Του Γιάννη Φιλέρη
Το Κύπελλο Αγγλίας είναι η αρχαιότερη και η ωραιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση στον κόσμο. Όχι για την μπάλα που παίζεται, αλλά επειδή αποτελεί την πραγματοποίηση των πιο τρελών ονείρων που μπορεί να έχει ένας ποδοσφαιριστής, ένας προπονητής, ένας φίλαθλος. Είναι εκεί όπου 736 ομάδες μπαίνουν στη μάχη διεκδικώντας το ιστορικό FA Cup, ο μικρός βλέπει το μεγάλο στα μάτια και το σπορ επιστρέφει στις βασικές αρχές του.
Η πρόκριση της Κρόλεϊ Τάουν επί της Λιντς με 3-0 είναι η απόδειξη πως μια ομάδα 4ης κατηγορίας (League Two για την ακρίβεια) και όχι από τις καλύτερες (13η στο πρωτάθλημα των 24 κλαμπ), μπορεί να αποκλείσει με εντυπωσιακό τρόπο ένα συγκρότημα της Premier League, χωρίς κανείς να τρίβει τα μάτια του από την έκπληξη. Ακόμη και σε αυτήν τη διοργάνωση ωστόσο, το να συγκρούεται ένας σύλλογος από τη χαμηλότερη κατηγορία (την 8η) με μια ομάδα από το “πάνω ράφι” δεν είναι συνηθισμένο.
Όπως και να ‘χει, ο αγώνας Μαρίν-Τότεναμ, που έληξε 5-0 υπέρ των Λονδρέζων, ήταν, αν μη τι άλλο, το ματς-ατραξιόν του 3ου γύρου του Κυπέλλου Αγγλίας. Ποτέ άλλοτε στα 149 χρόνια της ιστορικής διαδρομής του δεν είχαν βρεθεί αντίπαλοι δυο ομάδες που τις χώριζαν… 161 θέσεις!
Η εικόνα με τις αυλές γραφικών εγγλέζικων σπιτιών, οι κυρίες που απολάμβαναν το prosecco τους και θαύμαζαν τον αρρενωπό Ζοζέ Μουρίνιο, ένας πρώην ποδοσφαιριστής της Λίβερπουλ, το… ομοίωμα του Γιούργκεν Κλοπ, το δοκάρι των γηπεδούχων και τα 5 γκολ της Τότεναμ, με το τελευταίο να σημειώνει ένα 16χρονο παιδί στο ντεμπούτο του με τους Spurs, χρωμάτισαν έντονα το ματς. Κάτι σαν παραμύθι, που αρέσει σε μικρά και μεγάλα παιδιά…
Τι εστί Μαρίν
Προφανώς δεν την είχαμε ξανακούσει, έστω κι αν ως κλαμπ υφίσταται από το 1894, στο Κρόσμπι του Μερσεϊσάιντ, λίγα χιλιόμετρα έξω από το Λίβερπουλ. Ονομάστηκε έτσι εις ανάμνηση της παμπ του ξενοδοχείου “Μαρίν”, όπου μαζεύονταν οι τοπικοί επιχειρηματίες και φοιτητές που ίδρυσαν τον σύλλογο. Εδώ και 117 χρόνια (από το 1903) εδρεύει στο “Ρόσετ Παρκ”, ένα γηπεδάκι χωρητικότητας 3.185 θεατών, από τους οποίους οι καθήμενοι είναι 389, σε μια εξέδρα πίσω από το ένα τέρμα.
Παίζοντας στη Nothern Premier League των ερασιτεχνών, δηλαδή της Βόρειας Αγγλίας, έχει να επιδείξει στο παρελθόν πολλούς τοπικούς τίτλους κι ένα ρεκόρ για το βιβλίο Γκίνες. Ο Ρόλι Χάουαρντ που κάθισε στον πάγκο της 33 χρόνια σε 1.975 αγώνες (ο τελευταίος, μάλιστα, εναντίον της Έβερτον) είναι ο προπονητής με τις περισσότερες σεζόν στην ίδια ομάδα, από οποιονδήποτε άλλον στην Αγγλία, έπειτα απ’ τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Χάουαρντ ξεκίνησε να εργάζεται στη Μαρίν το 1972 και αποχώρησε το 2005. Η πραγματική δουλειά του ήταν καθαριστής τζαμιών στην περιοχή του Σάουθπορτ κι ένα από τα σπίτια που αναλάμβανε ήταν και αυτό του Κένι Νταλγκλίς, με τον οποίο έγινε φίλος. Ο King Kenny είναι ένας από τους πιο σημαντικούς υποστηρικτές της Μαρίν, εξαιτίας της σχέσης του με τον Χάουαρντ.
