Η απίθανη συγκυρία για ένα ελληνικό Ρολάν Γκαρός

Του Γιάννη Φιλέρη

Το Ρολάν Γκαρός είναι μια από τις μεγαλύτερες ετήσιες αθλητικές διοργανώσεις, όπως όλα άλλωστε τα γκραν σλαμ του τένις. Από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μέχρι την Ευρώπη, η κάλυψη από τα media είναι τεράστια, όπως και η απήχησή του είτε το παρακολουθεί κανείς εκ του σύνεγγυς (με εισιτήρια, που για τους πρώτους αγώνες ξεκινούν από 130 ευρώ και καταλήγουν σχεδόν στα 500 όσο πλησιάζουμε προς τους τελικούς). Ειδικά για τους Γάλλους το τουρνουά είναι μαζί με τον ποδηλατικό γύρο της Γαλλίας τα πιο δημοφιλή αθλητικά γεγονότα. Περισσότερο κι από τη Ligue 1 στο ποδόσφαιρο, ή τις 24 ώρες της Λε Μαν.

Το ότι θα βλέπαμε, λοιπόν, έναν Έλληνα και μια Ελληνίδα στα ημιτελικά του τουρνουά, είναι κάτι που σίγουρα δεν περιμέναμε ποτέ. Ο Στέφανος Τσιτσιπάς και η Μαρία Σάκκαρη, ωστόσο, σε μια απίθανη όσο και ευτυχή συγκυρία διάλεξαν τον φετινό Ιούνιο να … μας τρελάνουν. Κι αν για τον πρώτο, που έτσι κι αλλιώς είναι νο 5 στον κόσμο, η πρόκρισή του στους 4 δεν αποτελεί πρωτόγνωρο επίτευγμα (ο φετινός είναι ο τρίτος ημιτελικός Ρολάν Γκαρός της καριέρας του, ενώ έχει και άλλους δυο αντίστοιχους αγώνες στο Αυστραλιανό όπεν) για την Σάκκαρη ήταν η πρώτη φορά.

Κι ήταν η 25χρονη Μαρία, αμέσως μετά τον θρίαμβό της επί της Πολωνέζας Σβιόντεκ, που μίλησε ελληνικά, για πρώτη φορά στα χρονικά της διοργάνωσης.

Η Ελληνίδα τενίστρια σάρωσε τις δυο αθλήτριες που πέρσι αγωνίστηκαν στον τελικό. Την Σβιόντεκ που νίκησε στα προημιτελικά και την Αμερικάνα Κένιν, στον αγώνα των “16”. Η Μαρία πετάει στο χώμα και παίρνει τα εύσημα από την “Εκίπ” που την παρουσίαζε ως την “τέλεια αθλήτρια”, ή τον Guardian που έγραψε για τη νίκη της στον προημιτελικό: “Απόλυτα μεγαλειώδης…”

Πριν αρχίσει να πανηγυρίζει η Μαρία, γονάτισε μαζί με τη ρακέτα της, θέλοντας πρώτα απ’ όλα να συνειδητοποιήσει τη νίκη της. Δεν είναι και μικρή υπόθεση, κάθε άλλο. Κι όσο τσαγανό δείχνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο, άλλη τόση είναι η ευγένειά της έξω απ’ αυτόν. Η συνομήλικη της Τσέχα, Μπάρμπορα Κρεγιτσίκοβα, είναι το τελευταίο εμπόδιο της πριν τον τελικό.

Πριν από δυο μήνες είχαν βρεθεί αντιμέτωπες στο τουρνουά του Ντουμπάι, με την Κρεγιτσίκοβα να κερδίζει 6-2, 7-6 (7-4) την Σάκκαρη, που βρίσκεται πάντως δεκαπέντε νούμερα πιο πάνω στην παγκόσμια κατάταξη (νο 18) από την Τσέχα (νο 33). Κι έτσι όπως παίζει στο Ρολάν Γκαρός, αλλά και μετά τον θρίαμβό της στο Μαϊάμι, κόντρα στο νο 1, Ναόμι Οζάκα, μοιάζει να βρίσκεται τουλάχιστον στο τοπ-10.

Και ναι είναι τρελό, όσο και παράδοξο, στους δυο ημιτελικούς (σε άνδρες και γυναίκες) να βλέπουμε από την μια τον Στέφανο Τσιτσιπά και από την άλλη τη Μαρία Σάκκαρη. Οι Αμερικανοί (και ο επίσημος λογαριασμός του US Open Tennis) που ακολουθούν 2.1 εκατομμύρια followers στο twitter, έκανε την σχετική ανάρτηση.

