Επιλογή Σελίδας

Του Γρηγόρη Δημακάκου

Επτά χώρες εξεδήλωσαν ενδιαφέρον για να αναλάβουν τη διοργάνωση, οι Γαλλία, Ινδία, Αγγλία, Μαρόκο, Πορτογαλία, Χιλή και Βραζιλία. Το Σεπτέμβριο του 1991 αποσύρθηκαν οι τέσσερις και έμειναν οι Γαλλία, Ελβετία, Μαρόκο.

Η ΦΙΦΑ συνεδρίασε στις 2 Ιουλίου 1992, στη Ζυρίχη. Το χρίσμα πήρε η Γαλλία με 12 ψήφους, έναντι 7 του Μαρόκου, ενώ η Ελβετία δεν ψηφίστηκε.

Οι Μαροκινοί δεν τα κατάφεραν ούτε αυτή τη φορά. Ίσως επειδή οι παράγοντες της ΦΙΦΑ θεώρησαν ότι το Μουντιάλ θα είχε μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία, από τη στιγμή μάλιστα που οι συμμετέχουσες ομάδες στην τελική φάση έγιναν 32.

Οι Γάλλοι είχαν στα σκαριά την πρόταση από το 1983. Όμως το 1990 η διοργάνωση δόθηκε στην Ιταλία και γνώριζαν ότι το 1994 δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει το χρίσμα ευρωπαϊκή χώρα. Περίμεναν και τελικά δικαιώθηκαν.

Στα προκριματικά δήλωσαν συμμετοχή 174 ομάδες, αριθμός ρεκόρ. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν ο κατακερματισμός της Σοβιετικής Ενωσης αλλά και της Γιουγκοσλαβίας.

Η ευρωπαϊκή ζώνη περιλάμβανε 9 ομίλους. Οι νικήτριες πήραν απευθείας το εισιτήριο όπως και η καλύτερη δεύτερη όλων των ομίλων. Οι υπόλοιπες 8 δεύτερες έπαιξαν ανά δύο πλέι οφ για 4 εισιτήρια.

Στον 1ο όμιλο νικήτρια αναδείχθηκε η Δανία. Η Ελλάδα είχε την ευκαιρία να πάρει εκείνη το εισιτήριο αλλά στο τελευταίο ματς, στο ΟΑΚΑ, με αντίπαλο τη Δανία έμεινε στο 0-0. Δύο φάσεις έκριναν τον αγώνα, στην πρώτη ο Νταμπίζας σημάδεψε το δοκάρι και στη δεύτερη ο Αλεξανδρής νικήθηκε στο τετ α τετ από τον γίγαντα Σμάιχελ. Η ελληνική ομάδα έμεινε 3η, αφού 2η τερμάτισε η Κροατία, η οποία συμμετείχε στα πλέι οφ.

Στον 2ο όμιλο πρώτη τερμάτισε η Αγγλία και έστειλε στα πλέι οφ την Ιταλία. Ήταν η πρώτη φορά που τα «τρία λιοντάρια» ξεπέρασαν σε προκριματικό όμιλο τη «σκουάντρα ατζούρα». Στον 3ο όμιλο έκανε περίπατο η Νορβηγία. Οι Ούγγροι πήραν την τελευταία στιγμή το εισιτήριο για τα πλέι οφ από τους Φινλανδούς.

Η Αυστρία έκανε την έκπληξη στον 4ο όμιλο, από τον οποίο προκρίθηκε και η Σκωτία ως καλύτερη από τις δεύτερες των 9 ομίλων. Εκτός διοργάνωσης έμεινε η Σουηδία, η οποία τέσσερα χρόνια πριν ήταν η νικήτρια του μικρού τελικού.

Στον 5ο όμιλο οι Βούλγαροι κατάφεραν να κόψουν πρώτοι το νήμα και να στείλουν στα πλέι οφ τους Ρώσους, ενώ το ίδιο έπραξαν στον 6ο οι Ισπανοί με τους Γιουγκοσλάβους.

