Του Νίκου Παπαδογιάννη
Ελπίζω να έχει δυνάμεις και κέφια ο Ιωάννης Παπαπέτρου, διότι προβλέπεται να γράφει 35λεπτα στο Προολυμπιακό τουρνουά. Θα μου πείτε, παλιά του τέχνη κόσκινο. Σάμπως έπαιζε λιγότερο στον φετινό Παναθηναϊκό της Euroleague;
Στην Εθνική που κουτσά στραβά αρχίζει προετοιμασία τέλη του μήνα για το ταξίδι στη Βικτόρια, δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Οι άλλοι δύο παίκτες, που μοιράζονταν με τον Παπαπέτρου τη θέση «3» στην Κίνα, τέθηκαν νοκ-άουτ πριν ακόμη στηθούν στην εκκίνηση.
Ο Κώστας Παπανικολάου υποβλήθηκε σε λεπτή νευροχειρουργική επέμβαση στον αυχένα στις 12 Μαρτίου, ενώ είχαν ήδη προηγηθεί 2-3 μήνες απραξίας. Οι γιατροί μίλησαν τότε για 10 με 12 εβδομάδες απουσίας, οπότε θα ξαναδούμε τον Παπανικολάου το φθινόπωρο. Η περίπτωση ήταν δύσκολη και δεν σήκωνε αστεία, ούτε ρίσκο. Ακόμα και αν από κάποιο ιατρικό θαύμα ο παίκτης δήλωνε έτοιμος να αγωνιστεί στην Εθνική, θα ήταν προτιμότερο να προφυλαχθεί.
Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, του οποίου η συμμετοχή ήταν εξαρχής αμφίβολη λόγω των πλέι-οφ του ΝΒΑ, τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά και δεν υπολογίζεται για την Εθνική. Το αποσπαστικό κάταγμα που ο Θανάσης υπέστη στο γόνατο θα χρειαστεί πολλές εβδομάδες αποθεραπείας και όχι δεκαπέντε μέρες, όπως νομίστηκε αρχικά από όσους διάβασαν πρόχειρα την ανακοίνωση των Μπακς. «Σε δύο εβδομάδες, η κατάστασή του θα επανεκτιμηθεί», έγραφε το ανακοινωθέν.
Καλού κακού ας τυλίξουμε τον Παπαπέτρου με βαμβάκι και ας τον στείλουμε για ολιογήμερες διακοπές, διότι θα τον χρειαστούμε γερό, δυνατό και ακμαίο στον Καναδά.
Η βελτίωσή του φέτος υπήρξε αλματώδης, αλλά το Προολυμπιακό τουρνουά θα είναι «ειδικών συνθηκών», με παίκτες φορτωμένους στα κόκκινα. Και δεν αναφέρομαι τόσο στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, όσο στους υπόλοιπους.
Αστεία αστεία, εάν οι Μπακς αποκλειστούν από το Μαϊάμι (όπως πέρυσι), ο Έλληνας MVP του ΝΒΑ θα έχει περισσότερο χρόνο για ξεκούραση και ανασυγκρότηση από ότι οι υπόλοιποι που αυτή την εποχή βρίσκονται σε δράση!
Με άλλα λόγια, και με το συμπάθειο ρε Γιάννη, φέτος είμαστε με τον Ντράγκιτς και με τον Μπαμ Αντεμπάγιο. Και με το τρίο Ντουράντ, Χάρντεν, Ίρβινγκ, εάν φτάσουν να παίξουν με δαύτους οι Μπακς. Η Εθνική Ελλάδας μας ενδιαφέρει, όχι το Μιλγουόκι.
Η προετοιμασία θα ξεκινήσει γύρω στις 1 Ιουνίου με τους εδώ και καιρό ανενεργούς παίκτες του Ολυμπιακού (Σλούκα, Πρίντεζη, Λαρεντζάκη, Κουφό) και με τους ελάχιστους που θα έχουν στο μεταξύ ξεμπερδέψει με τις αγωνιστικές υποχρεώσεις (π.χ. τον Καββαδά ή τον Κακλαμανάκη).
Θα χρειαστεί μάλλον να κληθούν και κάμποσοι για τις προπονήσεις, θυσιάζοντας μέρος των διακοπών τους. Ο Παπαδάκης και ο Χουγκάζ ας μη κάνουν σχέδια για αποδράσεις του Ιουνίου.
Το πρόσωπο κλειδί για το πρώτο προσκλητήριο είναι φυσικά ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος –αν ερμηνεύω σωστά τους οιωνούς- ετοιμάζεται να δηλώσει διαθέσιμος για την Εθνική, για έναν τελευταίο χορό.
Η προθυμία του φιλόδοξου Σπανούλη θα έχει και παράπλευρα οφέλη, αφού θα εξανεμίσει ό,τι έχει απομείνει από το παλαιό «αντάρτικο» του Ολυμπιακού ενάντια στον τότε «πράσινο» Πιτίνο.
