Της Σοφίας Βαλσάμη
Μια ομάδα, μια ολόκληρη ζωή… Στον ίδιο πάγκο, στο ίδιο παρκέ, στα ίδια αποδυτήρια. Μια σχέση ζωής για την Φρόσω Δρακάκη που έχει βρει τη δική της «προπονητική Ιθάκη» στον Αμύντα που τα τελευταία χρόνια έχει μια σταθερή πορεία στο πρωτάθλημα της Α2 Γυναικών.
Πήγε στην ομάδα το Σεπτέμβριο του 2005 αναλαμβάνοντας τις κορασίδες και παγκορασίδες του συλλόγου και από το 2007 βρίσκεται στον πάγκο του γυναικείου τμήματος.
Συνολικά 17 χρόνια προπονήτρια στον σύλλογο του Αμύντα, ενώ νωρίτερα υπήρξε για πέντε χρόνια και αθλήτρια της ομάδας. Και το κοντέρ εξακολουθεί να γράφει, καθώς συνεχίζει ακάθεκτη στον ίδιο σύλλογο έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη όλων. Έχει στεριώσει για τα καλά εκεί…
Η ερώτηση για το τι είναι αυτό που κάνει την Φρόσω Δρακάκη να μένει τόσο χρόνια στην ίδια ομάδα είναι αναπότρεπτη. «Είναι κάτι το οποίο δεν είναι σύνηθες και έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη και την αναγνώριση που χτίζεται μεταξύ των δύο πλευρών. Είναι μια ομάδα με σταθερή και σοβαρή διοίκηση που μου δίνουν τον χώρο να δουλέψω όπως θέλω. Μας παρέχουν τις συνθήκες που επιθυμούμε. Έχουμε ανθρώπους στη διοίκηση που είναι γνώστες του μπάσκετ κάτι το οποίο βοηθάει στο να υπάρχει μια καλή συνεργασία και παράλληλα έχουν μια συνέπεια σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν λοιπόν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να δουλέψεις κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Πάντα επίσης είχαμε ένα σταθερό κορμό. Έχουμε 8-9 παίκτριες που παραμένουν χρόνια στην ομάδα κάτι το οποίο δείχνει πολλά. Η μακροχρόνια συνεργασία δηλαδή δεν αφορά μόνο εμένα, αλλά και αθλήτριες. Κάθε σεζόν θέταμε και νέους στόχους και κάθε χρόνο πετυχαίναμε και κάτι παραπάνω. Όλα αυτά μαζί είναι ικανοί λόγοι για να μένει κανείς τόσα χρόνια στην ίδια ομάδα».
Ο πειρασμός για αλλαγή μπασκετικής στέγης μπορεί να υπάρχει με την ίδια να εξηγεί… «Έχω μπει, είναι η αλήθεια, στον πειρασμό και δεν αποκλείεται να γίνει κάποια στιγμή στο μέλλον. Ωστόσο πάντα εκεί που μπορεί να το σκεφτόμουν ότι ίσως είναι η ώρα για μια αλλαγή κάτι γινόταν… Για παράδειγμα μια διαφορετική συμφωνία, κάποιοι καλύτεροι στόχοι με τον Αμύντα, μια υποστήριξη παραπάνω σε κάποια κομμάτια, λόγοι οι οποίοι με έκαναν να παίρνω την απόφαση να συνεχίζω. Και δεν είναι μόνο αυτό, καθώς μια κουβέντα από μία παίκτρια που μου έδινε ένα επιπλέον στόχο ή κίνητρο ήταν κάτι το οποίο λάμβανα υπόψιν μου».
Στην ερώτηση αν ο Αμύντας είναι η μπασκετική της Ιθάκη η Φρόσω Δρακάκη είναι ξεκάθαρη… «Τίποτα σίγουρα δεν είναι για πάντα. Αυτή είναι η άποψη μου, αλλά έχω βρει μια ισορροπία σε κάποια πράγματα. Αυτό είναι… Πάντα όμως θέλω να έχω ένα κίνητρο, έναν στόχο. Όσο υπάρχουν αυτά είμαι καλά. Αν αλλάξουν κάποια πράγματα σίγουρα θα σκεφτώ διαφορετικά».
Για την Φρόσω Δρακάκη ο Αμύντας είναι το δεύτερο σπίτι της… «Έχω ταυτιστεί πολύ με τον Αμύντα είναι αλήθεια. Είμαι περισσότερες ώρες στο γήπεδο παρά στο σπίτι μου. Νιώθω την ομάδα σπίτι μου και πολύ οικεία. Είναι αυτό που λένε δεύτερη οικογένεια γιατί κάποιους ανθρώπους τους βλέπω περισσότερο απ’ ότι βλέπω δικούς μου».
Οσο για τη διαδικασία που ακολουθείται για την ανανέωση της συνεργασίας της με την ομάδα είπε χαρακτηριστικά. «Ήταν δεδομένο και για φέτος με την κουβέντα να είναι ως εξής… ‘’Πότε αρχίζουμε μεταβατική;’’. Δεν μπήκαμε στη διαδικασία να κάνουμε μια συζήτηση αν θα συνεχίσω ή όχι. Είναι τόσο απλό. Σίγουρα υπάρχει μια σχέση εμπιστοσύνης και σε αυτή την πολύχρονη συνεργασία στήριξα φυσικά και εγώ σε αρκετά επίπεδα την ομάδα. Μέσα λοιπόν από αυτή τη σχέση προχωράμε όλα αυτά τα χρόνια».
Πηγή: ΕΟΚ e-magazine