Ουσιαστικά επρόκειτο για την ομοσπονδία των Σέρβων και των Μαυροβούνιων, αφού οι υπόλοιπες τέσσερις δημοκρατίες της άλλοτε ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, οι Κροατία, Βοσνία, Σλοβενία, FYROM, αποτελούσαν ήδη ανεξάρτητα κράτη.

Στον 7ο όμιλο πρώτη τερμάτισε η Ολλανδία και ακολούθησε το Βέλγιο, ενώ στον 8ο η Ρουμανία δεν είχε κανένα πρόβλημα να αφήσει πίσω της την Ιρλανδία.

Στον 9ο όμιλο έγινε μεγάλη μάχη, αλλά η Γερμανία κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Ουκρανίας.

Στα πλέι οφ η Κροατία απέκλεισε την Ουκρανία (2-0, 1-1), η Ιταλία τη Ρωσία (1-0, 1-1), το Βέλγιο την Ιρλανδία (2-1, 1-1) και η Γιουγκοσλαβία την Ουγγαρία με 5-0 στο Βελιγράδι και 7-1 στη Βουδαπέστη!.

Στη Νότια Αμερική έγινε για πρώτη φορά ενιαίος όμιλος με 9 ομάδες, αφού η 10η ήταν η κάτοχος του τίτλου Βραζιλία.

Προκρίθηκαν με βαθμολογική σειρά η Αργεντινή, η Παραγουάη, η Κολομβία και η Χιλή, που επέστρεψε μετά από 8 χρόνια σε προκριματική φάση λόγω τιμωρίας. Οι Χιλιανοί ήταν καλύτεροι στη διαφορά τερμάτων από τους Περουβιανούς.

Η Βόρεια και Κεντρική Αμερική έστειλε 3 ομάδες, το Μεξικό, τις ΗΠΑ και την Τζαμάικα.

Η Αφρική είχε πλέον 5 εκπροσώπους, τις Νιγηρία, Τυνησία, Νότια Αφρική, Καμερούν, Μαρόκο.

Η Ασία έστειλε απευθείας την Ιαπωνία, τη Σαουδική Αραβία και τη Νότια Κορέα, ενώ το Ιράν απέκλεισε στα πλέι οφ την εκπρόσωπο της Ωκεανίας Αυστραλία χάρη στα εκτός έδρας γκολ (1-1, 2-2).

Μασκότ της διοργάνωσης ήταν ο «Φουτίξ», ένας μπλε πετεινός που κρατούσε μία μπάλα και είχε την επιγραφή “FRANCE 98” στο στήθος του.

Επίσημο τραγούδι της διοργάνωσης ήταν το «La Copa de la Vida», που ερμήνευσε ο Ρίκι Μάρτιν.

Στο Μουντιάλ 1998 χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το ηλεκτρονικό ταμπελάκι που κρατάει ο 4ος διαιτητής για να υποδεικνύει τα λεπτά των καθυστερήσεων, αλλά και τις αλλαγές παικτών.

Εισήχθη όμως και το μέτρο του «χρυσού» γκολ, που λίγο έλειψε να καταστρέψει το άθλημα, βάσει του οποίου η ομάδα που θα σκόραρε πρώτη στην παράταση θα κέρδιζε και το ματς.

Η τελική φάση

Το εναρκτήριο παιχνίδι έγινε στις 10 Ιουνίου, στο εντυπωσιακό «Σταντ ντε Φρανς». Η Βραζιλία ζορίστηκε αλλά πήρε τη νίκη με 2-1 από τους δυναμικούς Σκωτσέζους χάρη σε αυτογκόλ του Μπόιντ.

Την ίδια ημέρα Μαρόκο και Νορβηγία έφεραν 2-2. Η «σελεσάο» με πρωταγωνιστές του Ρονάλντο, Ριβάλντο, Μπεμπέτο νίκησε άνετα 3-0 το Μαρόκο, αλλά την τελευταία ημέρα έπεσε θύμα έκπληξης.