Great image of #LFC legends alongside some Marine players and their long term manager Roly Howard, who was also Kenny Dalglish’s window cleaner. pic.twitter.com/dTOCxZHtDW
— Carl Clemente (@clemente_carl) July 23, 2019
Ο Τζέισον Μακατίρ είναι ο πιο γνωστός ποδοσφαιριστής που φόρεσε τη φανέλα της Μαρίν, σε ηλικία 20 ετών, πριν ξεκινήσει την επαγγελματική καριέρα του στη Μπόλτον και στη συνέχεια φορέσει τη φανέλα της Λίβερπουλ για 100 αγώνες και 4 χρόνια (1995-1999). Πριν από μια 20ετία, ο Μακατίρ είχε πάρει μέρος σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στην ιστορική ομάδα του Μερσεϊσάιντ, ενώ και το περιοδικό FourFourTwo είχε στείλει ένα συντάκτη του για ένα μήνα στο “Ρόσετ Παρκ”. Μια άλλη εμβληματική μορφή της Λίβερπουλ, ο Τζέιμι Κάραχερ, που επίσης παρακολουθεί από κοντά τη Μαρίν, δέχθηκε να σπονσονάρει την ομάδα στον αγώνα με την Τότεναμ, μέσω του ιδρύματος του JC23/
Η Μαρίν δεν προκρίθηκε για πρώτη φορά στον 3ο γύρο του κυπέλλου, όπου παραδοσιακά αγωνίζονται κι οι ομάδες της 1ης κατηγορίας. Το είχε πρωτοκάνει τη σεζόν 1992-1993 όταν ηττήθηκε 1-3 από τη… γειτόνισσα Κρου Αλεξάντρα, σε μια πορεία όπου είχε αποκλείσει επαγγελματικές ομάδες όπως η Μπάρνσλεϊ και η Χάλιφαξ. Φέτος, όμως, έκανε σχεδόν ρεκόρ. Έδωσε 7 ματς μέχρι να φτάσει ενώπιον της Τότεναμ. Η πρόκριση επί της Κόλτσεστερ (ομάδα 4ης κατηγορίας) με 5-3 στα πέναλτι ήταν το μεγαλύτερο κατόρθωμά της.
Ο αγώνας που έκρινε το εισιτήριο για τον 3ο γύρο και τη μονομαχία με την Τότεναμ ήταν αυτός με την επίσης ερασιτεχνική Havant & Waterlooville από τον αγγλικό νότο. Στις 29 Νοεμβρίου, το “Ρόσετ Παρκ” φιλοξένησε τον αγώνα που έσπασε καρδιές, είχε ευκαιρίες και για τους δυο, μια αποβολή για τους φιλοξενούμενος κι ένα γκολ στο τελευταίο λεπτό της παράτασης, όταν ο Νάιαλ Κάμινς, σέντερ-φορ και αρχηγός της ομάδας, έκανε “ψαράκι” κι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα με την… πλάτη του!
Ο 32χρονος Κάμινς, δάσκαλος στο επάγγελμα, είναι φανατικός οπαδός της Άρσεναλ και προφανώς το ότι στον 3ο γύρο η ομάδα του θα αντιμετώπιζε την Τότεναμ ήταν ένα έξτρα κίνητρο. Καθώς έβαζε το νικητήριο γκολ της Μαρίν, ολόκληρη η ομάδα έπεσε πάνω του για να πανηγυρίσει τη μεγάλη νίκη που είχε δώσει το εισιτήριο για τον 3ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας.
Ο κόσμος είχε μαζευτεί έξω από το γήπεδο για να πανηγυρίσει την ιστορική πρόκριση. Και ο τερματοφύλακας, Μπέιλι Πάσαντ, φορώντας ακόμη την εμφάνισή του, πήγε στο γειτονικό σουπερ-μάρκετ, προμηθεύτηκε τις απαραίτητες μπύρες και το γλέντησε με τους φιλάθλους!
