Έγιναν δύο ματς χθες στο «Κλεάνθης Βικελίδης»! Μη σας πω και περισσότερα, αλλά ας μείνουμε στα δύο!
Το ένα όχι ακριβώς ισορροπημένο αλλά σχεδόν, άρχισε με την σέντρα και…κράτησε μέχρι και το 56ο λεπτό. Με τους δύο αντιπάλους, Άρη και ΑΕΚ, να ανταλλάζουν χτυπήματα, να τα περνά ποτέ ο ένας και πότε ο άλλος, και το προβάδισμα να το έχουν οι γηπεδούχοι με το γκολ του Μορόν στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου!
Θα μπορούσε αυτή η «εικόνα στην εικόνα», όσοι έζησαν την έκρηξη της τεχνολογίας στις τηλεοράσεις αρχές της δεκαετίας του ’90 ξέρουν, να είχε διαμορφώσει σε αυτήν την περίπου μία ώρα παιχνιδιού και ακόμη πιο… καθοριστικές συνθήκες!
Θα μπορούσε η ομάδα του Μάντζιου να είχε φτάσει ακόμη και σε σκορ πρόκρισης και να έπρεπε να το διαφυλάξει, βλ. ευκαιρίες Σουλεϊμάνοφ και Ντιαντί στο πρώτο ημίχρονο και, κυρίως, καταπληκτικό stop του Μπρινιόλι στο σουτ του Σίστο στο 49′.
Θα μπορούσε και η ΑΕΚ να είχε πάρει κάποια…σημεία παραπάνω, βλ. ακυρωθέν γκολ Γκατσίνοβιτς στη… λεπτομέρεια και δοκάρι Οντουμπάτζο στο 17′!
Αυτό στο οποίο σίγουρα θα συμφωνήσουμε είναι πως στο συγκεκριμένο κομμάτι του παιχνιδιού, ας συνεχίσουμε τον πυγμαχικό παραλληλισμό, αγωνίζονταν δύο μποξέρ, ας μην τους πούμε ελαφρών, μεσαίων βαρών και δυσκολευόσουν να «δεις» το νοκ άουτ, είτε από τον έναν είτε από τον άλλον, να έρχεται!
Όλα αυτά μέχρι το 56ο λεπτό! Και ύστερα ήρθαν οι (λευκές αυτή τη φορά) μέλισσες! Με λίγα λόγια μπήκαν στο ματς για την ΑΕΚ που έπαιζε με την τρίτη της, λευκή, εμφάνιση, οι Μαρσιάλ, Ελίασον και Πινέδα! Άλλαξαν τρία πρόσωπα και άλλαξαν ΌΛΑ! Κάθε λεπτό που περνούσε η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα πατούσε καλύτερα, κέρδιζε μέτρα, γινόταν ολοένα και πιο επικίνδυνη και στρίμωχνε τον αντίπαλο στα σχοινιά!
Είναι καταταλαιπωρημένος δυόμιση χρόνια τώρα, ναι! Δεν έχει σταματήσει να αγωνίζεται και να…πηγαινοέρχεται Ελλάδα – Μεξικό, Κολιάτσου – Παγκράτι, ναι!
Δε δέχομαι όμως πως μπορεί να υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος που να ασχολείται με το ποδόσφαιρο και να μη βλέπει πως ο υγιής Πινέδα δεν μπορεί παρά να είναι και βασικός Πινέδα στην ΑΕΚ! Ο τρόπος που ρύθμισε για μια ακόμη φορά το παιχνίδι, το πώς κατάφερνε να καλύψει μέτρα και να μαρκάρει σχεδόν παντού, η άνεση και η ακρίβεια με τις οποίες εντόπιζε, και τροφοδοτούσε πάντα, τον ελεύθερο παίκτη! Τα τρεξίματά του με την μπάλα στα πόδια, οι αλλαγές κατεύθυνσης, η κάθετη κίνησή του, ήταν όλα αυτά τα στοιχεία του, για μια ακόμη φορά, που άλλαξαν θεαματικά την εικόνα!
Πόσω μάλλον από την στιγμή που συνδυάστηκαν με την απαράμιλλη ποιότητα του Άντονι Μαρσιάλ. Ποιότητα που την βλέπω τόσο αποδοτική, τέταρτο γκολ του με την φανέλα της ΑΕΚ, γιατί διακρίνω να «κουμπώνει» με πολύ μεγάλη διάθεση να πετύχει σε αυτό το restart καριέρας που επιχειρεί. Όποιος τον έχει δει live και όχι μόνο από την τηλεόραση το καταλαβαίνει ακόμη καλύτερα!
Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε και τον «σα να μην πέρασε μια μέρα», κι ας ήταν τώρα τελευταία εκτός αποστολής, Ελίασον και συμπληρώνεται το παζλ! Ο Σουηδός θύμισε τον όχι και τόσο παλιό καλό εαυτό του, έφερε στο χορτάρι έκρηξη που πολύ δύσκολα ματσάρεται! Και ντρίμπλαρε, και σέντραρε, και εκτέλεσε, από δική του προσπάθεια σκόραρε στο ριμπάουντ ο Μαρσιάλ. Έμοιαζε εύκολο αλλά δεν ήταν καθόλου, πολλοί, μη σας πω οι περισσότεροι, θα είχαν «βρει» εξέδρα!
Κάπως έτσι, διορθώνοντας τη χλωμή της εικόνα όταν πόνταρε στο «ιππικό» πήρε την ισοπαλία και πέρασε η ΑΕΚ. Στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού έδωσε ακόμη περισσότερη ώθηση και ο Λιβάι Γκαρσία. Τον επιθετικό από το Τρίνινταντ και Τομπάγκο όμως, λόγω εντυπωσιακής σωματοδομής και μόνο, «μέλισσα» δεν τον λες!
Πηγή: Sportal