Του Γιώργου Τσαρουχά
Η στήλη του Newn People, πιστή στο ραντεβού της για άλλη μία Δευτέρα, φιλοξενεί την Ελισάβετ Πεσιρίδου, πρωταθλήτρια του στίβου και πιο συγκεκριμένα του αγωνίσματος των 100μ με εμπόδια.
H συγκεκριμένη στήλη «αγκαλιάστηκε» και εκτιμήθηκε από τους αναγνώστες του Newn.gr, καθώς περισσότεροι από 4.000 μηνιαίοι χρήστες διαβάζουν, μαθαίνουν και δένονται με τις ιστορίες αθλητών και αθλημάτων, που κάτι το διαφορετικό έχουν να σου προσφέρουν. Σήμερα ανακαλύπτουμε έναν διαφορετικό «δρόμο», ένα μονοπάτι που δεν είναι για όλους, κρύβει τις δικές του δυσκολίες, αλλά άπαξ και μάθεις να περπατάς σε αυτό, δεν θα θέλεις να αποχωρήσεις.
Με λίγα λόγια και για να γίνω πιο σαφής, φανταστείτε έναν δρόμο γεμάτο εμπόδια, τα οποία και καλείσαι να υπερπηδήσεις για να ανακαλύψεις τι κρύβεται απέναντι ή ίσως και τον ίδιο σου τον εαυτό. Ναι, σου γεννάει την περιέργεια, ξυπνώντας κάθε ένστικτο του εγωισμού σου, όμως αλήθεια πόσο δύσκολο είναι να πάρεις την απόφαση. Η Ελισάβετ Πεσιρίδου, πάντως, δεν το σκέφτηκε στιγμή. Ρίχτηκε στη «μάχη», σε αυτό το δύσβατο μονοπάτι, με μόνα της όπλα τη θέληση και την ταχύτητα!
Δεν το περπάτησε απλά, το έτρεξε με όλη της την ενέργεια και το αποτέλεσμα τη δικαιώνει. Μπορούμε να μιλήσουμε για αριθμούς, μετάλλια και διακρίσεις, όμως αυτά τα βρίσκετε και με ένα απλό «Googlάρισμα». Αν αφαιρέσουμε από το κάδρο όλα τα παραπάνω, μένει η ψυχή, η θέληση και η δύναμη του ονείρου. Απαραίτητα συστατικά για την επιτυχία και ο απόλυτος «οδηγός» σε αυτόν τον συνεχή μαραθώνιο της σημερινής μας πρωταγωνίστριας.
Πάμε, λοιπόν, να γνωρίσουμε καλύτερα την Ελισάβετ Πεσιρίδου μέσα από τις δικές της σκέψεις και εμπειρίες. Να μάθουμε πως ένα κορίτσι από την Κατερίνη Πιερίας έφτασε μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, εξασφαλίζοντας παράλληλα δεκάδες διακρίσεις σε πανευρωπαϊκά, βαλκανικά και πανελλήνια πρωταθλήματα…
Διανύουμε μια δύσκολη και πρωτόγνωρη περίοδο λόγω του κορονοϊού. Προσωπικά, πόσο σε έχει επηρεάσει και τι κάνεις ώστε να διατηρείσαι σε αγωνιστική φόρμα;
Ε: Η αλήθεια είναι ότι ολόκληρος ο πλανήτης διανύει μια πρωτόγνωρη και δύσκολη περίοδο. Από τον Μάρτιο που κλείσανε τα πάντα ακόμα και τα στάδια αναγκάστηκα να βρω ακραίες λύσεις, ώστε να διατηρηθώ σε μια μέτρια αγωνιστική κατάσταση. Πλέον όμως είναι κανονικά τα στάδια ανοιχτά για τους αθλητές που προετοιμάζονται για αγώνες και δεν έχω μείνει πίσω. Ίσα ίσα τον τελευταίο καιρό έχω δουλέψει πολύ σκληρά.
“ Θα δώσω τα πάντα για την πρόκριση στο Τόκιο “
Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Πόσο έτοιμη νιώθεις για αυτή την πρόκληση και πόσο κοντά είσαι στο να την πετύχεις;
Ε: Το κοντά η το μακριά δεν μπορώ να το προσδιορίσω με την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Σίγουρα όμως νιώθω έτοιμη να κυνηγήσω κάθε ευκαιρία που θα μου δοθεί ώστε να βρεθώ στο Τόκιο!
Κεφάλαιο Ολυμπιακοί Αγώνες. Έχοντας συμμετάσχει στην Ολυμπιάδα του Ρίο το 2016, τι κρατάς από όλη αυτή την εμπειρία; Ήταν κάτι που το ονειρευόσουν;
Ε: Εννοείται ότι το ονειρευόμουν και θέλω να το ξαναζήσω. και δεν νομίζω να υπάρχει αθλητής που δεν ονειρεύεται κάτι τέτοιο! Έχω πάρει την… κρυάδα της πρώτης φοράς και πλέον πηγαίνω με πιο καθαρό μυαλό.
