Του Γιώργου Αδαμόπουλου
Ένα «λαμπερό» σκηνικό, με μπόλικα δολάρια, φήμη και ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον.
Αλλά, παράλληλα, κι ένα παρασκήνιο γεμάτο σκοτάδι.
Γεμάτο μυστήριο για το τι συνέβαινε στο μυαλό του Ρίκι Μπέρι.
Πέρασαν τριάντα τρία χρόνια από τη μέρα που ο Αμερικανός φόργουορντ του Σακραμέντο, τέσσερις μήνες μετά τη ρούκι σεζόν του στους Κινγκς και επτά εβδομάδες πριν κλείσει τα 25 χρόνια του, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο σπίτι του, στην Καλιφόρνια…
Ωστόσο, η οικογένειά του επιμένει να μην αναφέρεται στα αίτια.
Οι γονείς του διστάζουν μέχρι και τις μέρες μας να δώσουν εξηγήσεις στον Τυπο.
Οι ίδιοι λένε πως αποφεύγουν τα λόγια, διότι δεν θέλουν να προχωρήσουν σε εικασίες.
Η χήρα του Μπέρι, Βάλερι, με το βάρος της σκηνής της αυτοκτονίας ακόμη καθαρό στα μάτια της, καθώς εκείνη βρήκε τον νεαρό καλαθοσφαιριστή αναίσθητο και με το όπλο στο χέρι, παραμένει σιωπηλή.
Άλλωστε, παραδεχόταν στο περιβάλλον της ότι δεν ξεπέρασε ποτέ την ευθύνη που της επέρριψε ο Μπέρι στο σημείωμα της αυτοκτονίας του, εκείνο το πρωινό της Δευτέρας 14 Αυγούστου 1989…
Μία σφαίρα στον κρόταφο έδωσε τέλος στη ζωή του Ρίκι Άλαν Μπέρι.
Αφήνοντας απορίες στους οικείους του γιατί δεν απολάμβανε, τελικά, όσα είχε ήδη πετύχει και όσα περισσότερα προέβλεπαν πως θα καταφέρει στο μέλλον.
Η αρχική υπόθεση έμοιαζε απλή.
Πολλά χρήματα, με ένα τριετές συμβόλαιο στους Κινγκς και απολαβές 300.000 δολαρίων σαν πρωτοεμφανιζόμενος.
Ένα νέο σπίτι αξίας 360.000 δολαρίων. Μία όμορφη σύζυγος, ένα καλό αυτοκίνητο και το μέλλον ανοικτό διάπλατα μπροστά του.
Η εξέλιξη άφησε την εύλογη, για πολλούς, απορία…
«Τι περισσότερο επιθυμούσε;».
Φίλοι και γνωστοί ανέφεραν ότι είχε πάντα ανεξάντλητη όρεξη για ζωή. Ήταν πάντοτε γεμάτος ενέργεια, είτε στο παρκέ είτε παίζοντας βιντεοπαιχνίδια με φίλους.
Μάλιστα, έκανε τόσα όνειρα και πέρα από το μπάσκετμπολ, που ακόμη και το καλοκαίρι του 1989, μετά τη ρούκι σεζόν του (οι Κινγκς, πάντως, την ολοκλήρωσαν με ρεκόρ μόλις 27-55), στην οποία κατέγραψε μ.ό. 11 πόντους σε 22 λεπτά, με 40,6% στα τρίποντα (65/160), είχε εργαστεί σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων.
Επιθυμούσε να μάθει τη δουλειά, ώστε να αξιοποιήσει το πάθος του για τα αυτοκίνητα και να ανοίξει τη δική του επιχείρηση όταν θα αποχωρούσε από την ενεργό δράση.
Κανένα από τα όνειρά του, όμως, δεν έγινε πραγματικότητα…
Ο Ρίκι Μπέρι ήταν ένας εξαιρετικός σουτέρ, με ύψος 2,03μ..
Γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1964 στο Λάνσινγκ του Μίσιγκαν και τον Ιούνιο του 1988 επιλέχθηκε στο Νο18 του ντραφτ του ΝΒΑ από το Σακραμέντο, το οποίο έλαβε τα δικαιώματα της επιλογής από την Ατλάντα, αντί του μετέπειτα παίκτη του Άρη, Ρέτζι Θίους.
Ο Μπέρι άρχισε την κολεγιακή καριέρα του στο Όρεγκον Στέιτ, παρότι ο πατέρας του, Μπιλ Μπέρι, ήταν βοηθός προπονητή στο Μίσιγκαν Στέιτ.
