Του Γιάννη Σερέτη
Πήγε, λοιπόν, όλη η κουβέντα στον Βισέντε Ταμπόρδα από τα media. Λογικό. Όχι μόνο διότι ήταν η ακριβότερη μεταγραφή του καλοκαιριού στον Παναθηναϊκό. Αλλά και επειδή – όπως και να το κάνεις – είναι κάτι… «εξωτικό» να τον βλέπεις στην αρχική ενδεκάδα, έχεις μια περιέργεια βρε αδερφέ!
Τα καλά του Αργεντινού, λοιπόν, όπως τα είδαμε χθες. Πρώτο και σημαντικότερο ο ποδοσφαιρικός του εγωισμός. Ο Μπενίτεθ τον επέλεξε για πρώτη φορά ως «βασικό» εναντίον ομάδας Β’ Εθνικής που λέγαμε παλιά. Θα μπορούσε να «βεντετίσει» με χίλους τρόπους. Δεν το έκανε. Ετρεξε όσο μπορούσε μέχρι το τελευταίο λεπτό. Μουρμούριζε, γκρίνιαζε, πανηγύρισε το γκολ του με την ψυχή του, μέχρι και (ανύπαρκτο) πέναλτι ζήτησε στο α’ ημίχρονο σε μια εντός περιοχής πτώση του. Για κάποιους παίκτες μπορεί το χθεσινό παιχνίδι να ήταν «άλλη μια μέρα στη δουλειά», για εκείνον ήταν το σημαντικότερο παιχνίδι στην έως τώρα καριέρα του στον Παναθηναϊκό.
Δεύτερο καλό ο έξυπνος τρόπος παιχνιδιού του σε μικρούς χώρους και με αρκετούς συμπαίκτες κοντά του. Σε συνδυασμό, ασφαλώς, με την τεχνική του κατάρτιση, η οποία φάνηκε στη φάση του 1-2. Τρίτο καλό οι κινήσεις του χωρίς την μπάλα ως «δεκάρι». Πάρα πολλές φορές βρισκόταν στους σωστούς χώρους, χωρίς να πάρει και τις σωστές πάσες. Και απ’ αυτή την οπτική γωνία, ναι, μπορεί κάποιος να πει πως θα μπορούσε να φανεί πολύ καλύτερος αν αγωνιζόταν με τον Τσιριβέγια και τον Τσέριν, όχι με τον Βιλένα και τον Μπρέγκου. Σωστό, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι αντίπαλοί του ήταν παίκτες της πέμπτης στη βαθμολογία του Βορείου Ομίλου της Superleague 2…
Η άλλη όψη του νομίσματος: υστερεί σίγουρα σε ταχύτητα, ένταση, αθλητικότητα, εκρηκτικότητα, δύναμη, σκληράδα. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να τον βλέπαμε σε ένα ντέρμπι ή σε ένα ματς του Europa League, αλλά αυτό εξαρτάται από την άποψη του Μπενίτεθ, ο οποίος θα σκεφτεί κι αν τον χρειάζεται ή αν είναι ωφελιμότερο για όλους να παραχωρηθεί ως δανεικός σε κάποια ομάδα για να πάρει παιχνίδια και να επαναξιολογηθεί.
Ο Μπενίτεθ ήθελε μόνο τη νίκη για την τετράδα
Πάμε παρακάτω; Δεν… υπάρχει παρακάτω. Ουδείς άλλος ξεχώρισε σ’ αυτό το παιχνίδι από τον Παναθηναϊκό. Ένα θετικό πρόσημο αξίζει στον Γιώργο Νίκα, ο οποίος το πάλεψε όσο μπορούσε χάρη στα σωματικά προσόντα του και την ισχυρή αίσθηση του γκολ που διαθέτει (δοκάρι, πρωταγωνιστής σε άλλη μία ευκαιρία, κοντά στην περιοχή γενικώς) και τίποτα περισσότερο, εκτός από το φιλότιμο όλων των παικτών. Ο Μπενίτεθ ξεκάθαρα ήθελε τη νίκη, εξίσου ξεκάθαρα όμως δεν «ζήτησε» και τη νίκη με διαφορά μεγαλύτερη των δύο γκολ: εξ ου και μια ενδεκάδα αναπληρωματικών, η οποία ειδικά από τη μέση και μπροστά με Βιλένα, Μπρέγκου, Νίκα, Μαντσίνι και Ταμπόρδα ήταν τελείως πειραματική και με παίκτες που έχουν ελάχιστο χρόνο συμμετοχής.
