Του Βασίλη Σαμπράκου
Άλλοτε με την τοποθέτησή του στον κεντρικό άξονα δημιουργούσε, μαζί με τον Τζόουνς και τον Γκάλαγκερ υπεραριθμία, και άλλοτε με τις κινήσεις του στην πλάτη της δεύτερης γραμμής άμυνας της Ελλάδας κατάφερνε να παίξει ανάμεσα στα δύο ελληνικά αμυντικά μπλοκ και να προωθήσει το παιχνίδι της Αγγλίας.
Για περίπου 25’ λεπτά η Ελλάδα δεν μπορούσε να “μπει” στο παιχνίδι. Η εικόνα σου δημιουργούσε την αίσθηση ότι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές έχουν καταπιεί ένα επιβραδυντικό υγρό και αδυνατούν να παίξουν στον ρυθμό των Άγγλων. Στην πραγματικότητα ήταν η τοποθέτηση των Ελλήνων και η τοποθέτηση των Άγγλων που έκανε τη διαφορά, χάρη στις τακτικές ενέργειες των Άγγλων ποδοσφαιριστών μακριά από την μπάλα, με τις οποίες ξάφνιαζαν τους Έλληνες, δημιουργούσαν ελεύθερους χώρους και επιτίθονταν σε αυτούς.
Το ματς έληξε, και ήρθε η ώρα να ακούσουμε τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές. Και ακούσαμε την αλήθεια. Η ιστορία του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό δημιούργησε τη φήμη ενός πολύ ειλικρινούς προπονητή, ο οποίος με ευθυκρισία και ευθύτητα μετά από κάθε παιχνίδι στεκόταν μπροστά στην κάμερα και δεν μας έβγαζε τρελούς. Ακριβώς αυτό έκανε και μετά από την πρώτη του ήττα στον πάγκο της Εθνικής Ομάδας. Δεν κρύφτηκε στην σκιά της διαφοράς στην ατομική ποιότητα και την χρηματιστηριακή αξία. Μας είπε ότι η ομάδα του δεν κατάφερε να διαβάσει καλά το παιχνίδι του αντιπάλου και αυτό έκανε την διαφορά. Κανείς μας δεν είχε την αμφιβολία περί της πιθανότητας ο προπονητής να μην είχε δει την αλήθεια του ματς. Είναι όμως μετρημένοι στα δάχτυλα οι προπονητές που δεν την κρύβουν όταν μιλούν δημοσίως ή όταν μιλούν στους ποδοσφαιριστές τους.
Με τον Γιοβάνοβιτς η Εθνική δεν έχει φτάσει, σε ωριμότητα, στο επίπεδο να έχει ποιοτική ενδοεπικοινωνία και να “διορθώνεται” άμεσα κατά την διάρκεια ενός αγώνα. Το είχαμε διακρίνει αυτό από το πρώτο παιχνίδι. Και τώρα, που απέναντι υπήρχε μια ποιοτική ομάδα που είχε προετοιμαστεί καλά για να αποφεύγει την πίεση κατά την επιθετική ανάπτυξη στο δικό της μισό του γηπέδου, αυτή η ομάδα κατάφερε να κυκλοφορήσει την μπάλα στο πρώτο ημίχρονο με 96,5% ακρίβεια στις μεταβιβάσεις και να κάνει κατοχή του 68,5%.
Όταν ακούς και βλέπεις έναν προπονητή να κοιτάζει κατάματα την αλήθεια, να χαρακτηρίζει “αποτυχία” τη βραδιά, και να μη κρύβεται, και όταν αυτόν τον προπονητή τον έχεις ξαναδεί να μαθαίνει από τα λάθη και να διορθώνει την ομάδα του όσο την ωριμάζει, τότε μπορείς να νιώθεις ασφάλεια όταν κάνεις την εκτίμηση ότι η ομάδα που καθοδηγεί θα βελτιωθεί. Αυτή η ειλικρίνεια του Γιοβάνοβιτς, που μεταδίδεται ως νοοτροπία στους ποδοσφαιριστές αποτελεί τον βασικότερο λόγο αισιοδοξίας. Τώρα πια, μετά από 5 επίσημα παιχνίδια, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι η Εθνική έχει όλες τις προδιαγραφές για να βελτιωθεί. Στο μυαλό μου έχει αυξημένες πιθανότητες να βρεθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μεγαλύτερες πιθανότητες από ποτέ στην διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας για να ξαναβρεθεί σε τελική φάση.
Πηγή: Gazzetta
