Του Βασίλη Σκουντή
Σαν το δρομολόγιο Παγκράτι-Κολιάτσου έχει κάνει τα σούρτα φέρτα στην Ελλάδα ο λεγάμενος…
Ο λεγάμενος βεβαίως δεν είναι ανώνυμος, ούτε και… ακατονόμαστος, τουναντίον διαθέτει ένα βαρύ όνομα και ένα πολύ πιο βαρύ επώνυμο.
Ο Μάικλ ο Τζόρνταν μαθές!
Πού τον χάνεις, πού τον βρίσκεις τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερο σκάει μύτη στην Ελλάδα και με τέτοια συχνότητα που έρχεται, αυτές οι επισκέψεις τείνουν να καταστούν αρμένικες βίζιτες!
Ο μήνας του μέλιτος, και οι Κυκλάδες
• Τον Μάιο του 2013 διάλεξε την Ελλάδα για να περάσει τον μήνα του μέλιτος μετά τον γάμο του (29 Απριλίου) με την Κουβανοαμερικανή Ιβέτ Πριετό, ένα –και εξόχως συμβολικό και σημειολογικό- το κρατούμενο Τότε ο Τζόρνταν και η σύζυγος του εθεάθησαν στη Μύκονο, στη Σαντορίνη, στην Ύδρα και στις Σπέτσες, αλλά φαίνεται πως ο μαγνητισμός που τους ασκεί η Ελλάδα είναι αμάχητος!
• Στα τέλη Αυγούστου του 2021, ο θεωρούμενος ως G.O.A.T. είχε απολαύσει πάλι ένα μέρος των διακοπών του στις Κυκλάδες και εν συνεχεία στις δαλματικές ακτές (της Κροατίας) όπου έπλεε με τo υπερπολυτελές γιοτ, Ο’ Pari, το οποίο μάλιστα σχεδιάσθηκε και ναυπηγήθηκε στην Ελλάδα.
Το Άγιο Όρος και οι ρακές!
- Έναν χρόνο αργότερα (Αύγουστος 2022) σεργιάνιζε στην Ιερισσό και στα πέριξ του Αγίου Όρους, αλλά δεν έμαθα ποτέ εάν πήρε κιόλας διαμονητήριο για το λεγόμενο “Περιβόλι της Παναγίας”…
- Στα τέλη Αυγούστου του 2024 εθεάθη πρώτα στη Νάξο και ύστερα στα Χανιά, αλλά ενώ τον περίμενα στο Ρέθυμνο μπας και πιούμε καμιά ρακή, την έκανε προς Ιταλία μεριά και έμεινα με τα ποτήρια το χέρι!
- Tις τελευταίες δέκα ημέρες σουλατσάρει πάλι εντός και επί τα αυτά, πότε στην Κέρκυρα, πότε στις Σπέτσες και πότε στο Καβούρι.
Δικαιούται Golden Visa!
Πλάκα πλάκα σε λίγο θα γίνει πιο τακτικός θαμώνας της Ελλάδας ακόμη κι από τον Μάτζικ Τζόνσον και οι δυο τους δεν θα το κουνάνε ρούπι από εδώ και θα πηγαίνουν στην Αμερική μόνο για ολιγοήμερες διακοπές!
Ε, την παντέρμη την Ελλαδίτσα μας, μέλι φαίνεται πως έχει και τους τραβάει όλους εδώ, δεν ξέρω μήπως πρέπει να πάρουν κιόλας Golden Visa!
Τον “Μαύρο Ιησού” (όπως τον βάφτισαν κάποτε) δεν τον είδα στις πρόσφατες επισκέψεις του, αλλά είχα την τύχη και το προνόμιο να τον συναντήσω και να βγάλω κιόλας μια ιστορική φωτογραφία μαζί του, όταν πρωτοήρθε στα μέρη μας…
Οι δείκτες του ρολογιού των αναμνήσεων μένουν σταματημένοι στα μέσα Οκτωβρίου του 1983, όταν ο Μάικλ Τζέφρι Τζόρνταν ήταν ακόμα μικρός και τριανταφυλλένιος, αλλά άφηνε να εννοηθεί ότι θα μεγάλωνε…
“Μαμά, μαμά είδα τον Τζόρνταν”!
Απλώς όσοι τον είδαμε στο Παλέ ντε σπορ της Θεσσαλονίκης και στο γήπεδο του Σπόρτιγκ δεν διανοούμασταν πόσο πολύ θα μεγάλωνε και θα γιγαντωνόταν!
