Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Περιμένοντας το ντέρμπι Ολυμπιακός– ΑΕΚ, το μεγάλο ματς της 8ης αγωνιστικής, σκεφτόμουν πόσο τελικά η συμμετοχή μιας ομάδας σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση επηρεάζει και το τι θα κάνει στο πρωτάθλημα. Υποτίθεται πως μια τέτοια συμμετοχή κάνει την σεζόν πιο δύσκολη: ενδεχομένως ναι. Αλλά μπορεί να είναι και εξαιρετικά χρήσιμη για πολλούς λόγους. Ενας σημαντικός είναι ότι στο ποδόσφαιρο του καιρού μας, των συνεχών αντιδράσεων, των social media και των ασταμάτητων εντάσεων, το τελευταίο αποτέλεσμα σβήνει συνήθως τα προηγούμενα. Τα δε αποτελέσματα της προηγούμενης σεζόν, όταν υπάρχουν πολλά ματς στη σειρά λόγω ευρωπαϊκής συμμετοχής, σχεδόν εξαφανίζονται! Θυμίζω ότι η περσινή σεζόν είχε ολοκληρωθεί με τον Ολυμπιακό να δημιουργεί ένα πλήθος από προβλήματα στην ΑΕΚ, και αγωνιστικά (καθώς την είχε αποκλείσει στο κύπελλο και την είχε κερδίσει τρεις σερί φορές στο πρωτάθλημα – τις δυο στις έδρα της) αλλά και ψυχολογικά: είχαμε δει πχ στο ματς τους πρωταθλήματος τον Ματίας Αλμέιδα να εμφανίζει μια ΑΕΚ «κουμπωμένη» και υπερβολικά μαζεμένη στην άμυνα στο ματς της προτελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος – σημάδι ότι ψυχολογικά δεν ήταν καλά ούτε ο ίδιος! Η νίκη του Ολυμπιακός με 6-0 στον ημιτελικό του κυπέλλου είχε αποδιοργανώσει πραγματικά την Ενωση και υπήρξε στην πραγματικότητα το ματς που έφερε το τέλος της σχέσης της ΑΕΚ με τον Αλμέιδα. Ό,τι ακολούθησε ήταν το χρονικό μιας καταστροφής που ήρθε ως συνέπεια εκείνου του αποτελέσματος. Αλλά όλα αυτά σήμερα μοιάζουν πολύ μακρινά. Και στην αποψινή αναμέτρηση των δυο δεν νομίζω πως θα παίξουν κανένα ρόλο.
Το Champions League είναι βάσανο
Παλιότερα μιλούσαμε για «συμμετοχή ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη», σαν οι διοργανώσεις να ήταν όμοιες. Ομοιες από τότε που ξεκίνησαν οι περίφημες «φάσεις των ομίλων» δεν ήταν ποτέ: πάντα το Τσάμπιονς λιγκ ήταν σκληρότερο. Αλλά σήμερα τίποτα δεν συγκρίνεται μαζί του – είναι τεράστια η δυσκολία που προκαλείται στις σεζόν όποιου σε αυτό συμμετέχει και δεν μιλάω μόνο για τον Ολυμπιακό αλλά για πολλές ευρωπαϊκές ομάδες. Η Νάπολι και η Γιουβέντους μπλέκοντας με το Τσάμπιονς λιγκ έμπλεξαν και στο ιταλικό πρωτάθλημα. Η Παρί δεν ήταν μέχρι χθες πρώτη στο Σαμπιονά. Η Μπριζ ζορίζεται στο Βέλγιο. Οι μη συνηθισμένες στη συμμετοχή σε αυτό Τσέλσι, Τότεναμ και Νιούκασλ έχουν προβλήματα στην Premier League. Ο Ολυμπιακός δύσκολα θα αποτελούσε εξαίρεση και το είχα επισημάνει όταν η σεζόν ξεκίνησε.