Το πρόβλημα για την Εθνική δεν είναι ο Σπανούλης ούτε ο Πρίντεζης. Το πρόβλημα είναι το καλεντάρι, που αγγίζει τα όρια του εγκλήματος ενάντια στην κοινή λογική και την υγεία των αθλητών.
Το ελληνικό πρωτάθλημα βρίσκεται ακόμη στην αφετηρία των best-of-5 ημιτελικών και μπορεί να τραβήξει άλλες 25 μέρες, εάν οι σειρές αποδειχθούν αμφίρροπες.
Οι Ισπανοί, που θα έδιναν δεκάρα για τα Προολυμπιακά τουρνουά μόνο αν συμμετείχε η δική τους ομάδα, συνεχίζουν αμέριμνοι μέχρι τις 20 Ιουνίου, με τον Νικ Καλάθη μπλεγμένο σε τιτανομαχίες.
Στο Ισραήλ, όπου κατοικοεδρεύει ο πολύτιμος Τάιλερ Ντόρσεϊ, πέφτουν βόμβες και δεν υπάρχει μυαλό για μπάσκετ, οπότε τα πλέι-οφ χρονίζουν.
Το εναρκτήριο παιχνίδι της Εθνικής μας για το Προολυμπιακό τουρνουά (των έξι ημερών) έχει προγραμματιστεί για τις 29 Ιουνίου, ενώ το πρώτο νοκ-άουτ παιχνίδι της θα γίνει στις 3 Ιουλίου, αρκεί να μην αποκλειστεί νωρίτερα από Καναδά και Κίνα. Η Φλόγα στο Τόκιο θα ανάψει –αν ανάψει- στις 23 Ιουλίου.
Τι σόι προετοιμασία θα κάνουν ο Πιτίνο και οι Έλληνες συνεργάτες του; Πότε και πώς θα γίνει ομάδα αυτό το ταλαιπωρημένο σύνολο αναμφισβήτητα αξιόλογων αθλητών και προπονητών; Πού θα βρουν κουράγια παίκτες όπως ο Καλάθης;
Τι θα γίνει αν κάποιος αναντικατάστατος τραυματιστεί μέσα στα πλέι-οφ, όπως έγινε το 2012 με τον Φώτση; Την τελευταία φορά που η Εθνική Ελλάδας έπαιξε σε Προολυμπιακό τουρνουά, εμφανίστηκε αποδεκατισμένη.
Στο Τορίνο δεν υπήρχε ούτε Σλούκας ούτε Παπανικολάου ούτε Πρίντεζης, ενώ οι Σπανούλης, Ζήσης προτίμησαν την εθελούσια αποστράτευση. Να σας θυμίσω τη δωδεκάδα, από την οποία απαιτούσαμε ξεδιάντροπα πρόκριση; Σας θέλω ψύχραιμους όμως: Καλάθης, Μάντζαρης, Αθηναίου, Περπέρογλου, Θανάσης, Γιάννης, Παπαπέτρου, Αγραβάνης, Κουφός, Μπουρούσης, Μπόγρης, Χαραλαμπόπουλος.
Μερικοί που έκτοτε καθιερώθηκαν ήταν ακόμη αμούστακοι ή και άνεργοι το 2016. Και ο Γιάννης δεν είχε γίνει ακόμη σούπερμαν. Όπως αναμενόταν, η ομάδα ηττήθηκε από την Κροατία και αποκλείστηκε.
Η αναβίωση των Προολυμπιακών τουρνουά σε μία εποχή που δεν υπάρχει διαθέσιμος χρόνος ούτε για ανάσα ήταν μία απερίγραπτη αβελτηρία της FIBA, που ουσιαστικά στέρησε από το ελληνικό μπάσκετ (και από άλλους) μία ή δύο Ολυμπιάδες – και δυστυχώς πάμε για τρίτη.
Το 2012 ήμασταν έκτοι στην Ευρώπη πριν το ταξίδι στο Καράκας, το 2016 πέμπτοι. Φέτος, βάσει της ειδικής βαθμολογίας (αφού δεν προηγήθηκε Ευρωμπάσκετ), τρίτοι. Στο Ολυμπιακό τουρνουά του Ρίο η «γηραιά ήπειρος» εκπροσωπήθηκε από 5 ομάδες, όπως και στο Λονδίνο.
Εάν κριτήριο ήταν το ranking της FIBA ή η κατάταξη των Ευρωπαϊκών και Παγκόσμιων Πρωταθλημάτων, θα ήμασταν παρόντες στην Τελετή Έναρξης, με παίκτες ξεκούραστους και ορεξάτους. Το 2021, το 2016, ίσως και το 2012.
Φέτος, δεν υπάρχει άλλο κίνητρο, παρά μόνο η δεδηλωμένη αγάπη για την Εθνική ομάδα. Η οποία έχει, και αυτή, τα όριά της.
Πηγή: Gazzetta
