Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Δεν είμαι από αυτούς που θεωρώ το κύπελλο Ελλάδος κάτι το καταπληκτικό κυρίως γιατί μου μοιάζει λάθος η φόρμουλα διεξαγωγής του. Από την στιγμή που τα ματς κυπέλλου είναι διπλά, τα περιθώρια για εκπλήξεις είναι λίγα και μια διοργάνωση κυπέλλου χωρίς εκπλήξεις δεν έχει νόημα. Στο διήμερο δεν είχαμε τίποτα καταπληκτικά παιγνίδια. Τουλάχιστον είχαμε την δυνατότητα να δούμε παίκτες που θα πρεπε να αρπάξουν τις ευκαιρίες που πήραν – η αλήθεια είναι ότι κάποιοι το έκαναν κάποιοι όχι.
Ψήφος εμπιστοσύνης στο Ματίας
Το ζευγάρι ΑΕΚ – Αρης είναι φυσικά το περισσότερα υποσχόμενο στο γύρο των 16. Η ΑΕΚ θέλει το κύπελλο γιατί αποκλείστηκε νωρίς στο Conference League και δεν έχει ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Ο Αρης δεν μοιάζει να ζει φέτος για να κατακτήσει το κύπελλο: ο μεγάλος του στόχος είναι να τερματίσει πολύ ψηλά στο πρωτάθλημα – γιατί όχι και να το κερδίσει. Αυτό κάπως φάνηκε: η ΑΕΚ έδειξε να παίζει για την νίκη και ήθελε να την πάρει χωρίς να δεχτεί γκολ – τα κατάφερε και τα δυο. Ο Αρης με μια πειραματική σύνθεση έμοιαζε να θέλει να διατηρήσει ελπίδες για την ρεβάνς χωρίς να έχει διάθεση να «πεθάνει» στο γήπεδο για να πάρει αποτέλεσμα. Κι αυτός αυτό που ήθελε το κατάφερε. Η ΑΕΚ πήρε ένα αβαντάζ. Ο Αρης εξασφάλισε ένα μεγάλο ματς στην έδρα του.
Ο Αλμέιδα φάνηκε να περιμένει το κύπελλο για να δώσει ευκαιρίες σε παίκτες που δεν παίζουν πάντα στο πρωτάθλημα. Η πληθώρα παικτών που υπάρχει στο ρόστερ της ΑΕΚ του έδωσε την δυνατότητα να παρουσιάσει μια αρχική ενδεκάδα ολότελα διαφορετική από αυτή που είδαμε στις Σέρρες: υπήρχε σε αυτή ο Πιερό και δέκα παίκτες που με τον Πανσερραϊκό δεν ξεκίνησαν ως βασικοί. Ξαναείδαμε μετά από καιρό τους Μήτογλου, Κάλενς, Γιόνσον, επανεμφανίστηκαν ο Ελίασον, ο Πήλιος, ο Ρότα, ο Πινέδα κι ο Λιούμπισιτς και ξεκίνησαν για πρώτη φορά βασικοί ο Μπρινιόλι και ο Μαρσιάλ. Ο Αλμέιδα άφησε στην άκρη το 4-4-2 (ο Λιβάι Γκαρσία έμεινε εκτός αποστολής…) έπαιξε με ένα εύκαμπτο 4-3-3 με τους Μαρσιάλ, Πιερό, Ελίασον στην γραμμή της επίθεσης. Rotation έκανε κι ο Άκης Μάντζιος. Ο Μορόν έμεινε στον πάγκο και στη θέση του βρέθηκε ο Ζαμόρα, ενώ βασικοί ξεκίνησαν οι Μοντόγια, Φαμπιάνο, Νταρίντα και Σουλεϊμάνοφ.
