Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Χιλή 1962

Του Γρηγόρη Δημακάκου

Η διοργάνωση του 1962 ανατέθηκε στη Χιλή. Στις 9 Ιουνίου 1956, στη Λισσαβόνα, συνεδρίασε το κογκρέσο της ΦΙΦΑ. Η Γερμανία αποσύρθηκε πριν από τη ψηφοφορία, η οποία ανέδειξε νικήτρια τη Χιλή με 32 ψήφους έναντι 11 της Αργεντινής.

Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η ομιλία του προέδρου τις Χιλιανής ομοσπονδίας, Κάρλος Ντίτμπορν, ο οποίος τόνισε: «Η Χιλή δεν έχει τίποτα, τώρα θα έχει το Παγκόσμιο Κύπελλο».

Μ’ αυτή τη φράση έπεισε τα μέλη της παγκόσμιας ομοσπονδίας να προτιμήσουν τη Χιλή από το φαβορί, που ήταν η Αργεντινή, χώρα με εγκαταστάσεις, χρήματα και σπουδαία παράδοση στο ποδόσφαιρο.

Ωστόσο, στις 22 Μαΐου 1960, η φτωχή Χιλή επλήγη από τον ισχυρότερο σεισμό που καταγράφηκε στη σύγχρονη ιστορία. Ήταν μεγέθους 9,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. Άφησε πίσω του περισσότερους από 5.000 νεκρούς, πολλαπλάσιους τραυματίες και 20.000 άστεγους. Η κατάσταση ήταν δραματική.

Η ΦΙΦΑ σκέφτηκε να δώσει τη διοργάνωση στην Αργεντινή, αλλά ο Ντίτμπορν αντέδρασε. Εργάστηκε σκληρά και ακατάπαυστα για να παραμείνει η διοργάνωση στην πατρίδα του.

Από τα 8 στάδια, τα 4 κρίθηκαν ακατάλληλα. Αποκλείστηκαν οι εγκαταστάσεις που βρίσκονταν στην Τάλκα, στη Βαλδίβια, στην Κονσεπσιόν και στην Ταλκαχουάνο. Είχαν υποστεί ανεπανόρθωτες ζημιές.

Γήπεδα διέθεταν και οι πόλεις Αντοφαγκάστα, Βαλπαράιζο αλλά δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Έτσι, η διοργάνωση έγινε σε μόλις 4 γήπεδα. Μάλιστα τα γήπεδα στη Βίνια ντελ Μαρ και στην Αρίκα ανακατασκευάστηκαν σε χρόνο ρεκόρ. Το γήπεδο της Αρίκα μετονομάστηκε σε «Κάρλος Ντίτμπορν», προς τιμήν του προέδρου της Χιλιανής ομοσπονδίας, που καταγόταν από την πόλη.

Το γήπεδο στη Ρανκάγκουα, το «Μπρέιντεν Κόπερ Κόμπανι», παραχωρήθηκε από την ομώνυμη αμερικανική εταιρία που έδρευε στην πόλη.

Δυστυχώς, ο Ντίτμπορν δεν πρόλαβε να παρακολουθήσει το τουρνουά. Απεβίωσε 32 ημέρες πριν την έναρξη των αγώνα, από παγκρεατίτιδα, που του προκάλεσε καρδιακό επεισόδιο. Ήταν μόλις 38 ετών.

Εκτός Μουντιάλ οι Γαλλία, Σουηδία

Η προκριματική φάση έκρυβε εκπλήξεις. Η Γαλλία αποκλείστηκε από τη Βουλγαρία, ενώ η Ελβετία άφησε εκτός τη φιναλίστ της προηγούμενης διοργάνωσης Σουηδία.

Η Δυτική Γερμανία ξεπέρασε εύκολα τις Βόρεια Ιρλανδία, Ελλάδα, όπως και η Σοβιετική Ενωση την Τουρκία. Η Ουγγαρία δεν είχε πρόβλημα με την Ολλανδία αλλά και την πρωτοεμφανιζόμενη σε προκριματική φάση Ανατολική Γερμανία.

Η Αγγλία προκρίθηκε με άνεση έναντι της Πορτογαλίας, ενώ η Τσεχοσλοβακία κέρδισε με 4-2 στην παράταση τη Σκωτία στο μπαράζ των Βρυξελλών.

