Του Θάνου Σαρρή
Ο Λιονέλ Μέσι το έχει πει ξεκάθαρα. Μεγαλώνοντας με μια μπάλα στα πόδια, ο άνθρωπος που τον ενέπνευσε περισσότερο ήταν ο Πάμπλο Αϊμάρ. «Ο Πάμπλο Αϊμάρ ήταν και είναι το είδωλό μου. Μου άρεσε πραγματικά να τον βλέπω να αγωνίζεται και παρακολουθώ την καριέρα του από όταν έπαιζε στη Ρίβερ Πλέιτ», είχε πει Μέσι. Ο «παλιάτσος», ο οποίος ξεκίνησε να μαγεύει τα πλήθη στους «Εκατομμυριούχους», θα μπορούσε να παίξει σε μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης, καθώς το ταλέντο του με την μπάλα ήταν εκπληκτικό. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κατέκτησε δύο πρωταθλήματα Ισπανίας και ένα Κύπελλο UEFA με τη Βαλένθια, ενώ ήταν στην ομάδα που έφτασε στον τελικό του Champions League. Πήρε επίσης πρωτάθλημα Πορτογαλίας με την Μπενφίκα και έφτασε μαζί της μέχρι τον τελικό του Europa League. Η εκτίμηση είναι αμοιβαία. Μιλώντας στη FIFA, ο Αϊμάρ χαρακτήρισε τον Λίο ως τον καλύτερο, τον all-time αγαπημένο του ποδοσφαιριστή.
Πάμπλο Αϊμάρ: Ανάμεσα στους αφανείς ήρωες
Η Αργεντινή που έφτασε στην κατάκτηση του Copa America με μπροστάρη τον Λιονέλ Μέσι, σπάζοντας μια κατάρα που κρατούσε για πολύ καιρό, είχε στον πάγκο της τον Λιονέλ Σκαλόνι. Συχνά, στην ιστορία μένει μόνο ο πρώτος προπονητής μιας ομάδας, όμως, επίσης συχνά, η επιρροή εκείνων που βρίσκονται στο πλευρό του είναι πολύ σημαντική, ακόμα κι αν δεν γίνεται εύκολα κατανοητή στο ευρύ κοινό.
Στο πλευρό του Σκαλόνι, λοιπόν, ήταν και ο Πάμπλο Αϊμάρ. Ένας από τους πρώτους που ο πρώην παίκτης της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια έσπευσε να εκμεταλλευτεί, παίρνοντάς τον από την εθνική Κ-17, την οποία είχε οδηγήσει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019. Ο Αϊμάρ κράτησε τον ρόλο του ως τεχνικός της ομάδας εκείνης, αναλαμβάνοντας παράλληλα πόστο στην εθνική ανδρών, μαζί με τον πρώην συμπαίκτη του στη Βαλένθια, Ρομπέρτο Αγιάλα και τον πρώην αμυντικό της Ρόμα, Βάλτερ Σάμουελ. «Δεν είναι μόνο ο Σκαλόνι. Είναι νεαροί και έχουν τεράστια θέληση για δουλειά. Δεν πουλάνε φούμαρα, επειδή έχουν πολλές ιδέες», είπε για το τεχνικό επιτελείο ο προπονητής που οδήγησε την αλμπισελέστε στο Μουντιάλ του 1978 και νυν τεχνικός διευθυντής της Ομοσπονδίας, Σέσαρ Λουίς Μενότι.
Μπιέλσα και Πέκερμαν
Ο Παμπλίτο Αϊμάρ, όπως έχει πει ο ίδιος στο παρελθόν, έχει επηρεαστεί πολύ από τις ιδέες δύο προπονητών που συνάντησε στην Εθνική. Του maestro Μαρσέλο Μπιέλσα και του Χοσέ Πέκερμαν. Οι δυο τους μοιάζουν να έχουν δύο φιλοσοφίες με αρκετές διαφορές, όμως ο Αϊμάρ πίστεψε ότι ο συγκερασμός τους μπορεί να έχει εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ειδικότερα για τον Πέκερμαν, είχε αναφερθεί σε ένα περιστατικό του παρελθόντος: «Ο Χοσέ Πέκερμαν μας έμαθε ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που βασίζεται στην κοινή λογική και στην ηρεμία. Θυμάμαι μια μέρα, όταν ο Χοσέ ήρθε πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο Κ-20 που έγινε στη Μαλαισία, το 1997. Είχε κατακτήσει το τρόπαιο το 1995 και μας διαβεβαίωσε. “Μην ανησυχείτε”, είπε. “Θα τα πάμε καλά”. Σήμερα, αρκετοί από εμάς που ήμασταν σε εκείνη την ομάδα συναντιόμαστε και συνειδητοποιούμε ότι παίξαμε καλά και λόγω της ηρεμίας του μυαλού του Χοσέ. “Απλά παίξτε και δημιουργήστε μια ωραία ανάμνηση”, έλεγε. Αυτό που θαυμάζω περισσότερο σε σχέση με τον Σκαλόνι είναι η ηρεμία με την οποία ανέλαβε τη θέση, πόσο καλά το χειρίζεται, η επικοινωνία και ο δεσμός που έχει με τους παίκτες».