Είναι σχεδόν αδύνατο για μια ομάδα που δεν αγωνίζεται στο Champions League να μην πληρώσει στο πρωτάθλημα που παίρνει μέρος το ξόδεμά ενεργείας στα παιχνίδια της μεγαλύτερης διασυλλογικής διοργάνωσης, ειδικά όταν δεν είναι η Ρεάλ, Η Μπαρτσελόνα, η Μπάγερν, η Σίτυ, η Λίβερπουλ, η Ντόρτμουντ που σε αυτό αγωνίζονται κάθε χρόνο. Ο Ολυμπιακός μέχρι στιγμής δεν έχει κερδίσει κανένα παιχνίδι στο ελληνικό πρωτάθλημα που έχει δώσει μετά από ματς στο Champions League. Ήταν και άτυχος και γιατί λόγω προγράμματος έδωσε δυο ντέρμπι εκτός έδρας – μετά την Πάφο πήγε στη Λεωφόρο να παίξει με τον Παναθηναϊκό και μετά το ματς με την Άρσεναλ πήγε στην Τούμπα να παίξει με τον ΠΑΟΚ – αλλά θα του συνέβαινε αυτό γιατί οι αγώνες στην League Phase είναι πολλοί. Απόψε τον περιμένει το τρίτο ντέρμπι πάλι μετά από ματς στο Champions League, το ντέρμπι με την ΑΕΚ. Και μάλιστα μετά από μια βαριά ήττα από την Μπαρτσελόνα που σίγουρα έχει αφήσει πληγές.
Είναι θέμα ρόστερ; Δεν το πιστεύω. Αν κάτι φαίνεται όσο η σεζόν προχώρα είναι η απουσία του Κάρμο, ακόμα και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Τζολάκης. Αλλά είναι αδύνατο για ένα προπονητή να έχει 25 παίκτες ισάξιους και να χρησιμοποιεί άλλους στην Ευρώπη και άλλους στην Ελλάδα. Και αν τους είχε θα ήταν δύσκολο να τους λέει ότι υπάρχουν κάποιοι που είναι καλύτεροι – και για αυτό θα παίζουν στο Champions League– και κάποιοι χειρότεροι και θα παίζουν στην Ελλάδα: το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να έχει πολλούς δυσαρεστημένους. Οι ομάδες πρέπει να έχουν εσωτερική ιεραρχία.
Θα μπορούσε να είναι καλύτερο το ρόστερ του Ολυμπιακού; Φυσικά, όπως και το ρόστερ κάθε ομάδας. Αλλά το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με το ρόστερ: έχει να κάνει με το μυαλό των παικτών που δεν είναι διαφορετικό από το δικό μας. Και για αυτούς τα ματς δεν είναι όλα ίδια. Κι αυτά που απαιτούν παραπάνω προσήλωση (και ενέργεια), δυσκολεύουν τα επόμενα που γίνονται για το πρωτάθλημα.
Η ενδεκάδα κόντρα στην Αμπερντίν
Από την άλλη ο θρίαμβος της ΑΕΚ στο Conference league κόντρα στην Αμπερντίν δείχνει πόσο καλό μπορεί να κάνει σε μια ομάδα η συμμετοχή της σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση που είναι στα μέτρα της όπως η συγκεκριμένη. Η ΑΕΚ διαλύοντας την Αμπερντίν έκλεισε το κακό σερί εμφανίσεων που είχε ξεκινήσει στο ματς με την Τσέλιε – το έκλεισε θεαματικά γιατί μόνο σε αυτή τη διοργάνωση θα μπορούσε να βρει μια ομάδα που να της βάλει έξι γκολ. Το ότι ξέσπασε στους Σκωτσέζους την βοηθά να πάει στο Καραϊσκάκη έχοντας διαγράψει τα πρόσφατα άσχημα προηγούμενα. Και με άλλο ηθικό. Θυμόσαστε που πέρυσι που μετά τον αποκλεισμό της ΑΕΚ από την Νόα κάποιοι έλεγαν ότι «θα είναι καλό γιατι θα αφοσιωθεί στο πρωτάθλημα». Αν υπήρχαν βραβεία για κρίσεις αυτή θα έπαιρνε το βραβείο επιπολαιότητας. Βράζοντας στο ζουμί του πρωταθλήματος δεν γίνεσαι καλύτερος: είναι σπάνιο. Και δεν εκτονώνεις τα στραβοπατήματα ποτέ.
