Της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
Η Δωροθέα Ποιμενίδου επέστρεψε με το αργυρό μετάλλιο στις αποσκευές της από το ευρωπαϊκό κύπελλο τοξοβολίας που πραγματοποιήθηκε στο Νόβε Μέστο της Τσεχίας και πλέον προετοιμάζεται για τον μεγάλο ραντεβού της χρονιάς αλλά και για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024.
Στην Τσεχία, η Δωροθέα Ποιμενίδου έπαιξε στον μεγάλο τελικό του Ολυμπιακού τόξου για το χρυσό μετάλλιο απέναντι στην Μερβέ Νουρ Ερόγλου. Στο μεταξύ τους παιχνίδι, η Τουρκάλα ήταν πιο εύστοχη και πήρε τη νίκη με 6-0, αλλά η επιτυχία της Ελληνίδας πρωταθλήτριας είναι πολύ μεγάλη και ένα καλό ξεκίνημα για τους σημαντικούς στόχους της χρονιάς: «Το ευρωπαϊκό κύπελλο στην Τσεχία για μένα ήταν ένας αγώνας όπου μπορούσα να κοιτάξω σε τι κατάσταση βρίσκεται ο εξοπλισμός μου, αν χρειάζεται να κάνω κάποια αλλαγή ενόψει του παγκοσμίου πρωταθλήματος που θα δοθούν οι πρώτες κάρτες για το Παρίσι. Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα να δω που βρίσκομαι τεχνικά, πως βρίσκομαι σε ένα αγώνα ψυχολογικά και με τον προπονητή μου να τεστάρουμε κάποιες τεχνικές πως λειτουργούν. Το συμπέρασμα ήταν ότι όλα κύλησαν άψογα, ο εξοπλισμός μου είναι σε πολύ καλή κατάσταση, πράγμα που στην τοξοβολία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Έκανα κάποιες αλλαγές πριν πάω οπότε βοήθησαν. Τεχνικά είμαι επίσης σε πολύ καλό δρόμο. Πρέπει να διορθώσω κάποια πράγματα, τα οποία για αυτό και πήγα στον αγώνα να δω τι χρειάζεται βελτίωση, ώστε να είμαι έτοιμη σε δύο μήνες από τώρα να πάω να διεκδικήσω την κάρτα μου. Με τον προπονητή μου υπήρχε άψογη συνεργασία και επικοινωνία και βγήκε αυτό το αποτέλεσμα. Είμαι πολύ ευχαριστημένη, θέλω να παίζω στους τελικούς, θέλω να έχω τέτοιες εμπειρίες στην φαρέτρα μου και όλο αυτό με κάνει πιο δυνατή για να συνεχίσω να διεκδικώ θέσεις και μετάλλια».
Είναι πολύ σημαντικό για έναν αθλητή και μία αθλήτρια την προ-Παραολυμπιακή χρονιά να βρίσκεται ανάμεσα στους κορυφαίους κάθε διοργάνωσης, γιατί είναι και η χρονιά των Παραολυμπιακών προκρίσεων και ένα μετάλλιο ανεβάζει και την ψυχολογία για την συνέχεια: «Το μετάλλιο αυτό είναι ενθαρρυντικό, όπως και κάθε μετάλλιο γιατί είναι και μία επιβράβευση και ένα σημείο αναφοράς για το που βρίσκεται ένας αθλητής, οπότε μου δείχνει ότι η σκληρή δουλειά που έχω κάνει αποδίδει, μου δείχνει επίσης που πρέπει να δώσω μεγαλύτερη βαρύτητα και σίγουρα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα θα πάω με άλλη ψυχολογία, πιο δυνατή και πιο σίγουρη για να διεκδικήσω την κάρτα. Επίσης, είναι κάτι που με χαροποιεί από το Τόκιο και μετά με την τέταρτη θέση που είχα κατακτήσει. Η επόμενη χρονιά, το 2022, ήταν μια πολύ δυνατή χρονιά για μένα γιατί είχα ακόμα ένα μετάλλιο, το ασημένιο, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Ρώμης και φέτος το 2023 ξανά μετάλλιο και μόνο χαρούμενη μπορώ να είμαι για το γεγονός πως παίζω στους τελικούς και δεν έχω να φοβάμαι κάτι. Κοιτάω μπροστά και στοχεύω για την επόμενη κάρτα».
Η Ποιμενίδου έκανε το ντεμπούτο της σε Παραολυμπιακούς Αγώνες το 2016 στο Ρίο και στην επόμενη διοργάνωση στο Τόκιο το 2021 βρέθηκε μια ανάσα μακριά από το βάθρο αφού αγωνίστηκε στο μικρό τελικό: «Η διεκδίκηση της τρίτης μου συμμετοχής σε Παραολυμπιακούς Αγώνες για το Παρίσι θεωρώ ότι αυτή την φορά είναι η πιο συνειδητή και πιο σίγουρη από τις δύο άλλες φορές. Η πρώτη φορά στο Ρίο ήταν μια σπουδαία εμπειρία και μία μεγάλη γιορτή. Πήγα το απόλαυσα και αποκόμισα πάρα πολλές εμπειρίες και έδωσα μια υπόσχεση να ξαναβρεθώ σε αυτή την διοργάνωση. Όπως και έγινε με το Τόκιο, όπου πίστεψα παραπάνω στις δυνατότητές μου, είδα ότι μπορώ να έχω μία θέση στην 8άδα, αν όχι μία θέση στα μετάλλια, όπως και έγινε. Έπαιξα για το χάλκινο μετάλλιο και έλαβα την 4η θέση. Μόνο χαρούμενη μπορώ να είμαι για όλα αυτά που έχω ζήσει».
Μετά από αυτούς τους Αγώνες, η πρόκριση για το Παρίσι είναι μια διαφορετική διαδικασία λόγω της εμπειρίας που έχει αποκτήσει αλλά παράλληλα αλλάζουν και οι στόχοι που έχει θέσει για τον εαυτό της: «Τώρα με την διεκδίκηση της τρίτης συμμετοχής αισθάνομαι ότι παίζω ψηλά, αισθάνομαι ότι βλέπω καθαρά το μετάλλιο. Ένα Παραολυμπιακό μετάλλιο το οποίο θέλω, μπορώ να το κατακτήσω και δουλεύω για αυτό, γιατί τίποτα δεν έρχεται μόνο με την θέληση. Πρέπει από πίσω να υπάρχει σκληρή δουλειά, πολλές ώρες προπόνησης, ανθρώπους που να σε στηρίζουν και άψογη σχέση με τον προπονητή. Νιώθω τυχερή που έχω δίπλα μου τον προπονητή μου, Αλέξανδρο Νασούλα, και πιστεύω ότι παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο σε όλη μου αυτή την πορεία και στο γεγονός ότι έχω φτάσει στο σημείο να οραματίζομαι το Παραολυμπιακό μετάλλιο. Αυτός ο άνθρωπος με έχει βοηθήσει πάρα πολύ και μαζί χτίζουμε και πορευόμαστε για τους επόμενους Παραολυμπιακούς και όχι μόνο».
Πηγή: Sports Feed
