Σε ακόμη ένα κείμενο κάνω την αρχή σημειώνοντας ότι δυσκολεύομαι πολύ να σκεφτώ για αθλητισμό και να μιλήσω για ποδόσφαιρο σε μια στιγμή που μας ζορίζουν και μας πονάνε όλους πολύ σημαντικότερα ζητήματα, τα οποία αφορούν την πραγματική ζωή μας. Για να νιώσω καλύτερα, θέλω να δηλώσω τη χαρά μου που σήμερα υπάρχουν οι social media πλατφόρμες και ειδικά το TikTok, που δίνει την ευκαιρία σε όλους αυτούς που δοκιμάζονται να μοιράζονται σήμερα μαζί μας την φρικτή εμπειρία τους και κάπως έτσι να μας κάνουν σοφότερους. Αν περιμέναμε από τα παραδοσιακά media και ειδικά την κρατική και ιδιωτική τηλεόραση, θα νομίζαμε ότι έφταιξε πάλι για όλα ο στρατηγός άνεμος. Ευτυχώς, τουλάχιστον στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχουν social media. Το ίδιο σκέφτηκα σε κάθε τι σοβαρό που έχει συμβεί στην διάρκεια των τελευταίων εβδομάδων, όπως στις εν ψυχρώ δολοφονίες του Αντώνη και του Μιχάλη. Ευτυχώς, θα πω, που οι νεότεροι από εμένα μεγαλώνουν με τα social media και όχι με την κρατική και ιδιωτική τηλεόραση, όπως συνέβη σε εμένα. Έχω μια ελπίδα ότι το μυαλό των νεότερων θα πλυθεί λιγότερο από αυτά των ανθρώπων της δικής μου γενιάς. Σταματώ εδώ, και γυρίζω την συζήτηση στο ποδόσφαιρο, για λόγους ψυχοθεραπείας.
Η Εθνική Ομάδα “συμπεριφέρθηκε” στο ματς με το Γιβραλτάρ. Προφανώς δεν “κατέβαλε” κανένα θηρίο, αλλά την είχα ξαναδεί στα προηγούμενα χρόνια απέναντι σε τέτοια θηρία και η εικόνα της δεν ήταν όσο ικανοποιητική ήταν το βράδυ της Κυριακής. Οι διεθνείς μας απάντησαν ακριβώς πάνω στο θέμα της ερώτησης – δηλαδή της αμφιβολίας που εκείνοι μας έβαλαν με την απόδοσή τους και την αγωνιστική συμπεριφορά τους απέναντι στην Ολλανδία: στο θέμα της νοοτροπίας. Τούτη τη φορά μπήκαν καλά προετοιμασμένοι, ψυχικά και πνευματικά, και έδειξαν μέχρι το τελευταίο λεπτό ότι είχαν την διάθεση και την αποφασιστικότητα να δημιουργήσουν μια νέα, καλή εντύπωση. Και προς τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο, και προς τον προπονητή που τους εμπιστεύεται, και προς τους εαυτούς τους. Συνέχισαν να παίζουν με ένταση στο τελευταίο 20’λεπτο και ενώ είχαν “καθαρίσει” το ματς. Και δεν νομίζω ότι το έκαναν μόνο για να “αποζημιώσουν” τους περίπου 10 χιλιάδες ποδοσφαιρόφιλους που βρέθηκαν στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το έκαναν και προκειμένου να πείσουν και τους εαυτούς τους και τον προπονητή τους ότι μπορούν να κλείσουν αυτή τη σειρά της προκριματικής φάσης του Euro 2024 όπως την ρόλαραν μέχρι το ματς του Αϊντχόφεν.
Δεν είναι στην ελληνική πλευρά οι περισσότερες πιθανότητες για την πρόκριση, και αυτό το γνωρίζαμε εξαρχής, δηλαδή προτού παίξει η Ελλάδα απέναντι στην Ολλανδία. Το ζητούμενο είναι η εικόνα, όχι το αποτέλεσμα. Το όραμα είναι να μας βρει το τέλος αυτής της διαδρομής με πίστη προς τις δυνατότητες της ομάδας να περάσει μέσα από τα μπαράζ του Nations League στο Euro 2024. Για να συμβεί, θα πρέπει στα τελευταία παιχνίδια η Ελλάδα να έχει παρόμοια εικόνα με αυτή που είχε απέναντι στην Ιρλανδία και την Γαλλία – όχι εικόνα παρόμοια με αυτή που είχε στο α’ ημίχρονο με την Ολλανδία. Απέναντι στο Γιβραλτάρ η Εθνική μας είπε ότι θέλει να επιστρέψει στην προηγούμενη εικόνα της και να σβήσει από τη μνήμη μας αυτό που είδαμε απέναντι στην Ολλανδία.
Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουν. Ξέρω ότι προσδοκίες, ή και απαιτήσεις, έχω μόνο, ή τουλάχιστον κυρίως από τους ποδοσφαιριστές. Δεν ποντάρω πάνω σε κανέναν άλλο. Ποντάρω στα μεγαλύτερα και τα μικρότερα παιδιά που με πείθουν με τη συμπεριφορά τους ότι θέλουν να πάνε την Εθνική, ή πιο σωστά να πάνε με την Εθνική σε μια μεγάλη διοργάνωση. Φαντάζομαι ότι στη διάρκεια του μήνα που ακολουθεί θα καούν στο chat που έχουν για να μιλούν μεταξύ τους, ώστε αφενός να μη χάνουν την επαφή και αφετέρου να μην βγάζουν από το μυαλό τους τα επόμενα παιχνίδια. Το βράδυ της Κυριακής μας έδειξαν ότι τους νοιάζει. Μακάρι!
Πηγή: Gazzetta