Ο Νίκολιτς από το ματς με την Αμπερντίν μπορεί να κρατήσει τα πάντα, ακόμα κι αν ο Ολυμπιακός δεν συγκρίνεται με την κυπελλούχο Σκωτίας. Σημασία για τον προπονητή της ΑΕΚ δεν έχει το με ποιον έπαιζε, αλλά το πως είδε την ομάδα του να αγωνίζεται. Ο Νίκολιτς άφησε στην άκρη πολλούς από τους παίκτες η απόκτηση των οποίων συζητήθηκε πολύ το περασμένο καλοκαίρι. Έμειναν εκτός αρχικής ενδεκάδας αυτοί που είχαν αρχίσει στο ματς με τον ΠΑΟΚ δηλαδή ο Γκρούγκιτς, ο Κουτέσα, ο Γιόβιτς, ο Ζοάο Μάριο για να επιστρέψουν οι «παλιοί» που την ομάδα την ξέρουν καλύτερα – μιλάω για τον Πιερό, τον Κοϊτα, τον Μάνταλο, τον Πινέδα, τον Ελιασον. Όλοι ήταν απόντες από την αρχική εντεκάδα στο ματς με τον ΠΑΟΚ. Αν υπάρχει ένα πρόβλημα είναι ότι όλοι αυτοί στους οποίους πιθανότατα θα στηριχθεί απόψε ήταν παρόντες στην περσινή κατάρρευση της ΑΕΚ και στα παιχνίδια που ο Ολυμπιακός την κατέστρεψε. Η αποψινή πρόκληση του Νίκολιτς είναι να αποδείξει ότι με αυτούς που πέρσι τελείωσαν άσχημα την χρόνια, μπορεί να κάνει αποτέλεσμα στο Καραϊσκάκη και να μπλέξει τον πρωταθλητή. Που χωρίς νίκη σε τρίτο ντέρμπι της χρονιάς θα έχει γκρίνιες και μουρμούρες μετά μάλιστα από αρκετό καιρό. Πέρυσι πχ που τα αποτελέσματά του στα ντέρμπι ήταν κομμάτι καλύτερα (είχε κερδίσει στην Τούμπα πχ) ακόμα και σοβαρές γκέλες (με Παναιτωλικό, Λεβαδειακό κτλ) ξεπεράστηκαν. Αλλά πέρυσι ο Ολυμπιακός δεν έπαιζε στο Champions League.
Πιο μεγάλες σκοτούρες
Ο Μεντιλίμπαρ είναι αυτός που απόψε έχει τις πιο μεγάλες σκοτούρες. Αυτές τις μέρες, και μετά την επιστροφή από την Βαρκελώνη, έπρεπε να βρει τρόπο να βοηθήσει τους παίκτες του Ολυμπιακού να σβήσουν από το μυαλό τους τον εφιάλτη που γνώρισαν εκεί. Μπορεί όλοι να συζητάνε για την αποβολή του Εσε – μια πιστολιά του διαιτητή Σνάιντερ – αλλά οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν ήταν ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα: ο Ρέτσος το είπε εκ μέρους όλων. Το ότι δέχτηκαν τέσσερα γκολ από την Μπαρτσελόνα σε περίπου ένα εικοσάλεπτο δεν αποτελεί τίτλο τιμής. Ο Μεντιλίμπαρ χρειάζεται να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που πέρσι δεν είχε βρει μπροστά του ποτέ. Γιατί όσο κι αν υπάρχει πιθανότητα αντίδρασης, μπορεί από την άλλη ένα απλό λάθος να περιπλέξει μια κατάσταση που έτσι κι αλλιώς δεν είναι η απλούστερη.
Αν ο Νικολιτς μπορεί να κρατήσει την ενδεκάδα που σε ένα ημίχρονο σκόρπισε την Αμπερντίν ο Βασκός σίγουρα προβλημάτίζεται ανάμεσα στο αν πρέπει να αλλάξει πολλά ή όχι. Ο Ολυμπιακός δεν θα έχει τον Ορτέγκα και τον Ζέλσον, αλλά η μεγάλη προσπάθεια που έγινε για να μπουν στην αποστολή ο Τσικίνιο και ο Ροντινέι δείχνει πως ο προπονητής θέλει να εμπιστευθεί τους «παλιούς» του Ο Μεντιλίμπαρ δεν έχει να αλλάξει πολλά στην άμυνα. Οι παρεμβάσεις του μπορεί να είναι σημαντικότερες στη μεσαία γραμμή και στην επίθεση. Αλλά στο μυαλό του η ενδεκάδα των βασικών του Ολυμπιακού είναι αυτή που κατέβασε στη Βαρκελώνη και μάλλον δεν θα την πειράξει πολύ.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά έχουμε ένα ντέρμπι που κανείς δεν μπορεί να χάσει και η ισοπαλία δεν βολεύει κανένα καθώς ο ΠΑΟΚ περιμένει το Βόλο. Που λογικά σημαίνει πως αν υπάρξει ηττημένος στο Φάληρο, θα μείνει πολύ πίσω από την πρώτη θέση και ας είναι ακόμα νωρίς.
Πηγή: Gazzetta