Η Ιταλία νίκησε σε δύο αγώνες μπαράζ το Ισραήλ, το οποίο είχε αποκλείσει προηγουμένως την Κύπρο και την Αιθιοπία.

Η Ισπανία κέρδισε σε δύο αγώνες μπαράζ το Μαρόκο, που εκπροσωπούσε την Αφρική, ενώ η Γιουγκοσλαβία απέκλεισε πρώτα την Πολωνία και μετά σε δύο αγώνες μπαράζ την εκπρόσωπο της Ασίας Νότια Κορέα.

Οι Αργεντινή, Ουρουγουάη, Κολομβία πήραν το εισιτήριο από τη Νότια Αμερική, ενώ πέρασε και το Μεξικό που απέκλεισε σε δύο αγώνες μπαράζ την Παραγουάη.

Η μάχη του Σαντιάγκο

Το εναρκτήριο ματς έγινε στις 30 Μαΐου, στο Σαντιάγκο. Η Χιλή νίκησε 3-1 την Ελβετία με δύο γκολ του Λεονέλ Σάντσες.

https://youtu.be/OgBfTIhrEdM

Οι δύο ανήλικοι γιοί του Ντίτμπορν κρατούσαν τις σημαίες των δύο χωρών κατά την είσοδο των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Στο άλλο παιχνίδι του ομίλου η Ιταλία έμεινε στο 0-0 με τη Δυτική Γερμανία.

https://youtu.be/-VZYSVVgU1k

Στις 2 Ιουνίου, στο Σαντιάγκο, η Χιλή αντιμετώπισε την Ιταλία. Πριν καν αρχίσει το παιχνίδι η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη.

Η αφορμή είχε δοθεί αρκετές ημέρες πριν, από δύο Ιταλούς δημοσιογράφους. Ο Αντόνιο Γκιρέλι και ο Κοράντο Πιτσινέλι έστελναν καθημερινές ανταποκρίσεις στην πατρίδα τους με υποτιμητικά έως ταπεινωτικά σχόλια για τους Χιλιανούς.

Αναγκάστηκαν αμφότεροι να εγκαταλείψουν τη Χιλή, πριν ξεκινήσει η διοργάνωση, αλλά οι λατινοαμερικάνοι δεν είχαν ξεχάσει τα σχόλια των δημοσιογράφων και γιούχαραν έντονα τους Ιταλούς παίκτες.

Μόλις στο 12’ ο Ιταλός Φερίνι κλώτσησε τον Λάντα. Ο Άγγλος διαιτητής Κεν Άστον απέβαλε τον παίκτη της «σκουάντρα ατζούρα», ο τελευταίος αρνήθηκε να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο και χρειάστηκε η επέμβαση αστυνομικής δύναμης για να τον απομακρύνει.

Ο Λάντα πήρε την εκδίκησή του χτυπώντας σε ανύποπτη φάση τον Σαλβαντόρε, χωρίς να υποστεί τις συνέπειες. Στο 41’ ο Σάντσες έριξε γροθιά στον Νταβίντ, ο Ιταλός ανταπέδωσε με κλωτσιά στο κεφάλι του Χιλιανού και αποβλήθηκε από τον διαιτητή. Ο Σάντσες σηκώθηκε και γρονθοκόπησε ξανά τον Νταβίντ, αλλά δεν αποβλήθηκε.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι Χιλιανοί συνέχισαν να παίζουν αντιαθλητικά, αν και είχαν αριθμητικό πλεονέκτημα δύο παικτών. Ο Σάντσες με γροθιά έσπασε τη μύτη του Μάσκιο.

Η Χιλή κέρδισε με 2-0 με γκολ του Ραμίρες (73’) και του Τόρο (88’). Στη λήξη έγινε ξανά σύρραξη με πρωταγωνιστές τους «πυγμάχους» Τόρο και Ρόχας. Κανείς τους δεν αποβλήθηκε. Οι Ιταλοί, με το δίκιο τους, ήταν έξαλλοι για την μεροληπτική σε βάρος τους διαιτησία.

https://youtu.be/Tz2adNYNtFw

Ο Κεν Άστον τα ‘κανε θάλασσα. Δεν διαιτήτευσε ξανά, η ΦΙΦΑ τον απομάκρυνε άρον άρον. Πάντως, ήταν εκείνος που τα 1966 εμπνεύστηκε την ιδέα για την εισαγωγή της κόκκινης και της κίτρινης κάρτας (αρχικά ήταν λευκή), οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970.

