Του Θοδωρή Βασίλη
«Δεν θα μπορούσα να πω ποτέ όχι στην Φιορεντίνα» δήλωνε ο Τσέζαρε Πραντέλι στις αρχές Νοεμβρίου όταν μετά την ήττα των «βιόλα» από την Ρόμα οι φήμες περί αντικατάστασης του Μπέπε Ιακίνι φούντωσαν. Παρά τις πιέσεις από του Ντανιέλε Πραντέ και Τζόε Μπαρόνε, ο ιδιοκτήτης της ομάδας, Ρόκο Κομίσο, έδειχνε διστακτικός στο να προβεί σε νέα αλλαγή προπονητή.
Η τραγική για άλλο ένα παιχνίδι εμφάνιση των «gigliati» κόντρα στην Πάρμα το Σάββατο έκαμψε και τις τελευταίες αντιρρήσεις του Κομίσο. Ο Ιακίνι έδειχνε ότι δεν μπορούσε να βελτιώσει την Φιορεντίνα, αλλά κυρίως να ανταποκριθεί στο ρόλο το να βάλει τις βάσεις για την επιστροφή των Τοσκανών στην Ευρώπη.
Έτσι, το βράδυ της Δευτέρας και με την διακοπή να δίνει την ευκαιρία για μια ομαλή αλλαγή προπονητή ο «Καίσαρας» Πραντέλι ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα επιστρέφοντας στην αγαπημένη του Φιορεντίνα μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια!
Για μια ομάδα που τα τελευταία τρία χρόνια έχει πέσει στον βούρκο μετριότητας και δεν δείχνει να ξεκολλάει, η επιστροφή του Τσέζαρε Πραντέλι ήταν ένας λόγος για να αλλάξει λίγο η ψυχολογία των οπαδών. Έχουν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια από την εποχή που ο Πραντέλι ήταν ο μάγιστρος της Φλωρεντίας. Στα πέντε χρόνια που βρέθηκε στον πάγκο της ιταλικής ομάδας, η Φιορεντίνα έγραψε κάποιες από τις σημαντικές στιγμές της πρόσφατης ιστορίας της με παρουσίες στο Champions League και προκρίσεις στους 16 της διοργάνωσης με νίκες κόντρα σε Μπάγερν και στο Άνφιλντ επί της Λίβερπουλ, με ποδοσφαιριστές όπως οι Μούτου, Τζιλαρντίνο και Φρέι να περνάνε τις καλύτερες ημέρες της ποδοσφαιρικής τους καριέρας. Παράλληλα το φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο μνημονευόταν τόσο στην Ιταλία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Με λίγα λόγια είναι ο πιο πετυχημένος προπονητής στην σύγχρονη ιστορία της Φιορεντίνα.
Τις επιτυχίες αυτές τις εξαργύρωσε με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της εθνικής Ιταλίας την οποία οδήγησε στον τελικό του Euro του 2012. Αυτή βέβαια, ήταν και η τελευταία του επιτυχία, αφού ακολούθησε ο αποκλεισμός στους ομίλους του Μουντιάλ της Βραζιλίας, αλλά και όχι και τόσο πετυχημένες παρουσίες στους πάγκους των Βαλένθια, Γαλατάσαραϊ και Αλ Νασρ με την παραμονή της Τζένοα την σεζόν 2018-19 να είναι η τελευταία του επιτυχημένη παρουσία.
Βέβαια, η παντοτινή αγάπη που του έχει ο κόσμος της Φλωρεντίας (μόνιμος κάτοικος της πόλης και με εισιτήριο διαρκείας) θα αποτελέσει μια καλή ασπίδα ώστε ο 63χρονος τεχνικός να δουλέψει χωρίς γκρίνια σε αυτή την μεταβατική -όπως φαίνεται και δηλώνουν οι διοικούντες – σεζόν της Φιορεντίνα.
Για τον λόγο αυτό και το συμβόλαιο που υπέγραψε είναι μέχρι το τέλος της σεζόν και στη συνέχεια να αναλάβει το ρόλο του υπεύθυνου των Ακαδημιών. Άλλωστε, ο μεγάλος στόχος είναι ο Μαουρίτσιο Σάρι, το οικογενειακό σπίτι του οποίου είναι ακριβώς απέναντι από το «Αρτέμιο Φράνκι» και αποτελεί το όνειρο όλων των tifosi viola.
Ο Σάρι αποτελεί τον ιδανικό άνθρωπο για την επόμενη ημέρα στην Φλωρεντία, αφού θα βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που θα είναι το απόλυτο αφεντικό, θα περικλείεται από καθαρή και άσπιλη αγάπη, ενώ και ο ίδιος έχει εκφράσει πως κάποια στιγμή όνειρό του είναι να βρεθεί στον πάγκο της ομάδας της πόλης του.
Βέβαια, αυτή την στιγμή ο ίδιος δεσμεύεται με συμβόλαιο με την Γιουβέντους και ακόμα δεν έχει βρεθεί συμβιβαστική λύση για την λύση του συμβολαίου του κάτι που σημαίνει πως αναγκαστικά τα όποια πλάνα για την επόμενη ημέρα της Φιορεντίνα μετατίθενται για το καλοκαίρι του 2021.
Το σίγουρο είναι ότι με βάση το υλικό της η Φιορεντίνα χρειαζόταν αυτή την αλλαγή στον πάγκο της ομάδας. Λίγες ομάδες στην Ιταλία έχουν ποδοσφαιριστές όπως ο Ριμπερί, ο Καγεχόν, ο Καστροβίλι, ο Άμραμπατ, ο Πετσέλα, ο Μπιράγκι και ο Μιλένκοβιτς, υλικό που υπό την κατάλληλα καθοδήγηση μπορούν εύκολα να χτυπήσουν Ευρώπη. Και ο Ιακίνι καλώς ή κακώς είναι ένας συντηρητικός προπονητής ειδικός στο να διατηρεί ομάδες στην κατηγορία, κάτι που δεν συνάδει με τις φιλοδοξίες και την ιστορία της Φιορεντίνα. Πολλοί θεωρούν ότι τα καλύτερα του Πραντέλι ανήκουν στο παρελθόν, και ίσως να μην έχουν άδικο, αλλά αυτή την στιγμή στην Φλωρεντία χρειάζονται ξανά το συναίσθημα της αγάπης που τόσο έχει χαθεί την τελευταία τριετία και την συσπείρωση πως η ομάδα θα μπει ξανά στον δρόμο των επιτυχιών.
Αυτός ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει ζωή στο όραμα είναι ο Σάρι, αλλά μέχρι τότε ο Πραντέλι μπορεί να κάνει την μετάβαση αυτή όσο γίνεται πιο ομαλά.