Ανάμεσα σε εκείνους τους τυχερούς αυτόπτες μάρτυρες -και μάλιστα σε δυο δόσεις- της Αυτού Μεγαλειότητος υπήρξε και η ταπεινότητα μου και μάλιστα ήταν τόσος ο ενθουσιασμός μου ώστε με το που γύρισα στο σπίτι μου φώναξα ενθουσιασμένος αυτό που θα γινόταν πολύ της μόδας στη Νάπολι τα επόμενα χρόνια για χάρη του συχωρεμένου του Μαραντόνα…
“Μαμά, μαμά είδα τον Τζόρνταν”!
Το κειμήλιο της ζωής μου
Και τον είδα και τον ακούμπησα και έβγαλα κιόλας και μια φωτογραφία στην οποία παριστάνω τον… μπάστακα και τον κονιόρδο δίπλα στον λεγάμενο και στον Νίκο Γκάλη: μια φωτογραφία που εδώ και 42 χρόνια την κρατώ ως ανεκτίμητο κειμήλιο στη συλλογή μου και όντως αξίζει μια περιουσία…
Αυτά είναι όντως τα τυχερά του επαγγέλματος!
Η φωτογραφία τραβήχτηκε το βράδυ της 20ής Οκτωβρίου του 1983 στο Παλέ ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης που μετά από τριάντα χρόνια έμελλε να πάρει το βαρύγδουπο όνομα του ενός εκ των εικονιζόμενων (Nick Gallis Hall).
Ο Γκάλης φορά τζιν παντελόνι και πουκάμισο διότι η Εθνική είχε ολοκληρώσει νωρίτερα τις υποχρεώσεις της στο Τουρνουά Δημήτρια και έμεινε στο γήπεδο για την απονομή των επάθλων…
Ο Τζόρνταν φορά τη στολή της Νορθ Καρολάινα διότι μόλις έχει τελέψει με τους δυο αγώνες που έπαιξε εκείνη την ημέρα, λόγω των αυστηρών κανονισμών του NCAA, βάσει των οποίων δεν επιτρεπόταν οποιαδήποτε αγωνιστική δράση πριν από τη συγκεκριμένη ημερομηνία.
Εγώ πάλι φορώ ένα μπουφάν Lacoste που το είχα αγοράσει μαζί με μια καφετιέρα και ένα πορσελάνινο βάζο (παραγγελιές της μάνας μου) τον περασμένο Ιούνιο από τη Λιμόζ, όπου είχα ταξιδέψει για το πρώτο EuroΒasket της καριέρας μου…
Να και άλλα τυχερά του επαγγέλματος…
Να τού φιλήσω τα χέρια!
Δεν θυμάμαι ποιος φωτορεπόρτερ τράβηξε αυτή τη φωτογραφία για να τού φιλήσω τα χέρια!
Θυμάμαι καλά όμως τη φάση ανάμεσα στην αίσθηση και την παραίσθηση στην οποία βρέθηκα εκείνο το βράδυ, χωρίς κιόλας να μπορώ να μαντέψω τι θα γινόντουσαν τα κατοπινά χρόνια ο “Gangster” και ο “Air”.
Τα τέλια για τον Τζόρνταν είχαν βαρέσει ενάμιση χρόνο νωρίτερα, όταν με το πρώτο “The Shot” οδήγησε τη Νορθ Καρολάινα στη νίκη επί του Τζορτζτάουν και στην κατάκτηση του κολεγιακού τίτλου.
Μάθαμε τότε τα καθέκαστα κι όταν η ΕΟΚ ανακοίνωσε τη συμμετοχή των Tar Heels στα “Δημήτρια” ούτε που πέρασε από το μυαλό μου να λείψω αυτό το Τουρνουά.
Και δεν το έχασα, ούτε αυτό, αλλά ούτε το δεύτερο φιλικό ματς ανάμεσα στην Εθνική και στο Νορθ Καρολάινα στο γήπεδο του Σπόρτιγκ…
Έχω να το λέω και να το παινεύομαι ότι ήμουν κι εγώ εκεί, είδα τον Τζόρνταν στα πρωτόλεια του, μίλησα μαζί του, τον ακούμπησα και έβγαλα κιόλας αυτή τη φωτογραφία…
Απλώς δεν μπόρεσα να διαπιστώσω κι ελόγου μου εάν όντως φορούσε νούμερο 47 παπούτσι, όπως το τσέκαρε, λέει, ο Σωτήρης Σακελλαρίου όταν προσπαθώντας να τον μαρκάρει, τον είδε να πετάει από πάνω του σαν αερικό!