Η Νορβηγία κατάφερε να γυρίσει σε 7 λεπτά το σε βάρος της 1-0 και να επικρατήσει της πρωταθλήτριας κόσμου με 2-1. Ο Μπεμπέτο στο 79’ άνοιξε το σκορ, ο Φλο στο 83’ ισοφάρισε και ο Ρέκνταλ στο 89’ με αμφισβητούμενο πέναλτι έδωσε τη νίκη και την πρόκριση στους «βίκινγκς». Πρώτη, πάντως, πέρασε η Βραζιλία.

Στον δεύτερο όμιλο η Ιταλία νίκησε 3-0 το Καμερούν με πρωταγωνιστή τον Κριστιάν Βιέρι, νίκησε δύσκολα με 2-1 την Αυστρία κι έφερε 2-2 με τη Χιλή. Οι λατινοαμερικάνοι προκρίθηκαν ως δεύτεροι στην επόμενη φάση με 3 ισοπαλίες.

Η Γαλλία πέτυχε τρεις νίκες επί των Νότιας Αφρικής (3-0), Σαουδικής Αραβίας (4-0) και Δανίας (2-1), έχοντας μπροστάρηδες τους Ζιντάν. Ανρί, Τρεζεγκέ, αλλά ο «Ζιζού» κατάφερε να εκνευριστεί και να αποβληθεί στο ματς με τους Σαουδάραβες. Η Δανία ακολούθησε τους «τρικολόρ» στην επόμενη φάση.

Η Σαουδική Αραβία είχε στον πάγκο τον Βραζιλιάνο Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα, που είχε οδηγήσει στο τρόπαιο τη «σελεσάο» πριν από 4 χρόνια. Ο Παρέιρα απολύθηκε μετά τα πρώτα δύο ματς. Στο τρίτο την ομάδα κοουτσάρισε ο Μοχάμαντ Αλ Καρασί και οι Άραβες έφεραν 2-2 με τη Νότια Αφρική.

Στον 4ο όμιλο σημειώθηκε η πρώτη έκπληξη. Τέθηκε νοκ άουτ η Ισπανία, που έχασε με 3-2 από τη Νιγηρία στο πρώτο παιχνίδι της εξαιτίας των λαθών του τερματοφύλακα Αντόνι Θουμπιθαρέτα, παρά το γεγονός ότι προηγήθηκε με 1-0 και με 2-1.

Το πάρτι των Μοριέντες, Κίκο στο 6-1 επί της Βουλγαρίας δεν είχε αντίκρισμα. Η Νιγηρία τερμάτισε πρώτη και την ακολούθησε η Παραγουάη.

Στην προκριματική φάση η Ολλανδία έστειλε το Βέλγιο στα πλέι οφ και στην τελική φάση, στην οποία ξανασυναντήθηκαν οι δύο ομάδες, σπίτι του…

Οι «οράνιε» έφεραν 0-0 με το Βέλγιο, σάρωσαν 5-0 τη Νότια Κορέα και έφεραν 2-2 με το Μεξικό. Τέσσερα από τα 7 γκολ των Ολλανδών σημείωσαν οι Φιλίπ Κοκού (2), Ρόναλντ Ντε Μπουρ (2).

Το Μεξικό τερμάτισε επίσης αήττητο και προκρίθηκε ως 2ο, ενώ αήττητο έμεινε και το Βέλγιο, αλλά αποκλείστηκε αφού παραχώρησε οδυνηρή ισοπαλία στη Νότια Κορέα (1-1).

Προπονητής των Νοτιοκορεατών σ’ αυτό τον αγώνα ήταν ο Γιουνγκ Σέοκ Κιμ, ο οποίος αντικατέστησε τον Μπουμ Κουν Τσα. Ο τελευταίος πλήρωσε… το μάρμαρο για τις ήττες των Ασιατών στα πρώτα δύο παιχνίδια.

Στον 6ο όμιλο οι Γερμανία, Γιουγκοσλαβία έκαναν πάρτι. Το μεταξύ τους ματς ήταν θεαματικό κι έληξε 2-2. Ωστόσο ο αγώνας που έκλεψε την παράσταση στον όμιλο ήταν το Ιράν – ΗΠΑ 3-0, αφού οι δύο χώρες έχουν παραδοσιακή έχθρα.