Η Δυτική Γερμανία με πρωταγωνιστή τον Ούβε Ζέελερ νίκησε με 2-1 την Ελβετία και με 2-0 τη Χιλή. Τερμάτισε πρώτη, με δεύτερη τη Χιλή. Η νίκη της Ιταλίας επί της Ελβετίας με 3-0 δεν είχε αντίκρισμα.

Ο τραυματισμός του Πελέ και τα… Ηνωμένα Έθνη

Η Βραζιλία προκρίθηκε από τον όμιλο αήττητη. Κέρδισε 2-0 στην πρεμιέρα της το Μεξικό με γκολ των Ζαγκάλο, Πελέ, αλλά στο δεύτερο παιχνίδι έμεινε στο 0-0 με την Τσεχοσλοβακία. Ο Πελέ τραυματίστηκε άσχημα και υποχρεώθηκε να παρακολουθήσει το υπόλοιπο τουρνουά από την εξέδρα.

Στον τρίτο αγώνα της η «σελεσάο» αντιμετώπισε την Ισπανία, την οποία ο Τύπος αποκαλούσε «Ηνωμένα Έθνη».

Η «ρόχα» είχε στις τάξεις της τον Ούγγρο Φέρεντς Πούσκας, τον Ουρουγουανό Χοσέ Σανταμαρία, τον Παραγουανό Εουλότζιο Μαρτίνες (Εουλόχιο Μαρτίνεθ στα ισπανικά) και τον Αργεντινό Αλφρέδο Ντι Στέφανο.

Ο Ντι Στέφανο δεν έπαιξε σε κανένα παιχνίδι του τουρνουά, λόγω προστριβών με τον συμπατριώτη του Αργεντινό προπονητή της «ρόχα», Ελένιο Ερέρα. Ο περίφημος επιθετικός της Ρεάλ Μαδρίτης, με τις 5 κατακτήσεις Κυπέλλου Πρωταθλητριών, δεν είχε ούτε ένα λεπτό συμμετοχής σε ματς Παγκόσμιου Κυπέλλου!

Οι Βραζιλιάνοι κέρδισαν 2-1 με δύο γκολ στο τελευταίο εικοσάλεπτο του Αμαρίλντο, που αντικατέστησε τον Πελέ στο τουρνουά. Οι Ισπανοί είχαν προηγηθεί στο πρώτο ημίχρονο με τον Αδελάρδο. Μαζί με τη «σελεσάο» προκρίθηκε και η Τσεχοσλοβακία.

Στον 4ο όμιλο πρώτη και αήττητη τερμάτισε η Ουγγαρία, που διέθετε τον χαρισματικό επιθετικό Φλόριαν Άλμπερτ. Ο Μαγυάρος φορ πέτυχε χατ τρικ στο 6-1 επί της Βουλγαρίας.

Δεύτερη προκρίθηκε η Αγγλία, που επικράτησε με 3-1 της Αργεντινής στο καθοριστικό ματς. Πρωταγωνιστές της «γηραιάς Αλβιόνας» ήταν οι Μπόμπι Τσάρλτον, Τζίμι Γκριβς.

Ο «εγκληματίας» Μούγιτς

Από τον 1ο όμιλο προκρίθηκαν οι ευρωπαίες Σοβιετική Ενωση, Γιουγκοσλαβία κι έμειναν εκτός οι λατινοαμερικάνικες Κολομβία, Ουρουγουάη.

Οι Σοβιετικοί αντιμετώπισαν στο πρώτο τους παιχνίδι τη Γιουγκοσλαβία. Δύο χρόνια πριν η ΕΣΣΔ είχε επικρατήσει 2-1 στην παράταση των «πλάβι» κατακτώντας το πρώτο Κύπελλο Εθνών Ευρώπης.