Τον Απρίλιο του 2020 με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ “The Last Dance” βγήκαν στο προσκήνιο κάμποσες ιστορίες, άλλες γνωστές και ειπωμένες και άλλες άγνωστες ή ξεχασμένες στο σεντούκι των αναμνήσεων…
Εκείνος κι εκείνος: Γκάλης και Τζόρνταν
Το βράδυ της 20ής Οκτωβρίου του 1983 η Εθνική, απόντων του Παναγιώτη Γιαννάκη και του Παναγιώτη Φασούλα, γνώρισε την ήττα με 100-83, ενώ η μάχη των δυο μεγάλων σκόρερς έληξε με 34-24 υπέρ του Τζόρνταν.
“Δεν περίμενα ποτέ ότι θα συναντήσω έναν τόσο πλήρη παίκτη και ικανό σκόρερ στην Ευρώπη, ειδικά στην Ελλάδα” μου είχε πει τότε ο Τζόρνταν για τον Γκάλη από τον οποίο πριν από πέντε χρόνια πέρυσι με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ είχα ζητήσει να ανασκαλέψει τις δικές του θύμησες…
“Ήταν απλά φοβερός. Απίστευτος. Είχε τρομερά αθλητικά προσόντα και μου έκανε εντύπωση διότι αν και ήταν μόλις είκοσι χρονών έπαιζε πολύ έξυπνα, σοβαρά και με μεγάλη ωριμότητα. Διέθετε υψηλό δείκτη νοημοσύνης, ήταν μπολιασμένος με τη νοοτροπία του νικητή και έγινε αυτός που έγινε”!
Φαινόταν άραγε από τότε ότι ο Τζόρνταν θα γινόταν αυτός που επέπρωτο να γίνει;
“Αυτό δεν μπορούσε να το πει κανείς με σιγουριά. Φαινόταν χαρισματικός, αλλά το ταλέντο δεν φτάνει για να γίνει κάποιος πολύ σπουδαίος. Χρειάζεται να έχει και τύχη, να μην πάθει σοβαρούς τραυματισμούς, να βρεθεί στην κατάλληλη ομάδα και στο σωστό περιβάλλον” σχολίασε ο ομόλογος του MJ, ως δεινός σκόρερ και μέλος του Hall Of Fame.
“Δεν ήταν… καραγκιοζάκος”!
“Πηδούσε ψηλά, δημιουργούσε και τελείωνε φάσεις, είχε μεγάλη γκάμα στο σκοράρισμα και επίσης ήταν σπουδαίος αμυντικός. Εγώ όμως στέκομαι περισσότερο στην ταπεινότητα και στη σοβαρότητα που είχε δείξει σε εκείνο το ματς. Δεν παρασυρόταν από το show off, που λένε οι Αμερικανοί, εννοώ ότι δεν ήταν επιδειξιομανής και… καραγκιοζάκος”!
O Γκάλης δεν έχει αμφιβολίες ότι ο Τζόρνταν είναι ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών. Ο λόγος; «Ήταν καθοριστικός στα μεγάλα ματς και έβαζε τα σουτ που έπρεπε όταν η μπάλα “έκαιγε”, ξέροντας πώς να κινηθεί είτε εκτελώντας από μακριά, είτε με μπασίματα, συνδυάζοντας τη δύναμη με την τεχνική».
Είχαν οι δυο τους κοινά στοιχεία; “Πιστεύω ότι μοιάζαμε σε δυο σημεία στον τρόπο με τον οποίο παίζαμε. Το ένα είναι ότι μπορούσαμε να βάλουμε καλάθι όπως θέλαμε κι όποιος κι αν βρισκόταν απέναντι μας. Το δεύτερο έχει να κάνει με το ένστικτο της στιγμής, διότι όταν παίρναμε την μπάλα δεν είχαμε σχεδιάσει πώς θα τελειώναμε τη φάση και λειτουργούσαμε με το ένστικτο, αποφασίζοντας τι θα κάνουμε στον αέρα! Αυτό δεν το μαθαίνεις, είτε το έχεις εκ γενετής, είτε όχι”.
