Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Πριν τρία χρόνια, όταν ο Κάρλος Αλκαράθ είχε εμφανιστεί στον πλανήτη του τένις, είχα γράψει ότι δεν ήρθε για να γίνει το επόμενο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης, μετά τη λήξη της ατελείωτης εποχής του Φέντερερ, του Ναδάλ και του Τζόκοβιτς, αλλά ήρθε για να τρελάνει τον κόσμο. Ο Ισπανός κέρδισε χθες το πρώτου του Ρολάν Γκαρός (μετά το US Open που το κατέκτησε το 2022 και το Γουίμπλεντον το 2023) λυγίζοντας τον Σάσα Ζβέρεφ. Η νίκη του δεν ήταν επιβλητική αλλά δύσκολη και ήρθε στα πέντε σετ (6-3 2-6 5-7 6-1 6-2). Είναι η τρίτη νίκη του στους τρεις τελικούς τουρνουά Γκραν Σλαμ που έχει δώσει. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό «τρία στα τρία» καθώς πρόκειται για τρεις νίκες σε τρεις διαφορετικές επιφάνειες. Είναι ο πρώτος που το έχει κάνει στην ιστορία του τένις των ανδρών σε τόσο μικρή ηλικία. Ο Κάρλος Αλκαράθ επιστρέφει στο νούμερο 2 της παγκόσμιας κατάταξης αμέσως πίσω από το νέο νούμερο 1 που είναι ο Γιανίκ Σίνερ τον οποίο κέρδισε στον ημιτελικό κι αυτόν στα πέντε σετ. Αλλά δεν νομίζω ότι ο στόχος του Ισπανού είναι το νούμερο 1 ή το νούμερο 2. Φανερά τον ενδιαφέρει να τρελάνει τον κόσμο.
Ο Αλκαράζ ήταν ο πρωταγωνιστής ενός τελικού με διακυμάνσεις – είδαμε πολλά ιδιοφυή χτυπήματα αλλά και πολλά λάθη. Ωστόσο κυρίως είδαμε σε ένα δεύτερο στη σειρά πολύ σκληρό ματς τον Αλκαράθ να κρατάει την συγκέντρωσή του και να επιστρέφει σε μια στιγμή που έμοιαζε έτοιμος να βρεθεί στο καναβάτσο. Και γιατί τα προβλήματα στον αριστερό μηρό του, για τα οποία χρειάστηκε βοήθεια από φυσικοθεραπευτές, ήταν εμφανέστατα. Όπως εμφανέστατο ήταν και ότι το δεμένο χέρι του δεν του επέτρεψε να έχει το καλύτερο σερβις – ειδικά μετά τα τρία πρώτα σετ του αγώνα.
Ο άψογος Γερμανός
Ο Ζβέρεφ είναι άξιος συγχαρητηρίων: πριν δυο χρόνια στο ίδιο τουρνουά έσπασε τον αστράγαλο του, χειρουργήθηκε, έμεινε καιρό έξω. Χρειάστηκε να αντιμετωπίσει κατηγορίες για την συμπεριφορά του από την πρώην σύντροφό του – έμπλεξε σε πολλά που άλλον θα τον είχαν οδηγήσει σε πρόωρο αντίο: παίκτες όπως ο Τιμ πχ εγκατέλειψαν έχοντας περάσει λιγότερα. Το ξεκίνημα του έδειχνε όλο το άγχος του: έκανε δύο διπλά λάθη στα δύο πρώτα σερβίς του αγώνα, χρειάστηκε να αλλάξει αμέσως ρακέτα και βρέθηκε ένα break πίσω χωρίς καλά καλά να καταλάβει πως. Είναι δύσκολο να επιστρέψεις σε ένα σετ σε ένα τελικό όταν δείχνεις εξ αρχής νευρικός και ευάλωτος. Αλλά ο επίμονος Γερμανός αποδείχτηκε πολύ ψύχραιμος, ανταπέδωσε το break, κράτησε το σετ σε ισορροπία και το έχασε στο τέλος του όταν ο Αλκαράθ του έσπασε ξανά το σερβίς.
Ο Ζβέρεφ έχτισε στην πρόοδό του στο ματς την άμεση βελτίωσή του. Στο δεύτερο σετ έπαιξε πολύ καλύτερα, εκμεταλλεύτηκε την δυσκολία του Ισπανού στο σερβίς, έκανε λιγότερα λάθη κι έδειξε γιατί έφτασε στον τελικό: στο πρώτο game κατάφερε να ακυρώσει τρία break point, αλλά μετά πάτησε γκάζι και χάθηκε κλείνοντας το δεύτερο σετ με 6-2. Ωστόσο είχε κρατήσει κάτι ακόμα καλύτερο για το τρίτο σετ. Το γεγονός ότι βρέθηκε πίσω με 5-2 δεν τον πανικόβαλε καθόλου: έδειξε την πίστη του στη νίκη κερδίζοντας 4 game στη σειρά και μάλιστα με διαφορετικούς τρόπους. Κλειδί το δέκατο game όπου ο Γερμανός πιέζοντας τον Αλκαράθ στο backhand τον στρίμωξε όσο κανείς σε όλο το τουρνουά αναγκάζοντας τον να σηκώνει συνεχώς την μπάλα μήπως και τον κρατήσει πίσω. Ο Γερμανός έκανε το break και στη συνέχεια έκανε κι ένα δεύτερο για το 6-5, κλείνοντας το τρίτο σετ με 7-5 καθώς σέρβιρε μαεστρικά την κρίσιμη στιγμή. Και τότε εμφανίστηκε ο Αλκαράθ.
