Ο άνθρωπος ρεκόρ

Ο Μπρούμελ υπήρξε ένας από τους κορυφαίους άλτες στον κόσμο και μόλις δεύτερος σε επιδόσεις μετά τον Κουβανό άλτη Χαβιέ Στοτομαγιόρ  με άλμα στο 2.28μ. Το ατύχημά του εκείνο του στέρησε 4 χρόνια αγωνιστικών διακρίσεων, αλλά το πείσμα του τον έκανε να γυρίσει στα μίτινγκ για έναν και μοναδικό αγώνα, παρά τις 29 επεμβάσεις, στις οποίες υποβλήθηκε.

Γεννήθηκε στις 14 Μαίου του 1942 στο Ταμπουζίνσκι της Σιβηρίας από Αγγλους γονείς που η ζωή τα έφερε να βρεθούν στην Ρωσία.

Σε ηλικία 13 χρόνων η οικογένεια Μπρούμελ φεύγει από την Σιβηρία για να εγκατασταθεί στην Ουκρανία.  Η σωματοδομή του δεν έδινε σε κάποιον την εντύπωση πως αυτό το παιδί είναι γεννημένο για τον αθλητισμό.

Όλα ξεκίνησαν όταν κατά την διάρκεια της γυμναστικής στο σχολείο σε μία άσκηση με σχοινάκι ο Μπρούμελ πηδούσε πάνω από αυτό πολύ πιο ψηλά από όλα τα άλλα παιδιά.

Αρχισε να ασχολείται με το άλμα εις ύψους και σε ηλικία 18 ετών πήρε την κλήση από την ομοσπονδία να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Απόφαση που αντιμετωπίστηκε με πολλά παράπονα από την πλειοψηφία αλλά όλοι σταμάτησαν να μιλούν όταν ο Βαλερί ζητωκραύγαζε από την δεύτερη θέση του βάθρου. Δύο χρόνια αργότερα κερδίζει το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο γίνεται χρυσός ολυμπιονίκης.  Στην Ρωσία λατρεύονταν και το κόμμα του λαού όπως πάντα βρήκε στο πρόσωπό του ακόμη έναν ήρωα για την προσφέρει προς αποθέωση. Ο κομουνισμός όμως δεν ήταν αυτό που του ταίριαζε. Απολάμβανε την μεγάλη ζωή, ο γάμος του με την αθλήτρια γυμναστικής Σβετλάνα Λαζάρεβα ήταν σε σκηνικό χλιδής, αγαπούσε τα αυτοκίνητα και λάτρευε τις γυναίκες.

Αρχές της δεκαετίας του ’60, ο Μπρούμελ είχε κάνει ρεκόρ που σήμερα με τις σύγχρονες επιφάνειες στον διάδρομο θα ήταν σαφώς μεγαλύτερα. Το 1960 έσπασε το εθνικό ρεκόρ της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης με επίδοση 2.17 μ. και το 1960 στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την ίδια επίδοση σε ηλικία πήρε το ασημένιο μετάλλιο.

Στις 3 Οκτωβρίου του 1965 πέφτει θύμα τροχαίου ατυχήματος μαζί με την ερωμένη του Ταμάρα Γκολίκοβ. Και οι δύο ήταν πάνω σε μηχανή και το αποτέλεσμα της πτώσης ήταν να καταστραφεί η κνήμη του αλλά και να χάσει την γυναίκα και το παιδί του. Εκανε την μια εγχείριση πάνω στην άλλη για να μπορέσει να σταθεί όρθιος στα πόδια του και την ίδια ώρα πήγαινε από δικηγόρο σε δικηγόρο ώστε να πάρει πίσω το παιδί του. Μετά από 30 επεμβάσεις προσπαθεί να επιστρέψει στο άθλημα που λάτρεψε αλλά οι επιδόσεις του δεν ήταν αυτές που θα ήθελε.

Η σκοποβολή, η ποδηλαδία και το μπάσκετ του έδωσαν μία διέξοδο στον αθλητισμό αλλά δεν τον συγκινούσαν ιδιαίτερα και άρχισε να επιδίδεται στην λογοτεχνία. Γράφει τα βιβλίο «Ύψος» και «Μην με προδώσεις». Το τελευταίο μάλιστα μεταφράστηκε και σε επτά γλώσσες.

Το 1973 παντρεύεται για δεύτερη φορά και αυτή την φορά ήταν η Γελένα Πετούσκοβα (σ.σ. κόρη του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών της Σοβιετικής Ενωσης) που ήταν πρωταθλήτρια στην ιππασία και είχε πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς του 1968 και Ά72, κερδίζοντας κερδίσει τρία μετάλλια (ένα χρυσό, δύο αργυρά).

Αυτός ο γάμος έληξε γρήγορα και άδοξα, αφού ο Βαλερί δεν μπορούσε να κόψει τις συνήθειες του (σ.σ. χαρτιά, βόλτες) αλλά δεν είχε και τα χρήματα του παρελθόντος.

Από το 1961 έως το 1963 κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ  έξι φορές, ξεκινώντας από το 2.23 και φτάνοντας το 2.28 μ., ενώ την επόμενη χρονιά κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο. Ως την στιγμή του ατυχήματος, ο Μπρουμέλ ήταν αήττητος.

Το 1989 το κομμουνιστικό κόμμα αποτελεί παρελθόν και ο Μπρούμελ βαφτίζεται Χριστιανός. Παράλληλα βρίσκει την Ιθάκη του στην αγκαλιά της τρίτης του γυναίκας (σ.σ. δεν ήταν αθλήτρια αλλά μία γιατρός που τον παρακολουθούσε χρόνια). Μαζί της αποκτά άλλο ένα παιδί και τελικά στις 26 Ιανουαρίου του 2003 σε ηλικία 61 ετών φεύγει από την ζωή νικημένος από τον καρκίνο.

Οι επιδόσεις του

Ολυμπιακοί Αγώνες