Βλέπουμε τον αγώνα στο Open, με τον Νίκο Νταμπίζα και τον Αλέξανδρο Τζιόλη. Τελειώνει ο αγώνας, και ήδη έχουμε συμφωνήσει “αυτό δεν είναι ποδόσφαιρο”. Αυτό, όχι του Παναθηναϊκού. Αυτό, της ΑΕΚ. Μετά, το λέμε και on air. Ενα παραπλανητικό αποτέλεσμα. Εκείνη τη στιγμή, όσο και να το υποστηρίξεις με ανάλυση και επιχειρήματα, πάλι δεν ήταν εύκολο να το πει κανείς. Δεν ήταν πειστικό.
Προσέκρουε απέναντι, στο ρεπερτόριο “αυτά τα ματς δεν παίζονται, αυτά τα ματς κερδίζονται” και λοιπά. Μπορείς να κάνεις, μόνον ένα πράγμα. Να αφήσεις τον χρόνο, να λειτουργήσει. Δεύτερος γύρος, τρία-μηδέν ο Παναθηναϊκός, όχι από ημίχρονο, από…ημίωρο. Regular season, η τρίτη ΑΕΚ στο +4 από τον πέμπτο Παναθηναϊκό. Τελική κατάταξη μετά τα πλέι-οφ, ο τέταρτος Παναθηναϊκός στο +5 από την πέμπτη ΑΕΚ. Τότε, είχε γίνει πολύ πιο εύκολο να το πει κανείς. Ηταν πλέον, πιστευτό. Δεν γίνεται στο ποδόσφαιρο, να καθαγιάζεις νίκες no matter what.
Τετάρτη με Κυριακή τώρα, δύο διαδοχικά ντέρμπι εντός έδρας, και στα δύο ο Παναθηναϊκός έμεινε “πίσω από τη μπάλα”. Τον έβαλε εκεί, στη ροή της αναμέτρησης, ο αντίπαλος; Ηταν εξαρχής, στρατηγική; Μικρή σημασία έχει. Μείζονα σημασία έχει, ποιος πραγματικός διεκδικητής τροπαίων παίζει εντός έδρας ντέρμπι με το 27-73 της μπάλας. Με 0-7 κόρνερ. Με 31-152 σωστές πάσες στο λεγόμενο “επιθετικό τρίτο”. Με 39-12 απομακρύνσεις. Υπάρχει περίπτωση, να παίξει έτσι στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός εναντίον του Παναθηναϊκού; Υπάρχει περίπτωση να παίξει έτσι, και να έχει εκ προοιμίου έτοιμη την αιτίαση “εμείς είχαμε και ευρωπαϊκό μεσοβδόμαδα”;
Αυτό που στ’ αλήθεια συνέβη, και στα δύο ντέρμπι, είναι ότι ο Παναθηναϊκός…ευτύχησε. Οτι “κόντρα στη ροή” Γένσον/Στρακόσα έκαναν ένα Στάμενιτς/Πασχαλάκης. Αυτό που επίσης συνέβη και στα δύο ντέρμπι, είναι ότι πράγματι ο Παναθηναϊκός έκανε τη δική του περιοχή ναρκοπέδιο για τον αντίπαλο. Απρόσιτη, πρακτικά. No trespassing. Οχι κάτι το φοβερό! Με την ΑΕΚ το μπόρεσαν, στην ΑγιαΣοφιά μάλιστα, καν στην έδρα τους, η Λαμία και ο Λεβαδειακός. Κάπως βρήκαν ένα γκολ, Γκουστάβο Φουρτάντο, Πεδρόσο, έπειτα έκλεισαν το χωράφι, η μοναδική διαφορά είναι ότι in extremis η ΑΕΚ ισοφάρισε, Μουκουντί, Μήτογλου, ενώ εδώ η in extremis κεφαλιά του Λαμέλα πήγε άουτ, end of story.
