Του Τάσου Μπαϊρακτάρη
Η Ντόουν Φρέιζερ πρώτα σάρωσε τα Ολυμπιακά μετάλλια και στην συνέχεια και την πολιτική ζωή της Αυστραλίας.
Η Ντόουν Φρέιζερ ήταν το μικρότερο από τα 8 παιδιά ενός εργάτη από το προάστιο Μπαλμέιν του Σίδνεϊ. Όταν ήταν 15 ετών, το 1952, την παρατήρησε να κολυμπάει στη θάλασσα του Σίδνεϊ ο προπονητής Χάρι Γκάλαγκερ, ο οποίος διαπίστωσε κάποιες ξεχωριστές ικανότητες στον τρόπο με τον οποίον κολυμπούσε.
Αρχικά την προπονούσε η Τσατ Μιράντα και μετά ανέλαβε ο Γκάλαγκερ. Μετά από μόλις τρία χρόνια προπονήσεων, το 1955 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Αυστραλίας. Το ίδιο έτος βελτίωσε τέσσερα ρεκόρ Αυστραλίας.
Το 1956, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μ. ελεύθερο (1.02,0) και μετά από 6 χρόνια, στις 27 Οκτωβρίου του 1962, έγινε η πρώτη γυναίκα που κολύμπησε τα 100 μέτρα σε λιγότερα από ένα λεπτό (με επίδοση 59.9)[1].
Στις 24 Νοεμβρίου του 1962 κατέρριψε στο Περθ το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα ελεύθερο, με επίδοση 59.5.
To 1964, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με χρόνο 59.9. Έτσι, η Ντόουν Φρέιζερ έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέκτησε τρία χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στο ίδιο αγώνισμα.
Σε τρεις διοργανώσεις των Ολυμπιακών Αγώνων κέρδισε συνολικά τέσσερα χρυσά μετάλλια. Τα τρία στα 100 μ. ελεύθερο (1956, 1960 και 1964) και το ένα στη σκυταλοδρομία 4×100 μ. ελεύθερο (το 1956). Κέρδισε τρία αργυρά, στα 200 μ. ελεύθερο το 1956 και στη σκυταλοδρομία 4×100 μ. το 1960 και το 1964. Ακόμη στα 400 μ. ελεύθερο ήταν 4η το 1964 και 5η το 1960. Την περίοδο 1955-1964 βελτίωσε 43 φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στο ελεύθερο στιλ.
Μετά τους αγώνες του 1964 αποκλείστηκε για δέκα χρόνια από την Ομοσπονδία της Αυστραλίας, γιατί στην τελετή έναρξης παρέλασε με παλαιότερη κολυμβητική στολή, και όχι με αυτήν που είχαν δώσει στην εθνική ομάδα οι χορηγοί, διότι η προηγούμενη ήταν πιο άνετη. Τέλος, πρωταγωνίστησε και σε άλλο επεισόδιο, καθώς κατηγορήθηκε ότι έκλεψε την ολυμπιακή σημαία, η οποία βρισκόταν σε ιστό έξω από το παλάτι του αυτοκράτορα της Ιαπωνίας, Χιροχίτο. Συνελήφθη, αλλά μετά αφέθηκε ελεύθερη χωρίς να της απαγγελθούν κατηγορίες. Μάλιστα αργότερα ο Χιροχίτο της προσέφερε τη σημαία για ενθύμιο.
Λίγους μήνες πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1968, η διοίκηση «μετανόησε» και της χάρισε το υπόλοιπο της ποινής. Ήταν, όμως, αργά για τη Φρέιζερ, που ήταν πια 31 ετών, για να προετοιμασθεί.
Αφού ολοκλήρωσε την αγωνιστική της δράση ασχολήθηκε με την προπονητική και αργότερα με την πολιτική. Στις 19 Μαρτίου 1988, αν και ανεξάρτητη, εξελέγη στο Κοινοβούλιο της Νέας Νότιας Ουαλίας.
Το 1967 έγινε μέλος της «Τάξης της Βρετανικής Αυτοκρατορίας» για τις υπηρεσίες που προσέφερε στον αθλητισμό και το 1998 «Αξιωματούχος της Τάξης της Αυστραλίας» εις αναγνώριση της προσφοράς της στην κοινωνία, ειδικά στον αθλητισμό και διά μέσου φορέων που ασχολούνται με τους ανθρώπους με αναπηρίες ή με το περιβάλλον. Το ίδιο έτος αναγορεύθηκε «αθλήτρια του αιώνα για την Αυστραλία», ενώ περιελήφθη και στους Ζώντες Εθνικούς Θησαυρούς της Αυστραλίας. Τον επόμενο χρόνο, αναγορεύθηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή «Κορυφαία εν ζωή αθλήτρια των αθλημάτων της πισίνας όλων των εποχών».
Η οργανωτική επιτροπή των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα (Η.Π.Α.) το 1996, της επεφύλαξε δύο τιμές. Την βράβευσε ως μία από τις επτά σπουδαιότερες αθλήτριες όλων των εποχών και της επέτρεψε να τρέξει ως λαμπαδηδρόμος στην πορεία της Φλόγας προς το Ολυμπιακό Στάδιο. Λαμπαδηδρόμος ήταν και στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ το 2000. Σ’ εκείνη τη διοργάνωση, ο τότε πρόεδρος της ΔΟΕ, Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, την αναγόρευσε Πρώτη Κυρία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Επίσης, ψηφίσθηκε ως «ο άνθρωπος που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον συμβολίζει την Αυστραλία». Ο οργανισμός Αθλητικών Βραβείων της Αυστραλίας καθιέρωσε βραβείο με τ’ όνομά της. Τ’ όνομά της φέρει και φέρι μπόουτ της γραμμής του ποταμού Παραμάτα στο Σίδνεϊ.
Η κοινωνική δράση της Ντόουν Φρέιζερ ήταν πλούσια. Προσέφερε τις υπηρεσίες της στην Αθλητική Ένωση Ανθρώπων με Εγκεφαλική Παράλυση και στην Αθλητική Ένωση Ανθρώπων σε Αναπηρική Καρέκλα της Βικτόρια. Στήριξε και τη γυναικεία Ένωση Επαγγελματικού Γκολφ, ήταν ιδρυτικό μέλος της Αθλητικής Ακαδημίας «Λόρεους», μέλος του ιδρύματος «Αθλητισμός για το Καλό» και αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Ένωσης Ολυμπιονικών.
Το 1964 παντρεύτηκε τον Γκάρι Γουόρ, αλλά ο γάμος διήρκεσε έως το 1968. Απέκτησαν μια κόρη, την Ντόουν-Λορέιν. Η Ντόουν Φρέιζερ έχει μεγάλη αγάπη στα ζώα, λατρεύει την κλασική μουσική, αλλά της αρέσουν πολύ και τα τραγούδια του Έλτον Τζον και του Αμερικανού τραγουδιστή της κάντρι, Γουίλι Νέλσον.
Πηγή: Nova Sports
