Του Βασίλη Σκουντή
Στις 4 Απριλίου του 1968 που η ΑΕΚ νικούσε τη Σλάβια Πράγας και στεφόταν “Βασίλισσα” της Ευρώπης, ο συχωρεμένος ο Βασίλης Γεωργίου έδινε ρέστα με τις θρυλικές ατάκες του μια από τις οποίες θα μπορούσε κάλλιστα α χρησιμοποιηθεί και χθες το βράδυ, έπειτα από 57 ολόκληρα χρόνια!
Τυγχάνει μάλιστα εκτός από τη ημερομηνία να ταιριάζει και ο χρόνος που απέμενε και στις δυο περιπτώσεις για να ακουστεί η κόρνα της λήξης οπότε υποκύπτω στο πειρασμό να αντιπαραβάλω τα γεγονότα…
“Έρχεται ο Αμερικάνος, με φιλεί, τον φιλώ κι εγώ”!
Σκηνή πρώτη…
Ενάμισι λεπτό πριν από τη λήξη του τελικού του Κυπέλλου Κυπελλούχων ο Γιώργος Αμερικάνος πετυχαίνει ένα κρίσιμο καλάθι και με τη φόρα που είχε πάρει στο μπάσιμο πέφτει πάνω στον Γεωργίου, τον αγκαλιάζει και του λέει “Βασίλη, δεν χάνουμε με τίποτε, το πήραμε το Κύπελλο”!
Ενθουσιασμένος ο Γεωργίου του σκάει ένα φιλί και το μαρτυράει από το μικρόφωνο…
“Έρχεται ο Αμερικάνος, με φιλεί, τον φιλώ κι εγώ”!
Μπαρτζώκα χρωστάς ένα φιλί στον Πίτερς!
Σκηνή δεύτερη…
Ένα λεπτό και 20 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του απροσδοκήτως δραματικού αγώνα στο Βερολίνο, ένας κανονικός Αμερικάνος, ο Άλεκ Πίτερς πετυχαίνει το όγδοο τρίποντο του (σε εννέα τέτοια σουτ), ξαναδίνει το προβάδισμα στο Ολυμπιακό (90-92) και εκείνη τη στιγμή θα έπρεπε να μπουκάρει στο γήπεδο ο Γιώργος Μπαρτζώκας για να τού σκάσει ένα ηδυπαθές (SIC) φιλί!
Το αξίζει, το δίχως άλλο, αυτό το φιλί ο Πίτερς, καθόσον έσωσε και λύτρωσε τους Πειραιώτες σε ένα αναπάντεχο θρίλερ στο οποίο ενώ προηγήθηκαν με διαφορά 21 πόντων (17-38) κόντεψαν να γνωρίσουν την τέταρτη απανωτή ήττα τους και να γίνουν ρεζίλι των γερμανικών ποιμενικών σκυλιών!
H σωτηρία της ψυχής και το… tanking!
Εντέλει, έστω και in extremis συνήλθαν, ανασηκώθηκαν, αντέδρασαν, τη σκαπούλαραν και έσωσαν όχι μονάχα τα προσχήματα, αλλά και την ίδια τους την ψυχή, χώρια που πλέον και σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε πριν από την ήττα της Φενέρμπαχτσε από την Μπαρτσελόνα, η πρωτιά βρίσκεται αποκλειστικώς στα δικά τους χέρια.
Πόσο διολίσθησε η απόδοση τους μετά το 25ο λεπτό και κυρίως στην τέταρτη περίοδο και πριν από την ανασύνταξη των τελευταίων 80 δευτερολέπτων;
Τόσο ώστε κάποιος καχύποπτος θα μπορούσε να υποθέσει ότι τάχα δεν ήθελαν να νικήσουν και έκαναν tanking προς χάριν μύχιων και ανομολόγητων στόχων!
Οι ακριβοί δασμοί του Πίτερς
Το ματς στράβωσε ξαφνικά, ο Ολυμπιακός βρέθηκε σε περιδίνηση, οι Βερολινέζοι αναθάρρησαν, αλλά εκείνη την κρίσιμη στιγμή ο Πίτερς (ακόμη κι αν είναι Δημοκρατικός και όχι Ρεπουμπλικάνος) είτε είναι Δημοκρατικός, είτε βάδισε στα χνάρια του Ντόναλντ Τραμπ!
Τι εννοώ;
Μα απλούστατα, επέβαλε τους δικούς του πανάκριβους δασμούς απέτρεψε το στραπάτσο και επέφερε την ανακούφιση στους Ερυθρόλευκους οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα θα επαναλάβουν την προπέρσινη επιτυχία τους (τερματίζοντας πρώτοι στην κανονική περίοδο) ελπίζοντας ότι αυτή δεν θα τους βγει ξινή όπως συνέβη στο Κάουνας!
Το ποια ομάδα θα αντιμετωπίσουν (με πλεονέκτημα έδρας) στα playoffs θα κριθεί από τα play-ins, αλλά μέχρι τότε οι τρις πρωταθλητές Ευρώπης δεν έχουν άλλη επιλογή από το να δουλεύουν σκληρά για να φτιασιδώσουν τις κακοτεχνίες που παρουσίασαν στα τελευταία τέσσερα ματς.
