Του Νίκου Παπαδογιάννη
O Άντερσον Βαρεζάο δεν εμφανίστηκε στο πρωινό. Όχι το σημερινό, αλλά την επόμενη της παρ’ ολίγον τραγωδίας στην Ιαπωνία. Οι Βραζιλιάνοι μπασκετμπολίστες στο τραπέζι ήταν όχι 12, αλλά 11.
“Μάλλον φοβάται ότι οι δικοί σας θα τον βάλουν στη μέση και θα τον αρπάξουν από τον λαιμό”, ψιθύρισε κάποιος.
Με το βαρύ χέρι του Σοφοκλή Σχορτσανίτη δεν τολμούσε να τα βάλεi κανένας. Ούτε ο αρχιερέας του βρώμικου παιχνιδιού και των θεατρινισμών.
Σύμφωνα με τον αστικό μύθο του ΝΒΑ, η λεξούλα flopping ήταν άγνωστη στα παρκέ του πριν εμφανιστεί η αφάνα του νεαρού, τότε, Βραζιλιάνου.
Δεν υπήρχε ούτε υποψία flopping στη βάναυση αγκωνιά του Βαρεζάο προς τον Νίκο Ζήση. Στην πραγματικότητα, συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Ο παθών δεν έπεσε καν στο δάπεδο.
“Πόνεσα και ξαφνιάστηκα πάρα πολύ από το δολοφονικό χτύπημα, αλλά προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να μείνω όρθιος”, τόνισε ο Έλληνας μπασκετμπολίστας, όταν κατάφερε να ξαναβρεί τη μιλιά του.
“Ήταν θέμα αυτοσεβασμού. Δεν ήθελα να τους δώσω την ικανοποίηση, να με δουν πεσμένο”.
Όταν ο γιατρός της Εθνικής Νίκος Κουκουλιάς μετέφερε τον Ζήση στο νοσοκομείο, η διάγνωση των Γιαπωνέζων γιατρών ήταν σοκαριστική.
“Ο ασθενής υπέστη τριπλό κάταγμα στο ζυγωματικό, ενώ σχηματίστηκε και μία φυσαλίδα στο πίσω μέρος του κεφαλιού του. Θα χρειαστεί ανάπαυση και στη συνέχεια χειρουργείο”.
Η εγχείρηση ανάταξης ζυγωματικού μπορούσε να περιμένει μέχρι την επιστροφή στην Ελλάδα (αν και διατυπώνονταν επιφυλάξεις για τη σκοπιμότητα ενός πολύωρου ταξιδιού με αεροπλάνο), η ανάπαυση όχι.
“Μία εβδομάδα μέσα, και βλέπουμε”, διέταξαν οι γιατροί. “Μα;” “Δεν έχει μα”.
Ευτυχώς, βρισκόταν ήδη στην Ιαπωνία η μητέρα του. Ταξίδεψε πρόσχαρη στην Άπω Ανατολή για να καμαρώσει το παιδί της (τον πρώτο σκόρερ του 2005 για την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ελλάδα) και βρέθηκε καθισμένη στο προσκέφαλό του σε ένα παγερό νοσοκομείο μίας πόλης της οποίας το όνομα δεν μπορούσε καλά καλά να προφέρει.
Όταν η μάνα καθόταν στη δεξιά πλευρά του κρεβατιού, ο γιος δεν μπορούσε να τη δει. Κατάμαυρο από γα κατάγματα το δεξί μάτι του, είχε κλείσει εντελώς.
“Ζαλίζομαι και δεν βλέπω καλά”, έλεγε στην αρχή ο Ζήσης. “Ξεκουράσου και θα περάσει”, του απαντούσαν οι συμπαίκτες που, σύσσωμοι, έσπευσαν να τον επισκεφτούν μετά τη νίκη επί των Βραζιλιάνων.
“Θα τα πούμε μαζί του στο πρωινό”, υποσχέθηκε ένας. “Εγώ θα μείνω εδώ όλο το βράδυ”, είπε ο Βασίλης Σπανούλης.
Δεν τον άφησαν. Η επόμενη μέρα ήταν εργάσιμη, αφού ο αγώνας Ελλάδας-Τουρκίας θα έκρινε την πρωτιά του Ομίλου.
Ο διάλογος που διαδόθηκε από τα χείλη άλλων παικτών φαίνεται ότι είναι αληθινός:
-Ωραία βουτιά. Έτσι τα κερδίζετε τα φάουλ στο ΝΒΑ;
-Μη με πλησιάζεις, μείνε μακριά μου, γιατί θα σε τελειώσω!
Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος προχώρησε σε διάβημα προς τη FIBA απαιτώντας την παραδοσιακή τιμωρία του Βαρεζάο (ή απλώς “Άντερσον” και πάντως όχι “Βαρεχάο”, όπως μέχρι σήμερα τον αποκαλούν ορισμένοι).
Οι τα φαιά φορούντες επικαλέστηκαν τη μαρτυρία των διαιτητών, οι οποίοι σφύριξαν απλό φάουλ, και ένιψαν τα χεράκια τους.
Όταν εκδόθηκε μία ημιεπίσημη “συγγνώμη” από τον Γεράσιμο Μποζίκη, μαθεύτηκε ότι υπήρξε οδηγία από την διοργανώτρια αρχή.
Ο εξαίρετος Μποζίκης ήταν ο επί μακρά σειρά ετών ισχυρός άνδρας της βραζιλιάνικης Ομοσπονδίας μπάσκετ. Ναι, σωστά διαβάσατε, ο Βραζιλιάνος Βασιλακόπουλος ήταν Έλληνας.