Needed the ales in to celebrate the win n birthday what a win from the lads 3rd round bby ? @MarineAFC https://t.co/7Xr93hD9SN
— Bayleigh Passant (@BayleighPasso) November 29, 2020
Με 30.000 εικονικά εισιτήρια
Έχοντας να παίξουν παιχνίδι πρωταθλήματος από τον Οκτώβριο (οι αγώνες των ερασιτεχνικών κατηγοριών διακόπηκαν λόγω Covid-19), οι ποδοσφαιριστές της Μαρίν βρήκαν αποκούμπι στο κύπελλο και το χάρηκαν ιδιαίτερα. Πιο πολύ το χάρηκε η διοίκηση της ομάδας, που σε αυτήν τη χρονιά χωρίς πρωτάθλημα και χωρίς εισιτήρια, είδε στα ταμεία της να μπαίνει ζεστό χρήμα. Περισσότερες από 100.000 λίρες!
Ξεκινώντας από μια ταπεινή επιταγή 1.444 λιρών, με την πρόκριση επί της Barnoldswick (την πρώτη ομάδα που απέκλεισε στη φετινή πορεία), έφτασε να εισπράξει (έπειτα απ’ το 1-0 του 7ου αγώνα) συνολικά 64.500 λίρες. Άλλες 75.000 πήρε από το BBC για τα τηλεοπτικά δικαιώματα της μετάδοσης του αγώνα με την Τότεναμ. Δικαιολογημένα ο πρόεδρος της Μαρίν, Πολ Λίρι, δήλωνε ότι “τα Χριστούγεννα ήρθαν νωρίτερα για την ομάδα”, που σε μια σεζόν που ουσιαστικά έχει κατεβάσει ρολά, δεν φανταζόταν τέτοια κέρδη.
Για το παιχνίδι με τους “πετεινούς”, μάλιστα, η Μαρίν κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο 30.000 εικονικά εισιτήρια, εκ των οποίων αγοράστηκαν 20.000, τα περισσότερα από τους οπαδούς της Τότεναμ, που με αυτόν τον τρόπο ήθελαν να ενισχύσουν οικονομικά την ομάδα των ερασιτεχνών. Εισιτήριο αγόρασε και ο Μουρίνιο, που είχε δεχθεί πρόσκληση από τον Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος μένει στο Κρόσμπι, για λαζάνια και ιταλικό κρασί μετά το ματς. Ο Πορτογάλος δεν απάντησε στην πρόσκληση, υποσχέθηκε ωστόσο ότι εφόσον νικούσε τη Μαρίν θα… καθόταν στον πάγκο της ερασιτεχνικής ομάδας σε ένα επίσημο αγώνα!
Ο Νιλ Γιανγκ (όχι ο… τραγουδιστής αλλά), ο προπονητής της Μαρίν, ευχαρίστησε τον Μουρίνιο για τον σεβασμό που έδειξε στην ομάδα του, παρατάσσοντας σχεδόν βασική ενδεκάδα. Διευθυντής των σιδηροδρόμων του Μερσεισάιντ στο κανονικό επάγγελμα, ο κόουτς της Μαρίν (και άλλοτε προπονητής της Τσέστερ) δήλωνε μετά το παιχνίδι: “Τον ευχαριστούμε για τον σεβασμό που μας έδειξε. Στο τέλος γελούσαμε μεταξύ μας, αφού αναρωτιόμασταν ποιος σουπερ-σταρ θα μπει στο παιχνίδι από τον πάγκο. Η ποδοσφαιρική κοινότητα και κυρίως της Τότεναμ είχε μια συγκλονιστική συμπεριφορά απέναντί μας. Το να πουλήσουμε 20.000 εικονικά εισιτήρια είναι κάτι θαυμάσιο σε αυτούς τους σκληρούς καιρούς για το σύλλογό μας”.
Ο Γιανγκ σχολίασε και τη μεγάλη ευκαιρία του Νιλ Κένγκνι, όταν σημάδεψε το οριζόντιο δοκάρι του Τζο Χαρτ με το αποτέλεσμα ακόμα στο 0-0 και το χρονόμετρο στο 19’΄: “Θα ήταν υπέροχο να βάλουμε γκολ. Ο Νιλ βρήκε το δοκάρι, ο Τζέιμς Τζόις είχε ένα καλό σουτ το οποίο απέκρουσε ο Χαρτ, αλλά όταν ανέλαβαν δράση, έδειξαν την κλάση τους. Είχαμε μια απίστευτη εβδομάδα, με όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω μας”.