Στο ματς της Αρίκα νίκησε 2-0 με γκολ των Ιβάνοβ, Πονεντέλνικ. Σε ανύποπτη φάση, όμως, ο αρχηγός των Γιουγκοσλάβων Μουχάμεντ Μούγιτς πάτησε με δύναμη το πόδι του Σοβιετικού Έντβαρντ Ντουμπίνσκι.

https://youtu.be/u97uE7KiGJo

Ο Δυτικογερμανός διαιτητής Άλμπερτ Ντάους καταλόγισε απλά το φάουλ. Ο Ντουμπίνσκι υπέστη συντριπτικό κάταγμα κνήμης και περόνης και έχασε την υπόλοιπη διοργάνωση. Ο Μούγιτς με προτροπή των συμπαικτών του προς το τεχνικό επιτελείο εκδιώχθηκε διά βίου από την ομάδα των «πλάβι».

Ο Ντουμπίνσκι επέστρεψε στην πατρίδα του και συνέχιζε να παίζει ανυποψίαστος. Το τραύμα, όμως, δεν είχε επουλωθεί πλήρως. Μετά από μια σειρά επεμβάσεων οι γιατροί αναγκάστηκαν να ακρωτηριάσουν το πόδι του, ωσότου μία μόλυνση να του προκαλέσει καρκίνο. Πέθανε το 1969, σε ηλικία μόλις 34 ετών.

Οι προημιτελικοί

Στο πρώτο παιχνίδι της 8άδας η Χιλή αντιμετώπισε τη Σοβιετική Ενωση. Οι γηπεδούχοι προκρίθηκαν με 2-1 χάρη στα γκολ των Σάντσες, Ρόχας. Το γκολ του Τσισλένκο δεν ήταν αρκετό. Ευθύνη πάντως για τα γκολ φέρει ο Λεβ Γιασίν.

https://youtu.be/qQKK_4K4HAs

Η παρουσία της «μαύρης αράχνης», όπως αποκαλούσαν τον σπουδαίο Μοσχοβίτη τερματοφύλακα, ήταν απογοητευτική σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά.

Στο ματς του ομίλου με την Κολομβία δέχθηκε 4 γκολ, εκ των οποίων το ένα από κόρνερ, του μοναδικού ως σήμερα στην ιστορία των διοργανώσεων του Παγκοσμίου Κυπέλλου, με εκτελεστή τον Μάρκος Κολ (ο αγώνας έληξε 4-4).

Οι Γιουγκοσλάβοι συναντήθηκαν με τους Δυτικογερμανούς, όπως και το 1958, στον προημιτελικό. Αυτή τη φορά ήταν «διαβασμένοι». Με γκολ του Ραντάκοβιτς στο 87’ πήραν την πρόκριση (1-0).

Η Τσεχοσλοβακία με υπέρμετρη δόση τύχης έφτασε στους «4», αφού νίκησε 1-0 με γκολ του Σέρερ τους άτυχους Ούγγρους, που είχαν 4 δοκάρια με τους Άλμπερτ, Σάντορ, Σολίμοσι, Σίπος.

https://youtu.be/VsL96vi2c_g

Το μεγάλο παιχνίδι έγινε στη Βίνια ντερ Μαρ, όπου η Βραζιλία αντιμετώπισε την Αγγλία. Πρωταγωνιστής ήταν ο Μανέ Γκαρίντσα. Πέτυχε 2 γκολ (έχασε και πέναλτι), οδηγώντας τη «σελεσάο» στο θριαμβευτικό 3-1.

Ο Γκαρίντσα είχε όλα τα κουσούρια πάνω του, αλλά στον αγωνιστικό χώρο έκανε θαύματα. Στη Βραζιλία ακόμα θεωρείται ισάξιος του Πελέ. Αυτός επινόησε τα «8άρια», δηλαδή τις σταυρωτές ντρίμπλες. Κατά πολλούς υπήρξε ο κορυφαίος ντριμπλέρ όλων των εποχών.

Γεννήθηκε με σοβαρό πρόβλημα αναπηρίας, εξαιτίας του οποίου παραμορφώθηκε η σπονδυλική του στήλη.

Με συνεχείς επεμβάσεις κατάφερε να περπατήσει, αλλά το αριστερό του πόδι ήταν πιο κοντό από το δεξί κατά 6 εκατοστά, ενώ το δεξί γύριζε προς τα μέσα, όπως η δαγκάνα του κάβουρα.

Αυτό το μειονέκτημα ήταν πλεονέκτημα μέσα στο γήπεδο, γιατί κανείς αντίπαλος δεν ήξερε προς ποια πλευρά θα κινηθεί ο Γκαρίντσα.

