Του Κώστα Κεφαλογιάννη
Οι αντιδράσεις των οργανωμένων οπαδών της ΑΕΚ για την ενδεχόμενη πρόσληψη του Βασίλη Τσιάρτα ως προπονητή για την ΑΕΚ Β΄ είναι απολύτως σωστές και δικαιολογημένες. Στην πραγματικότητα απηχούν την άποψη της πλειονότητας του κόσμου της ομάδας. Ο Τσιάρτας, ένας άνθρωπος με ακραίες, ξενοφοβικές, ομοφοβικές και γενικά φασιστικές απόψεις δεν έχει θέση σε έναν αθλητικό σύλλογο με προσφυγικές ρίζες. Κατά την γνώμη μου δεν θα έπρεπε να έχει θέση σε κανέναν αθλητικό σύλλογο, γενικά.
Η απόφαση του Δημήτρη Μελισσανίδη να προβεί σε μια τέτοια κίνηση είναι εντυπωσιακά εκτός πάσης λογικής και προσβλητική για την ιστορία της Ένωσης. Δείχνει, εκτός των άλλων, αλαζονεία, στην λογική του «εγώ πληρώνω και κάνω ότι γουστάρω». Κάτι τέτοιο πίστευαν και οι ιδιοκτήτες των μεγάλων κλαμπ της Ευρώπης όταν πήγαν να φτιάξουν το έκτρωμα της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας και μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα έβαλαν την ουρά στα σκέλια. Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τι σκεφτόταν ο Μελισσανίδης όταν αποφάσισε την πρόσληψη Τσιάρτα και τι διαφορετικό περίμενε να συμβεί. Εκτός αν συμφωνεί με τις πολιτικές θέσεις του ανδρός και απλώς βρήκε μια ευκαιρία να το εκφράσει πλαγίως.
Για να μην τα πολυλογούμε πρόκειται για ένα αυτογκόλ ολκής και η κίνηση του Τσιάρτα έβγαλε τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ από την δύσκολή θέση.
Πλην όμως, επειδή ακούω και διαβάζω αποθεωτικά σχόλια για την ανακοίνωση της Original και την περίφημη διαφορετικότητα του να είσαι ΑΕΚ, ας βάλουμε για λίγο τα πράγματα στην θέση τους.
Το να εκφράσεις την αντίθεσή σου στην έλευση Τσιάρτα είναι εύκολο, πιασάρικο και αναμενόμενο. Ορθώς το έπραξε η Ορίτζιναλ, το ίδιο θα έκαναν κατά πάσα πιθανότητα σε αντίστοιχες, κραυγαλέες περιπτώσεις και οι οπαδοί του Ολυμπιακού, του ΠΑΟ και του ΠΑΟΚ, αλλά αυτά δεν μας λένε και κάτι πραγματικά σημαντικό. Η «δημοκρατική» στάση των οπαδών είναι μονάχα επιφανειακή.
Υπάρχουν άλλα θέματα που κάνουν τζιζ και ουδείς τα αγγίζει ή αν τα αγγίξει θα βρει τον μπελά του. Ας μη μιλήσουμε για τους φασιστικούς πυρήνες στα περισσότερα οπαδικά κινήματα. Ας πούμε κάτι πιο απλό.
Ο ΟΦΗ προ ολίγων εβδομάδων, σε μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα, κίνηση, έβαψε το σήμα της ομάδας στα χρώματα του pride, δείχνοντας την συμπαράσταση του στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Οι περισσότεροι (ή τέλος πάντων πολλοί) οπαδοί του, και οι οργανωμένοι, αντέδρασαν με θυμό. Με θυμό ή χλεύη αντέδρασαν και οι οπαδοί άλλων ομάδων. Τι θα έλεγε άραγε η Original , που συμπαραστέκεται σε όλους τους αδικημένους, αν έκανε το ίδιο η ΑΕΚ με τον Δικέφαλο Αετό; Μπορούμε βέβαια με ασφάλεια να υποθέσουμε ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν θα το σκεφτόταν καν, αλλά και πάλι, το θεωρητικό ερώτημα παραμένει.
Οπότε ας ηρεμήσουμε λίγο. Οι οργανωμένοι οπαδοί που διαμαρτύρονται επειδή ο Τσιάρτας είναι ρατσιστής, όπως και οι οργανωμένοι οπαδοί οποιασδήποτε ομάδας, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πλακώσουν στο ξύλο κάποιον παντελώς άγνωστο σε αυτούς, επειδή φοράει το κασκόλ του «εχθρού». Βρίζουν μάνες και γυναίκες των αντιπάλων με τα χειρότερα σεξιστικά συνθήματα, ευχαρίστως χαρακτηρίζουν με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς τους μαύρους παίκτες των άλλων, ενώ φαντάζεστε όλοι τι θα αντιμετωπίσει από τα οπαδικά πέταλα όποιος ποδοσφαιριστής δηλώσει ανοιχτά γκέι.
Όχι και η πιο δημοκρατική στάση ζωής, σωστά; Αντιθέτως, θα την χαρακτήριζα ανησυχητικά παραπλήσια με τις απόψεις εκείνου που μισεί τους ξένους, επειδή είναι ξένοι. Τον δεύτερο θα τον πούμε δικαίως φασίστα και θα τον κράξουμε. Τους οπαδούς που υποκρίνονται τους ευαίσθητους δημοκράτες γιατί τους αποθεώνουμε;
Με λίγα λόγια, οι οργανωμένοι που βρίζουν τον Τσιάρτα, του μοιάζουν περισσότερο από όσο θα ήθελαν να παραδεχτούν.
Και τούτο δεν αλλάζει με καμία ανακοίνωση.
Πηγή: Sport DNA
