Του Γιάννη Μάριου Παπαδόπουλου
«Γιατί είμαι τόσο άτυχος, γιατί είμαι τόσο άτυχος;». Η κραυγή απελπισίας toy Charles Leclerc δευτερόλεπτα μετά την απώλεια του ελέγχου της Ferrari και την επαφή του με τις μπαριέρες του Ιντερλάγκος, ήταν από μόνη της μια στιγμή βγαλμένη από αρχαία ελληνική Τραγωδία.
Όταν στον γύρο σχηματισμού βλέπεις την αξιοπιστία του μονοθεσίου σου να πηγαίνει… περίπατο, προδίδοντάς σε με τον πλέον «αισχρό» τρόπο, δεν μπορείς παρά να αισθανθείς πληγωμένος. Κι αυτή η τραγική στιγμή για τον Μονεγάσκο αποτέλεσε πλήγμα για το ηθικό του, για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι επειδή η προδοσία του μονοθεσίου έρχεται στη χειρότερη στιγμή της σεζόν του, όταν ο Leclerc κυνηγούσε τη «λύτρωση» έναντι του Sainz, που πλέον προηγείται κατά πολύ στη βαθμολογία του παγκόσμιου πρωταθλήματος. Και ξέρουμε ότι ο χειρότερος αντίπαλός σου είναι πάντα ο συναθλητής σου.
Ο δεύτερος επειδή ο Leclerc είχε ποντάρει τα πάντα στον αγώνα της Κυριακής, θυσιάζοντας τον αγώνα Sprint. Ήταν μια εξόχως δύσκολη επιλογή, εντούτοις κάνοντας την είχε εξασφαλίσει πως θα είχε στη διάθεσή του δύο αχρησιμοποίητα σετ μεσαίας και ένα σετ μαλακής γόμας για τον αγώνα. Με βάση τους υπολογισμού του, η εν λόγω επιλογή θα μπορούσε να αποδειχθεί κομβική για την εξέλιξη του αγώνα. Όμως έμεινε με την… όρεξη, διότι δεν πρόλαβε καν να εκκινήσει τον αγώνα!
Δεν είχε την τύχη με το μέρος του ο Leclerc. Βέβαια, ο Enzo Ferrari κάποτε είχε πει ότι «τύχη και κακοτυχία δεν υπάρχουν στον μηχανοκίνητο αθλητισμό», όμως είναι γεγονός ότι μεταξύ ενός καλού, ενός μέτριου κι ενός κακού οδηγού αγώνων, κάθε σόφρον επικεφαλής ομάδας θα επέλεγε τον πιο… τυχερό!
Τι να τις κάνεις τις επιδόσεις, εάν η τύχη σου γυρνά την πλάτη κι εγκαταλείπεις; Βεβαίως, την τύχη σου την ορίζεις εσύ τις περισσότερες φορές. Κι Leclerc μετά και από το χθεσινό στο Ιντερλάγκος, καλά θα κάνει να πάει για κανένα… ευχέλαιο!
Διότι είναι κι αυτή η ρήση που λέει ότι «σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Βλέπετε, λίγοι θυμούνται ότι ο Leclerc είδε τον αγώνα του να ολοκληρώνεται άδοξα ακριβώς στο ίδιο σημείο, στο οποίο συγκρούστηκε με τον Norris στον έβδομο γύρο του αγώνα του 2022!
Τέλος πάντων, αυτή η υπόθεση ήταν η «τραγωδία» του βραζιλιάνικου γκραν πρι. Διότι υπήρξε και η… παρολίγον τραγωδία. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς όσα συνέβησαν με το που έπεσε η καρό σημαία; Μα είναι δυνατόν, εν έτει 2023, να εισβάλλουν οπαδοί στην πίστα την ώρα που κινούνταν ακόμα μονοθέσια;
Ναι, ξέρουμε ότι οι Βραζιλιάνοι είναι ένας λαός αλέγκρος. Ότι ενθουσιάζονται, ζουν την (εκάστοτε) στιγμή και ενίοτε ξεφεύγουν κάπως. Μα, είναι δυνατόν να πηδούν τα κιγκλιδώματα και να μπαίνουν στην πίστα την ώρα που ακόμα κινούνταν μονοθέσια;
Δεν είχε στεγνώσει καν το μελάνι από τις υπογραφές που έβαλαν οι Βραζιλίάνοι για επέκταση της συνεργασίας τους με την Liberty Media έως το 2030 κι ήρθε αυτό το συμβάν για να κάνει πολύ κόσμο να το… ξανασκεφτεί.
Είναι επιτακτική ανάγκη το Παγκόσμιο Συμβούλιο Μηχανοκίνητου Αθλητισμού να αναθεωρήσει τις απόψεις του περί της ασφάλειας στις πίστες. Εάν το πλαίσιο δεν αυστηροποιηθεί, την επόμενη φορά οι συνέπειες μπορεί να είναι άσχημες. Και η «τραγωδία» να μείνει εκτός εισαγωγικών…
Πηγή: Car & Driver
