Του Βασίλη Σαμπράκου
Το ματς στο “Κλεάνθης Βικελίδης” απέναντι στον Άρη για το Κύπελλο θα μπορούσε να λειτουργεί ως παράδειγμα που δείχνει την διαφορά στην απόδοση της ΑΕΚ που σχετίζεται με αυτούς τους ποδοσφαιριστές. Απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, η ΑΕΚ ήταν μια άλλη ομάδα με αυτούς μαζί στο τερέν συγκριτικά με την απόδοση που είχε όσο αυτοί δεν βρίσκονταν συγχρόνως στο τερέν.
Κανονικά σε αυτή τη συζήτηση θα έπρεπε να προσθέσω και τον Αμπουμπακαρί Κοϊτά, τον MVP της πρώτης σειράς των αγώνων της ΑΕΚ, αλλά στην δική του περίπτωση υπάρχει μια προφανής εξήγηση: ο Ματίας Αλμέιδα έπρεπε να δημιουργήσει χώρο για να τον δώσει στον Αντονί Μαρσιάλ.
Προφανώς όλα τα παραπάνω, με ακριβή ανάλυση που τεκμηριώνει τις διαπιστώσεις, ο Αλμέιδα τα έχει μελετήσει σε βάθος. Τέτοιος είναι άλλωστε, δηλαδή ένας προπονητής που παίρνει πολλή δουλειά για το σπίτι και επεξεργάζεται κάθε λεπτομέρεια που τον βοηθά να κατανοεί καλύτερα και βαθύτερα την απόδοση της ομάδας του. Συνεπώς ας μη γελιόμαστε, δηλαδή ας μη νομίζουμε όλοι εμείς οι “απέξω” ότι βλέπουμε κάτι που ο προπονητής δεν βλέπει.
Μας έχει γίνει σαφές και κατανοητό, διότι μας το έχει εξηγήσει επανειλημμένως με τον δημόσιο λόγο του ο προπονητής, ότι ο Αλμέιδα φτιάχνει την ενδεκάδα μέσα από μια σύνθετη διαδικασία κατά την οποία λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη τα αποδυτήρια και την ψυχολογική κατάσταση των ποδοσφαιριστών του. Όλο αυτό που παρακολουθούμε μετά από τον σοκαριστικό αποκλεισμό της ΑΕΚ από την Ευρώπη είναι μια προσπάθεια του Αργεντινού προπονητή να διατηρήσει την ενότητα, την ομοψυχία και την συλλογική κουλτούρα στα αποδυτήρια. Όχι μόνο επειδή είναι μια τέτοια περίπτωση, δηλαδή ένας συναισθηματικός προπονητής, αλλά και επειδή αυτή την “Ενωση”, για την οποία μιλά επίμονα στις τελευταίες δηλώσεις του, την αντιλαμβάνεται ως ικανή και αναγκαία συνθήκη για μια επιτυχημένη πορεία σε πρωτάθλημα και κύπελλο.
Υπάρχει μόνο αυτός ο δρόμος για έναν μάνατζερ; Προφανώς όχι. Υπάρχουν και αυτοί που παίρνουν σκληρές αποφάσεις και μειώνουν τον αριθμό των ποδοσφαιριστών που χρησιμοποιούν και επιχειρούν να κρατήσουν σε απόσταση τους παίκτες που δεν έχουν την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν. Μέχρι σήμερα ο Αλμέιδα δεν ακολουθούσε αυτή την τακτική. Εσχάτως όμως αρχίζει να το κάνει, δηλαδή αρχίζει να παίρνει δύσκολες αποφάσεις και να “κόβει” συχνά τους ίδιους ποδοσφαιριστές από την αποστολή.
Ότι ακολουθεί είναι ένα πολύ ενδιαφέρον διάστημα χρόνου για την ΑΕΚ, διότι είναι διάστημα κατά το οποίο θα αντιληφθεί πόσο αποτελεσματικά καταφέρνει ο προπονητής της να αλλάζει και να εξελίσσεται. Η συνθήκη που αντιμετωπίζει από το περασμένο καλοκαίρι είναι μια πρωτόγνωρη για αυτόν συνθήκη στην ΑΕΚ, διότι πάντα ήθελε να έχει “δύο ομάδες” αλλά ποτέ δεν είχε φτάσει το ρόστερ του να αριθμεί τόσο μεγάλο όγκο “πρωτοκλασάτων” ποδοσφαιριστών. Έχοντας πίσω του τον α’ γύρο της Superleague και την φάση των 16 του κυπέλλου, ο Αλμέιδα έχει έναν μεγάλο όγκο δεδομένων που τον βοηθούν να πάρει τεκμηριωμένες αποφάσεις. Γι’ αυτό και περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον να δω πώς θα χειριστεί τα επόμενα παιχνίδια.
Πηγή: Gazzetta
