Του Γιάννη Σερέτη
Oι περίφημοι New Saints ήταν το χαμηλότερο εμπόδιο για τον Παναθηναϊκό σ’ αυτή την ευρωπαϊκή του πορεία. «Χαμηλό» εμπόδιο ήταν αν θυμάστε και η Athens Kallithea. Και ο Λεβαδειακός. Και η Λαμία. Και ο Πανσερραϊκός. Και ο Βόλος. Σε κάποια απ’ αυτά τα ματς ο Παναθηναϊκός (επί Βιτόρια!) έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Κι όμως, ποτέ δεν είχε νικήσει τόσο εύκολα, πειστικά και άνετα όπως χθες, από την Καλλιθέα, δε, όλοι θυμόμαστε πώς κατόρθωσε τελικά να μην ηττηθεί!
Τα κατάφερε διότι όπως πάντα επί Βιτόρια μπήκε με κέφι και ως συνήθως σκόραρε στο αγαπημένο του δεκάλεπτο, το 10’-20’. Εφόσον είχε το ματς στα χέρια του από τόσο νωρίς, το τρίποντο δύσκολα θα του ξέφευγε. Όχι διότι έγινε αίφνης… μηχανή τριπόντων. Αλλά διότι το ποιοτικό επίπεδο του αντιπάλου ήταν πολύ χαμηλό. Ο Παναθηναϊκός δεν «πλήρωσε» κανένα από τα τρία σοβαρά αμυντικά λάθη του, βρήκε το 2-0 από το «πουθενά» με ανόητο πέναλτι των Ουαλών, μπορούσε να βάλει και τέσσερα και πέντε γκολ, αλλά τα στάδια βελτίωσης με τον Βιτόρια τα περνάει αργά κι ένα – ένα.
Αρχικά έκανε δεύτερη σερί νίκη. Μετά κέρδισε ματς με buzzer beater. Μετά έκανε και τρίτη σερί νίκη. Μετά κέρδισε για πρώτη φορά και με ανατροπή. Ε, να βάλει τρία και τέσσερα γκολ του είναι ακόμα δύσκολο. Αν συνεχίσει να παράγει τόσες φάσεις, θα συμβεί κι αυτό. Όπως συνέβη και με τον Ιωαννίδη. Είχαμε σημειώσει μετά από τα δύο χαμένα τετ α τετ στην Τρίπολη πως ο Ιωαννίδης είναι ξανά στα καλά του. Ότι έχει βρει το ρυθμό του και έχει καθαρίσει το μυαλό του.
Ο Φώτης δεν χρειάζεται πια να εκτελεί φάουλ…
Δεν ήταν πια ο παίκτης που ζητούσε και έπαιρνε εκτέλεση… φάουλ (!) μπας και βάλει γκολ. Δεν ήταν ο επιθετικός που θα έπαιρνε τη μπάλα έξω από το ημικύκλιο και θα άρχιζε τη μπούκα λες και είναι ο Αντετονκούνμπο. Ηταν ο παίκτης που στο 91’ έβλεπε την κλειδαρότρυπα και περνούσε τη μπάλα κάτω από τα πόδια αντιπάλου για να βγάλει τετ α τετ τον Γερεμέγεφ. Και χθες η καλή αυτή αύρα έφερε και ένα ανέλπιστο πέναλτι και μια άψογη εκτέλεση. Ο Φώτης ήταν ένα καλό νέο για τον Παναθηναϊκό από το Σριούσμπερι, όπως ήταν ασφαλώς και το δίδυμο Τζούρισιτς – Βαγιαννίδη και ο σταθερά ανεβασμένος τελευταία, Μλαντένοβιτς. Το ανησυχητικό για τον Βιτόρια ήταν το «κενό» 20λεπτο 20’-40’ και το ακόμα πιο ανησυχητικό οι ιώσεις Πελίστρι – Τσέριν που στερούν δυο αξιόπιστες εναλλακτικές σ’ έναν γενικά προβληματικό πάγκο…
Το ματς του Παναθηναϊκού θα το ξεχάσουν όλοι γρήγορα. Ολοι, εκτός από τους 2.000 φίλους της ομάδας που ταξίδεψαν στο Σριούσμπερι από την Ελλάδα και όλη τη Βρετανία. Συλλέκτες εμπειριών! Πόσοι θα έχουν ξανά την ευκαιρία να δουν από κοντά τον Panathinaikos σε γηπεδάκι Γ’ Κατηγορίας Αγγλίας και να τραγουδούν χωρίς… αντίπαλο επί 90 λεπτά; Να πανηγυρίζουν σε απόσταση αναπνοής από τους παίκτες, να κάνουν τα όλε – όλε τους, να τραβούν τα βιντεάκια τους, να ζήσουν με τόση «ποδοσφαιρίλα» μια ευρωπαϊκή βραδιά στη Νο 1 «ποδοσφαιροχώρα» της Ευρώπης!