Στον 7ο όμιλο τον πρώτο λόγο είχε η Ρουμανία. Νίκησε στο ντέρμπι 2-1 την Αγγλία με γκολ του Νταν Πετρέσκου στις καθυστερήσεις. Οι «λεοντόκαρδοι» έπαιξαν την πρόκριση στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου με τους Κολομβιανούς. Κέρδισαν 2-0 με γκολ των Άντερτον, Μπέκαμ και προχώρησαν.

Η Τυνησία στο τελευταίο ματς έφερε 1-1 με τη Ρουμανία, έχοντας τεχνικό τον Αλί Σελμί, ο οποίος αντικατέστησε τον Πολωνό Χένρικ Κάσπερτσακ που απολύθηκε μετά τις δύο ήττες με Αγγλία (0-2), Κολομβία (0-1).

Στον 8ο όμιλο η Αργεντινή πέτυχε 3 νίκες, χωρίς να δεχθεί γκολ. Νίκησε 5-0 την Τζαμάικα με χατ τρικ του Γκαμπριέλ Μπατιστούτα και με 1-0 της Ιαπωνία, Κροατία.

Ο Μπατιστούτα έγινε ο μοναδικός παίκτης που σημείωσε χατ τρικ σε δύο διοργανώσεις. Το πρώτο ήταν το 1994 στο 4-0 της Αργεντινής με αντίπαλο την Ελλάδα.

Δεύτερη πέρασε η Κροατία που δυσκολεύτηκε με την Ιαπωνία (1-0), αλλά νίκησε εύκολα τους Τζαμαϊκανούς (3-1). Δύο από τα τέσσερα γκολ σημείωσε ο Νταβόρ Σούκερ, που αναδείχθηκε στο τέλος πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.

Η φάση των «16»

Η πρώτη ομάδα που πήρε την πρόκριση ήταν η Ιταλία. Νίκησε δύσκολα 1-0 τη Νορβηγία με γκολ του Βιέρι.

Η Βραζιλία έβαλε την μπάλα κάτω και συνέτριψε με 4-1 τη Χιλή, έχοντας κορυφαίο το Σέζαρ Σαμπάιο που σημείωσε 2 γκολ.

Η Γαλλία έγινε η πρώτη ομάδα που πήρε την πρόκριση με «χρυσό» γκολ. «Θύμα» ήταν η Παραγουάη. Η «αλμπιρόχα» διέθετε τον σπουδαίο τερματοφύλακα Χοσέ Λουίς Σίλαβερτ και τους πολύ καλούς κεντρικούς αμυντικούς Αγιάλα, Γκαμάρα και Ακούνια. Τη «λύτρωση» στους «τρικολόρ» έδωσε στο 113’ ο Λοράν Μπλαν.

https://youtu.be/wIwOzaF8Km0

«Χάρμα ιδέσθαι» ήταν η Δανία που σάρωσε με 4-1 τη Νιγηρία. Στη σκανδιναβική ομάδα πρωταγωνιστούσαν οι αδελφοί Λάουντρουπ, Μίκαελ και Μπρίαν, αλλά κι οι Μέλερ, Σαντ.

Η Γερμανία τα χρειάστηκε… με αντίπαλο το Μεξικό. Ο Ερνάντες έδωσε προβάδισμα στους «κόνδορες», αλλά οι Γερμανοί γύρισαν το ματς με τους Κλίνζμαν, Μπίρχοφ. Φάνηκε, όμως, ότι παρά την πρόκριση δεν πατούσαν καλά στον αγωνιστικό χώρο.

Η πρωτάρα Κροατία συνέχισε την πορεία της, αποκλείοντας τη Ρουμανία με εύστοχο πέναλτι του Σούκερ (1-0).

https://youtu.be/qAWnnLvlUcA

Στο θρίλερ της Τουλούζ ο Μπέρκχαμπ άνοιξε το σκορ για την Ολλανδία. Ισοφάρισε ο Κομλιένοβιτς για τη Γιουγκοσλαβία και λίγο μετά ο Μιγιάτοβιτς απώλεσε πέναλτι. Οι «οράνιε» προκρίθηκαν με γκολ του Ντάβιντς στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων.

