Του Βασίλη Σαμπράκου
Νοοτροπία, ο ιδιαίτερος τρόπος σκέψης ενός ατόμου, μιας ομάδας, το σύνολο των πεποιθήσεων, των φόβων, των προκαταλήψεων που τελικά καθορίζουν την συμπεριφορά και την δράση των ατόμων ή των ομάδων.
Στο 83’ο λεπτό του προημιτελικού η ΑΕΚ πέτυχε γκολ και έκανε το 1-0. Δηλαδή έχτισε το προβάδισμα της πρόκρισής της στην ημιτελική φάση. Απείχε 7’ λεπτά συν τις καθυστερήσεις από την επίτευξη του βασικού αγωνιστικού στόχου που της είχε απομείνει, να μείνει στην διεκδίκηση του Κυπέλλου. Μια ομάδα που έχει χτίσει τον τρόπο της σκέψης της για να νικά, που απαιτεί από τον εαυτό της να νικά, να κυριαρχεί, να μη σταματά να διεκδικεί και να επιτυγχάνει με τρόπο πανηγυρικό τους στόχους της, να επικρατεί, θα επένδυε στα συναισθήματα της στιγμής για να λυγίσει τον αντίπαλό της. Στην έδρα της, με – έστω λίγο – κόσμο στην κερκίδα να την υποστηρίζει, με το προβάδισμα, μια ομάδα με νοοτροπία νικητή θα έχτιζε πάνω στο γκολ για να επικρατήσει.
Στο 83’ο λεπτό του προημιτελικού ο ΠΑΟΚ δέχθηκε γκολ και μάλιστα με τρόπο που μπορούσε να τον οδηγήσει στην κατάσταση να τα βάλει με τον εαυτό του επειδή δεν συμπεριφέρθηκε σωστά σε μια στατική φάση. Επέτρεψε στην ΑΕΚ να εκτελέσει γρήγορα και ανεμπόδιστα ένα φάουλ και να τον πιάσει ανοργάνωτο στην άμυνα. Μια ομάδα που δεν έχει νοοτροπία νικητή, που δεν έχει μάθει να απαιτεί από τον εαυτό της να ανασυντάσσεται αμέσως και να βγάζει τον εγωισμό της στο τερέν, θα είχε “σκοτωθεί” ψυχολογικά.
Αυτή η πτυχή της αγωνιστικής νοοτροπίας είναι μια βασική εξήγηση για αυτό που συνέβη το βράδυ της Τετάρτης στον αγωνιστικό χώρο του ΟΑΚΑ, μια εξήγηση για τις στιγμές που έκριναν τον νικητή και αυτόν που πήρε το εισιτήριο της πρόκρισης. Επικράτησε η ομάδα που έχει νοοτροπία νικητή επί μιας ομάδας που έχει χάσει αυτόν τον τρόπο σκέψης.
Αυτά τα σημάδια οι δύο ομάδες τα είχαν δώσει αρκετές φορές στην διάρκεια της σεζόν. Αυτή η νοοτροπία είχε οδηγήσει και πριν τον ΠΑΟΚ σε ανατροπές και νίκες σε μεγάλους αγώνες. Αυτή η νοοτροπία είχε οδηγήσει την ΑΕΚ σε ήττες και απώλειες βαθμών. Ο ένας προπονητής, ο Ραζβάν Λουτσέσκου κατάφερε να την συντηρήσει αυτή τη νοοτροπία. Ο άλλος προπονητής, ο Αργύρης Γιαννίκης δεν κατάφερε να αλλάξει αυτή τη νοοτροπία.
Η δεύτερη βασική εξήγηση για αυτό που συνέβη στα τελευταία 14’ αγωνιστικά λεπτά στο ΟΑΚΑ είναι μια άλλη πτυχή της νοοτροπίας: η σχετική με την νοοτροπία των ποδοσφαιριστών ως μελών μιας ομάδας που υπολογίζει όλα τα μέλη της και τους δίνει το ίδιο μεγάλη σημασία. Ο ΠΑΟΚ έφερε από τον πάγκο ποδοσφαιριστές με τη νοοτροπία του Μιτρίτσα, που δήλωνε μετά το τέλος του αγώνα ότι ο ίδιος, όπως και όλοι οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές, αισθάνεται το ίδιο σημαντικός για την ομάδα του είτε ξεκινά τα παιχνίδια, είτε μένει στον πάγκο είτε κάθεται στην κερκίδα. Διότι έτσι τους κάνει να νιώθουν τους ποδοσφαιριστές του ο Λουτσέσκου. Η ΑΕΚ έφερε στο τερέν τον Μισελέν, έναν παίκτη που νιώθει ότι έχει χάσει ή δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του προπονητή του και γι’ αυτό “ψάχτηκε” να αποχωρήσει από την ΑΕΚ τον Ιανουάριο, και τον Λε Ταλέκ, ακόμη έναν ποδοσφαιριστή που νιώθει ότι δεν έχει την εμπιστοσύνη του προπονητή. Στο 5’ο λεπτών των καθυστερήσεων ο Μιτρίτσα κινήθηκε στην πλάτη του Μισελέν, ο οποίος τον έχασε με συνέπεια να επιτρέψει στον Ρουμάνο να φέρει με μια σέντρα την μπάλα στην περιοχή της ΑΕΚ.
Ο Λε Ταλέκ ξέχασε τον Κούρτιτς στην πλάτη του, κι όταν επέστρεψε για να τον εμποδίσει αφενός δεν επέλεξε να του επιτεθεί και αφετέρου “έφαγε” την προσποίηση του Σλοβένου.
Σε δύο ισορροπημένα παιχνίδια της προημιτελικής φάσης του Κυπέλλου, οι δύο ομάδες είχαν μεγάλη διαφορά μόνο στην νοοτροπία. Αυτή η διαφορά έγινε ευδιάκριτη στο μεγαλύτερο διάστημα του δευτέρου ημιχρόνου της ρεβάνς. Κι αυτή είναι μια διαπίστωση εντελώς ανεξάρτητη από το τελικό αποτέλεσμα. Στην συμπεριφορά της ΑΕΚ διέκρινες μια ομάδα που δεν ήθελε να χάσει. Στην συμπεριφορά του ΠΑΟΚ διέκρινες μια ομάδα που ζητούσε από τον εαυτό της να νικήσει, να προκριθεί. Το ποδόσφαιρο είναι πολύ σύνθετο για να κρίνεται ένας αγώνας μόνο από τη νοοτροπία. Σε μια διοργάνωση όμως, ή στην οικονομία μιας ολόκληρης σεζόν, η νοοτροπία κάνει τη διαφορά. Και καμιά φορά σε μια βραδιά κάνει και θαύματα, όπως αυτό της ανατροπής στις καθυστερήσεις ενός προημιτελικού. Διότι για να συμβεί το θαύμα χρειάζεται να πιστεύεις, αλλά και να παίζεις με την καρδιά σου για την επίτευξη του στόχου. Κι όταν ο αντίπαλος δεν πιστεύει το ίδιο και δεν αισθάνεται καλά με τον εαυτό του, στο κάνει πιο εύκολο.
Πηγή: Gazzetta