Διεκδικητής τίτλου, δεν νοείται να αρκείται στο “δεν κινδύνευσα”. Πολύ περισσότερο, δεν νοείται να ικανοποιείται επειδή δεν κινδύνευσε. Ναι, δεν κινδύνευσες, με την αρραγή άμυνα όντως εξαφάνισες “τα εκατομμύρια της αρκούδας” (Μάριος Ηλιόπουλος την περασμένη Πέμπτη), θαυμάσια, αλλά…ποδόσφαιρο θα παίξουμε; Η προσέγγιση της ΑΕΚ στο παιγνίδι, επαναλαμβάνω η προσέγγιση στο παιγνίδι, όχι η απόδοση στο παιγνίδι, έδειχνε νοοτροπία ομάδας που αντιλαμβάνεται εαυτήν ως διεκδικήτρια τίτλου και το εννοεί. “Τον έδεσε κόμπο” ή “του πήρε το δίπλωμα” είναι, κάθε φορά επαναλαμβανόμενες βάσει αποτελέσματος, αξιολογήσεις ελληνοφρένειας. Σχέση με την πραγματικότητα, μηδενική.
Αν, σε αυτή την περίεργη “φάση σελήνης” που ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού περνά, ο διαιτητής έδινε στην αρχή πέναλτι, ποιο ήταν ύστερα το plan b; Επί τη ευκαιρία. Επειδή όλα θα συμβούν μες στη χρονιά, και τα υπέρ και τα κατά, χρησιμεύει η φειδώ. Στην περιρρέουσα τον Παναθηναϊκό ρητορική, λέξη-ψωμοτύρι σε αλόγιστη χρήση είναι η περίφημη “αλλοίωση”. Αλλοίωση αποτελέσματος, αλλοίωση βαθμολογίας, εν τέλει (αν δεν το πάρουμε) αλλοίωση πρωταθλήματος. Τα πάντα, διαβρωμένα από σαλμονέλα. Λίγη φειδώ. ‘Η μήπως, θα το κάνει την Κυριακή ο Τζολάκης στον Γέντβαϊ, δεν θα καταλογιστεί πέναλτι, και θα είναι “όλα καλά”;
Τα εκατομμύρια της αρκούδας, για τα οποία και ο Παναθηναϊκός (της πολυμετοχικότητας ή του Γιάννη Αλαφούζου) έχει ιστορίες να διηγείται, ισχύει ότι στο ποδόσφαιρο δεν φέρνουν απαραιτήτως ευτυχία. Διευκολύνουν. Δεν αρκούν. Μικρή παρένθεση. Αυτή τη στιγμή προπορεύεται και στην Πρέμιερ Λιγκ και στο Τσάμπιονς Λιγκ ταυτόχρονα, η μόνη ομάδα στον κόσμο…που δεν έκανε ψώνια το καλοκαίρι (και πραγματεύεται όγκο αλλεπάλληλων αγώνων με rotation 14-15 εν δυνάμει βασικών ποδοσφαιριστών εκ των οποίων κανα-δυο εκάστοτε, πότε-πότε τρεις, είναι τραυματίες). Κλείνουμε την παρένθεση τροφής για τη σκέψη, επιστρέφουμε στην ΑΕΚ.
Καταλαβαίνουμε πως χειρουργική επέμβαση αφαίρεσε από την ψυχή του Αλμέιδα, την αλεγρία. Θέλει τέχνη, για να το πετύχει κανείς αυτό. Η αλεγρία του Αλμέιδα είναι ο καταλύτης λειτουργίας του γκρουπ-ΑΕΚ, από το καλοκαίρι του 2022. Συντονισμένη προσπάθεια Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκού να χτυπήσουν την ΑΕΚ “στην καρδιά” και να τη βγάλουν από τη μέση στοχεύοντας στον προπονητή, δεν θα έφερνε τέτοιο αποτέλεσμα. Το κατάφερε, με κάποιον τρόπο, η ίδια η ΑΕΚ. Κάτι πολύ μεγαλύτερο, από ένα συνηθισμένο αυτογκόλ. Μία case study.
Πηγή: Sdna