Επόμενες αγωνιστικές υποχρεώσεις; Που επικεντρώνεις την προσοχή σου;
Ε: Μπροστά μου έχω τον κλειστό στίβο που θα ήθελα να κάνω μια καλή παρουσία στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Τορούν και φυσικά την συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες…
Η κορυφαία Ελληνίδα πρωταθλήτρια των υψηλών εμποδίων θα ανοίξει την αγωνιστική σεζόν στον κλειστό στίβο στο μίτινγκ που θα γίνει στο Μοντεβίλ της Γαλλίας στις 30 Ιανουαρίου.
Πες μας λίγα πράγματα για το άθλημα σου. Τι “θυσίες” και τι προδιαγραφές απαιτεί; Πως και πότε σου μπήκε το “μικρόβιο” του αθλητισμού;
Ε: Δεν έχω κάνει καμιά θυσία για να βρεθώ εδώ που είμαι, έχω κάνει επιλογές και θεωρώ τις σωστές ώστε να πετύχω! Βέβαια το να κάνω αυτό το άθλημα δεν ήταν δική μου επιλογή ήταν των γονιών μου οι οποίοι με βάλανε κυριολεκτικά με το ζόρι στον στίβο και τους είμαι ευγνώμων γι αυτό. Ίσως βλέπανε κάτι πάνω μου που εγώ δεν το έβλεπα, με τον καιρό όμως άρχισα να το αγαπάω.
“ Με τα χρόνια, το εμπόδιο έγινε «κτήμα» μου “
Εντός του στίβου, ξεπερνάς με ευκολία κάθε εμπόδιο. Στη ζωή σου, πόσα χρειάστηκε να ξεπεράσεις για να φτάσεις στο σήμερα;
Ε: Καλά με ευκολία δεν τα περνάω αλλά με τα χρόνια έχει γίνει κτήμα μου το εμπόδιο, στην ζωή όσα χρόνια και αν περάσουν κάθε εμπόδιο με την ίδια δυσκολία το περνάς δυστυχώς… Και είναι καθημερινά τα εμπόδια στον δρόμο μας!
Σε ένα υποθετικό χρονοδιάγραμμα της ζωής σου, ποια στιγμή θα τονιζες με έντονα γράμματα και ποια θα ήθελες, ίσως, να σβήσεις από τη μνήμη σου;
Ε: Θα διέγραφα όλες τις στιγμές που απογοητευτικά, που έκλαψα, που έφτασα στον πάτο και θα κρατούσα τις ευτυχισμένες μέρες και όλες τις μέρες που περάσαν έστω και με ένα μικρό χαμόγελο στο πρόσωπο μου…
“ Η στιγμή που ποτέ δεν θα ξεχάσω…”
Ποιος είναι ο αγώνας που ποτέ δεν θα ξεχάσεις; Εκεί που κατάλαβες ότι μπορείς να πετύχεις και να δώσεις πολλά στον ελληνικό αθλητισμό.
Ε: Δεν είναι και δύσκολο να το βρει κάποιος, η μέρα που έπιασα το όριο για το Ρίο γιατί ήταν κάτι που το είχα στο μυαλό μου σαν μακρινό όνειρο και ξαφνικά το είδα μπροστά μου.
Μαζί με εσένα, υπάρχουν πολλοί αθλητές της γενιάς σου, στους οποίους και εναποθέτουμε τις ελπίδες μας για μετάλλια στις μεγάλες διοργανώσεις. Μπορείς να ονομάσεις κάποιους από τους συναθλητές σου, που πιστεύεις ότι μπορούν να ανέβουν στο βάθρο;
Ε: Κοίτα θα παινέψω το σπίτι μου και τους συναθλητές μου εννοείται και θα σου πω με ειλικρίνεια ότι όλα τα παιδιά έχουν ελπίδες για μεγάλη διάκριση, δεν ξεχωρίζω κανέναν!
Τέλος, σε ποιους οφείλεις το μεγαλύτερο ευχαριστώ, για τη στήριξη που σου παρέχουν, όλα αυτά τα χρόνια;
Ε: «Σε όλους τους δικούς μου ανθρώπους, οικογένεια, σύντροφος, προπονήτρια, φίλοι! Έχω γύρω μου άτομα που με αγαπάνε αληθινά και αυτό είναι πραγματική ευτυχία!»
Ελισάβετ, σε ευχαριστούμε για αυτή την κουβέντα και σου ευχόμαστε κάθε επιτυχία σε επαγγελματικό και προσωπικό επίπεδο. Συνέχισε να (μας) εμπνέεις…
Πηγή: Νέων Web Radio
