Ο Ολυμπιακός πέρασε την Βικτόρια Πλζεν, εξασφάλισε την παρουσία του τουλάχιστον στους Ομίλους του Europa League και συνεχίζει την προσπάθεια για το χτίσιμο μιας ακόμα καλύτερης ομάδας από την περυσινή, παρά τη μεγάλη απουσία του Κώστα Φορτούνη.
Η ΑΕΚ σε λίγες μέρες μπαίνει στη μάχη των ευρωπαϊκών διοργανώσεων με καινούργιο προπονητή και νέο, περισσότερο επιθετικό στιλ παιχνιδιού, με ποιοτικές προσθήκες στο ρόστερ της και έχοντας όλες τις προδιαγραφές να παρουσιαστεί βελτιωμένη και ευθέως ανταγωνιστική.
Ο Ατρόμητος παραμένει σταθερά καλός, βρίσκεται με το ένα πόδι στην επόμενη φάση του Europa League, και παρότι έχει χάσει σημαντικές σταθερές σε σχέση με πέρυσι (Κάναντι, Κουλούρης, Χατζησαίας) θα είναι και φέτος μια υπολογίσιμη δύναμη.
Ο Άρης διεκδικεί πρόκριση με πολλές πιθανότητες απέναντι στην ΑΕ Λεμεσού, έχει ενισχυθεί μεταγραφικά, έχει ισχυρή έδρα και καλό προπονητή, θα είναι καλός, δεν υπάρχει αμφιβολία.
Ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται βελτιωμένος στα φιλικά, κράτησε τους ταλαντούχους πιτσιρικάδες του, έκανε κάποιες στοχευμένες μεταγραφές και επίσης έχεις τις προϋποθέσεις να είναι ανεβασμένος.
Ο ΟΦΗ θα είναι 100% ανεβασμένος και αν βγουν οι κινήσεις της ομάδας που τρέχει την καθημερινότητα του συλλόγου (Πουρσανίδης και Σαμαράδες), όπως η πρόσληψη ενός νέου προπονητή, τότε μπορεί και να εξελιχθεί στην ευχάριστη – όχι και τόσο – έκπληξη της σεζόν.
Δεν χρειάζεται να μιλήσω για όλες τις υπόλοιπες ομάδες – νομίζω το πιάσατε το νόημα.
Με αφορμή την πρόκριση και την σχετικά καλή εμφάνιση του Ολυμπιακού, σκεφτόμουν το καινούργιο πρωτάθλημα.
Εκτός αγωνιστικών χώρων, πολλές ομάδες δεν έχουν βρει ακόμα τηλεοπτική στέγη, η ΕΠΟ και η Πολιτεία τσακώνονται για τις ποινές, το VAR αν έχω καταλάβει καλά παραμένει στον αέρα, οι Ερυθρόλευκοι απειλούν, μέσω των δικών τους ΜΜΕ ότι θα πάρουν «εκδίκηση για τον πόλεμο που τους έγινε τα τελευταία δύο χρόνια» («πόλεμος» εν προκειμένω σημαίνει απλώς ότι δεν τους απονεμήθηκε το πρωτάθλημα προτού καν ξεκινήσει, όπως συνέβαινε συνήθως), ο Κούγιας είναι Κούγιας και έρχεται κι ο Μπέος.
Εντός αγωνιστικών χώρων όμως διαμορφώνονται οι συνθήκες για να παρακολουθήσουμε την πιο ανταγωνιστική και ενδεχομένως την καλύτερη ποιοτικά Σούπερ Λίγκα των τελευταίων δέκα ετών.
Αν η τοξική περιρρέουσα δεν εισβάλει στο γήπεδο (κάτι, πάντως, πολύ δύσκολο), τότε θα δούμε ωραία πράγματα. Αν εισβάλει (μεταφορικά και κυριολεκτικά), ό,τι και να δούμε, θα μας βγει πάλι από τη μύτη. Η περυσινή, σχεδόν καθολική αναγνώριση της δίκαιης κατάκτησης του τίτλου από τον ΠΑΟΚ, αποτελεί μια καλή αφετηρία.
Ας ξεκινήσουμε και φέτος από εκεί: από την ειλικρινή διάθεση δηλαδή να αναγνωρίσουμε (έστω και με μισή καρδιά) τον καλύτερο, όταν αποδεικνύει ότι είναι καλύτερος μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και πουθενά αλλού.
Τα υπόλοιπα θα έρθουν μετά.
πηγή: sdna