Τελευταίο χρονικά, στις 30 Ιουνίου, ήταν το ματς που περίμεναν όλοι. Η Αργεντινή κοντραρίστηκε με την Αγγλία, για τρίτη φορά από το 1966 και μετά.

Ο Μπατιστούτα με πέναλτι στο 5’ άνοιξε το σκορ, αλλά με τον ίδιο τρόπο στο 9’ ισοφάρισε ο Σίρερ. Στο 16’ ο Όουεν έκανε… σμπαράλια την άμυνα της «αλμπισελέστε» και πέτυχε ένα από τα ομορφότερα γκολ στην ιστορία του θεσμού. Η Αργεντινή ισοφάρισε στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου με τον Ζανέτι.

Δύο λεπτά μετά την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου ο Μπέκαμ με μια αψυχολόγητη ενέργεια αποβλήθηκε, αφού κλώτσησε τον Σιμεόνε.

Αργότερα, οι Άγγλοι πέτυχαν γκολ με τον Κάμπελ που ακυρώθηκε και πρόσεξαν αρκετά την άμυνά τους, καθώς είχαν αριθμητικό μειονέκτημα. Το ματς οδηγήθηκε στα πέναλτι. Οι «λεοντόκαρδοι» δεν διδάχθηκαν από τα λάθη του παρελθόντος. Αποκλείστηκαν για ακόμη μία φορά στη «ρώσικη ρουλέτα».

Ο Σίμαν κατάφερε να αποκρούσει το πέναλτι του Κρέσπο, αλλά ο Ρόα απέκρουσε δύο, αυτά των Ινς, Μπάτι και η Αργεντινή προκρίθηκε 4-3.

Τρία θρίλερ και το… στραπάτσο της Γερμανίας

Στο «Σταν ντε Φρανς» έσπασαν καρδιές. Γαλλία και Ιταλία απέδωσαν σπουδαίο ποδόσφαιρο παρά το 0-0 των 120’. Στη διαδικασία των πέναλτι ο Παλιούκα απέκρουσε το χτύπημα του Λιζαραζού, αλλά αμέσως μετά ο Μπαρτέζ έπραξε το ίδιο κι επανέφερε την ισορροπία.

Ο Λοράν Μπλαν, ήρωας του αγώνα με την Παραγουάη σκόραρε γράφοντας το 4-3. Απέμενε μόνο το πέναλτι του Τζίτζι Ντι Μπιάτζο. Το χτύπημά του ήταν άστοχο και οι «τρικολόρ» πέρασαν στα ημιτελικά, όπως και στις δύο τελευταίες τους παρουσίες σε Μουντιάλ (1982, 1986). Η «σκουάντρα ατζούρα» ηττήθηκε για δεύτερη διαδοχική διοργάνωση στα πέναλτι. Το 1994 και της κόστισε το τρόπαιο και το 1998 το εισιτήριο για τον ημιτελικό.

Η Δανία αιφνιδίασε τους Βραζιλιάνους, ανοίγοντας το σκορ στο 2’ με το Γιόργκενσεν. Δύο γκολ από τους Μπέμπέτο (11’), Ριβάλντο (26’), έδωσαν προβάδισμα στη «σελεσάο». Οι Σκανδιναβοί πάλεψαν και ισοφάρισαν με το Μπρίαν Λάουντρουπ. Στο 60’ μίλησε… η κλάση του Ριβάλντο. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια νίκησε 3-2 και συνέχισε.

Είκοσι χρόνια μετά τον τελικό του 1978 συναντήθηκαν Ολλανδία και Αργεντινή. Το ημίχρονο έληξε 1-1 με τα γκολ των Πάτρικ Κλάιφερτ (12’), Κλαούντιο Λόπες (18’).