Η ζώνη 1-3-1 του Πολίτη και η τάπα του Φιλίππου
Στον αγώνα της επόμενης ημέρας στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, με τον Γιαννάκη, αλλά χωρίς τον Γκάλη και τον Φασούλα, η ελληνική ομάδα ηττήθηκε με 79-71, κρατώντας χαμηλά το σκορ χάρη και στην άμυνα ζώνης 1-3-1 που έπαιξε ο Κώστας Πολίτης.
Αυτός ο αγώνας μάλιστα σημαδεύθηκε από τρία περιστατικά: τον καυγά του Παναγιώτη Γιαννάκη με τον Τζόρνταν, την τάπα του Νίκου Φιλίππου στον «Αir» και τη μυθική ατάκα του Σωτήρη Σακελλαρίου.
Ο Φιλίππου τον οποίο ο συχωρεμένος ο (προπονητής του στον Άρη) Γιάννης Ιωαννίδης αποκαλούσε «λευκό με προσόντα μαύρου» δεν έχει ξεχάσει τι έκανε εκείνο το βράδυ και φροντίζει να… αυτοσαρκάζεται.
“Από τη στιγμή που υπάρχει καταγεγραμμένο το γεγονός δεν μπορώ να το διαψεύσω. Απλώς προσπαθώ να το ξεχάσω για να μη γίνομαι προκλητικός”!
Τι ήταν στα μάτια του Φιλίππου ο Τζόρνταν;
“Ένα ξωτικό! Εξωπραγματικός και υπερφυσικός. Σε κάθε κίνηση του μέναμε και τον κοιτάγαμε με ανοιχτό το στόμα, σαν χάνοι”.
“Παιδιά, είδα τη σόλα του παπουτσιού του”!
Το τρίτο “επεισόδιο” που παραπέμπει κιόλας στα μεταγενέστερα σοκ τα οποία προκάλεσαν ανάλογες φάσεις του Βινς Κάρτερ στον Φρεντερίκ Βάιςκαι του Γιάννη Αντετοκούνμπο στον Τιμ Χαρνταγουέι τζούνιορ είναι η αντίδραση του Σωτήρη Σακελλαρίου σε μια πιρουέτα του Τζόρνταν…
Τη διηγείται ο ίδιος ο “Σπόρος”, όπως είναι το παρατσούκλι του παλαίμαχου πλέι μέικερ του Ηρακλή και του ΠΑΟΚ…
“Έφευγε στον αιφνιδιασμό και στήθηκα για να τού πάρω επιθετικό φάουλ. Χαμήλωσα το σώμα μου, αλλά αυτός όταν με είδε σε αυτή τη στάση άνοιξε τα πόδια του και πέρασε από δίπλα μου, αλλά σχεδόν από πάνω μου. Εγώ κανονικά έχω ύψος 1μ.83 και χαμηλωμένος είχα γίνει 1μ.50, οπότε με προσπέρασε σαν να μην υπήρχα και κάρφωσε την μπάλα”!
Στο αμέσως επόμενο κλικ ο Σακελλαρίου, όντας εμβρόντητος, αλλά χωρίς να χάσει το χιούμορ του γύρισε προς τον πάγκο της Εθνικής και είπε μια ατάκα που μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη όλων…
“Παιδιά, είδα τη σόλα του. Φοράει 13 νούμερο παπούτσι”!
Σαν το σορτσάκι του Μπέλοφ…
Το αμερικάνικο νούμερο 13 ισοδυναμεί με το 47 στην Ευρώπη και το σοκ και δέος που ένιωσε ο Σακελλαρίου έφερε στη μνήμη μια παλιότερη ατάκα του συχωρεμένου του Άρη Ραφτόπουλου σε ένα ματς της Εθνικής με τη Σοβιετική Ένωση…
Τότε ο γκαρντ του Παγκρατίου μάρκαρε τον ασύλληπτο Σεργκέι Μπέλοφ και κάποια στιγμή έχοντας απαυδήσει από τη ματαιότητα της προσπάθειας του αυτοσαρκάσθηκε με μοναδικό τρόπο…
“Ρε παιδιά τι να μαρκάρω; Πάω από ‘δω, πάω από ΄κει και το μόνο που προλαβαίνω να δω είναι ένα κόκκινο σορτσάκι στη μούρη μου”!