Η ΑΕΚ ήταν τυχερή γιατί δεν έμεινε με δέκα παίκτες στο 40΄όταν ο διαιτητής VAR Βασίλης Φωτιάς ζήτησε ορθότατα από τον διαιτητή Σιδηρόπουλο να αποβάλει τον Μπρινιόλι για καρατιά εκτός περιοχής στον Σουλεϊμάνοφ, αλλά αυτός το αρνήθηκε για λόγους περίπου ακατανόητους: ο Μπρινιόλι έμοιαζε έτοιμος να φύγει μόνος του. Το ό,τι η ΑΕΚ θα έπαιρνε ένα θετικό αποτέλεσμα φάνηκε όταν στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου ο Μαρσιάλ με κοντινό πλασέ άνοιξε το σκορ (και λογαριασμό στην Ελλάδα) στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα κι ενώ η μπάλα πέρασε από μισή ντουζίνα παίκτες. Το γκολ αυτό έκρινε το ματς. Μολονότι στο δεύτερο ημίχρονο το παιγνίδι άνοιξε και υπήρξαν ευκαιρίες γκολ δεν βρήκε κανείς. Η ΑΕΚ είχε δοκάρι με τον Ρότα στο 80΄, ο Αρης δυο ευκαιρίες με τον Κουίσον – η δεύτερη στο 95΄ κι ο Μάντζιος χρησιμοποίησε το Μορόν για κανα δεκάλεπτο και στο τέλος γκρίνιαζε για τον Σιδηρόπουλος: όλα κατανοητά.
Οι παίκτες που πήραν ευκαιρίες γιατί έλειπαν καιρό δεν ήταν λίγοι. Ο Μπρινιόλι φάνηκε κομμάτι σκουριασμένος: αν είχε αποβληθεί η ΑΕΚ θα δυσκολευόταν από μια κουταμάρα του. Ο Μήτογλου ήταν καλός. Ο Γιόνσον μου φάνηκε χωρίς έκρηξη. Ο Λιούμπισιτς χωρίς πολύ κέφι. Ο Τζούμπερ μοιάζει να έχει βαρύνει – ίσως για αυτό ο Αλμέιδα τον χρησιμοποιεί ως φορ. Ο Γκατσίνοβιτς είναι εκτός ρυθμού. Ο πιο κεφάτος είναι ο Φερνάντεζ: συμβαίνει πάντα. Αλλά η ΑΕΚ έχει τρεις που χρησιμοποιούνται στην θέση του. Ισως πιο αξιοσημείωτο από όλα αυτά η αποθέωση του Αλμέιδα από τον κόσμο της ΑΕΚ: απόδειξη πως άλλο είναι ο κόσμος που πάει στο γήπεδο, κι άλλο αυτός που ξημεροβραδιάζεται στα social media.
Να υπενθυμίσω πως όποιος προκριθεί βρίσκει τον ΠΑΟΚ. Που χθες έκανε επίδειξη επαγγελματισμού παίζοντας όσο καλύτερα μπορούσε στο επικίνδυνο γήπεδο του Αιγάλεω. Ο ΠΑΟΚ με κάμποσες ρεζέρβες (Παβλένκα, Βιεϊρίνια, Κεντζιόρα, Μιχαηλίδη, Γκόμες, Μπακαγιόκο, Σορετίρε), κέρδισε 0-3 στο Αιγάλεω σε ένα ματς στο οποίο υπάρχουν το πρώτο γκολ του Σορετίρε και το τρίτο γκολ με κεφαλιά (!) του Μαντί Καμαρά στην σεζόν. Αν δεν είχε αποβληθεί ο Μιχαηλίδης για μια κουταμάρα στο 55΄η διάσταση του σκορ θα ήταν μεγαλύτερη αλλά η ευκολία με την οποία ο ΠΑΟΚ φορτώνει γκολ τους πιο αδύναμους είναι πάντα δεδομένη.
