Του Βασίλη Σαμπράκου
Τώρα πια, που γνωρίζουμε την βαθμολογική θέση που θα καταλάβει η Ελλάδα στο group B της προκριματικής φάσης του Euro 2024, είναι στιγμή για την αξιολόγηση της πορείας της Εθνικής Ομάδας στον καιρό του Γκουστάβο Πογέτ, σε αυτές τις 538 ημέρες από το πρώτο του παιχνίδι, τον Ιούνιο του 2022 στο Μπέλφαστ απέναντι στη Βόρεια Ιρλανδία.
Μέσες άκρες το συμπέρασμα είναι όμοιο με αυτό που βγάζει ο Ουρουγουανός προπονητής: κάνοντας το … αυτονόητο, η Ελλάδα στον καιρό του τερμάτισε πρώτη στην κατηγορία της στο Nations League. Στο group C2, της τρίτης κατηγορίας, απέναντι σε Κόσοβο, Βόρεια Ιρλανδία και Κύπρο, η Ελλάδα έκανε 5 νίκες σε 6 παιχνίδια. Το αυτονόητο ήταν, αλλά αυτό ήταν που είχε χαθεί στην διάρκεια των προηγούμενων ετών – το να κάνει η Εθνική Ομάδα τουλάχιστον τις αυτονόητες νίκες και τις αυτονόητες πορείες.
Η ιστορία συνεχίστηκε στα προκριματικά του Euro 2024. Μέχρι εδώ, σε 7 παιχνίδια η Ελλάδα έκανε 4 νίκες – τις “αυτονόητες” απέναντι σε Ιρλανδία και Γιβραλτάρ. Αν ένα αποτέλεσμα έφυγε λίγο από την σφαίρα του αυτονόητου ήταν η νίκη (0-2) στο Δουβλίνο επί της Ιρλανδίας στις 13 Οκτωβρίου. Σε απόδοση, η Εθνική πήγε να βγει από την σφαίρα του αυτονόητου τον περασμένο Ιούνιο στο Παρίσι, εκεί όπου έβγαλε χαρακτήρα και δυσκόλεψε την Γαλλία για τουλάχιστον ένα ημίχρονο.
Το βράδυ της Τρίτης στη Νέα Φιλαδέλφεια η Ομάδα του Πογέτ έχει ακόμη μια ευκαιρία να βγει από την σφαίρα του αυτονόητου. Διότι απέναντι στην Γαλλία, με τα κέφια που αυτή έδειξε απέναντι στο Γιβραλτάρ, αν η εικόνα της Ελλάδας είναι μια συνέχεια των όσων έδειξε για περίπου 50’ αγωνιστικά λεπτά τον Ιούνιο στο Παρίσι τότε η Ομάδα θα έχει τονώσει την αυτοπεποίθησή της ενόψει των μπαράζ του Μαρτίου, τα οποία θα αποφασίσουν αν θα πάμε στο Euro 2024.
Φυσικά το αποτέλεσμα του τελευταίου αγώνα αυτής της προκριματικής φάσης δεν θα επηρεάσει θεαματικά το πρόσημο. Δηλαδή είτε χάσει είτε κάνει υπέρβαση και νικήσει τη Γαλλία, η Εθνική Ομάδα θα περιμένει τα μπαράζ για να μάθει αν θα πάει στο Euro. Η νίκη επί των Γάλλων θα δημιουργήσει εντυπώσεις, θα τονώσει την πίστη του γκρουπ στις δυνατότητές τους αλλά δεν θα αλλάξει την μοίρα της Ομάδας.
Αν ήμουν ο Πογέτ θα ήθελα να μην χρειάζεται να περιμένω μέχρι τον Μάρτιο για τα μπαράζ, διότι σήμερα η ομάδα είναι “κοντά” λόγω των αγώνων ανά +- δίμηνο. Η επιμονή στο ίδιο γκρουπ, το οποίο αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από ποδοσφαιριστές που προϋπήρχαν στην Εθνική, έχει φέρει καλή ενδοεπικοινωνία και ψυχικά δεσίματα, και ως συνέπεια αυτών έχει επαναφέρει την συνοχή και την ομοιογένεια. Αυτή η τετράμηνη διακοπή που μεσολαβεί μέχρι το επόμενο ή τα επόμενα παιχνίδια, που είναι αποφασιστικής σημασίας, είναι μεγάλη. Πολύ μεγάλη για να μπορεί κανείς να προεκτιμήσει αν τότε η Εθνική θα καταφέρει να παρουσιαστεί έτοιμη για να ξεφύγει από την σφαίρα του αυτονόητου και να επιτύχει αυτό που εδώ και μια δεκαετία έπαψε να είναι αυτονόητο: την πρόκριση στην τελική φάση μιας διοργάνωσης.
Ο Γκουστάβο Πογέτ δεν είχε υπάρξει ξανά προπονητής εθνικής ομάδας. Και γι’ αυτό δεν έχει προηγούμενη εμπειρία στην διαχείριση μιας τόσο απαιτητικής κατάστασης. Η περίσταση τον καλεί να βρει τον τρόπο να κρατήσει τους ποδοσφαιριστές αφυπνισμένους για ένα τετράμηνο. Ο τρόπος που αντέδρασαν, συναισθηματικά, οι ποδοσφαιριστές στην διάρκεια των τελευταίων ημερών κατά την αναστάτωση σχετικά με το μέλλον της συνεργασίας τους με τον Ουρουγουανό προπονητή δείχνει ότι ανάμεσά τους υπάρχει ένας ποιοτικός δεσμός. Έχουν δεθεί. Κατά συνέπεια έχουμε λόγο να προσμένουμε ότι θα παραμείνουν δεμένοι μέχρι τον Μάρτιο – τότε που θα ξανασυναντηθούν για να μας αποδείξουν ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψει η Ελλάδα στην τελική φάση μιας μεγάλης διοργάνωσης.
Πηγή: Gazzetta