Ο καυγάς με τον Γιαννάκη
Στον αγώνα που διεξήχθη στα Πατήσια ο Τζόρνταν βρήκε απέναντι του τον Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος δεν είχε αγωνισθεί στη Θεσσαλονίκη, μάλιστα οι δυο τους κόντεψαν να έρθουν στα χέρια!
“Συνέβη πάνω στη φάση και μέσα στην ένταση της στιγμής. Δεν είπαμε λόγια, αλλά τζαρτζαριστήκαμε για τα καλά. Στη γλώσσα των σπορ μιλάνε τα σώματα και αυτό ακριβώς συνέβη. Δεν θα τον κτυπούσα, εννοείται, απλώς ήθελα, όπως πάντοτε, να του δείξω ότι δεν δειλιάζω και δεν υποχωρώ» έχει καταθέσει τις δικές του αναμνήσεις ο “Δράκος”, ανατρέχοντας σε εκείνη τη συνάντηση τους.
“Ήταν σκέτος αίλουρος. Σπανίως ένας παίκτης συνδυάζει σε τέτοιο βαθμό την αθλητικότητα, το νεύρο, τη δύναμη και την τεχνική. Μπορούσε να κάνει τα πάντα και ο τρόπος με την οποίο σταματούσε, ξεκίναγε, ξανασταματούσε, ξαναξεκίναγε και σούταρε ήταν μοναδικός. Συν τοις άλλοις δεν έπαιζε ατομικά, αλλά φρόντιζε να αναδεικνύει το ταλέντο και τα χαρίσματα του μέσα από την ομάδα, την αυτοπειθαρχία και το σύστημα του προπονητή, του Ντιν Σμιθ”.
Το πινγκ πονγκ στην Ιερισσό…
Στο μεταξύ όσο ο Τζόρνταν βρίσκεται στην Ελλάδα, αναρωτιέμαι εάν πρόλαβε να παίξει το αγαπημένο του πινγκ πονγκ!
Τον Αύγουστο του 2022 που σουλάτσαρε στη Χαλκιδική, όταν βγήκε από τη θαλαμηγό του και βόλταρε στην παραλία της Ιερισσού εξέφρασε την επιθυμία να επιδοθεί στην αγαπημένη του επιτραπέζια αντισφαίριση και, όπως λέει και μια παροιμιώδης έκφραση, “διαταγή αφεντικού και τα σκυλιά δεμένα”!
Του βρήκαν ένα μαγαζί που διαθέτει τραπέζι πινγκ πονγκ και έπαιξε μαζί με έναν φίλο του, ενώ στο καπάκι έφαγε, λέει, και ένα παγωτό!
Έπεσε κιόλας στην περίπτωση, διότι στην Ιερισσό έβρεχε και κάποια στιγμή σημειώθηκα διακοπή ρεύματος, ενώ την ίδια στιγμή μαινόταν η πυρκαγιά που ξέσπασε στο Άγιο Όρος ανάμεσα στις Μονές Δοχειαρίου και Κωνσταμονίτου!
…και το πινγκ πονγκ με τον Γεωργιάδη
Υπάρχει ένας άνθρωπος που καμαρώνει, διότι έχει παίξει μπιλιάρδο με τον Γκάλη και πινγκ πονγκ με τον Τζόρνταν!
Ποιος είναι αυτός;
Ο άλλοτε παίκτης του Άρη και του Ηλυσιακού, μετέπειτα μάνατζερ, αθλητικός ψυχολόγος και Σύμβουλος Αθλητικού και Εκπαιδευτικού Προσανατολισμού, Νίκος Γεωργιάδης.
Και καλά με τον (συμπαίκτη του στον Άρη) Γκάλη, το να παίξει μαζί του μπιλιάρδο στο «Βυζάντιο» ήταν λογικό και μάλλον εύκολο, αλλά, διάβολε, πινγκ πονγκ με τον Τζόρνταν από πού κι ως πού;
“Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έκανα το μεταπτυχιακό μου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι στο Σικάγο και εκεί μια ημέρα έγιναν τα γυρίσματα ενός διαφημιστικού σποτ της NIKE, με πρωταγωνιστή τον Τζόρνταν και σκηνοθέτη τον Σπάικ Λι” εξηγεί ο Νίκος Γεωργιάδης.