Όταν επανεμφανίστηκε στο γήπεδο της Χαμαμάτσου, ο θρασύς Βαρεζάο παρίστανε τον Γερμανό.
“Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο ο Ζήσης με αποκαλεί δολοφόνο. Γνωρίζει καλά, όπως το γνωρίζω και εγώ, ότι ήταν μία τυχαία σύγκρουση δύο παικτών που διεκδικούσαν τη μπάλα. Το μπάσκετ είναι άθλημα επαφής. Όλα τα υπόλοιπα είναι για να γεμίζουν σελίδες τα ταμπλόιντ. Εάν συνεχίσει έτσι, θα υποχρεωθώ να καταφύγω στη δικαιοσύνη”.
Για δικαστήρια μιλούσε αρχικά και ο ίδιος ο Ζήσης, ενώ ο Βαρεζάο μίλησε με τους δικηγόρους των Κλίβελαντ Καβαλίερς, όπου αγωνιζόταν.
Περισσότερο ήθελε να προστατεύσει τα νώτα του, παρά να επιτεθεί. Ακόμα και μέσα στο παρκέ, αυτό ήταν το πρωταρχικό του μέλημα.
Η Εθνική νίκησε την Τουρκία και οι 11 όρθιοι αφιέρωσαν το 5-0 στον κλινήρη συμπαίκτη τους. “Σε περιμένουμε κοντά μας, τώρα που θα πάμε στο Τόκυο”, του μήνυσαν.
Ο Ζήσης κοιμήθηκε 6 νύχτες στο λευκό δωμάτιο του νοσοκομείου και άκουσε τον νοκ-άουτ αγώνα με την Κίνα μέσα από ραδιοφωνική σκυταλοδρομία, την οποία οργάνωσε ο υποφαινόμενος. Και νιώθει πολύ περήφανος, για την πρωτοβουλία του.
Στο επόμενο ματς, τον προημιτελικό με τους Γάλλους, κάθισε στον πάγκο, φορώντας όχι φανέλα, αλλά λευκό μπλουζάκι με γιακαδάκι.
Το πρήξιμο είχε υποχωρήσει, η δυσοίωνη φυσαλίδα εξαφανίστηκε γρήγορα, τα δύσκολα πέρασαν, το ασημένιο μετάλλιο βρήκε τη θέση του στο στήθος του τραυματισμένου αθλητή.
Για την απονομή φτιάχτηκε και μπλουζάκι (“Για σέν Νίκο”), με τις υπογραφές όλων των παικτών, που όμως έμεινε αφόρετο. Η πίκρα της ήττας στον τελικό ματαίωσε τους πανηγυρισμούς και τις αφιερώσεις.
Ένα αντίτυπο της μπλούζας καμαρώνει αυτή τη στιγμή μέσα στη βαλίτσα μου στην Κίνα και αναρωτιέται αν θα αξιωθεί να γνωρίσει το γήπεδο της Ναντζίνγκ…
Κανένα δικαστήριο δεν ασχολήθηκε με την πολύκροτη υπόθεση Βαρεζάο. Ούτε πολιτικό, ούτε αθλητικό. Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο πανδαμάτωρ.
Οι δύο πρωταγωνιστές του επεισοδίου συναντήθηκαν ξανά 6 χρόνια αργότερα, σε ένα φιλικό Ελλάδας-Βραζιλίας στην πόλη Σάο Κάρλος, παραμονές του Προολυμπιακού τουρνουά του Καράκας.
Ο Βαρεζάο πλησίασε τον Ζήση για να απολογηθεί, έστω με μεγάλη καθυστέρηση. Μολονότι ο Θεσσαλονικιός δεν πείστηκε από τις εξηγήσεις, αποφάσισε να δώσει τόπο στην οργή.
“Πιστεύω είναι σωστό να αποδέχεσαι μια ειλικρινή συγγνώμη, έστω και μετά από 6 χρόνια. Ο Βαρεζάο ήταν ειλικρινής. Η ζωή συνεχίζεται”, έγραψε στο Twitter.
Οι διάδοχοι του Ζήση θα συναντήσουν τον 36χρονο Βαρεζάο σε μερικές ώρες, πάλι στην Άπω Ανατολή, αυτή τη φορά στην Κίνα.
Από τους 12 της φετινής Εθνικής, ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος ήταν παρών στο Χαμαμάτσου, ενώ ο Γιάννης Μπουρούσης είναι στενός φίλος και επί δεκαετίες συνοδοιπόρος του Ζήση.
“Περασμένα ξεχασμένα”, επιμένει, με καθαρά αμερικάνικη προφορά, εδώ στη Ναντζίνγκ, ο σκληροτράχηλος Βραζιλιάνος με το baby face, από το Μίνας Ζεράις.
Και μάλλον έτσι είναι, αν και δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν ακουστεί κανένα γλυκόλογο πάνω στα κορ-α-κορ.
Ο ιδανικός τρόπος για να εκδικηθούν οι διεθνείς τον Βαρεζάο θα είναι η νίκη, αφού πιθανό στραβοπάτημα θα καταστήσει πολύ δύσκολη την ελληνική πρόκριση στα προημιτελικά.
Εάν οι Βραζιλιάνοι αποχωρήσουν ηττημένοι απόψε από το παλάτι της Ναντζίνγκ, ο Νίκος Ζήσης θα πανηγυρίσει πρώτος. Παρ’ όλο που έπαψε να είναι μέλος της Εθνικής ομάδας, παραμένει αναπόσπαστο μέλος της Εθνικής ομάδας.
Πηγή: Gazzetta
