Του Δημοσθένη ΓεωργακόπουλουΠοιος να το περίμενε, πριν ξεκινήσουν οι ημιτελικοί του κυπέλλου, πως μετά την ολοκλήρωσή τους όλοι θα μιλούσαν για το τι έγινε στη ρεβάνς του Ηρακλείου και όχι της Νέας Φιλαδέλφειας. Το 6-0 του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ στο πρώτο παιχνίδι στέρησε κάθε ενδιαφέρον από το μεταξύ τους επαναληπτικό και μοιραία όλα τα φώτα έπεσαν στο «Γεντί Κουλέ». Αυτός είναι ο ένας λόγος, όχι όμως και ο μοναδικός. Γιατί τα όσα διαδραματίστηκαν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από τον αγώνα ΟΦΗ-Αστέρας θα πρέπει να μας αφυπνίσουν και να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση στην ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Επιτρέψτε μου να αφήσω σε δεύτερη μοίρα το αγωνιστικό κομμάτι της πρόκρισης του ΟΦΗ στον τελικό. Όχι γιατί είναι κάτι μικρό. Ίσα ίσα είναι κάτι τεράστιο για το σύλλογο, για τους ανθρώπους που βρίσκονται στην ομάδα και φυσικά για τους φιλάθλους. 35 χρόνια περίμενε ο κόσμος των Κρητικών αυτή τη στιγμή. Κάποια παιδιά που πανηγύριζαν χθες βράδυ στα «Λιοντάρια» δεν είχαν καν γεννηθεί, όταν ο ΟΦΗ αγωνιζόταν το 1990 στον τελικό. Και φυσικά, ούτε το 1987, όταν οι πέντε πρωταγωνιστές του εντυπωσιακού κορεό σήκωναν το τρόπαιο. Στα δικά μου μάτια, όμως, η μεγάλη νίκη του ΟΦΗ είναι άλλη και τη μοιράζεται με τον Αστέρα. Είναι η υποδειγματική ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε σε διάστημα λίγων εβδομάδων σε «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» και «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης». Και φυσικά στις πόλεις της Τρίπολης και του Ηρακλείου.
Κάνοντας τόσα χρόνια αυτή τη δουλειά, έχω σιχαθεί να βλέπω στρατιές οπαδών να ταξιδεύουν ανά την Ελλάδα και να τα κάνουν λίμπα απ’ όπου περάσουν. Και σε αυτό ανοίγω παρένθεση για να πω ότι ξέρω επαγγελματίες από την επαρχία που προσεύχονται να μην ανεβαίνει η ομάδα της πόλης τους στην πρώτη κατηγορία (και αντίστοιχα να πέφτει όταν βρίσκεται εκεί) γιατί δεν προλαβαίνουν να μετρούν ζημιές στα μαγαζιά και στην πόλη τους από τους χούλιγκαν των μεγάλων ομάδων. Κλείνει η παρένθεση. Είδε κανείς να γίνεται κάτι τέτοιο χθες, πριν τον ημιτελικό του ΟΦΗ με τον Αστέρα; Όχι. Εγώ το μόνο που είδα ήταν φίλους των δύο ομάδων να κυκλοφορούν μαζί στην πόλη του Ηρακλείου και το κλίμα να είναι γιορτινό.
Πραγματικά, δυσκολεύομαι να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που έγινε κάτι αντίστοιχο, σε αγώνα μεταξύ δύο ελληνικών ομάδων. Και μάλιστα, όταν διακυβεύεται κάτι τόσο μεγάλο, όπως η πρόκριση σε έναν τελικό. Σε αυτό, μεγάλο μερίδιο επιτυχίας έχουν οι διοικήσεις ΟΦΗ και Αστέρα, όπως και οι ποδοσφαιριστές στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν αυτοί που έδωσαν το καλό παράδειγμα με τις ενέργειές τους και είδαμε τους φιλάθλους να συνυπάρχουν στις εξέδρες του «Γεντί Κουλέ» και προ εβδομάδων στην Τρίπολη. Όπως συνυπήρξαν και στο πλοίο για Ηράκλειο, χωρίς να… πέσει ούτε ένας στη θάλασσα. Περιμένετε να δείτε πόσα καράβια θα γεμίσουν από την Κρήτη το βράδυ της 16ης Μαΐου και πόσες χιλιάδες φίλαθλοι του ΟΦΗ θα βρεθούν στις εξέδρες του Ολυμπιακού Σταδίου.
Συμπέρασμα; Ανοίξτε τις πύλες της επαρχίας, καθώς υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που αγαπούν το ποδόσφαιρο, υποστηρίζουν την ομάδα της πόλης τους και μπορούν να μετατρέψουν σε γιορτή έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Μια γιορτή με χιλιάδες καλεσμένους στην εξέδρα και όχι μεταξύ συγγενών και φίλων. Προφανώς και οι άνοδοι ή παραμονές κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο, όμως φανταστείτε ένα πρωτάθλημα με περισσότερες ομάδες σαν τον ΟΦΗ ή τον Αστέρα. Παραδείγματα; Ουκ ολίγα. Λάρισα, ΠΑΣ Γιάννινα, Παναχαϊκή, Καλαμάτα, Ξάνθη, Καβάλα είναι μόνο κάποια από αυτά…
Πηγή: Gazzetta