Ο Μπιλ θεώρησε ότι συνεργασία ασίσταντ κόουτς-παίκτη δεν θα κάνει καλό στην πατρική σχέση του με τον Ρίκι και τον συμβούλευσε να προτιμήσει το Όρεγκον Στέιτ.
Ο υιός Μπέρι, ερωτεύτηκε το μπάσκετμπολ από μικρή ηλικία και στα 15 του ήταν ball–boyστο Μίσιγκαν Στέιτ. Τη χρονιά (1979) που οι Spartansκατέκτησαν το NCAA με ηγέτη τον Μάτζικ Τζόνσον, στον τελικό με το Ιντιάνα Στέιτ του Λάρι Μπερντ!
Έπειτα από μία μέτρια σεζόν πρωτοετούς (μ.ό. 3,4π. σε 10,3΄), μετεγγράφηκε στο Σαν Χοσέ Στέιτ.
Μία επιλογή που τον δικαίωσε, καθώς άμεσα «εκτοξεύθηκε» στους 17,7π., ενώ σαν τελειόφοιτος μέτρησε 24,2π. και 44,5% στα τρίποντα!
Το Σακραμέντο τον υποδέχθηκε με ανοικτές αγκάλες και ο τότε γκαρντ των Κινγκς, Κένι Σμιθ, τόνισε πρόσφατα στην ιστοσελίδα «The Undefeated» ότι «ο Ρίκι ήταν ένας Ρέτζι Μίλερ με χειρισμό της μπάλας»!
Ενώ ο Χένρι Τέρνερ, άλλοτε παίκτης του Πανιωνίου και του Αμαρουσίου και γκαρντ των Κινγκς λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Μπέρι, παρατήρησε πως «ο Ρίκι ήταν ο Πέτζα Στογιάκοβιτς του Σακραμέντο, πριν από τον Πέτζα»…
Ο Ρίκι Μπέρι ολοκλήρωσε τη ρούκι χρονιά του σημειώνοντας μ.ό. 18,3π. στις έξι τελευταίες εβδομάδες της σεζόν.
Το καλοκαίρι συνέχισε τις ατομικές προπονήσεις και πρόσθεσε στο κορμί του δέκα κιλά σε μυς, όπως του είχαν ζητήσει οι άνθρωποι των Κινγκς.
Παράγοντες του Σακραμέντο εξηγούσαν μετά την απρόσμενη αυτοκτονία του ότι ο Μπέρι δεν ζήτησε ποτέ ψυχολογική βοήθεια από την ομάδα, όπως κάνουν αρκετοί αθλητές για τη μετάβαση στο επαγγελματικό μπάσκετμπολ.
Ήταν εύθυμος, με καλή διάθεση και τίποτα δεν πρόδιδε τους δαίμονες στο μυαλό του.
Ο Έρικ Σόλνι, βοηθός προπονητή στο Σαν Χοσέ Στέιτ δήλωσε μετά το συμβάν πως «απλώς ο Ρίκι ήταν συνήθως ένα παιδί που δεν μιλούσε πολύ.
«Ίσως να υπήρχε κάτι μέσα του που δεν ήξερε κανένας. Προφανώς και υπήρχε…».
Ο καλός φίλος του Μπέρι, Τζεφ Λόγκαν, είχε τονίσει ότι δεν πιστεύει πως ο λόγος που ο Ρίκι αυτοκτόνησε ήταν η ασταθής γάμος του
Ο ίδιος ο Μπέρι, στο σημείωμα που άφησε έγραψε -μερικές λέξεις στη γραφομηχανή, μερικές στο χέρι- πως δεν αντέχει το ότι η σύζυγός του, Βάλερι, δεν τον αγαπά πλέον.
Οι δυο τους φέρεται να είχαν έναν καυγά το προηγούμενο βράδυ και η Βάλερι έφυγε από το σπίτι, ώστε να κοιμηθεί στο διαμέρισμα κάποιων φίλων.
Την ημέρα που η εφημερίδα «Sacramento Bee» αποκάλυψε το περιεχόμενο του σημειώματος του Μπέρι, η οικογένειά του ματαίωσε την επιμνημόσυνη δέηση στο Σακραμέντο, δίχως εξήγηση.
