Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Ο Παναθηναϊκός για την Ευρωλίγκα έχασε από την Ζαλγκίρις στο Κάουνας – δεν αποτελεί έκπληξη γιατί εκεί χάνει συχνά: του συμβαίνει ακόμα και σε χρονιές που η ομάδα από την Λιθουανία δεν είναι πολύ καλή – φέτος μοιάζει να είναι. Ο Παναθηναϊκός έχει δώσει μέχρι τώρα έξι ματς εκτός έδρας – το πρόγραμμα του ήταν αρκετά δύσκολο στην αρχή και η θέση του στην κατάταξη ως εκ τούτου δεν είναι κακή. Εχω ωστόσο να κάνω δυο παρατηρήσεις. Η πρώτη ότι ο Παναθηναϊκός φέτος χάνει πάντα με τον ίδιο τρόπο – κι αυτό είναι πρόβλημα. Η δεύτερη ότι στα δικά μου μάτια τουλάχιστον ο βασικός λόγος της ήττας του χθες ήταν η απουσία του Αταμάν κι αυτό δύσκολα θα ξανασυμβεί. Ας τα δούμε.
Στο Κάουνας ο ΠΑΟ βρέθηκε πίσω στο σκορ από νωρίς (έχανε με 12 πόντους (16-28) λίγο πριν το τέλος του πρώτου δεκάλεπτου), μάζεψε την διαφορά και προηγήθηκε στο τρίτο δεκάλεπτο, (59-57 με καλάθι του Μπράουν 3,5 λεπτά πριν το τέλος του) και λύγισε στο τέλος στο διάστημα του παιγνιδιού δηλαδή που σε παιγνίδια όπως αυτά με την Φενέρ, τον Ερυθρό Αστέρα, την Μακάμπι και την Μπολόνια ήταν σχεδόν αλάνθαστος. Εχασε επίσης γιατί υπέφερε ένα γκαρντ των αντιπάλων – τον καταπληκτικό Λονι Γουόκερ, που τράβηξε την Ζαλγκίρις στην αρχή και τις έδωσε και το καθοριστικό +10 επτά λεπτά πριν το τέλος.
Πάντα με τον ίδιο τρόπο
Ο τρόπος που χάνει ο ΠΑΟ είναι ίδιος με τον τρόπο που έχει χάσει από την Παρί, την Ρεάλ Μαδρίτης και τον Ολυμπιακό. Και στα τρία αυτά ματς αρχίζει άσχημα και στα τρία υπάρχει στην διάρκεια του παιγνιδιού του ένα είδος διπλής αντεπίθεσης που τον φέρνει είτε να προηγείται, είτε να πλησιάζει πολύ και να δίνει την εντύπωση πως θα προσπεράσει και στα τρία ο αντίπαλος κερδίζει γιατί ένας περιφερειακός του κάνει ένα παιγνίδι στο οποίο προσφέρει με καλάθια και ασίστ πάνω από 30 πόντους βρίσκοντας ένα συμπαραστάτη. Με την Παρί ήταν ο σβούρας DJ Σορτ (16 πόντοι και 7 ασίστ) που βρήκε τον Χίφι που έβαλε 20. Με την Ρεάλ Μαδρίτης ήταν ο τρομερός Καμπάτσο (19 πόντοι και 6 ασίστ) με συμπαραστάτη τον Μούσα που σταμάτησε στους 15 (με 3/5 τρίποντα). Με τον Ολυμπιακός ήταν ο Φουρνιέ που πήρε το ματς (22 πόντους και 4 ασίστ) με συνοδοιπόρο τον Βεζένκοφ (που είχε 20 πόντους στο ΟΑΚΑ). Χθες σπουδαίο ματς δίπλα στον τυφώνα Γουόκερ που έχει κάνει το καλύτερο παιγνίδι του στην Ευρωλίγκα (24 πόντους, 2 ασίστ, 1 κλέψιμο) κάνει ο Σερβίντις (με 19 πόντους και 5/8 τρίποντα). Είναι εντυπωσιακό αλλά όχι ανεξήγητο ότι σε όλα αυτά τα ματς δεν είναι ίδια μόνο η πορεία που το σκορ διαμορφώνεται, αλλά και οι ρόλοι των πρωταγωνιστών των αντιπάλων που την διαμορφώνουν. Ο Παναθηναϊκός δεν χάνει κανένα από αυτά τα παιγνίδια γιατί οι ψηλοί των αντιπάλων κάνουν πάρτι ή γιατί δυο περιφερειακοί πληγώνουν την άμυνα του: χάνει από ένα δημιουργό που βρίσκει ως συμπαραστάτη ένα πλάγιο παίκτη (Καμπάτσο – Μούσα, DJ Σορτ – Χίφι, Φουρνιέ – Βεζένκοφ, Γουόκερ – Σερβίβντις). Αυτό συμβαίνει κατά την γνώμη γιατί όλοι μελετούν τον ΠΑΟ και ψάχνουν να τον χτυπήσουν επιθετικά με ένα τρόπο που λειτουργεί – ίσως αυτό να είναι το κόστος της παρουσίας των τριών γκαρντ στην πεντάδα του. Υπο αυτό το πρίσμα χθες του έλειψε πολύ τελικά ο Οσμάν – ας μην ξεχνάμε πως του λείπει καιρό τώρα και ο Γκριγκόνις. Αλλά βέβαια χθες του έλειψε πολύ κυρίως ο Αταμάν.