Και τα σχόλια για τον Τσιτσιπά ήταν αποθεωτικά. Σύμφωνα με τους ειδικούς ο Στέφανος είναι ο δεύτερος καλύτερος τενίστας φέτος σε χωμάτινες επιφάνειες (πρώτος παραμένει ο Ναδάλ), οι οποίες δυσκολεύουν τον Μεντβέντεφ. Ο Ρώσος έχασε με 3-0 σετ, εκνευρίστηκε ουκ ολίγες φορές, αλλά ο Έλληνας πρωταθλητής, έμεινε σταθερός και πολύ συγκεντρωμένος σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Όσοι τον έχουν δει να παίζει φέτος συμφωνούν ότι έχει ανεβάσει τουλάχιστο ένα επίπεδο την τεχνική του, την αυτοπεποίθησή του και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους κρίσιμους αγώνες. Προφανώς τα κριτήρια για το νο 5 της παγκόσμιας κατάταξης είναι διαφορετικά με τα αντίστοιχα για την Σάκκαρη, άρα το αν έκανε ή όχι την μεγάλη υπέρβαση θα το ξέρουμε μετά τον ημιτελικό με τον Γερμανό Αλεξάντερ Ζβέρεφ. Εκφράζει απόλυτα τη νέα γενιά του τένις, που ετοιμάζεται να πάρει τα σκήπτρα από τις παλιοσειρές, τον πατριάρχη Φέντερερ και το δίδυμο Τζόκοβιτς-Ναδάλ.

Δεν είναι ακριβώς … υπόθεση της Ελλάδας

Ωραία πράγματα, λοιπόν. Θα μπορούσε κανείς να γράψει για την άνοιξη του ελληνικού τένις, αν και το σπορ από τη φύση του δεν αφορά ακριβώς τη χώρα, αλλά τον εαυτό κάθε αθλητή και αθλήτριας. Ναι μεν ο Τσιτσιπάς και η Σάκκαρη εκπροσωπούν την Ελλάδα (στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενδέχεται να παίξουν και μικτό διπλό μαζί), οι επιτυχίες τους, ωστόσο, δεν προέρχονται από κάποια συνολική παραγωγική διαδικασία της ελληνικής αντισφαίρισης, που δεν είναι και τέτοιο άθλημα.

Η επιτυχία σε αυτό το επίπεδο, έρχεται μετά από μια επίπονη δουλειά κι ένα μοναχικό δρόμο για να μπορέσουν είτε ο Στέφανος, είτε η Μαρία, να μπορέσουν να συναγωνιστούν τους αντιπάλους τους. Δεν είναι εύκολο, απαιτεί μεγάλη προσήλωση, απόλυτο επαγγελματισμό και μια συνεχή προσπάθεια να ξεπεράσουν τον εαυτό τους.

Προφανώς δεν πρόκειται να ξεχυθούν στους δρόμους οι Έλληνες, δεν είναι ένα σπορ που εξάπτει τον οπαδισμό το τένις, αν και στην Ελλάδα για όλα είμαστε ικανοί. Ξεχνάτε τι είχε γίνει στον αγώνα του διπλού (Δανιηλίδου-Ζαχαριάδου) στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Ήταν ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα των Ελλήνων φιλάθλων (μαζί με τις αποδοκιμασίες στους Αμερικανούς σπρίντερ)!

Παρότι όμως έχουμε δυο τενίστες πολύ υψηλού επιπέδου, ακόμη δεν είναι εύκολο να διοργανωθεί αντίστοιχο τουρνουά στην Αθήνα ή σε κάποια άλλη ελληνική πόλη, αφού λείπουν χρήματα και εγκαταστάσεις. Η ολυμπιακή εγκατάσταση του τένις ρημάζει, αδρανής παρότι η ομοσπονδία αντισφαίρισης από το 2017 την έχει ζητήσει για την διεξαγωγή τουρνουά ATP για τους άνδρες (με έπαθλο 500.000 δολαρίων) και WTA για τις γυναίκες (250 χιλιάδων).

Από την άλλη, τα επιτεύγματα τόσο του Τσιτσιπά όσο και της Σάκκαρη, είναι προφανές ότι θα εμπνευστούν κι άλλα παιδιά. Έχουν πλέον δυο πρότυπα. Αν μπορέσουν να διαθέσουν τον χρόνο, την υπομονή και τη διάθεση, εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία που θα τους δοθεί, τότε θα πλησιάσουν στις δυο κορυφαίες μορφές που καμαρώνουμε, τσαντιζόμαστε και πανηγυρίζουμε μαζί τους σε κάθε χτύπημα με τη ρακέτα τους…

Πηγή: Contra