Αντιμετώπιζε και κάποια διανοητικά προβλήματα. Στην ομιλία του Αϊμορέ Μορέιρα στα αποδυτήρια λίγο πριν τον τελικό με την Τσεχοσλοβακία ρώτησε με απορία τον προπονητή του «Είναι ο τελικός αυτός;». Όταν πήρε καταφατική απάντηση συνέχισε «Α, γι’ αυτό υπάρχει τόσος πολύς κόσμος έξω».

Μετά τη λήξη του τελικού ένας σπορτκάστερ του ραδιοφώνου τού ζήτησε να πει αντίο από το μικρόφωνο στους ακροατές κι ο Γκαρίντσα φώναξε «Αντίο μικρόφωνο»!

Δεν υπήρξε, όμως, προπονητής που τόλμησε να τον αφήσει εκτός εντεκάδας. Το ταλέντο του ήταν αστείρευτο. Έξω από το γήπεδο έκανε έκλυτη ζωή. Παράτησε τη σύζυγο και τα 8 παιδιά του για μια τραγουδίστρια.

Αργότερα, το ‘ριξε στο ποτό και πέθανε φτωχός και άρρωστος σε ηλικία 50 ετών, το 1983. Πήρε το παρατσούκλι του από το μικροσκοπικό πτηνό Γκαρίντσα, που απαντάται στα δάση του Αμαζονίου.

Μαγείρεμα… και αλλαγή έδρας

Στις 13 Ιουνίου η Βραζιλία επρόκειτο να αντιμετωπίσει τη Χιλή στη Βίνια ντελ Μαρ και η Τσεχοσλοβακία τη Γιουγκοσλαβία στο Σαντιάγκο. Οι διοργανωτές ζήτησαν και… πέτυχαν να αλλάξουν οι έδρες.

Αυτή η εξέλιξη δεν άρεσε στους κατοίκους της Βίνια ντελ Μαρ, που σαμποτάρισαν τον «ευρωπαϊκό» ημιτελικό. Λιγότεροι από 6.000 θεατές παρακολούθησαν τον αγώνα Τσεχοσλοβακία – Γιουγκοσλαβία 3-1. Πρωταγωνιστής της νικήτριας ήταν ο Άντολφ Σέρερ με 2 γκολ.

https://youtu.be/AR3Uqkrt-vg

Στο Σαντιάγκο συγκεντρώθηκαν 76.000 θεατές για να απολαύσουν ακόμη μία παράσταση του Γκαρίντσα. Με δύο γκολ πήρε από το χέρι τη Βραζιλία και την οδήγησε στον τελικό. Άλλα δύο τέρματα πέτυχε ο Βαβά.

Το 4-2 ήταν τιμητικό αποτέλεσμα για τη Χιλή, τα γκολ της οποίας πέτυχαν οι Σάντσες, Τόρο. Αποβλήθηκαν ο Λάντα, που χτύπησε τον Ζίτο (80’) και ο Γκαρίντσα, που κλώτσησε τον Ρόχας (83’).

Στον μικρό τελικό, στις 16 Ιουνίου, η Χιλή επικράτησε 1-0 της Γιουγκοσλαβίας με γκολ του Ρόχας στο τελευταίο λεπτό.

Οι «γκάφες» του Σρόιφ

Στις 17 Ιουνίου, παρουσία 69.000 θεατών στο Σαντιάγκο, έγινε ο τελικός Βραζιλία – Τσεχοσλοβακία.

Οι Βραζιλιάνοι κάθονταν σ’ αναμμένα κάρβουνα ως την παραμονή του αγώνα. Τότε ανακοίνωσε η ΦΙΦΑ ότι είχε δικαίωμα συμμετοχής ο Γκαρίντσα, που είχε αποβληθεί στον ημιτελικό με τη Χιλή.

Εκείνη την εποχή, η αποβολή σε έναν αγώνα δεν σήμαινε απαραίτητα τιμωρία και απουσία από το επόμενο παιχνίδι. Η πειθαρχική επιτροπή έκρινε ανάλογα με το παράπτωμα. Στην περίπτωση του Γκαρίντσα δεν θεώρησε ότι έπρεπε να μείνει εκτός τελικού ο παίκτης. Δύσκολα θα τον άφηναν εκτός τελικού, η Βραζιλία ήταν πρωταθλήτρια κόσμου και θα υπερασπιζόταν τον τίτλο της.

