Του Αλέξη Σπυρόπουλου
Είχα νοσταλγήσει, να δω ένα τέτοιο παιγνίδι στη Σούπερ Λιγκ. Ηφαιστειώδες! Να λες «έπεφταν κορμιά» και να εννοείς την καθεμιά λέξη της φράσης-κλισέ. Παλαιομοδίτικο. Να φέρνει κάτι από Αγγελο Σπυρίδωνα και Αρίστο Φουντουκίδη. Τα άλλα ντέρμπι στη σεζόν έως τώρα, ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, ΑΕΚ-Παναθηναϊκός, παραήταν μοντέρνα. Αυτό εδώ, Αρης-ΠΑΟΚ, ανέδωσε διαφορετική εσάνς.
Και το βοήθησε ο διαιτητής στο να γίνει έτσι, κολασμένο, θα πρέπει να πω. Με την ισορροπημένη πολιτική του ως προς τη συνολική διεύθυνση του αγώνα. Μία πολιτική, απολύτως οικονομική. Καταλόγιζε, μόνον τα απαραίτητα. Τριάντα επτά φάουλ, πέντε κίτρινες κάρτες. Για τέτοιο παιγνίδι, οι αριθμοί είναι μίνιμαλ. ΑΕΛ-ΟΦΗ να φανταστείτε, είχε 38 φάουλ και 7 κίτρινες. Βόλος-Παναιτωλικός, 41+5. Παναθηναϊκός-ΠΑΣ, 42+7. Απόλλωνας-ΑΕΚ, 44+5.
Πράγμα που έδωσε και την ακραία αντίφαση της βραδυάς. Διαιτητής, γενικώς υποβοηθητικός για το ματς. Ομάδα διαιτησίας, καταστροφική (σε όλα τα μεμονωμένα κρίσιμα περιστατικά) για το ματς. Οξύμωρο, εάν σκεφτούμε ότι κανείς στην Ευρώπη δεν έχει εμπειρία/εξοικείωση με το VAR όσο οι Ολλανδοί που το εισήγαγαν πρώτοι. Εν πάση περιπτώσει, η αναμέτρηση κρίθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Συμβαίνει (και) αυτό, στο ποδόσφαιρο. Πλέον, ναι, όχι τόσο συχνά με το VAR. Αλλά πάλι, ακόμη και με το VAR, καμιά φορά συμβαίνει. Εύλογα, οι τριβές παρήγαγαν υψηλή θερμοκρασία. Τα πράγματα εξωθήθηκαν στην αντιπαράθεση. Και αυτή επίσης, η ένταση σαν να πρόκειται για ζήτημα ζωής/θανάτου, δεν είναι ασυνήθιστη στο ποδόσφαιρο. Σίγουρα είναι πολύ συνηθισμένη, όταν έχει τελειώσει (πολύ περισσότερο όταν έχει τελειώσει με νικητή και με ηττημένο) ένα ντέρμπι.
Εκεί εμφανώς, κατ’ αρχήν ο ΠΑΟΚ έχασε την ψυχραιμία του. Πολύ εύκολα, θα παρατηρούσε κανείς, για ακόμη μία φορά. Η νέα παράγκα κ.λπ. Ο ΠΑΟΚ, εν πρώτοις έχει ανάγκη αυτοπροσδιορισμού. Παραμένει ένα κίνημα διαμαρτυρίας στο κάδρο, ένα κόμμα μονοψήφιου ποσοστού; ‘Η αντιλαμβάνεται τον εαυτό του, ως ένα κλαμπ ισχύος; Οι συμπεριφορές χρειάζεται να αντιστοιχούν σε ό,τι αντιλαμβάνεται.
Οι ποδοσφαιριστές του είχαν κιόλας, από τον προπονητή τους, έτοιμη την πρώτη δικαιολογία. Ο Ολυμπιακός πήγε στο γήπεδο του Αρη για περαντζάδα, τον ΠΑΟΚ τον περίμενε μάχη στο χαράκωμα. Τώρα οι ποδοσφαιριστές έχουν, από το ίδιο το κλαμπ, έτοιμη και τη δεύτερη δικαιολογία. Η διαιτησία. Αλλά, πιάτο που γεμίζει με δικαιολογίες πριν τα Χριστούγεννα, κατά το Πάσχα είναι αδειανό.
Μόνο που η αντιπαράθεση δεν (ή, έστω, πολύ γρήγορα ξέφυγε από το να) είναι Αρης-ΠΑΟΚ. Στην τελική αναγωγή, έγινε πάλι Ολυμπιακός-ΠΑΟΚ. Σε χρόνο-ρεκόρ εν τω μέσω της νυκτός, σαν να έβγαλε η βροχή όλα τα λύματα στην επιφάνεια, πήγαμε από τη διαιτησία στις μαύρες σακούλες. Για τις οποίες σακούλες ποτέ δεν κατάλαβα, από τα χρόνια του μακαρίτη Μάκη Ψωμιάδη ή και ακόμη παλαιότερα, γιατί είναι πάντοτε μαύρες. Ποτέ σκούρες μπλε, πορτοκαλί, μοβ.
Θαύμασα την ταχύτητά τους. Μπαμ-μπαμ-μπαμ, δεν τους προλαβαίνεις! Πληκτρολόγια-μυδράλια. Κατά ριπάς. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν ότι, αν οι ομάδες τους έπαιζαν το ποδόσφαιρο με όση ταχύτητα τρέχουν αυτοί, στην παραπολιτική του ποδοσφαίρου, όταν πρόκειται ν’ αναδείξουν τη διαφθορά (του άλλου…), τότε μάλλον τα πρόσφατα αποτελέσματα σε Τσάμπιονς/Γιουρόπα Λιγκ θα ήταν αρκετά καλύτερα.
Και φυσικά καταλήξαμε, εκ νέου ο Ολυμπιακός να σέρνει τον ΠΑΟΚ (ακριβώς επειδή ο ΠΑΟΚ τσιμπάει…) εκεί που είναι ανίκητος. Η ιστορία, θα τραβήξει. Για τον Ολυμπιακό, η κατάσταση είναι win-win. Δεν έχει καμία σημασία τι έγινε ή δεν έγινε με τον Σιαμπάνη, όπως δεν είχε καμία σημασία τι έγινε ή δεν έγινε με την Ξάνθη. Αξία έχει, η ανακατωσούρα αυτή καθαυτή. Αξία, ανεκτίμητη.
Ο Ολυμπιακός, με εκατό-μηδέν προσχεδιασμένες κινήσεις, θα συνεχίσει να ρίχνει νερό στον μύλο που τον βολεύει. Ο ΠΑΟΚ ξαναμπαίνει σε συνθήκη ομηρείας, να πασχίζει να περπατήσει στο νερό επάνω. Πέρυσι, εκεί που…προ Ξάνθης πήγαιναν στήθος-με-στήθος, όταν κάποτε ο ΠΑΟΚ ξεμπέρδεψε με την ομηρεία το κοντέρ είχε φτάσει να γράφει συν-πλην 18 (πόντους) και ο Ολυμπιακός απολάμβανε τη γενική αποδοχή.
Σήμερα, μέσα Δεκεμβρίου, το κοντέρ είναι στο (συν-πλην) τέσσερα. Any bet για το τι θα γράφει τον Μάιο;
Πηγή: Sport DNA