Το δεύτερο 45λεπτο ήταν γεμάτο ένταση και δυνατά μαρκαρίσματα. Ο Σιμεόνε κέρδισε δεύτερη αποβολή στο τουρνουά. Ήταν η σειρά… του Νούμαν να τον κλωτσήσει, στο 76’ και να αποβληθεί.

Η αριθμητική ισορροπία επανήλθε στο 87’ όταν ο Ορτέγκα χτύπησε με κεφαλιά το Φαν ντερ Σαρ. Στο 90’ ο Μπέρκχαμπ πέτυχε ένα εντυπωσιακό γκολ και με το 2-1 οι «οράνιε» προχώρησαν στην ημιτελική φάση.

https://youtu.be/EXW3WoJiY-Q

Ο τελευταίος προημιτελικός είχε φαβορί, τη Γερμανία, αλλά μόνο στα χαρτιά. Όσο περνούσε η ώρα η Κροατία ανέβασε στροφές και αναλάμβανε τα ηνία του αγώνα. Μετά δε την αποβολή του Βερνς στο 40’ οι παίκτες του Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς «πάτησαν» τους Γερμανούς. Με γκολ των Γιάρνι (45’), Βλάοβιτς (80’). Σούκερ (85’) η Κροατία νίκησε 3-0.

Για πρώτη φορά μια Εθνική ομάδα με μόλις 6 χρόνια ύπαρξης κατάφερε να φτάσει τόσο ψηλά. Για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια και το 6-3 από τη Γαλλία στον μικρό τελικό η Γερμανία ηττήθηκε με 3 γκολ διαφορά σε αγώνα Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Η κλάση του Ταφαρέλ κι ο φορ… Τιράμ

Δύο παλιές γνώριμες βρέθηκαν αντιμέτωπες στον πρώτο ημιτελικό, η Βραζιλία και η Ολλανδία. Η «σελεσάο» τέσσερα χρόνια πριν απέκλεισε τους «πορτοκαλί» στην προημιτελική φάση.

Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου σκόραρε ο Ρονάλντο. Οι Ολλανδοί πίεσαν και κατάφεραν να ισοφαρίσουν στο 85’ με κεφαλιά του Κλάιφερτ. Δεν σημειώθηκε γκολ στην παράταση κι οι δύο ομάδες έλυσαν τις διαφορές τους στα πέναλτι.

Μετά τα 4 χτυπήματα το σκορ ήταν 2-2, αφού ευστόχησαν οι Ρονάλντο, Ριβάλντο, Φρανκ Ντε Μπουρ, Μπέρκχαμπ. Ο Έμερσον πέτυχε το 3-2. Ο Ταφαρέλ έδειξε τα αντανακλαστικά του, αποκρούοντας την εκτέλεση του Κοκού. Ο Ντούνγκα πέτυχε το 4-2 κι ο Ταφαρέλ έδωσε τέλος στη σειρά, αφού απέκρουσε και το πέναλτι του Ρόναλντ Ντε Μπουρ. Η Βραζιλία προκρίθηκε για δεύτερη στη σειρά διοργάνωση στον τελικό.

Στον δεύτερο ημιτελικό, ο Σούκερ «πάγωσε» το «Σταντ ντε Φρανς» σκοράροντας στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Με τη σέντρα οι Γάλλοι βγήκαν μπροστά και ισοφάρισαν με τον δεξιό μπακ Λιλιάμ Τιράμ.

Οι «τρικολόρ» σπρώχθηκαν από τον κόσμο που φώναζε διαρκώς «Allez les bleus» (σ.σ. προχωρήστε Μπλε). Ο Τιράμ ντύθηκε… επιθετικός και στο 69’ πέτυχε δεύτερο γκολ

Τέσσερα λεπτά αργότερα αποβλήθηκε ο καλύτερος αμυντικός του τουρνουά, ο Λοράν Μπλαν, αλλά οι Γάλλοι διατήρησαν τη ψυχραιμία τους και κράτησαν το εισιτήριο για τον τελικό. Μετά από τρεις αποτυχημένες προσπάθειες (1958, 1982, 1986) στους «4» θα διεκδικούσαν το τρόπαιο..

https://youtu.be/iMaUtZcQZRw

Ο μικρός τελικός έγινε στις 11 Ιουλίου, στο «Παρκ ντε Πρενς». Η απογοήτευση των Ολλανδών για το χαμένο ημιτελικό φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο. Οι Κροάτες από την πλευρά τους έπαιξαν όπως έκαναν σε όλα τους τα παιχνίδια, έχοντας άγνοια κινδύνου.

