Του Γιάννη ΣερέτηΣε τέσσερα χρόνια θητείας ένας καινούριος πρόεδρος της ΕΠΟ που παραλαμβάνει μια ομοσπονδία αναβαθμισμένη, μια ομοσπονδία οργανωμένη σε υψηλό επίπεδο και ψηφιακά εκσυγχρονισμένη στην εποχή που ζούμε, δεν έχει πολλά περιθώρια να παρουσιάσει κάτι φρέσκο, κάτι καινούριο. Ο Μάκης Γκαγκάτσης απ΄ αυτή την οπτική γωνία, ήταν… τυχερός. Παρέλαβε μια ομοσπονδία που δεν είχε ούτε μητρώο των νεαρών ποδοσφαιριστών. Ολο το γήπεδο ήταν δικό του. Και είναι δικό του. Για να παρουσιάσει ουσιαστικό έργο και όταν έρθει η ώρα των επόμενων εκλογών να κάνει έναν απολογισμό για τον οποίο θα αισθάνεται υπερήφανος.
Το πρώτο και σημαντικότερο ήταν να παραμείνει ψύχραιμος στις στραβοτιμονιές των διαιτητών. Ξένων και Ελλήνων. Εγιναν πάρα πολλές στον πρώτο γύρο, λιγότερες στο δεύτερο γύρο. Ηξερε ότι θα δεχθεί πίεση παρότι είχε ξεκαθαρίσει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι δεν είναι ο… Κολίνα. Ούτε καν ο… Λανουά. Μια, δυο, τρεις, πέντε, δέκα, το χώνεψαν όλοι. Καλές ή κακές οι διαιτησίες, το λόγο είχαν ο Λανουά και ο Βαλέρι. Αυτοί που έστειλε η UEFA. Οχι ο πρόεδρος της ΕΠΟ. Η δουλειά του προέδρου της ΕΠΟ ως προς τη διαιτησία είναι να προσπαθεί σταθερά να παρέχει στην ΚΕΔ όσο το δυνατόν περισσότερα εργαλεία για τη βελτίωση των Ελλήνων. Οχι να υποδύεται τον Παναγιώτη Βαρούχα. Κι αυτό κάνει έως τώρα σε συνεργασία με τη Λίγκα: κορύφωση θα είναι η αξιοποίηση της goal line technology και του ημι-αυτόματου οφσάιντ στα play offs και στον τελικό Κυπέλλου.
Σε ευρύτερο πλαίσιο, «δουλειά» της ΕΠΟ δεν είναι η διαιτησία, όπως έχει μάθει τόσα χρόνια ο Ελληνας οπαδός, διότι έτσι τον έμαθαν τα ελληνικά λαμόγια του ποδοσφαίρου. Δουλειά της ΕΠΟ είναι η αναβάθμιση του Ελληνα διαιτητή. Γι’ αυτό και κάποια στιγμή πρέπει να μπει μπροστά και το πλάνο για τη Σχολή Διαιτησίας με επικεφαλής τον Κύρο Βασάρα. Ναι, δουλειά της ΕΠΟ είναι και η απονομή Δικαιοσύνης. Η εμπιστοσύνη στους δικαστές της. Και στην υπόθεση ΠΑΟΚ – ΑΕΚ – πάρκινγκ, την απένειμε σωστά σε μεγάλο βαθμό. Οχι στον απόλυτο, αλλά σε μεγάλο βαθμό.
Κατά τα λοιπά, έχει… εκατομμύρια άλλα ζητήματα για να ασχοληθεί ως ομοσπονδία. Ναι, να βρει και να εκπαιδεύσει σωστά και νέους διαιτητές, είναι κι αυτό καθήκον της. Ομως δεν είναι τόσο σημαντικό, όσο η ανάπτυξη του σπορ, δηλαδή του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, απ΄ άκρου εις άκρον σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχει άραγε πιο ωραία είδηση από την πρόσληψη του υπέροχου Γιάννη Σαμαρά ως υπεύθυνου του προγράμματος «Αναγέννηση» και μεθοδολογίας προπόνησης των Εθνικών Ομάδων Κ-14, Κ-15, Κ-16»; Οχι!