Τα φρέσκα ίχνη του Ναν και η… ενσυναίσθηση
Την παραμονή του ματς με την Άλμπα, ο Πίτερς ρωτήθηκε πόσο δύσκολο είναι να βρει κίνητρο μια ομάδα που οδηγεί την κούρσα της κατάταξης όταν αντιμετωπίζει τους ουραγούς…
«Είμαστε ευλογημένοι που παίζουμε μπάσκετ για να ζούμε, οπότε δεν με νοιάζει ποιος αντίπαλος βρίσκεται μπροστά μου» απάντησε.
Το είπε και το εννοούσε αυτό ο Αμερικανός φόργουορντ ο οποίος αποδείχθηκε ζηλωτής του προχθεσινού κρεσέντο του Κέντρικ Ναν και τίναξε κι ελόγου του την μπάνκα στον αέρα.
Είχαν κιόλας το χάζι τους οι δηλώσεις του μετά τη λήξη του αγώνα, όταν ξεκαβαλίκεψε ακαριαία κι αντί να γλεντάει για το ρεκόρ του, σιχτίριζε επειδή δεν πήρε, λέει, ούτε ένα ριμπάουντ!
Το λες και…αχαριστία αυτό, αλλά περισσότερο το λες τελειομανία και συναίσθηση: για την ακρίβεια, ενσυναίσθηση, καθότι ο Πίτερς αντιλαμβανόταν ότι ελλείψει του Νίκολα Μιλουτίνοβ και του Μουστάφα Φαλ και με τον Μόουζες Ράιτ να ψάχνει τα πατήματα του μετά την μακρά απουσία, έπρεπε να μαζέψει και κανένα σκουπιδάκι!
Ο πενταπλασιασμός και το “Ντρέψου εσύ”
Δεν του πήγε καλά η… αποκομιδή των απορριμμάτων, αλλά όταν ένας παίκτης που προέρχεται κιόλας από τον πάγκο και έχει μέσο όρο στη σεζόν 6.5 πόντους, βάζει στην ψύχρα 8/9 τρίποντα, ρίχνει μια 33άρα σε σκάρτα 25 λεπτά και σώζει κιόλας την ομάδα του από το… ναυάγιο, ε τότε, διάβολε, δεν χρειάζεται να απολογείται γι’ αυτή την ολιγωρία του και να εκφράζει δημοσίως τη ντροπή του…
“Ντρέψου εσύ”, όπως είχε πει μια φορά ο μακαρίτης ο Μάκης Ψωμιάδης!
Στην κρισιμότερη στιγμή του ματς, όταν όντως έσφιξαν τα γάλατα, ο Πίτερς βρέθηκε επαλλήλως και στις δυο πλευρές του φεγγαριού…
“Δεν με θέλεις, να κι εγώ”!
Απέμεναν 82 δευτερόλεπτα για τη λήξη, η Άλμπα προηγείτο με 90-89 και το ακυρωθέν and one καλάθι που πέτυχε, τον πείσμωσε έτι περαιτέρω: στο επόμενο κλικ ξαναπήρε την μπάλα, μπουμπούνισε ένα κανονικό τρίποντο με το οποίο έβαλε μπροστά τον Ολυμπιακό (90-92) και τον εξάγνισε από τις αμαρτίες στις οποίες είχε περιπέσει.
Από το 90-87 και πέρα οι Πειραιώτες «έτρεξαν» ένα σερί 13-2, γλίτωσαν τη λέζα της ήττας και μπορεί στην τελευταία συστάδα των αγώνων τους να εκπέμπουν μια πελιδνή εικόνα και να εισπράττουν την περιρρέουσα γκρίνια και τα συμπαρομαρτούντα της, αλλά επ’ αυτού τοποθετήθηκε προχθές ο Γιώργος Μπαρτζώκας και μάλιστα με σαφήνεια…
“Σε ποιους να δώσουμε απαντήσεις; Είμαστε πρώτοι σχεδόν όλη τη χρονιά”!
Η προβοσκίδα, η άχαστη ΤΣΣΚΑ και οι έπαινοι της Βαλένθια
Βεβαίως τον γαμπρό τον ξυρίζουν στο τέλος και αυτό το τέλος θα επισυμβεί σε καμιά πενηνταριά μέρες από τώρα, αλλά προφανώς είναι άδικο να προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι… ελέφαντας μια ομάδα, που θα πετύχει 23 ή 24 νίκες σε 34 ματς, έντεκα εκ των οποίων μακριά από το σπίτι της, θα τερματίσει πρώτη και θα σημαδέψει με αξιώσεις την τέταρτη διαδοχική συμμετοχή της στο Final 4.
Προβοσκίδα να σού πετύχει!
Σύμφωνοι, τα ρεκόρ, τα σερί και οι πρωτιές δεν προεξοφλούν κιόλας την τελειωτική ευημερία κι αυτό το έχουν βιώσει σκληρά στο πετσί τους κάμποσες ομάδες: από την άχαστη ΤΣΣΚΑ Μόσχας του 2005 έως τη Βαλένθια που προκαλούσε σοκ και δέος καθ’ όλη την εφετινή σεζόν στο EuroCup, αλλά εντέλει απερρίφθη (από τον Δημήτρη Ιτούδη) μετά πολλών επαίνων!
Πηγή: Sport24