Στο “Ρόσετ Παρκ”, που δεν νομίζουμε ότι ήταν πολύ διαφορετικό το… 1903, όταν η Μαρίν μπήκε για πρώτη φορά, ήταν όλα ιδιαίτερα και γεμάτα νοσταλγία για το ποδόσφαιρο που μάθαμε και αγαπήσαμε. Απέναντι στους επαγγελματίες της Τότεναμ, οι ερασιτέχνες της Μαρίν που αμείβονται με 100 λίρες την εβδομάδα, έζησαν ένα υπέροχο όνειρο. Το διασκέδασαν και αυτοί, αλλά κι οι αντίπαλοί τους, άσχετα αν όπως είπε ο Μουρίνιο “στην αρχή έδειξαν λίγο επιφυλακτικοί, φοβούμενοι τον αγωνιστικό χώρο ή κάποιο δυναμικό τάκλιν, αλλά γενικά τίμησαν και με το παραπάνω τον αγώνα”.
Πιο πολύ, βέβαια, το χάρηκε ο γεννημένος την 1η Αυγούστου του… 2004, Άλφι Ντιβάιν! Ο 16χρονος μέσος έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα της Τότεναμ, πετυχαίνοντας το 5ο γκολ, με μια ωραία ατομική προσπάθεια και σουτ στην κλειστή γωνία του Πάσαντ. Έγινε ο νεαρότερος παίκτης των Spurs που πετυχαίνει γκολ με την ανδρική ομάδα και προφανώς δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει αυτό το βράδυ!
Όνειρο ήταν και για ένα φίλαθλο, ονόματι Κρίστοφερ, να δει τον Γκάρεθ Μπέιλ από το… παράθυρο του σπιτιού του. Το τουίτ που έκανε με τη σχετική φωτογραφία, επισήμανε ο ίδιος ο άσος της Τότεναμ, με αποτέλεσμα να έχει πάνω από 100.000 likes. Ο Κρίστοφερ, εν τω μεταξύ, δεν είναι ούτε Τότεναμ, ούτε Μαριν, αλλά δηλώνει οπαδός της Έβερτον. Πάνω απ’ όλα το ποδόσφαιρο!
— Gareth Bale (@GarethBale11) January 10, 2021
Νωρίτερα, ο Μπέιλ (όπως και ο Χέουνγκ Μιν Σον, που ήταν στην αποστολή αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε, ο Χάρι Κέιν όχι δεν είχε πάει στο Κρόσμπι) υπέγραψε δεκάδες αυτόγραφα στους εκατοντάδες φιλάθλους που είχαν μαζευτεί έξω από το γήπεδο (παρά το λοκντάουν) για να δουν το πούλμαν της Τότεναμ και τους ποδοσφαιριστές να μπαίνουν στο “Ρόσετ Παρκ”.
Κάποιοι πιο ευφάνταστοι, όπως ένας οπαδός της Λίβερπουλ, είχε φέρει μαζί του και ένα ομοίωμα του Γιούργκεν Κλοπ (!), ενώ αργότερα χειροκρότησε την έξοδο του 35χρονου Ντέιβιντ Ρέιβεν, που έχει περάσει από τους “κόκκινους” (μία συμμετοχή με την ανδρική ομάδα).
Το ωραίο παραμύθι ενός αγώνα που δεν είχε προηγούμενο στην πολύχρονη διαδρομή του Κυπέλλου Αγγλίας τελείωσε με όλους ευχαριστημένους και το ποδόσφαιρο να ξαναγίνεται το σπορ που παίζουν όλοι. Από τον… δάσκαλο Κάμινς, που έχει “ειδικό βάρος” με τα παραπανίσια κιλά του και παίρνει εκατό λίρες την εβδομάδα, μέχρι τον Μπέιλ για τον οποίο η Ρεάλ για να τον πάρει στη Μαδρίτη είχε δώσει 100 εκατομμύρια ευρώ. Καμιά φορά, μάλιστα, μπορεί να βρεθούν και στο ίδιο γήπεδο, ως αντίπαλοι!
Πηγή: Contra