Νίκησαν με 2-1 χάρη στα γκολ των Προσινέτσκι (13’), Σούκερ (35’). Το γκολ των «οράνιε» πέτυχε ο Ζέντεν (21’).

https://youtu.be/t_U0_tq2JbI

Η υπόθεση Ρονάλντο και ο… χρυσοκέφαλος «Ζιζού»

Ο τελικός έγινε στις 12 Ιουλίου, στο «Σταντ ντε Φρανς», στις 8 μ. μ. τοπική ώρα.

Λίγες ώρες πριν τη διεξαγωγή του η αποστολή της Βραζιλίας έγινε άνω κάτω. Ο Ρονάλντο, ο σταρ της «σελεσάο», δεν θα ήταν σε θέση να αγωνιστεί.

Ο Ζαγκάλο έδωσε την εντεκάδα της Βραζιλίας 72 λεπτά πριν την έναρξη του τελικού χωρίς να συμπεριλαμβάνεται σ’ αυτήν το «φαινόμενο». Αντί του Ρονάλντο θα έπαιζε ο Εντμούντο.

Μισή ώρα πριν τον τελικό, στις 7.30 μ. μ. τα δεδομένα άλλαξαν. Ο προπονητής της «σελεσάο» έδωσε νέα εντεκάδα με το όνομα του Ρονάλντο εντός αυτής.

Το… πινγκ πονγκ με την συμμετοχή του Βραζιλιάνου επιθετικού ανάγκασε τους συμπαίκτες του να χάσουν την αυτοσυγκέντρωσή τους.

Η Βραζιλία ήταν αγνώριστη στο ματς. Οι «τρικολόρ» έκαναν το παιχνίδι τους και προηγήθηκαν 2-0 με ισάριθμες κεφαλιές του Ζιντάν στο 27’ και στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου.

Η αποβολή του Ντεσαγί στο 68’ άλλαξε τους συσχετισμούς δυνάμεων, όχι όμως και την εικόνα του αγώνα. Η Γαλλία συνέχισε να είναι καλύτερη κι επιβραβεύτηκε με ακόμη ένα γκολ, αυτό του Πετί στις καθυστερήσεις. Η Γαλλία θριάμβευσε με 3-0 και αναδείχθηκε δίκαια πρωταθλήτρια κόσμου.

https://youtu.be/CKxVaD-9yKw

Έτσι, το «μπλοκ των 6», που είχαν σηκώσει ως τότε το τρόπαιο (Βραζιλία, Ιταλία, Γερμανία, Ουρουγουάη, Αργεντινή, Αγγλία), έγινε «κλαμπ των 7».

Στη Βραζιλία, πάντως, δεν είχε κοπάσει ο θόρυβος για τον Ρονάλντο. Ο Τύπος απαιτούσε να μάθει τι είχε συμβεί, αφού οι εικασίες ήταν πολλές.

Μία έκανε λόγο για κρίση επιληψίας, που έπαθε ο παίκτης στον ύπνο του το προηγούμενο βράδυ του τελικού.

Μια άλλη ότι υπέστη ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο με τους σφυγμούς του να πέφτουν στους 20.

Ο Ρομπέρτο Κάρλος, που μοιραζόταν το ίδιο δωμάτιο με το Ρονάλντο, ανέφερε ότι φώναξε τον γιατρό στις 4 τα ξημερώματα, επειδή ο συμπαίκτης του φαινόταν πως ήταν άρρωστος.

Ο Ρονάλντο λίγες ώρες πριν τον τελικό πήγε σε νοσοκομείο για εξετάσεις. Ο Ζαγκάλο αναγκάστηκε να τον κόψει από τη 18άδα και έστειλε την εντεκάδα με το όνομα του Εντμούντο.