Η παραπάνω δήλωση, που έγινε μερικούς μήνες πριν το Copa America, φανερώνει την προσέγγιση του προπονητικού επιτελείου σε μια ομάδα που έχει βιώσει πολύ άσχημες συνθήκες, αλλαγές προπονητών, τεράστια πίεση και κριτική. Ήταν ένας τρόπος για να καταφέρουν να βγάλουν από τον Μέσι έναν εαυτό διαφορετικό, να διώξουν μακριά το «ξενέρωμα» που τον είχε κάνει να αποσυρθεί πρόωρα από την εθνική, για να επιστρέψει αργότερα αναζητώντας την εξιλέωση.
Ξεκλειδώνοντας τη δημιουργία
Από μια παλιότερη δήλωση του Αϊμάρ γίνεται κατανοητό ένα ακόμα κομμάτι της φιλοσοφίας του. «Δεν μου αρέσει να ακούω ότι δεν υπάρχουν πια δημιουργικοί παίκτες. Κυρίως δεν μου αρέσει να το ακούω μετά από 800 αυτοματοποιημένες προπονήσεις. Είναι πολύ πιθανόν να μην υπάρχουν δημιουργικοί παίκτες, όταν όλα γίνονται αυτόματα. Καταλαβαίνω το παιχνίδι τοποθετήσεων. Αλλά πιστεύω ότι εμείς, ως προπονητές, πρέπει να λάβουμε την ευθύνη για αυτή την, υποτιθέμενη ή πραγματική, έλλειψη δημιουργικότητας. Αυτές οι αμυντικές τακτικές μπορούν να νικηθούν από έναν δημιουργικό παίκτη. Ένας δημιουργικός παίκτης ντριμπλάρει, ανακαλύπτει κάτι διαφορετικό όταν όλα είναι μονότονα. Πρέπει να δημιουργούμε, μέσα σε δημιουργικά περιβάλλοντα. Το ποδόσφαιρο έχει να κάνει με το συναίσθημα και τη φαντασία. Δεν είναι σκάκι».
Το 4-2-3-1 του Σκαλόνι και της ομάδας του, με τον Λιονέλ Μέσι σε κομβικό ρόλο και με μεγαλύτερη ελευθερία, ξεκλείδωσε τον καλύτερο σύγχρονο ποδοσφαιριστή που έχει δει ολόκληρη η Νότια Αμερική. Ο Μέσι αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης της Βραζιλίας, πρώτος σκόρερ, αλλά και πρώτος σε μια ακόμα σειρά από στατιστικές κατηγορίες. Ήταν κορυφαίος στις ασίστ (5), στη συνολική συνεισφορά τερμάτων (9), στις ευκαιρίες που δημιούργησε (21), στις πάσες στο τελευταίο τρίτο του αντιπάλου (133), στα σουτ (28) και στα σουτ στον στόχο (11). Το ζήτημα του Μέσι δεν ήταν ποτέ μόνο αγωνιστικό. Ήταν και ψυχολογικό, είχε να κάνει με μια σειρά από παράγοντες που λειτουργούσαν ως βαρίδια για την εθνική Αργεντινής. Το προπονητικό τιμ κατάφερε να τους περιορίσει και η προσέγγιση του παιδικού του ειδώλου είχε μεγάλη σημασία.
Ο Σκαλόνι, ο Αϊμάρ και ο Μέσι ήταν συμπαίκτες στην Αργεντινή του Πέκερμαν, το 2006. Οι δύο πρώτοι ως «βετεράνοι», ο τελευταίος ως η μεγαλύτερη ελπίδα για τα χρόνια που ακολουθούσαν. Έπρεπε να βρεθούν ξανά μαζί, για να οδηγήσουν επιτέλους την Αργεντινή σε μια κούπα. Κι αν πλέον ο Μέσι μοιάζει με «βετεράνος», ο Σκαλόνι και ο Αϊμάρ είναι οι ελπίδες για τα τουρνουά που ακολουθούν…
Πηγή: Fanatico