Οι Τσεχοσλοβάκοι προηγήθηκαν στο 15’ με τον Γιόζεφ Μάσοπουστ, έναν εξαιρετικό αμυντικό, που αγωνιζόταν στην Ντούκλα Πράγας, την πανίσχυρη ομάδα του τσεχοσλοβάκικου στρατού. Πολλοί τον θεωρούν ακόμη και σήμερα ως τον κορυφαίο παίκτη που ανέδειξε το τσέχικο ποδόσφαιρο.

Δύο λεπτά αργότερα, στο 17’, ο Αμαρίλντο ισοφάρισε, με σουτ από πλάγια θέση, ξεγελώντας τον Βίλιαμ Σρόιφ.

Οι Βραζιλιάνοι πήραν τα πάνω τους, αλλά η μπάλα δεν έμπαινε με τίποτα στα αντίπαλα δίχτυα, ωσότου ο τερματοφύλακας των Τσεχοσλοβάκων υποπέσει σε δύο «χοντρά» λάθη.

Στο 69’ ήταν εκτός θέσης στην κεφαλιά του Ζίτο και στο 78’ έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του δίνοντας την ευκαιρία στο Βαβά να πετύχει το τελικό 3-1.

Η Βραζιλία στέφθηκε για δεύτερη στη σειρά διοργάνωση παγκόσμια πρωταθλήτρια, ισοφαρίζοντας το προπολεμικό ρεκόρ της Ιταλίας.

Η «σελεσάο» ήταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα και αναδείχθηκε δίκαια κορυφαία ομάδα του πλανήτη.

Βραζιλία (Αϊμορέ Μορέιρα, 4-3-3 και 4-2-4): «Ζιλμάρ» ντος Σάντος Νέβες, Τζάλμα Περέιρα Σάντος, Νίλτον ντος Σάντος, Ζοσέ Έλι ντε Μιράντα «Ζίτο», Μάουρο Ράμος (αρχηγός), Άλβες Καλαζάες «Ζόσιμο», Μανουέλ Φρανσίσκο ντος Σάντος «Γκαρίντσα», Βαλντίρ Περέιρα «Ντίντι», Εντβάλντο Νέτο «Βαβά», Έντσον Αμαρίλντο Ταβάρες, Μάριο Ζορζ Ζαγκάλο.

Τσεχοσλοβακία (Ρούντολφ Βίτλατσιλ, 4-2-4): Βίλιαμ Σρόιφ, Γιόζεφ Τίχι, Λάντισλαβ Νόβακ (αρχηγός), Γιόζεφ Μάσοπουστ, Γιαν Πόπλουχαρ, Σβάτοπλουκ Πλούσκαλ, Τόμας Πόσπιχαλ, Αντολφ Σέρερ, Γιόζεφ Κάντραμπα, Αντρέι Κβάσνακ, Γιόζεφ Γέλινεκ.

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 1962 ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 30 Μαΐου – 17 Ιουνίου 1962

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ: 16

ΘΕΑΤΕΣ: 893.172 (μ. όρος ανά αγώνα 27.911)

ΓΗΠΕΔΑ: 4 (Νασιονάλ – Σαντιάγκο, Σαουσαλίτο – Βίνια ντε Μαρ, Μπρέιντεν Κόπερ Κόμπανι – Ρανκάγκουα, Κάρλος Ντίτμπορν – Αρίκα)

ΑΓΩΝΕΣ: 32

ΓΚΟΛ: 89 (μ. όρος ανά αγώνα 2,78)

ΠΕΝΑΛΤΙ: 9 (εύστοχα 8)

ΑΠΟΒΟΛΕΣ: 6

ΠΡΩΤΟΙ ΣΚΟΡΕΡ: Βαβά (Βραζιλία), Γκαρίντσα (Βραζιλία), Λεονέλ Σάντσες (Χιλή), Φλόριαν Άλμπερτ (Ουγγαρία), Βαλεντίν Ιβάνοβ (Σοβιετική Ένωση), Ντράζεν Γέρκοβιτς (Γιουγκοσλαβία) 4 γκολ

Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Χιλή 1962

Σχετικά

Υποβολή Σχολίου Ακύρωση απάντησης