Ψυχίατροι των Κινγκς, που είχαν συναντήσει τον Μπέρι και μελέτησαν το σημείωμά του, θεώρησαν πως ο Ρίκι έδωσε τέλος στη ζωή του λόγω γενικότερης πίεσης σε πολλά θέματα της καθημερινότητάς του.
Κανένας δεν έκανε λόγο για κατάθλιψη, αλλά μόνο για απώλεια καθαρού μυαλού σε μαζεμένες υποχρεώσεις και δυσκολίες.
Επισήμαναν ότι τα νιάτα του, η πίεση του πρωταθλητισμού, κάποιες καταστάσεις με τη σύζυγό του, αλλά και το άγχος του δανείου για την αγορά του σπιτιού του, τον έφεραν σ’ αυτή τη θέση.
Ο Μπόμπι Τζέρουλντ, καλός φίλος του και γιος του εκφωνητή των Κινγκς, Γκάρι Τζέρουλντ, ήταν στο σπίτι του Ρικ μερικές ώρες πριν εκείνος αυτοκτονήσει.
«Εκείνη την Κυριακή παίζαμε στην πισίνα και κάποια στιγμή απομακρύνθηκε και κάθισε μόνος του.
«Ήταν κάτι τελείως ασυνήθιστο για τον Ρίκι.
«Δεν το ξεχνώ ποτέ, γιατί ήταν πάντα γεμάτος ενέργεια και καλή διάθεση.
«Τον ρώτησα τι έχει. Δεν απάντησε. Συνέχισα: “Είναι τόσο βαρύ;”.
«Έκανε μία γκριμάτσα και σκέφτηκα πως, απλώς, όλοι έχουμε μία καλή μέρα μία στο τόσο.
«Μιλούσαμε πάντα για όλα. Για το μπάσκετμπολ, τις γυναίκες, τις σχέσεις, την κοινωνία. Τίποτα “βαρύ” δεν είχε αναφερθεί και κανένας δεν υποψιάστηκε πως ο Ρίκι έχει κάτι», συμπλήρωσε ο Τζέρουλντ.
Τριάντα τρία χρόνια μετά την αυτοχειρία του, κανένας δεν δείχνει να γνωρίζει με ακρίβεια τι ώθησε, εκείνο το πρωινό της 14ης Αυγούστου 1989. το δάχτυλο του Ρίκι Μπέρι να πατήσει τη σκανδάλη του ημιαυτόματου όπλου 9m, που είχε αγοράσει ένα χρόνο νωρίτερα.
Ωστόσο, εκτός από τη μνήμη του, είναι για κάποιους ζωντανό και το μελαγχολικό παράδειγμά του.
Καθώς, όπως επισήμανε στους «Los Angeles Times» ο παλαίμαχος γκαρντ των Φίνιξ Σανς, πρώην δήμαρχος του Σακραμέντο και φίλος του Μπέρι, Κέβιν Τζόνσον, «αν ο Ρίκι ήταν εδώ, θα έλεγε πιθανότατα: “Μάθετε από το μοναδικό μεγάλο λάθος μου”».
Ο Κέβιν Τζόνσον ήταν ο τελευταίος αντίπαλος του Ρίκι Μπέρι στη ρούκι σεζόν, στον αγώνα στο Φίνιξ στις 17 Απριλίου 1989, στο φινάλε της κανονικής περιόδου του ΝΒΑ.
«Ο Ρίκι έζησε τόσα πολλά, έστω και νέος, που κανένας δεν θέλει ο θάνατός του να είναι για το τίποτα», λέει.
«Υπήρξε πρότυπο. Όταν μιλάω σε νέα παιδιά για τον Ρίκι, τους λέει ότι δεν έπινε, δεν έπαιρνε ναρκωτικά και αγαπούσε τα παιδιά, την οικογένειά του και το μπάσκετμπολ.
«Όμως, έκανε ένα λάθος. Συνήθως, το ένα λάθος μας δεν κοστίζει αρκετά. Συνήθως μαθαίνουμε από αυτό το λάθος.
«Ο Ρίκι Μπέρι, ωστόσο, δεν είχε την ευκαιρία να μάθει από αυτό το λάθος… Αν ήταν εδώ, μαζί μας, θα έλεγε ότι “δεν μπορώ να το αλλάξω, πια. Όμως θέλω να διδαχθείτε από αυτό”.
«Και θα μας τόνιζε πως “θα πρέπει να βρείτε άλλο τρόπο να διαχειριστείτε τα προβλήματά σας, αν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά”»…
Πηγή: Athletes’ Stories
