Στο Πανθεσσαλικό είδαμε την Κυριακή τον πιο κεφάτο και πιο ποιοτικό Παναθηναϊκό των τελευταίων εβδομάδων. Αν κανείς πάρει το “11 εναντίον 11” δείγμα του πρώτου ημιχρόνου και το συγκρίνει με το μέσο πρώτο ημίχρονο του Παναθηναϊκού στην διάρκεια της σεζόν διαπιστώνει ότι τα περισσότερα πράγματα τούτη τη φορά ο Παναθηναϊκός τα έκανε … στο διπλάσιο. Περισσότερες ευκαιρίες, περισσότερες οργανωμένες επιθέσεις, μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής της μπάλας, μεγαλύτερη πίεση προς τον αντίπαλο, στην μπάλα, όταν αμυνόταν. Ξαφνικά όλα έδειχνε να τα κάνει καλύτερα ο Παναθηναϊκός. Και δεν είχε αλλάξει τίποτα άλλο εκτός από προπονητή, ή πιο σωστά πήγε στο Πανθεσσαλικό με έναν προπονητή “τριών ημερών”. Η διαφορά στη διάθεση των ποδοσφαιριστών σε άφηνε με την αίσθηση ότι έπαιζαν από ανακουφισμένοι έως και απελευθερωμένοι μετά από την αλλαγή προπονητή. Δηλαδή ήταν ζήτημα διάθεσης και νοοτροπίας.
Η διάθεση και η νοοτροπία ήταν οι πιο δημοφιλείς λέξεις στο λεξιλόγιο του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ, τόσο μετά από τη λήξη του Ολυμπιακός – Πανσερραϊκός 2-1, στις δηλώσεις του, όσο και στις ομιλίες του εντός αποδυτηρίων. Δεν το εντόπισε στην στρατηγική ή στην τακτική το πρόβλημα του Ολυμπιακού σε αυτό το παιχνίδι παρά μόνο στη νοοτροπία. Μας είπε ότι ο ίδιος φέρει την κύρια ευθύνη επειδή δεν καταφέρνει να πείσει τους ποδοσφαιριστές του να δίνουν το ίδιο ποσοστό του εαυτού τους σε όλα τα παιχνίδια.
Το απόγευμα της Κυριακής στην Λαμία ο ΠΑΟΚ έκανε τρεις αλλαγές στο 56’ο λεπτό, και 3’ λεπτά αργότερα άρχισε να παίζει το έργο της ανατροπής. Τρεις ποδοσφαιριστές – ο Ζίβκοβιτς, ο Οζντόεφ και ο Τισουντάλι έγιναν οι πρωταγωνιστές της ανατροπής. Και όπως ακούσαμε να σχολιάζει μετά από τη λήξη του ματς ο συνεργάτης του Ραζβάν Λουτσέσκου, ο Παντελής Κωνσταντινίδης, “ήταν σημαντικό τα παιδιά που μπήκαν στο παιχνίδι και έδειξαν αυτή τη διάθεση και την ενέργεια. Όταν είσαι μια οικογένεια βγαίνει πάντα κάτι καλό. Και αυτό αποδείχτηκε σήμερα”. Τρεις ποδοσφαιριστές μπήκαν με διάθεση και την ενδεδειγμένη νοοτροπία και ηγήθηκαν της προσπάθειας του ΠΑΟΚ να γυρίσει ένα ματς που είχε στραβώσει.
Την ίδια ώρα στο Περιστέρι η ΑΕΚ ζοριζόταν απέναντι στον Ατρόμητο. Και μια βασική εξήγηση για αυτό το “ζόρι” ήταν το γεγονός ότι η ΑΕΚ είχε αλλάξει ενδεκάδα, με συνέπεια να δυσκολεύεται να βρει καλή ροή στο παιχνίδι της και να βγάλει ποιότητα στην επιθετική ανάπτυξη μέσα από συγχρονισμένες τακτικές ενέργειες. Μετά το παιχνίδι ο Ματίας Αλμέιδα μας είπε αυτό που υποπτευόμασταν όλοι. Θυσιάζει την καλή ενδοεπικοινωνία και τον ρυθμό στον βωμό της καλής διάθεσης και της συλλογικής κουλτούρας. “Πάντα κάνω αλλαγές, έχω 30 παίκτες και θέλω να τους δώσω χρόνο. Κερδίσαμε τον Άρη και σήμερα με άλλη ενδεκάδα κερδίσαμε τον Ατρόμητο. Πάλι έχω παίκτες εκτός. Οι αλλαγές είναι για να δώσουμε δυνατότητες στο γκρουπ”. Ο προπονητής προφανώς ξέρει ότι κάτι χάνει με τόσες αλλαγές. Τον ενδιαφέρει όμως περισσότερο αυτό που κερδίζει: η όσο το δυνατόν καλύτερη ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια. Διότι ξέρει ότι χωρίς καλή διάθεση και θετική νοοτροπία, δεν υπάρχει ομάδα.
Τέσσερα παραδείγματα της ίδιας αγωνιστικής δείχνουν αυτό που όλοι μας αντιλαμβανόμαστε στην διάρκεια της φετινής Superleague. Και σίγουρα σε αυτά θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και το παράδειγμα του Αρη, ο οποίος προσπαθεί σε κάθε αγωνιστική να επιβεβαιώνει πρώτα προς τον κόσμο του και μετά προς τους αντιπάλους του ότι φέτος στη νοοτροπία του δεν “χωράει” μια “γκέλα” που θα τον ρίξει εύκολα από την πρώτη θέση. Αυτό το κομμάτι, της νοοτροπίας, αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις του Ακη Μάντζιου.
Σε μια εποχή που δεν εμφανίζει μια ομάδα μεγάλη υπεροχή στο τακτικό ή το τεχνικό κομμάτι, το ψυχικό και το πνευματικό κομμάτι είναι πιθανό να αναδειχθεί σε καταλυτικό παράγοντα που θα αποφασίσει την μοίρα της προσπάθειας των ομάδων που διεκδικούν, για αρχή, την παρουσία στην τετράδα και θα καθορίσει την κούρσα του τίτλου. Ο προπονητής που θα διαχειριστεί καλύτερα τα δικά του συναισθήματα, θα μεταδώσει τη νοοτροπία του και θα κρατήσει καλύτερα τα αποδυτήριά του είναι αυτός που θα αυξήσει τις πιθανότητες της ομάδας του να πετύχει.
Πηγή: Gazzetta