Δεν είναι τόσο σημαντικό όσο η ανάπτυξη του γυναικείου ποδοσφαίρου μιας και το άθλημα αρέσει σε πάρα πολλά κορίτσια. Οσο η φροντίδα της εθνικής ομάδας σε όλα τα επίπεδα. Το προπονητικό κέντρο δεν ήταν εύκολο θέμα. Πέρασε από χίλια κύματα. Από πάρα πολλές συζητήσεις με πολλούς ανθρώπους. Δεν ξέρω αν η Παιανία είναι «γενικά» η καλύτερη επιλογή. Ομως στην πραγματικότητα αποδείχθηκε ότι τον τελευταίο χρόνο ήταν η μοναδική αληθινά εφικτή επιλογή. Και η σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ έφτασε ένα βήμα πριν το τέλος. Ενα βήμα πριν από τις υπογραφές.
Αν δεν πέσουν οι υπογραφές, δεν χρειάζονται υπερβολές. Ομως όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς την ιστορική στιγμή κατά την οποία οι εθνικές ομάδες θα βρουν το «σπίτι» τους. Ενα σπίτι στο οποίο «γεννήθηκαν» ή ανατράφηκαν ή «μεγάλωσαν» ως αθλητές εκατοντάδες παίκτες που στελέχωσαν την Εθνική και τις «μικρές» Εθνικές. Μεταξύ αυτών και εννέα από τους 23 πρωταθλητές Ευρώπης: ο Αντώνης Νικοπολίδης, ο Κώστας Χαλκιάς, ο Τάκης Φύσσας, ο Γιούρκας Σεϊταρίδης, ο Γιάννης Γκούμας, ο Αγγελος Μπασινάς, ο Γιώργος Καραγκούνης, ο Γ.Χ. Γεωργιάδης, ο Δημήτρης Παπαδόπουλος. Είθε στο ίδιο μέρος να προπονηθούν, να προετοιμαστούν, να συγχρωτιστούν δεκάδες Ελληνες ποδοσφαιριστές που θα παρακινήσουν ακόμα περισσότερα πιτσιρίκια να αγαπήσουν μια μπάλα ποδοσφαίρου εκτός από την ομάδα που θα προτιμήσουν…
Υ.Γ. 1: Πέρασε… μπάι, αλλά ήταν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εφετινής regular season: πολλά ματς με οπαδούς και των δύο αντιπάλων. Πέρασε επίσης… μπάι: τέσσερα Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός και δεν άναψε καπνογόνο που λέει ο λόγος. Κι΄ άλλα, πολλά ντέρμπι, στα οποία η ατμόσφαιρα έμοιαζε παράξενα ξένη προς κάθε τι «κάφρικο» του παρελθόντος! Η ψηφιακή ταυτοποίησης, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, οι κάμερες, όλα τα κυβερνητικά μέτρα που ελήφθησαν μετά τη δολοφονία του Γιώργου Λυγγερίδη στον Ρέντη, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο. Και σιγά – σιγά, ο κόσμος συνηθίζει. Μαθαίνει. Αισθάνεται πιο ασφαλής. Το σχέδιο «Πρόμαχος» που παρουσιάστηκε σήμερα από την ΕΠΟ, παρουσία του υπουργού ψηφιακής διακυβέρνησης, Δημήτρη Παπαστεργίου, είναι ένα σοβαρό βήμα για εξειδικευμένο και πιστοποιημένο προσωπικό ασφαλείας στα γήπεδα. Θα κλείσει κι άλλα «παραθυράκια»! Η βία, δυστυχώς, «εκεί έξω», δεν θα εξαλειφθεί. Ομως ήδη έχει σχεδόν… εξαφανιστεί από τα γήπεδα. Ηδη έχουν περιοριστεί και τα περιστατικά εκτός γηπέδων. Και αυτό το ποτάμι δεν θα γυρίσει πίσω. Δεν θα επιτρέψει κανένας να γυρίσει πίσω!
Y.Γ. 2 Προφανές είναι ότι ο Μάκης Γκαγκάτσης πρέπει να συζητήσει με τον Αρεοπαγίτη κ. Γιώργο Παπαγεωργίου που έχει παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου του Διαιτητικού Δικαστηρίου. Πολύ περισσότερο αν αληθεύει ότι στην επιστολή του ο δικαστής αναφέρει: «Είναι ανεπίτρεπτο διάδικοι και πληρεξούσιοι δικηγόροι σε μια ευνομούμενη χώρα να προσπαθούν να επηρεάσουν με απειλητικές επιστολές την κρίση δικαστηρίου». Στην Ελλάδα ζούμε και δυστυχώς αυτά δεν θα σβήσουν ποτέ. Μπορούν, όμως, με κατάλληλες ενέργειες και διαδικασίες, να περιοριστούν. Θάρρος χρειάζεται!
Πηγή: Gazzetta