Πονούσε και υπέφερε
Η αδυναμία του Ισπανού να σερβίρει σωστά έκανε το σύνολο των σχολιαστών της οικουμένης να προαναγγείλουν την ήττα του, όσο μεγάλος κι αν είναι ο σεβασμός τους στο πρόσωπό του. Ο μικρός πονούσε, δεν φόρτσαρε και κουβαλούσε και την κόπωση του αγώνα με τον Σίνερ που όλοι (εγώ πρώτος…) λέγαμε πως είναι ο πραγματικός τελικός πριν τον τελικό χωρίς να φανταζόμασταν την δυνατότητα αντίστασης οποιουδήποτε άλλου στον τελικό. Το σερβίς είναι αναμφίβολα ένα όπλο, αλλά όχι για κάποιον που ήρθε για να μας καταπλήξει: ο Αλκαράθ το άφησε στην άκρη. Βλέποντας πως δεν μπορούσε να πάρει πόντους με αυτό, ο Αλκαράθ άρχισε να γίνεται ακόμα πιο επιθετικός στις απαντήσεις. Το τέταρτο σετ το κέρδισε στο «άψε σβήσε» εκμεταλλευόμενος ένα γρήγορο break για να φτάσει σε ένα εύκολο τελικό 6-1. Είναι βέβαιο πως κάποιοι σκέφτηκαν πως ο Ζβέρεφ έκανε απλά οικονομία δυνάμεων αφήνοντας το σετ να φύγει για να κερδίσει το πέμπτο. Πριν αυτό ξεκινήσει ο Αλκαράθ δέχτηκε πάλι τις υπηρεσίες του φυσικοθεραπευτή του, αλλά όπως αποδείχτηκε από την στιγμή που μπορούσε απλά να σταθεί στα πόδια του ήταν δύσκολο να χάσει.
Ο Ζβέρεφ είχε ένα καταπληκτικό ρεκόρ στο Παρίσι: είχε 10 νίκες σε 11 ματς που κρίθηκαν στο πέμπτο σετ. Αλλά ο Αλκαράθ έχει 10 νίκες σε 11 ματς συνολικά στην καριέρα του και τις έκανε 11. Ένα γρήγορο break στην αρχή ανάγκασε τον Γερμανό να τον κυνηγάει. Η αδυναμία του στο σερβίς δίνει στο Γερμανό τέσσερις μπάλες – break για να του πάρει το break πίσω, αλλά ο Αλκαράθ κάνει πράγματα που μπαίνουν στις ωραιότερες στιγμές της ιστορίας του τουρνουά: σβήνει ένα break point με ένα backhand που αναγκάζει τον Σβέρεφ να μείνει μετά την άμυνα κολλημένος στο διάδρομο, απλά για να χειροκροτήσει το κλείσιμο του Ισπανού με ντροπ σοτ. Φτάνοντας στο 3-1 νομίζεις πως έχει τελειώσει την δουλειά αλλά και πάλι πρέπει να αμυνθεί και να σβήσει break point που παραχωρεί αδυνατώντας να δυσκολέψει έστω τις «απαντήσεις» του Γερμανού στο σερβίς του. Κερδίζει υποφέροντας, αρνούμενος να χάσει. Με ένα χέρι δεμένο, ένα πόδι πληγωμένο κι ένα αντίπαλο που τίμησε τον τελικό όσο κανείς. Το κατάφερε σχεδόν κουτσαίνοντας γιατί είναι ο Αλκαράθ.
Σαν να έχεις δει κόμικς
Δεν ξέρω πόσα χρόνια θα παίξει τένις. Στα 21 του μοιάζει να έχει περισσότερα προβλήματα με χέρια, ώμους και γόνατα από όσους βετεράνους έχουν απομείνει στο παγκόσμιο τένις. Κανείς από όλους τους μεγάλους δεν είχε κερδίσει στην ηλικία του όσα αυτός γιατί κανείς ποτέ δεν έπαιξε τέτοιο τένις επίδειξης. Δεν ξέρω τι άλλο θα κάνει προσεχώς: ίσως παίξει ένα τελικό δίνοντας σε αντίπαλο ένα πόντο αβαντάζ, ίσως παίξει ένα με δεμένο χέρι. Πολύ φοβάμαι πως δεν θα κρατήσει πολύ η καριέρα του: ας χαρούμε κάθε παιγνίδι του. Για να μπορούμε κάποτε να διηγούμαστε τα κατορθώματα του με υπερηφάνεια. Το να έχεις δει τον Αλκαράθ είναι σαν να έχεις δει τον Μπάτμαν, τον Iron Man, τον Σπάινερ μαν και άλλους σουπερήρωες…
Πηγή: Karpetshow
