Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Η σημαντικότερη αθλητική είδηση των τελευταίων ημερών στην Ελλάδα είναι το ασημένιο μετάλλιο που κατέκτησε ο Λευτέρης Πετρούνιας στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα γυμναστικής στην Αμβέρσα – ένα μετάλλιο που του έδωσε και την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν το επόμενο καλοκαίρι στην Γαλλία.
Για μια ακόμα φορά η πρόκριση του Πετρούνια είναι σχεδόν μυθιστορηματική: για να πάει στο Παρίσι έπρεπε στην Αμβέρσα να ανεβεί στο βάθρο και να πάρει μετάλλιο στους αγαπημένους του κρίκους. Δεν είναι η πρώτη φορά που του συμβαίνει. Πάντα η πρόκριση στους Ολυμπιακού περνά μέσα από την διάκριση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα: το θέμα είναι ότι συνεχώς ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας της προσπάθειας. Την προηγούμενη φορά για να πάει στο Τόκιο ο Πετρούνιας έπρεπε να πάρει μετάλλιο στην Ντόχα, τότε έδρα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Τότε πήρε το χρυσό, αλλά ήταν νεότερος και κυρίως λιγότερο καταπονημένος. Για να πάει στους Αγώνες του Τόκιο και να γυρίσει με ένα χάλκινο μετάλλιο που μετράει σαν χρυσό χρειάστηκε να νιkήσει το χρόνο: κυριολεκτικά ίσα που πρόλαβε τους αγώνες. Τώρα, στα 32 του, έπρεπε πάλι για να βρεθεί στο Παρίσι να κάνει υπερβάσεις. Αλλά αυτός είναι ο υπέροχος Πετρούνιας. Ενα παράδειγμα θέλησης που δεν λυγίζει ποτέ. Ενας μοναδικός αθλητής που είμαστε πολύ τυχεροί που τον βλέπουμε και τον καμαρώνουμε.
Ξεχνάς τα όσα προηγήθηκαν
Αν η διάρκεια καταξιώνει ένα αθλητή η διάρκεια του Πετρούνια είναι εξωπραγματική. Κάθε φορά που κοιτάζω το βιογραφικό του μου σηκώνεται η τρίχα. Με τους αθλητές, ακόμα και τους πιο μεγάλους, συμβαίνει πολύ συχνά κάτι απλό: η τελευταία τους επιτυχία ή αποτυχία προκαλεί τέτοια συναισθήματα (θαυμασμού ή πίκρας) που για λίγο στο μυαλό σου αυτά σβήνουν όλα τους τα προηγούμενα. Πάει πχ ο Πετρούνιας στην Αμβέρσα και θες τόσο πολύ να τα καταφέρει που ξεχνάς για λίγο όσα προηγήθηκαν: χάνεις τη μεγάλη εικόνα – πράγμα που στα ομαδικά σποτ δεν συμβαίνει ποτέ. Ειδικά, όμως, στην περίπτωση αυτού του απίθανου αθλητή είναι άδικο να ξεχνάς τι έχει κάνει και σε ποια εποχή αυτούς σε αυτούς τους θριάμβους.
Ο Πετρούνιας κουβαλάει πια δεκατέσσερα χρόνια θριάμβων. Το 2010 κατέλαβε την τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόργανης Γυμναστικής στη Γάνδη, παιδάκι ακόμα. Το 2011 ήταν δεύτερος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ενόργανης Γυμναστικής στο Κότμπους, τρίτος στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα και είχε τρεις πρωτιές σε συνεχόμενους αγώνες του Παγκόσμιου Κυπέλλου: ήταν πρώτος στη Γάνδη στις 4 Σεπτεμβρίου, πρώτος στο Μάριμπορ στις 24 Σεπτεμβρίου και πρώτος στην Οστράβα στις 3 Δεκεμβρίου. Το 2012 ήταν πρώτος στο Challenge Cup στην Ιαπωνία στις 21 Νοεμβρίου κι αναδείχθηκε πρώτος στην παγκόσμια κατάταξη της FIG στους κρίκους! Από δω και πέρα είναι σταθερά στην κορυφή.
Στο Ρίο χρυσός
Το 2013 αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σε Παγκόσμια Κύπελλα και Challenge Cups σε Λα Ρος, Γάνδη, Λιουμπλιάνα και Όσιγιεκ και ήταν πάλι νικητής στην ετήσια παγκόσμια κατάταξη της FIG για τους κρίκους. Το 2014 κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες ήταν πέμπτος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Σόφια και έκτος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Να Νίγκ στην Κίνα. Το 2015 η αρμόδια επιτροπή της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας έδωσε το όνομα του Λευτέρη Πετρούνια σε μία άσκηση στους κρίκους. Η άσκηση αυτή αξιολογήθηκε με βαθμό δυσκολίας Ε, δηλαδή 0,50 βαθμούς. Την ίδια χρονιά στο Μονπελιέ κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής. Και στις 27 Σεπτεμβρίου κατέκτησε το χρυσό στο Γκράν Πρι του Σομπατέλι με 16.200 βαθμούς που αποτελεί και την κορυφαία επίδοση της καριέρας του. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς κατέκτησε το χρυσό στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της ενόργανης γυμναστικής, στη Γλασκόβη. Το 2016 με 15.875 βαθμούς κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους κρίκους στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Ντόχα του Κατάρ, στις 29 Μαΐου ήταν πρώτος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Βέρνη. Εκλεισε τη χρονιά γράφοντας ιστορία στο Ρίο ντε Τζανέιρο: στις 15 Αυγούστου, έγινε χρυσός Ολυμπιονίκης με 16.000 βαθμούς – επίδοση εξωπραγματική.