“Σε ένα διάλειμμα των γυρισμάτων, ο Τζόρνταν βαριόταν να κάθεται και πλησίασε στο τραπέζι του πινγκ πονγκ, αλλά δεν βρήκε κανέναν πρόθυμο αντίπαλο. Εκμεταλλεύθηκα λοιπόν την ευκαιρία και έπαιξα μαζί του μερικά σετ μέχρι να τον ξαναφωνάξει ο Σπάικ Λι που μάλιστα ήταν κρεμασμένος πάνω στην μπασκέτα για να συνεχίσουν τα γυρίσματα”.
Η …αρχέγονη μαρτυρία του Κιουμουρτζόγλου
Αμ το άλλο;
Υπάρχει Έλληνας, δικός μας άνθρωπος ντε, που γνώριζε τον Μάικλ Τζόρνταν απ’ τα μπετά, σε μια εποχή που τον λεγάμενο δεν τον ήξερε ούτε η μάνα του!!!
Εξ απαλών ονύχων, που λένε πιο κομψά και πιο παραστατικά, διότι όντως ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου τον πρωτοείδε, τον πρωτοσυνάντησε, πήρε πρέφα περί τίνος επρόκειτο και συν τοις άλλοις έπαιξε κιόλας απέναντι του προτού ο Τζόρνταν σκάσει από το αυγό του και γίνει αυτός που επέπρωτο να γίνει!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά σε αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, που φαντάζομαι ότι δεν θα διαλάθει της αυτοβιογραφίας του Κιουμουρτζόγλου που βρίσκεται στο τελικό στάδιο της έκδοσης της.
Ο “Coach K”, όπως τον βάφτισε εκείνη την εποχή ο αείμνηστος Ντιν Σμιθ διότι προφανώς του(ς) ήταν δύσκολο έως και αδύνατο να τα βγάλουν πέρα με τον γλωσσοδέτη του επωνύμου του, μετακόμισε από τη Θεσσαλονίκη στο Τσάπελ Χιλ το καλοκαίρι του 1981 για να κάνει το μάστερ και το διδακτορικό του με ειδικότητα στο “Μotor Learning” (μάθηση κίνησης και αθλητικές δεξιότητες) στο πανεπιστήμιο της Νόρθ Καρολάινα…
Ο τελικός με τον Ηρακλή
Την προηγούμενη σεζόν είχε κοουτσάρει τον Ηρακλή στην Α1 και μάλιστα τον οδήγησε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, στη Γλυφάδα απέναντι στην ΑΕΚ, χωρίς τον Σωτήρη Σακελλαρίου και τον Κώστα Πιλαφίδη…
Παρεμπιπτόντως τριάμισι χρόνια αργότερα, λίγο προτού ολοκληρώσει το διδακτορικό του, κλήθηκε εσπευσμένως στη Θεσσαλονίκη από τον τότε πρόεδρο του Ηρακλή, Παναγιώτη Χαραλαμπίδη για να αναλάβει ξανά την ομάδα. Επέστρεψε για μερικές εβδομάδες, ξαναγύρισε πίσω για να τελειώσει τις «μπίζνες» του (όπως συνηθίζει να λέει και ο ίδιος), έμεινε αντ’ αυτού στον πάγκο ο Γιώργος Προεστός και έκανε αυτό που πλέον κάνει πολύς κόσμος…
Τηλεργασία κι απάνω τούρλα!
Ο πρωτάρης και ο “Πρύτανης”
“Όταν τον είδα για πρώτη φορά στην αρχή της σεζόν 1981-82 ο Τζόρνταν ήταν ρούκι. Δεν θα πω την κοινοτυπία ότι φαινόταν πόσο ταλαντούχος και χαρισματικός ήταν, αυτό είναι δεδομένο. Η μήπως να πω ότι προέβλεψα πως θα γίνει αυτός που έγινε; Σαχλαμάρες. Πάμ’ παρακάτω…” λέει ο Κιουμουρτζόγλου.
Παρακάτω είναι το modus lavorandi του Τζόρνταν, που αποτελούσε την εκ των ων ουκ άνευ συνθήκη την οποία επέβαλε ο Ντιν Σμιθ και ο Ευθύμης τη βίωσε εκ του σύνεγγυς…
Ο Κιουμουρτζόγλου ανέπτυξε μια πολύ ξεχωριστή σχέση με τον «Πρύτανη» (Dean) του κολεγιακού μπάσκετ και είχε το ελεύθερο να παρακολουθεί τις προπονήσεις και να συνεργάζεται με τα μέλη του επιτελείου του.
