Του Θάνου Σαρρή
Διαβάζοντας τα προαναγγελτικά κείμενα του καιρού που ελπίζαμε ότι η περιβόητη ολιστική μελέτη θα βάλει μια τάξη στο ελληνικό ποδόσφαιρο, γινόταν ξεκάθαρο ότι η Επιτροπή Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου: «Θα έχει πλέον, αντί της Εκτελεστικής Επιτροπής, αποφασιστικό ρόλο σε όλα τα θέματα που αφορούν στις επαγγελματικές διοργανώσεις και στα Κύπελλα, καθώς και στους κανονισμούς τους». Δεν πρόκειται λοιπόν για μια ακόμα επιτροπή αργόσχολων, αλλά για ένα working group που έχει το ειδικό βάρος να λάβει κρίσιμες αποφάσεις, ως μέρος της ευρύτερης διαδικασίας. Κι αυτή ακριβώς τη διαδικασία γελοιοποίησε η συνεδρίαση της Δευτέρας. Τι ακριβώς συνέβη;
Ο «αόρατος» αρχιδιαιτητής Πίτερ Φρόιντφελντ, η ανάληψη των καθηκόντων του οποίου προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, πρότεινε την πρόσληψη του συμπατριώτη του Λιφ Λίντμπεργκ ως υπεύθυνου για το VAR, στη θέση του Πορτογάλου Ζοάο Καπέλα.
Επειδή η πρόταση προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις, συμφωνήθηκε να πραγματοποιηθεί έκτακτη σύσκεψη της Επιτροπής, προκειμένου ο Σουηδός αρχιδιαιτητής να εξηγήσει το σκεπτικό του και να παρουσιάσει ένα κάποιο βιογραφικό του Λίντμπεργκ. Φευ. Τα μέλη της Επιτροπής συνδέθηκαν στις 10.00 το πρωί, αλλά ο Φρόιντφελντ ήταν άφαντος. Περίμεναν υπομονετικά, αλλά δεν εμφανίστηκε ποτέ. Οι δικαιολογίες περί «μη καλής σύνδεσης internet» και «αναπάντητων κλήσεων» δεν ήταν αρκετές για να συγκρατήσουν τον εκνευρισμό όλων των πλευρών, συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων που ψήφισαν υπέρ της αλλαγής. Ακόμα και ανθρώπων από την ίδια την ΕΠΟ, που θεώρησαν ότι ο Σουηδός τους εξέθεσε.
Στη συνέχεια, η αιτιολογία που είδε το φως της δημοσιότητας ήταν πως ο Φρόιντφελντ… μπερδεύτηκε, θεωρώντας πως η σύσκεψη είναι την Τετάρτη. Προφανώς, πέραν του email που έλαβε, δεν υπήρξε κάποια άλλη επαφή. Και πώς να υπάρξει, άλλωστε.
Μιλάμε για έναν άνθρωπο σε κομβική θέση, τον οποίο καλά-καλά δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι οι διαιτητές, ο οποίος εμφάνισε ένα άτομο για μια ακόμα κομβική θέση χωρίς βιογραφικό, χωρίς να εξηγήσει καν γιατί τον επέλεξε. Ήταν προφανές ότι θα υπάρξουν νέες αντιδράσεις, τόσο για το «στήσιμο» του Φρόιντφελντ προς τα μέλη της επιτροπής, όσο και για το πρόσωπο που επιλέχθηκε, με τον Παναθηναϊκό να αναρωτιέται πώς ο ΠΑΟΚ ψήφισε υπέρ ενός υπεύθυνου VAR από μια χώρα που δεν διαθέτει VAR και τον ΠΑΟΚ να απαντά πως οι «πράσινοι» είχαν ψηφίσει υπέρ της αποπομπής του Βαρέλα. Είναι ξεκάθαρο πως κάθε ομάδα έχει τις θέσεις της και αυτές προσπαθεί να προασπιστεί.
Το θέμα είναι όμως ότι για ένα ζήτημα, το οποίο κάθε εβδομάδα φτάνει να ξεπερνά σε δημοτικότητα το ίδιο το ποδόσφαιρο, αυτό της διαιτησίας, οι διαδικασίες συνεχίζουν να πάσχουν. Πόσο πιο απλό θα ήταν αν ο αρχιδιαιτητής είχε εμφανιστεί, είχε αναλύσει το βιογραφικό του Λίντμπεργκ και είχε παρουσιάσει το σκεπτικό για την επιλογή του; Πόσο πιο απλό θα ήταν αν γινόταν μια shortlist από ονόματα και κατέληγε στο γιατί αυτή είναι η πρότασή του; Η εξέλιξη πιθανότατα θα ήταν η ίδια, όμως θα είχε γίνει διαφορετικά, με τρόπο που αφενός δεν θα έδειχνε ασέβεια προς τα μέλη της Επιτροπής, αφετέρου θα σεβόταν τις διαδικασίες.
Για να το πάμε και πιο πέρα, πόσο πιο απλό θα ήταν αν ο ίδιος ο Φρόιντφελντ εμφανιζόταν για να μιλήσει ανοιχτά σχετικά με τις αποφάσεις της ΚΕΔ σχετικά με τους νέους διαιτητές, την αιτιολόγηση πίσω από τα αμφισβητούμενα σφυρίγματα, τη στρατηγική για τη βελτίωση της διαιτησίας;
Από ό,τι φαίνεται όμως, οι ουσιαστικές κινήσεις για τη βελτίωση ενός προβλήματος που έχει γίνει ενδημικό, δεν αποτελούν προτεραιότητα. Όπως προτεραιότητα δεν αποτελεί η τήρηση των διαδικασιών, των ίδιων διαδικασιών που εκπορεύονται από την ολιστική μελέτη και αφορούν όλους τους εμπλεκόμενους στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά μοιάζουν περιττές για τους ανθρώπους που διαφεντεύουν τη μοίρα του.
Δυστυχώς, σε μια περίοδο που η τοξικότητα σχετικά με τη διαιτησία μοιάζει ανυπόφορη, καταστάσεις σαν τη συνεδρίαση – φιάσκο όχι μόνο δεν βοηθούν στο να αντιμετωπιστεί, αλλα αντίθετα την ενισχύουν.
Πηγή: Gazzetta