Το πολύ by the book
Υπάρχει μια θεωρία που στην Ελλάδα διακινείται από πέρυσι και με βάση την οποία ο Παναθηναϊκός πέρυσι τα κατάφερε διότι τελικά αποδείχτηκε πως είχε καλούς παίκτες – με βάση αυτή την θεωρία την διαφορά εν τέλει την έκαναν ο Νάν, ο Σλούκας, ο Λεσόρτ, ο Γκράντ κτλ.
Προφανώς και έχει καλούς παίκτες ο ΠΑΟ: χωρίς καλούς παίκτες δεν γίνεται τίποτα. Αλλά ο προπονητής του είναι στην δική του περίπτωση παραπάνω από απλά σημαντικός: ο Αταμάν κατάφερε να δέσει πέρυσι σε χρόνο ρεκόρ μια ομάδα με 11 καινούργιους παίκτες χάρη στους τρόπους του, τους οποίους πολλές φορές έχω εξηγήσει. Χωρίς αυτόν η πρόοδος του ΠΑΟ και οι περσινές του επιτυχίες, ακόμα και με το ίδιο υλικό, θα ήταν κατά την γνώμη αδύνατες. Και το ματς στο Κάουνας είναι ενδεικτικό: ο ΠΑΟ δεν χάνει από τον Χρήστο Σερέλη, που δεν έχει ευθύνη για το τελικό αποτέλεσμα, αλλά χάνει γιατί δεν υπάρχει στον πάγκο ο Τούρκος που μπορεί να σκεφτεί και να δοκιμάσει κάτι που θα βραχυκυκλώσει την Ζαλγκίρις. Ετσι ο ΠΑΟ πάει by the book. Είναι δυνατότερος στους ψηλούς και θέλει να πάει κοντά κι αυτό δίνει την δυνατότητα στον Γιουρτσεβέν να πετύχει 16 πόντους σε 16 λεπτά. Ο Σερέλης θέλει να σταματήσει τον Γουόκερ και χρησιμοποιεί τον καλό αμυντικό Καλαϊτζάκη. Ο Ναν σε ένα ακόμα ματς κάνει γρήγορα τα τρία πρώτα του φάουλ και ο Λορέντσο Μπράουν πρέπει να αναλάβει και εκτελεστικές πρωτοβουλίες: αυτός είναι που βοηθά ώστε να γίνει η προσπέραση στο τρίτο δεκάλεπτο. Αλλά όλα αυτά είναι σωστά και προβλέψιμα. Και τέτοια κάνει πολύ καλά και ο Αντρέα Τρινκέρι. Που δεν προβληματίζεται σχεδόν καθόλου και στο τέλος κερδίζει απλά γιατί έχει περιορίσει τον Σλούκα και τον ΛεΣορ. Η Ζαλγκίρις κερδίζει βάζοντας 84 πόντους με 15 μόλις ασίστ γιατί ξέρει τι θα κάνει ο ΠΑΟ στην επίθεση. Ο ΠΑΟ που χωρίς τον Αταμάν στον πάγκο μένει για πρώτη φορά φέτος κάτω από τους 80 πόντους, παρά τους 19 του Ναν.
Ολοι με προβλήματα
Είναι η ήττα στο Κάουνας μια ήττα μέσα στο πρόγραμμα; Μπορείς να την πεις κι έτσι. Ανησυχητική δεν είναι: στην Ευρωλίγκα πετάνε η Παρί και η Μπάγερν – δυο αουτσάιντερ. Η Παρτιζάν έδειξε σημάδια ότι είναι ζωντανή μόλις τώρα στο ντέρμπι με τον Αστέρα. Η Φενέρ είναι πρώτη ασθμαίνοντας και χάνοντας παίκτες. Η Μονακό άλλαξε προπονητή, η Ρεάλ Μαδρίτης βασανιζόταν για τρία δεκάλεπτα απέναντι στην Αλμπα, η Μπαρτσελόνα διασύρθηκε στο Μόναχο. Η Εφές χωρίς τον Λάρκιν τρικλίζει, η Μακάμπι πάλι αλλάζει ξένους και οι ιταλικές είναι μάλλον χειρότερες από αυτό που όλοι νόμιζαν. Μόνος σταθερός είναι ο Ολυμπιακός, που όμως έχει μπροστά του μια δύσκολη τετράδα αγώνων. Προπονητές όπως ο Τρινκέρι που ξέρει καλά πως χρειάζεται ένα σκόρερ από το ΝΒΑ για να έχει μια αξιόμαχη ομάδα είναι λίγοι κι ακόμα λιγότερες είναι οι ομάδες που ένα τέτοιο παίκτη μπορεί να βρουν και να τον πληρώσουν. Αλλά ο ΠΑΟ πρέπει να φροντίσει να σταματήσει να χάνει τα ματς με τον ίδιο τρόπο. Γιατί όσο χρήσιμο είναι να έχεις μια συνταγή για να κερδίζεις, άλλο τόσο πρόβλημα είναι να ξέρει ο αντίπαλος τι πρέπει να κάνει για να σε κερδίσει…
Πηγή: Karpetshow