Νίκη και τίποτα άλλο
Τέτοια ευκολία δεν έχει ο Ολυμπιακός. Στο Καλλιθέα – Ολυμπιακός οι απορίες πριν το ματς αρχίσει είχαν να κάνουν πρώτον με το αν ο Ολυμπιακός θα κερδίσει και δεύτερον με το τι θα κάνουν κάποιοι παίκτες του που δεν είναι ακριβώς βασικοί. Ο Ολυμπιακός κέρδισε με 1-0 με ένα γκολ του Βέλντε στο 71΄κι αφού χρειάστηκε να μπει ο ΕλΚαμπί που πλέον δεν μπορεί να λείπει δευτερόλεπτο. Ο Τσικίνιο είχε δυο δοκάρια, ο Κωστούλας μια σπουδαία ευκαιρία στο πρώτο ημίχρονο, ο Κοστίνια πάλι παραλίγο να σκοράρει, κι ο Ολυμπιακός πλησίασε το δεύτερο γκολ με προσπάθειες του Ρέτσου και του Ζέλσον στο τέλος, αλλά όλα αυτά απλά μαρτυρούν ότι το επιθετικό πρόβλημα είναι μεγάλο.
Οσοι δεν αγωνίζονται συχνά, έκαναν μάλλον λίγα για να δείξουν ότι ο Μεντιλίμπαρ τους αδικεί. Ο Πασχαλάκης είναι πάντα αξιόπιστος: η Καλλιθέα δεν έκανε φάση και γιατί αυτός ήταν προσεχτικός. Ο Μπιανκόν ήταν ο γνωστός καλός επαγγελματίας που είχε μάλιστα συμμετοχή και στο γκολ που έκρινε το ματς αφού η μεγάλη πάσα στον ΕλΚαμπί ήταν δική του και ήταν η τρίτη. Ο Γκαρθία έπαιξε σαν κόφτης ομάδας που παίζει αποκλειστικά για να μην δέχεται γκολ: οι δυο τελικές του ήταν μάλλον για να ξεφορτωθεί τη μπάλα. Ο Ολιβέιρα τουλάχιστον έτρεξε – είχε κι ένα καλό σουτ από φάουλ. Ο Βέλντε, που έπαιξε στα δεξιά, σκόραρε, αλλά γενικά φάνηκε λίγο: χρειάζεται πιο πολύ εμπιστοσύνη – παίζει σαν να δίνει εξετάσεις, το γκολ καλά καλά δεν το πανηγύρισε. Ο Παπακανέλος επιτέλους πάτησε το γήπεδο, αλλά για λίγο. Ο Μπακούλας κι ο Γουίλαν που θα είχαν τις ευκαιρίες τους είναι τραυματίες. Για τον Μεντιλίμπαρ μόνο καλό η νίκη. Η γενικότερη εμφάνιση ήταν κάτι σαν περίληψη προηγουμένων: δυσκολία στην δημιουργία και στο γκολ, έλλειψη προσωπικότητα, κούραση στο μυαλό απέναντι σε μια κλειστή άμυνα.
Ανοιχτός δρόμος
Κατά τα άλλα είδαμε πως ομάδες όπως ο ΟΦΗ κι ο Βόλος που έπαιξαν μεταξύ τους έχουν καταλάβει πως ο δρόμος προς τον τελικό είναι ανοιχτός και πως φέτος υπάρχει ευκαιρία διάκρισης για αυτό και μας έδωσαν ένα ωραίο ματς – το ίδιο πιστεύω έχει καταλάβει κι ο Αστέρας που σήμερα θα πρέπει να κερδίσει την Ζάκυνθο. Στο Ηράκλειο ο ΟΦΗ με δυο γκολ στο τέλος (του Νους στο 80΄ και του Σενγκέλια στο 83′) κέρδισε με 3-1 τον Βόλο που προηγήθηκε – ο Σενγκέλια ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής, ο Φούντας είχε δοκάρι, ο ΟΦΗ είναι καλά. Πιο εύκολη η νίκη του Πανσερραϊκού κόντρα στον Πανιώνιο (2-0) και επειδή μια ισοπαλία δεν μπορούσε να λείπει την έφεραν την Τρίτη η Κηφισιά και η Παναχαϊκή (1-1) κι όπως λέγεται σε αυτές τις περιπτώσεις θα λύσουν τις διαφορές τους στη ρεβάνς. Ποτέ δεν κατάλαβα τι διαφορές μπορεί να έχουν…
Πηγή: Karpetshow