Αντιθέτως, το ΠΑΟΚ – Φερεντσβάρος αξίζει να το παρακολουθήσουν όλοι και να μην το ξεχάσουν γρήγορα! Ολοι οι παίκτες και οι προπονητές της Superleague. Μια ποδοσφαιρική ραψωδία εναντίον της πρωταθλήτριας Ουγγαρίας, η οποία είχε (και έχει) περισσότερους βαθμούς από τον Δικέφαλο. Θα μπορούσε να λήξει με μεγαλύτερο σκορ; Ναι, παρότι ο ΠΑΟΚ ήταν ούτως ή άλλως πολύ εύστοχος. Θα μπορούσε να τελειώσει 3-1, 4-1; Ναι, αλλά μικρή σημασία θα είχε. Ο Μπράντον Τόμας είναι ξανά μαζί μας. O Κωνσταντέλιας έχει «επιστρέψει» εδώ και καιρό. Ο Ντεσπόντοφ είναι ο πιο φορμαρισμένος παίκτης της Stoiximan Superleague. Ο Τάισον και ο Ζίβκοβιτς επανέρχονται. Ο ΠΑΟΚ είναι πάλι καλά. To φώναξε χθες παντού! Χωρίς αυτό να συνεπάγεται ότι δεν μπορεί να σκοντάψει την Κυριακή στο Αγρίνιο…
Η πεντάρα και οι μεταγραφές που χρειάζεται ο ΠΑΟΚ
Αυτή ήταν η πιο εντυπωσιακή παράσταση ελληνικής ομάδας εφέτος στην Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα: επιθετικό transition πρώτα απ’ όλα, κέφι, κίνητρα, δίψα, ισορροπίες στη μεσαία γραμμή. Μα αν υπερτιμηθεί από τον ΠΑΟΚ θα του προσφέρει μόνο την πρόκριση στην επόμενη φάση. Ο Δικέφαλος χρειάζεται οπωσδήποτε έναν βασικό αμυντικό μέσο. Κι αν το κλαμπ αποφασίσει, αν δηλαδή ο Λουτσέσκου έχει καταλήξει στο ότι ο Λόβρεν και ο Κόλεϊ είναι για τα ρεπό του Κεντζιόρα και του Μιχαηλίδη, ε, τότε χρειάζεται και βασικό στόπερ! Δίδυμο «Βαρέλα – Κρέσπο» δεν θα βρει, «Κουλιεράκη» δύσκολα θα βρει, αλλά αξίζει να προσπαθήσει. Αν παραμείνει με τους έχοντες θα είναι απίθανο να προχωρήσει «βαθιά» στο Europa League και να κάνει το back to back στο πρωτάθλημα.
Προφανώς ένας – δυο παίκτες δεν αλλάζουν όλη την ομάδα. Αλλά για καθέναν που ισχυρίζεται ότι οι μεταγραφές του Ιανουαρίου δεν παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο, πάντα θα υπάρχουμε κι εμείς που θα θυμόμαστε πότε ήρθαν στην Ελλάδα ο Βαζέχα, ο Εκι, ο Σαβέβσκι, ο Αραούχο, ο Πρίγιοβιτς, και πώς ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα με ευρωπαϊκό τρόπαιο χάρη στα χειμερινά ψώνια των Κάρμο, Τσικίνιο, Ορτα.
Πηγή: Gazzetta