Το 2017 κατέλαβε την πρώτη θέση στο παγκόσμιο κύπελλο ενόργανης και τον Απρίλιο κέρδισε για τρίτη συνεχόμενη φορά το χρυσό μετάλλιο, με 15.433 βαθμούς, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που έγινε στο Κλούζ της Ρουμανίας. Το 2018 τον περίμενε ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο στους κρίκους στο Παγκόσμιο Κύπελλο ενόργανης γυμναστικής κι ο τέταρτος συνεχόμενος τίτλος του πρωταθλητή Ευρώπης στη Γλασκόβη. Ακολούθησε η κατάκτηση για τρίτη φορά του χρυσού μεταλλίου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο οποίο αγωνίστηκε όντας τραυματίας και έχοντας ως εκκρεμότητα ένα χειρουργείο. Το 2019, παρόλο που ακόμα δεν είχε συνέρθει, στο παγκόσμιο κύπελλο του Κότμπους τον Νοέμβριο κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο πράγμα που του έδωσε δύναμη για να επιστρέψει στις νίκες το 2021, χρονιά που κατέκτησε το χρυσό στους κρίκους στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στη Βασιλεία και την πρωτιά στο Παγκόσμιο Κύπελλο – μαζί με αυτή κι ένα εισιτήριο για τους τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο όπου στις 2 Αυγούστου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Το 2022 ήρθε ένα ακόμα χρυσό μετάλλιο στους κρίκους στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Μόναχο: χάρη σε αυτό στις 21 Αυγούστου ξεπέρασε τον Γιούρι Κέκι, ένα θρύλο του αθλήματος. Και φέτος πριν γυρίσει από την Αμβέρσα με το ασημένιο μετάλλιο κατέκτησε το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στην Αττάλεια. Και το καλοκαίρι θα είναι στο Παρίσι σε ένα μεγάλο ραντεβού με την ιστορία.
Ωρα ήταν
Το βιογραφικό του Πετρούνια ζαλίζει. Η απίστευτη ανθεκτικότητα του κατά την γνώμη μου οφείλεται πολύ σε κάτι που δεν είναι απλό να γίνει κατανοητό: ο Πετρούνιας ανδρώθηκε ως αθλητής μέσα στην οικονομική κρίση. Δεν υπήρξε στην καριέρα του τίποτα το εύκολο κι αυτό σημαίνει πως κάθε βήμα του μπροστά τον έκανε ακόμα περισσότερο δυνατό. Ο Πετρούνιας χρειάστηκε για να προχωρήσει να μην περιμένει τίποτα σχεδόν από κανένα. Δεν τον σκλήραναν οι συνθήκες, απλά τον υποχρέωσαν να βασίζεται στον εαυτό του. Το τιμ του, οι άνθρωποί του, οι λιγοστοί συμπαραστάτες του έγιναν ο μικρός στρατός του: ο Πετρούνιας είναι ένας κατακτητής της επιτυχίας, κι όχι απλά ένας προικισμένος αθλητής. Στην Αμβέρσα δεν μπόρεσε να κατακτήσει το χρυσό για ένα τίποτα: ο Κινέζος Γιάνγκ που τερμάτισε πρώτος βαθμολογήθηκε με 15.233 κι ο Πετρούνιας με 15.066. Στην ανάρτηση που έκανε για να εκφράσει την ευτυχία του, αφού μας έδωσε ραντεβού στο Παρίσι, έγραψε πως το μετάλλιό του αυτή τη φορά «μπορεί να μην ήταν χρυσό αλλά το εισιτήριο για το Παρίσι είναι ολόχρυσο» κι ότι ο ίδιος είναι «απλά ευτυχισμένος».
Ο Πετρούνιας έχει κερδίσει πολλά μετάλλια για την Ελλάδα. Σε αυτό το παγκόσμιο, μπαμπάς δυο παιδιών πλέον και ώριμος άντρας, νομίζω κέρδισε ένα για μετάλλιο τον εαυτό του, κι όσους έχουν την τύχη να τον ξέρουν και να τον αγαπάνε. Ωρα ήταν…
Πηγή: Κάρπετ Show