Παρεμπιπτόντως η σχέση θα διαρκούσε και μετά την αποχώρηση του, μάλιστα ο μετέπειτα προπονητής της Εθνικής ομάδας, του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, του Άρη και του Πανιωνίου, έφερε τον Σμιθ τον Μάιο του 1994 σε ένα μεγάλο σεμινάριο στις εγκαταστάσεις των εκπαιδευτηρίων Κωστέα-Γείτονα και τότε είχα την ευκαιρία να του κάνω μια συνέντευξη ζωής!
Γυμνοί εναντίον ντυμένων!
Ο λόγος ξανά στον Ευθύμη για τις πρώτες εικόνες του από τον Τζόρνταν…
“Όλο το καλοκαίρι, μετά τη λήξη της σεζόν και μέχρι τις 15 Οκτωβρίου οι κανονισμοί του ΝΒΑ απαγορεύουν τις κανονικές προπονήσεις και τα φιλικά ματς. Τότε λοιπόν ερχόντουσαν στο κάμπους παίκτες που είχαν αποφοιτήσει και κάποιοι από αυτούς βρίσκονταν πια στο ΝΒΑ και έπαιζαν εσωτερικά διπλά με εκείνους οι οποίοι θα συνέχιζαν. Δεν επιτρεπόταν να φορούν κανονικές φανέλες της ομάδας, αλλά χωρίζονταν σε πεντάδες και έπαιζαν γυμνοί εναντίον ντυμένων, μάλιστα κάποιες φορές συμμετείχα κι εγώ σε αυτά τα ματς. Κάθε αγώνας έληγε στους 11 πόντους και όποιοι νικούσαν συνέχιζαν μέχρι το βράδυ. Ε, ο Τζόρνταν έφευγε πάντοτε τελευταίος, αφού η ομάδα του δεν έχανε ποτέ”!
Όταν εμφανιζόταν στα πέριξ ο Ντιν Σμιθ, δεν κουνιόταν φύλλο. “Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει» που λέει και ο Διονύσιος Σολωμός στο ποίημα του «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι”!
“Ο Σμιθ ενέπνεε τέτοιο σεβασμό που ειλικρινά δεν τόλμαγες ούτε να αναπνεύσεις» σχολιάζει ο Ευθύμης. «Δεν χαριζόταν ούτε στον Τζόρνταν, ούτε στο Θεό τον ίδιο, μάλιστα ανέθετε σε φοιτητές που λειτουργούσαν ως assistant managers γενικών καθηκόντων, να κρατούν ένα point system. Σημείωναν τα λάθη των παικτών στις ασκήσεις ή στο διπλό και όσοι συγκέντρωναν τους περισσότερους βαθμούς ποινής, μαύρο φίδι που τους έφαγε. Ο Σμιθ τους υπέβαλε στο μαρτύριο «καμικάζι» αναγκάζοντας τους να τρέχουν πάνω κάτω στις εξέδρες του γηπέδου”…
Το μπανιστήρι στο Deree
Αυτό το είδα κι εγώ με τα μάτια μου, στην προπόνηση που έκαναν οι Tar Heels στο κλειστό γήπεδο του αμερικάνικου κολεγίου του Deree στην Αθήνα, όπου μαζί με κάμποσους προπονητές ο συχωρεμένος ο Θανάσης Χριστοφόρου άφησε να κάνουμε… μπανιστήρι και μερικοί δημοσιογράφοι.
Εκείνος που την πλήρωσε τότε ήταν κάποιος Χάντερ (αγνώστων λοιπών στοιχείων) που ήταν συμπληρωματικός και βοηθητικός στις προπονήσεις. Όταν πέθανε ο Σμιθ, ο Δημήτρης Καρύδας έγραψε ότι στο ίδιο μαρτύριο εκείνη την ημέρα υποβλήθηκε και ο Σαμ Πέρκινς, αλλά για να πω την αμαρτία μου δεν το θυμάμαι…
Ίσως εκείνη τη στιγμή είχα βγει για τσιγάρο ή προς νερού μου!
“Σήκω, σήκω και κάτσε, κάτσε”!
Ο λόγος ξανά στον Κιουμουρτζόγλου…
“Όταν είδα για πρώτη φορά αυτό το βασανιστήριο ρώτησα τον Ντιν Σμιθ πόση ώρα κρατάει. Με κοίταξε και μου απάντησε γελώντας: “Μέχρι να πέσουν κάτω, μπορεί να έχουν πεθάνει κιόλας”. Έμεινα σέκος”!