Καν’ τε λοιπόν τη σύγκριση…
- Ο τέταρτος στην κατάταξη Παναθηναϊκός πρέπει να αποκλείσει στο μονό προημιτελικό το νικητή του Αρης – Παναιτωλικός (στη Λεωφόρο) και μετά στον ημιτελικό το νικητή του Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ/Ατρόμητος.
- Η τρίτη ΑΕΚ πρέπει να αποκλείσει στους «8» το νικητή του ΟΦΗ – Αστέρας και εν συνεχεία στον ημιτελικό το νικητή του Λεβαδειακός – Βόλος/Κηφισιά.
Ποιος είναι ο πιο βατός δρόμος για τον τελικό του ΟΑΚΑ;
Αυτός ο Παναθηναϊκός τόσα μπορούσε να κάνει…
Αυτός ο Παναθηναϊκός που παρατάχθηκε στην Καβάλα, αυτό μπορούσε να κάνει. Δυο γκολ, δυο δοκάρια, δυο επιπλέον φάσεις, παίζοντας για 85 λεπτά με επιθετικό δίδυμο αποτελούμενο από τον Μπόκο και τον Ταμπόρδα. Και ναι, έπαιζε εναντίον της Καβάλας, αλλά σάμπως όταν έπαιζαν οι «βασικοί» ή οι… καλύτεροι «αναπληρωματικοί» εφέτος, πόσες φορές έβαλαν τρία γκολ; Με ποιον; Με τους Go Ahead Eagles; Με την Κηφισιά; Με τα δεύτερα της Κηφισιάς; Με τον Ατρόμητο, τον Αστέρα, τον Παναιτωλικό, το Βόλο, την ΑΕΛ, την Athens Kallithea; Ποτέ. Μια και μοναδική φορά έβαλαν τρία γκολ, εναντίον του ουραγού Πανσερραϊκού, αφού προηγουμένως είχαν γλιτώσει το 2-0 στο 25’ με αρνητικούς πρωταγωνιστές τον Γεντβάι και τον Μλαντένοβιτς εκείνη τη βραδιά στις Σέρρες…
Πέρασε αυτό το ματς, θα ξεχαστεί. Όπως είχε ξεχαστεί χωρίς έντονες παρατηρήσεις και εκείνο το 1-0 εναντίον της αναπληρωματικής Κηφισιάς, όπως θα περνούσε «μπάι» και το 2-2 με την ΑΕΛ αν δεν είχε «σκάσει» μεσάνυχτα στο Κορωπί ο Αλαφούζος.
Οι ελλείψεις που βλέπει ο Ράφα και οι τέσσερις «λογικές» μεταγραφές
Ο Μπενίτεθ θεωρεί ότι το «μαστίγιο» μαζί με το καρότο στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο θα ήταν περισσότερο επιζήμιο, παρά επωφελές για την ομάδα του. Θεωρεί ότι σε μια ομάδα η οποία πάσχει ταυτόχρονα από έλλειψη υψηλής ποιότητας, πολλών ισχυρών προσωπικοτήτων και αυτοπεποίθησης, δεν μπορείς να θίξεις αποτελεσματικά τον αγωνιστικό εγωισμό των περισσότερων, οι οποίοι δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό βρίσκονται αυτή την περίοδο στη συγκεκριμένη κατάσταση, για να μην αναφέρουμε και όσους τελούν υπό καθεστώς «ανασφάλειας» αντιλαμβανόμενοι πως είτε τον Ιανουάριο είτε το καλοκαίρι η καριέρα τους στον Παναθηναϊκό θα τερματιστεί.
Μιας και αναφέραμε το καλοκαίρι ας έχουμε υπόψιν μας ότι ο Μπενίτεθ τον Παναθηναϊκό θα επιχειρήσει να τον αλλάξει δραστικά μετά το τέλος της σεζόν. Εξ ου και το «καρότο» προς τους παίκτες, καθώς με τους περισσότερους εξ αυτών θα συνεχίσει να συνεργάζεται για πέντε μήνες. Τέσσερις μεταγραφές (τερματοφύλακας, χαφ, αριστερός μπακ, αριστεροπόδαρος εξτρέμ) θα είναι το «λογικό» σε λίγες μέρες. Περισσότερες θα συνιστούν μεγάλη έκπληξη. Ομως το πιο δύσκολο είναι οι αποδεσμεύσεις. Διότι μιλάμε για το πιο υπερκοστολογημένο ρόστερ στη σύγχρονη ιστορία του Παναθηναϊκού με αμοιβές οι οποίες απέχουν έτη φωτός από την πραγματική αξία της συντριπτικής πλειονότητας των ποδοσφαιριστών…
Πηγή: Gazzetta