Όμως, λίγη ώρα πριν τον τελικό το «φαινόμενο» εμφανίστηκε στα αποδυτήρια και ζήτησε να αγωνιστεί.

Ο Ζαγκάλο υποχώρησε και έδωσε το «οκ» για τη συμμετοχή του παίκτη στον τελικό. Πολλοί υποστήριξαν ότι ο τεχνικός της «σελεσάο» πιέστηκε από τους σπόνσορες της ομάδας.

Ο μόνος που γνωρίζει τι πραγματικά συνέβη είναι ο Ρονάλντο, ο οποίος είπε μετά τον τελικό: «Μπορεί να χάσαμε το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά κέρδισα ένα άλλο, τη ζωή μου». Τέσσερα χρόνια αργότερα θα έφτανε στην κατάκτηση του τροπαίου.

Γαλλία: (Εμέ Ζακέ, 4-5-1): Φαμπιάν Μπαρτέζ, Λιλιάν Τιράμ, Μαρσέλ Ντεσαγί, Φρανκ Λεμπέφ, Μπιξάν Λιζαραζού, Ντιντιέ Ντεσάν (αρχηγός), Εμανουέλ Πετί, Κριστιάν Καρεμπέ (57’ Αλέν Μπογκοσιάν), Ζινεντίν Ζιντάν, Γιούρι Τζορκαέφ (74’ Πατρίκ Βιεϊρά), Στεφάν Γκιβάρς (66’ Κριστόφ Ντιγκαρί).

Βραζιλία: (Μάριο Ζαγκάλο, 4-4-2): Κλαούντιο Ταφαρέλ, Μάρκος Καφού, Αλντάιρ ντος Σάντος, Ζούνιορ Μπαϊάνο, Ρομπέρτο Κάρλος, Σέζαρ Σαμπάιο (73’ Εντμούντο Νέτο), Κάρλος Ντούνγκα (αρχηγός), Βίτορ Ριβάλντο, Λεονάρντο Αραούζο (46’ Ντενίλσον Αραούζο), Ρονάλντο Ναζάριο Λίμα, Μπεμπέτο ντε Ολιβέιρα.

ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ 1998 ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 10 Ιουνίου – 12 Ιουλίου 1998

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ: 32

ΘΕΑΤΕΣ: 2.785.100 (μ. όρος ανά αγώνα 43.517)

ΓΗΠΕΔΑ: 10 (Σταντ ντε Φρανς – Σεν Ντενί (Παρίσι), Παρκ ντε Πρενς – Παρίσι, Βελοντρόμ – Μασσαλία, Φελίξ Μπολάρ – Λανς, Ζερλάν – Λιόν, Σταντ ντε λα Μποζουάρ – Ναντ, Μουνισιπάλ – Τουλούζ, Ζοφρουά Γκισάρ – Σεντ Ετιέν, Παρκ Λεσκίρ – Μπορντό, Σταντ ντε λα Μοσόν – Μονπελιέ).

ΑΓΩΝΕΣ: 64

ΓΚΟΛ: 171 (μ. όρος ανά αγώνα 2,67)

ΠΕΝΑΛΤΙ: 18 (εύστοχα 17)

ΑΠΟΒΟΛΕΣ: 22

ΠΡΩΤΟΣ ΣΚΟΡΕΡ: Νταβόρ Σούκερ (Κροατία) 6 γκολ

Διαβάστε επίσης:
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ουρουγουάη 1930
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ιταλία 1934
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Γαλλία 1938
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Βραζιλία 1950
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ελβετία 1954
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Σουηδία 1958
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Χιλή 1962
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Αγγλία 1966
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Μεξικό 1970
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Δυτική Γερμανία 1974
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Αργεντινή 1978
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ισπανία 1982
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Μεξικό 1986
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Ιταλία 1990
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: ΗΠΑ 1994
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Νότια Κορέα & Ιαπωνία 2002
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Γερμανία 2006
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Νότια Αφρική 2010
Η ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου: Βραζιλία 2014