν η Γαλλία κατακτήθηκε από τους Γερμανούς, εκείνος πέρασε στην αντίσταση, στις ομάδες τον Μακί, για να πολεμήσει τον Ναζισμό. Ωστόσο, το 1944 τον έπιασαν αιχμάλωτο και πέρασε μεγάλα βασανιστήρια. Μπόρεσε όμως να δραπετεύσει για λίγο στην Ελβετία. Δεν μπορούσε όμως να απέχει πολύ καιρό από την προσπάθεια απελευθέρωσης. Επέστρεψε, πολέμησε ξανά και όταν η πατρίδα του απελευθερώθηκε, άνοιξε ένα μπαρ, το ονόμασε Νάπολη και τραγουδούσε κάθε μέρα τη «Μασσαλιώτιδα»…
Πηγή: Gazzetta