Τι βιολί βάραγε τότε ο Τζόρνταν;
“Είχε φοβερή αθλητικότητα, μεγάλη ικανότητα στο σκοράρισμα και απίστευτο αθλητικό εγωισμό. Αλλά, όσο περίεργο ή αιρετικό κι αν φανεί αυτό, θα το πω: Δεν είδα κάτι τρομακτικό, διότι απλούστατα αυτό δεν το σήκωνε η φιλοσοφία του Σμιθ. Έχει πει άλλωστε και ο ίδιος ο Τζόρνταν ότι “ο μόνος προπονητής που με σταμάτησε ήταν ο Ντιν Σμιθ”. Εννοούσε και αυτό το διαπιστώναμε ότι ο κόουτς δεν ανεχόταν παρασπονδίες στο σύστημα στο οποίο έπρεπε όλοι μα όλοι να πειθαρχούν να το εφαρμόζουν ευλαβικά. Όλοι, ακόμη και ο Τζόρνταν, που κι αυτόν ο Σμιθ τον είχε “σήκω σήκω και κάτσε κάτσε”. Με τέτοια κουλτούρα ανατράφηκε ο Τζόρνταν, δεν έγινε επιδειξιομανής και παρτάκιας στο παιχνίδι του και γι αυτό τον λόγο κατέκτησε κιόλας έξι πρωταθλήματα στο ΝΒΑ. Η μόνη, ας πούμε, παρασπονδία που έκανε μερικές φορές, μετά από ταξίδια για αγώνες εκτός έδρας, ήταν το ότι πάρκαρε το αυτοκίνητο του έξω από την είσοδο του γυμναστηρίου, ενώ αυτό δεν επιτρεπόταν στους φοιτητές”.
Η συνωμοσία του 1983
Τον Οκτώβριο του 1983 ο Ευθύμης υπήρξε ο πρωτεργάτης και ο φυσικός αυτουργός στη συνωμοσία που έφερε το Νόρθ Καρολάινα και τον Τζόρνταν στην Ελλάδα. Εκείνος χάρη στην καθημερινή επαφή του με τον Σμιθ έριξε τον σπόρο, ο αείμνηστος και εκλεκτός αντιπρόεδρος της ΕΟΚ (και κατοπινός μέντορας του νυν Γενικού Γραμματέα της FIBA, Ανδρέα Ζαγκλή) Παντελής Δέδες, που είχε παρακολουθήσει κιόλας από κοντά τον τελικό του ’82 τον καλλιέργησε, ο Λάκης Τσάβας τον πότισε και η δουλειά έγινε όμορφα και παστρικά!
Χρειάσθηκε βεβαίως και μια δεύτερη πράξη συνωμοσίας, διότι στις ομάδες του NCAA απαγορεύεται δια ροπάλου να παίξουν επίσημους αγώνες και να κάνουν κανονικές προπονήσεις πριν από τις 15 Οκτωβρίου…
Τα μπάλωσε όμως ο ίδιος ο Σμιθ, ο οποίος γοητεύθηκε από την ιδέα του ταξιδιού στην Ευρώπη και δεν ήγειρε κιόλας καμιά παράλογη ή υπερβολική αξίωση, πέρα από την ευλαβική τήρηση των συγκεκριμένων προγραμμάτων.
Τρία ματς σε 24 ώρες!
Μάλιστα λόγω των περιοριστικών κανονισμών, οι Tar Heels έπαιξαν δυο ματς την ίδια ημέρα (με την Εθνική και τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου τον οποίο νίκησαν με 105-104 μετά από δυο παρατάσεις) στο Αλεξάνδρειο και συνολικά τρία μέσα σε 24 ώρες χώρια το ταξίδι από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα!
Στο Τουρνουά “Δημήτρια” εκτός από την Εθνική και το Νορθ Καρολάινα έλαβαν επίσης μέρος ο Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου με προπονητή τον Ράνκο Ζεράβιτσα και η Μπερλόνι Τορίνο με σέντερ τον Ρέντσο Βεκιάτο, ο οποίος τέσσερις μήνες νωρίτερα είχε στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης με την Ιταλία στη Ναντ.
• ΥΓ: Από τότε πέρασαν κιόλας 42 χρόνια κι ο μπαγάσας ο Τζόρνταν ξανακόβει βόλτες στην Ελλάδα, καλά να’ ναι να συνεχίσει αυτές τις βίζιτες…
Πηγή: Sport24
